واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
شب قدر در ایستگاه آخر زندگی در جنوبیترین منطقه پایتخت زمزمه «الغوث الغوث» فضای بزرگترین آرامگاه کشور را پر کرده است. در تاریکی بهشت زهرا (س) افرادی خود را با یک جوشن کبیر و قرآن کنار قبر عزیزانشان رسانده بودند تا شب قدر را آنجا سحر کنند.
شمعی، روشنایی شب تار آنهاست و فارغ از دلبستگی های دنیا از همه وابستگی ها دل کنده بودند تا با درک ایستگاه پایانی زندگی برای بخشش گناهان، قرآن به سر بگیرند و صدای «العفو العفو» آنها به آسمان گره بخورد. به سمت قبرهای جدید که می روی، افرادی در دل خاک خانه کرده اند که سال قبل در این شب ها بی خبر از سرنوشت خود، از خدای خود می خواستند گناهان آنها را پاک کرده و بهترین مسیر را در زندگی مقابلشان قرار دهد. در این شب ها خانواده ها به یاد سال های قبل کنار قبور آنها احیا گرفتند تا همچون سال های قبل این شب ها نیز کنار هم باشند. سعید که سه ماه قبل پدرش را در یک سانحه از دست داده است، می گوید: هر سال همراه پدرم به مسجد محل می رفتیم و شب قدر را سحر می کردیم. او همیشه در این شب از خدا بهترین مسیر را برای زندگی طلب می کرد و سرانجام او به آرزویش رسید. امسال در مراسم احیا در کنارم نیست، اما می دانم او با رفتنش به چهار بیمار زندگی بخشید و خدا از طریق پدرم بهترین مسیر زندگی را برای اهدای عضو مقابل ما قرار داد. پیرزن همراه خود رادیویی کوچک آورده و دعای جوشن کبیر را گوش می دهد. کنار قبر دختر جوانش نشسته و زیر لب دعا را زمزمه می کند. «من سواد ندارم. هر سال دخترم کنارم می نشست و دعا می خواند و من زمزمه می کردم. امسال دیگر او کنارم نیست و من با رادیو آمدم تا باز هم کنار او احیا کنم. وقتی دعا از رادیو پخش می شد حس می کردم دخترم نیز کنارم است و با من دعا می خواند. شهدای گمنام نیز امسال میزبان مهمان خدا بودند که شب قدر را گمنامانه با صدای «الغوث الغوث» سحر کردند. زمینیانی که دست به سوی آسمان بلند کرده و از خدای خود می خواستند همچون شهدا بهترین راه را نشانشان دهد. فانوس ها و شمع در کنار قبور چراغ هدایتی برای یافتن شهیدی گمنام است. کنار هر کدام از قبور جوانانی را می بینی که چفیه ای روی سر خود انداخته اند تا شناخته نشوند و برخی از آنها بعد از غروب آفتاب خود را به آنجا رسانده بودند تا جایی خلوت برای راز و نیاز کنار شهدا پیدا کنند. آنها شهدا را واسطه بین خود و خدا قرار داده اند تا امسال بهترین مقدرات برایشان نوشته شود. زوج جوان قبل از ماه رمضان جشن عروسی خود را برگزار کرده بودند و در اولین سال زندگی مشترک کنار قبور شهدا آمده بودند تا شب قدر را با شهدای گمنام سحر کنند. «برای رسیدن به همسرم خیلی سختی کشیدم. یک روز که به دیدن عموی شهیدم آمده بودم با قبر شهید گمنامی روبه رو شدم. نمی دانم چه شد که کنار آن قبر نشستم و با آن شهید درد دل کردم. بعد هم از او خواستم تا کمکم کند. مشکلات را پشت سر گذاشتم و بالاخره با دختر مورد علاقه ام ازدواج کردم. این شهدا شاید گمنام باشند، اما حلقه واسط بنده و خدا هستند. امشب هم کنار قبر همین شهید آمدیم تا پیش خدا ضامن مقدرات امسال ما باشد.» در کنار قبور شهدا نیز پدر و مادران را می بینی که به سختی خود را کنار قبر فرزند شهید خود رسانده اند و نوای الغوث الغوث آنها سکوت هر شب بهشت زهرا را شکسته است. دبیر گروه حوادث - محمد غمخوار
 
شنبه 20 تیر 1394 ساعت 09:33
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]