واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: فریاد بلندی که می ماند روزنامه عصر مردم چاپ شیراز پنجشنبه به مناسبت فرا رسیدن روز جهانی قدس، یادداشتی با عنوان "فریاد بلندی که می ماند" منتشر کرده است.
در این یادداشت به قلم محمد عسلی صاحب امتیاز و مدیرمسوول این روزنامه آمده است: وقتی پای اولین صهیونیست به فلسطین باز شد، تروریسم دولتی با حمایت انگلیس نطفه نامشروع اسراییل را در مزرعه ذهن علیل متجاوزان کاشت تا از آن غولی زاید خونخوار که جز با خون مسلمین خشم کینه توزانه تاریخی اش فروکش نمی کند، اما خونخوار خونخوارتر شد تا به امروز که جنگ تفنگداران اسراییلی با سنگ پرانان فلسطینی جز به شهادت مسلمانان نیانجامیده و این مردم مظلوم فلسطین هستند که در برابر چشم جهانیان بیش از هفتاد سال است با گوشت و پوست و خون خود برای حفظ سرزمین مادری شان دست از جان شسته اند و به هر ساعت در عزای عزیزان خویش می گریند.
و این مسلمانان دلباخته به غربند که نام عرب را بر خود نهاده اند برای حفظ موقعیت و منصب عاریه ای شان، مهر سکوت بر لب زده اند و در بسیاری مواقع از ظالم دفاع کرده اند غافل از آنکه بعد از تسخیر فلسطین نوبت سرزمین آنهاست تا در چنگال صهیونیزم گرفتار آیند زیرا زنگ خطر و آژیر خط قرمز آنها برای توسعه سرزمین های اشغالی از نیل تا فرات مدت هاست صدادار است و متأسفانه امروز شاهدیم با حیله و ترفند و برنامه ریزی های تحریک آمیز و عوام فریبانه چنان مسلمانان را به جان هم انداخته اند که امروز اکثریت کشورهای مسلمان در جنگ های داخلی درگیر با افراطیونی هستند که نام داعش یا طالبان بر خود نهاده و به نام اسلام برادران و خواهران مسلمان خود را قتل عام می کنند و از نیل تا فرات خون مسلمانان جاری است تا صهیونیزم از این رود خون عبور کنند و کار به جایی رسد که حتی یک سرباز برای دفاع از سرزمین های اسلامی در مقابل آنها نباشد و اگر باشد هم به تنهایی قادر به دفاع نباشد.
این وضعیت ناشی از شکست قداستی است که با حصر قدس رقم خورد و مسلمانان از کنار آن بی تفاوت گذشتند.
اینک کجاست آن صلاح الدین که با گذشت صد سال از جنگ های صلیبی بتواند سرزمین فلسطین را آزاد کند و رایت اسلام را بر فراز قدس به اهتزاز در آورد. چون قدس فقط یک عبادتگاه تاریخی ساخته و پرداخته از سنگ و گچ و چوب نیست. این قبله گاه اول مسلمانان است و سمبل مقاومت شهیدانی که صدها سال برای حفظ آن جنگیدند و میلیون ها نفر با شهادت خود این میراث مسلمانان را برای آیندگان حفظ کردند.
آری این سرزمین مقدس که برای هر سه دین الهی یهود، مسیحیت و اسلام از قداستی خاص برخوردار است وجه المصالحه سیاستی کثیف قرار گرفته تا مترسکی باشد برای غارت چاه های نفت و گاز کشورهای مسلمان و دلارهای ذخیره شده ای که صرف خرید اسلحه می شود تا صدایشان در نیاید مبادا این لولو آنها را ببلعد.
و چه منفعتی بالاتر از این برای آمریکا، انگلیس، فرانسه و بعضی کشورهای اروپایی دیگر که دست نشانده شان را حمایت سیاسی، نظامی و اقتصادی کنند در مرکز ثقل باور مسلمانان که متأسفانه این باور هم در سایه زر و زور و تزویر ناباور شده و امیران عرب مجالی از لذت طلبی های دنیایی پیدا نمی کنند تا در اندیشه دفاع از فلسطین باشند. جز آنکه کورکورانه تسلیم سیاست های ارباب در منطقه شوند زیرا از خود اختیاری ندارند و آنها را نه در دل باوری و نه در سر جرأتی است تا دم بر آرند.
و دیدیم که چگونه سال گذشته غزه مظلوم در زیر بمباران مدام صهیونیست ها خانه هایش ویران شدند و کودکان و زنان و سالخوردگان بیچاره اش زنده به گور گشتند بی آنکه پرخاشی از جانب یک دولت دست نشانده عربی شنیده شود و اگر روزی هم به ناچار صدامی پیدا شد تا موشکی به تل آویو پرتاب کند فوراً فهد امیر عربستان چند برابر آن خسارت را نقداً به اسراییل پرداخت کرد مبادا خاطر مناخیم بگین آزرده شود و از اینکه رفیق نابخرد پادشاه عربستان کار دستش دهد و جنگ را به سرزمین عربستان بکشاند.
و اما بعد.
اینک که مرده شوی هم در عزای کودکان فلسطینی گریه می کند و دادگاه بین المللی لاهه و سازمان ملل اسراییل را در کشتار بیرحمانه مردم بیگناه فلسطین محکوم کرده اند و سران آنها را به جنایت جنگی متهم نموده اند، هنوز کشورهایی چون آمریکا، انگلیس و فرانسه در حمایت از اسراییل جانی، رجزخوانی می کنند و می گویند آنها برای دفاع از خودشان دست به این جنایت ها زده اند. گویی دفاع در برابر سنگ پرانی ها با توپ و تانک و بمب های چه عرض کنم مشروعیت دارد و حقوق بین الملل در تعریف حق و حقوق کشورها هم به تعبیر و تفسیر منافع طلبان بند است.
و در پایان ناگفته پیداست که اگر جهان وحشی امروز با این روند پیش رود فردای بیرحم، خشن، ناامن و پر از جنگ و ستیزی را در مقابل شاهد خواهیم بود و سیل آوارگانی که برای اسکان موقت هم، مکان امنی نمی یابند و هیچ جای جهان دیگر امن نخواهد بود؛ چرا که تخم کینه در تندباد حوادث تمامی سرزمین ها را درمی نوردد و به گفته فردوسی پاکزاد:
«پدر کشتی و تخم کین کاشتی
پدر کشته را کی بود آشتی…»
با این وصف واقع بینانه آیا راهی دیگر جز فریادی بلند به بلندای فریاد روزگاران باقی مانده است که باید بر سر متجاوزان فرود آورد. روز جمعه، روز این فریاد بلند امت اسلام است که می ماند. ک/1
2027/ 5054
18/04/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]