تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837965267
مهستي گنجوي
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
مهستي گنجوي مهستي گنجوي از شاعران دوره ي سلجوقي، در قرن ششم هجري است.بعضي نام او را «منيژه »و تخلص او را «مهستي »مي دانند، از زندگي اش، بخصوص ابتداي آن چندان اطلاعي در دست نيست.تذکره نويسان تنها چند سطري به او اختصاص داده اند و متأسفانه نويسندگان تاريخ ادبيات ما هم به او توجهي نکرده و بعضي حتي از آوردن نام او خودداري کرده اند.اين بي توجهي ها به علت تهمت ها و سخنان ناروايي است که به مهستي نسبت داده شده، يا اشعار طنز و مطايبه آميز خود مهستي است که باعث برداشت غلط بعضي اديبان متعصب گشته است.البته اين بدگماني و تحقير نسبت به زنان فاضل و شاعر هميشه وجود داشته است.از حکايت عاشقي رابعه کعب قزداري اولين شاعر زن گرفته تا بدگويي نسبت به ديگران،.خلاصه اين که مهستي بايد در خانواده اي بزرگ و ثروت مند، يا در خانواده ي اهل فضل به دنيا آمده باشد؛ چون در نوجواني و جواني هم علوم زمان خود را فراگرفته وهم هنر موسيقي و شاعري آموخته است. در جواني از گنجه به مرو و در بار سلطان سنجر رفت.سال هاي زيادي در دربار سنجر بود و شغل دبيري داشت.بعد از سلطان سنجر به گنجه بازگشت و با تاج الدين احمد، معروف به «پور خطيب »پادشاه گنجه ازدواج کرد و باقي عمر خود را در کنار همسر شاعر و فاضل خود، در آرامش به سر برد. دوران زندگي مهستي، دوران شکوفايي شعر فارسي است.او در ميان شاعران نامداري چون اديب صابر، سيد حسن غزنوي، پور خطيب، رشيد وطواط، عبدالواسع جبلي، انوري و ... چون ستاره اي درخشيد و جاودان ماند.با بعضي از اين بزرگان هم سخن بود يا مکاتبه داشت.در اين ميان شعري از او به جا مانده که در اين شعر جواب نامه ي اديب صابر را داده و او را بسيار ستوده است.مهستي با اين که در دربار پادشاهان گنجه و سلطان سنجر بوده، در مدح هيچ کس، شعري نگفته است. برعکس آنچه به او تهمت زده اند،زني پاک طينت و روش ضمير بوده است؛ عطار نيشابوري درحکايتي پاکي و فضل او را مهستي، آن دبير پاک جوهر مقرب بود پيش تخت سنجر اگر چه روي اوبودي نه چون ماه وليکن داشت پيوندي بد و شاه مهستي شاعر شيرين گفتار و داراي قريحه ي عالي است.با گفتار ساده و روشن خود همراه با طنز و شوخي به زندگي افراد و مشاغل گوناگون خود مثل پسر قصاب، پسر کلاهدوز، خياط ، نجار ، حمامي و ...پرداخته است.شعرهاي او،هم از نظر لفظ و هم معنا جالب توجه است.بعضي از تصاوير و مضمون هاي شعر او کم نظير و بسيار تازه است.به طور کلي شعرهاي او از طراوت و تازگي خاصي برخوردار است؛ طوري که خواننده گمان مي برد بعضي از سروده هايش از شاعران امروزي است.ديوان کوچک او به نام «مهستي نامه »که در اين اواخر به کوشش فراوان آقاي «فريدون نورزاد » گرد آوري شده، اولين و کامل ترين ديوان او در حال حاضر است. اين ديوان داراي 315 رباعي و 690 بيت ديگر شامل:غزل، قطعات، لغز، مطايبات و يک نامه منظوم است. مهستي گنجوي عمري دراز داشته و در سن 88 سالگي در شهر گنجه درگذشت و در آرامگاه حکيم نظامي مدفون است. دل در ازل آمد آشيان غم تو جان تا به ابد بود مکان غم تو من جان و دل خويش از آن دارم دوست کاين داغ تو دارد، آن نشان غم تو * عشق است که شير نر زبون آيد از او بحري است که طوفه ها برون آيد از او گه دوستي اي کند که روح افزايد گه دشمني اي که بوي خون آيد از او * قصه چه کنم، که اشتياق تو چه کرد با من دل پر زرق و نفاق تو چه کرد چون زلف دراز تو شبي مي بايد تا با تو بگويم که: فراق تو چه کرد؟ * در اين زمانه عطا و کرم مخواه از کس چرا که نقش کرم بي ثبات شد چون يخ نشان جود چو سيمرغ و کيميا گرديد به کشتزار سخاوت، کنون فتاده ملخ اگر سراسر اين ملک را بگردي نيست نه از طعام نشاني، نه دود از مطبخ * صحبت بي خرد سخن دان را هم به کردار گاوبد باشد گر چه بسيار شير دوشي از او آخر کار او لگد باشد * در فغانم از دل دير آشناي خويشتن خو گرفتم همچو ني با ناله هاي خويشتن جز غم و دردي که دارد، دوستي ها با دلم يار دلسوزي نديدم در سراي خويشتن من کي ام؟ ديوانه اي کز جان خريدار غم اوست راحتي را مرگ مي داند براي خويشتن شمع بزم دوستانم، زنده ام از سوختن در وراي روشني بينم فناي خويشتن غنچه ي پژمرده اي هستم، که از کف داده ام در بهار زندگي، عطر و صفاي خويشتن آرزوهاي جواني، همچو گل بر باد رفت آرزوي مرگ دارم از خداي خويشتن همدمي دلسوز نبود، مهستي را همچو شمع خود بيابد اشک ريزد، در عزاي خويشتن * آن خال عنبرين که نگارم به رو زده دل مي برد از آن که به وجه نکو زده قصاب وار، مردم چشمم، به چابکي مژگان قناره کرده و دل ها بر او زده در کوزه آب، پيش لبش در چکي چکي است ور نه ز دسته دست چرا در گلو زده عشاق سر به سر همه ديوانه گشته اند تا او گره به سلسله ي مشک بو زده 1)چيز هاي عجيب، شگفت انگيز. 2)چوبي يا اهن درازي داراي ميخ هاي بلند که در دکان قصابي است و گو شت را به ان اويزان مي کنند . منبع:سلام بچه هاشماره 4
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2317]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها