تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867318230
مشکل فقط مصرف کنندگان نیستند
واضح آرشیو وب فارسی:الف: مشکل فقط مصرف کنندگان نیستند
بخش اقتصادی الف، 6 تیر 94
تاریخ انتشار : شنبه ۶ تير ۱۳۹۴ ساعت ۰۹:۰۰
یک جامعه شناس و استاد دانشگاه گفت: مهمترین دلیل کاهش بهره وری عدم خودباوری و احساس مسئولیت پذیری افراد در نقش‌های گروهی است و مشکل فقط مصرف کنندگان نیستند بلکه در بسیاری از موارد متاسفانه تولیدکنندگان هم به کالای تولیدی خود اعتماد ندارند.سعید میرزایی در گفتگو با نکته با تشریح نگاه اجتماعی حاکم بر تولید در کشور اظهار داشت: ما ایرانیان به طور فردی به توانایی‌های خود اعتماد و اعتقاد فراوانی داریم اما در فعالیت‌های گروهی و جمعی، نه تنها این اعتماد را به خودمان بلکه به کل مجموعه ای که در آن هستیم، نداریم.وی با بیان اینکه اگر نگاه کنیم می‌بینیم که در بیشتر زمینه‌های اجتماعی به صورت فردی موفق بوده ایم اما وقتی می‌خواهیم با هم کاری را انجام دهیم، ضعف هایمان کاملا مشخص می‌شود، افزود: در سیاست، اقتصاد، فرهنگ، ورزش و ...دقیقا به همین گونه است که بیان کردم و نمونه‌های بسیاری برای مثال وجود دارد و شخصیت‌های فردی برجسته ای درزمینه‌های مختلف داریم از ورزشکاران و شعرا گرفته تا صاحبان مشاغل که هر کدام در کار فردی بسیار موفق هستند اما در کار گروهی خیر.این جامعه شناس به دلایل ناکامی فعالیت‌های گروهی پرداخت و اظهار داشت: من مهمترین دلیل را عدم خودباوری و احساس مسئولیت پذیری افراد در نقش‌های گروهی می‌دانم و دلیل دیگر را می‌توان در عدم اعتماد به نفس گروهی و خود محوری فردی دانست، البته در زمینه تولید به موارد دیگری نیز می‌توان اشاره کرد که مدیریت کاری و همچنین جدید بودن مقوله تولید صنعتی و عمده در ایران، برخی از این دلایل آنهاست.میرزایی در ادامه با اشاره به اینکه برای هر کدام از دلایلی که عرض کردم مصادیق بسیاری وجود دارد، خاطرنشان کرد: واژه‌ی "به من چه" یا "پیچاندن" را در بسیاری از موارد از سوی مردم شنیده ایم، فقط کافیست کمی به خودمان و اطرافیانمان توجه کنیم تا دریابیم چه اندازه از این کلمه استفاده کرده ایم. وی اضافه کرد: در بسیاری از مواقع به دنبال این بوده ایم تا کاری را نصفه و نیمه انجام داده و از سر خود باز کنیم مثلا کارمند اداره ثبت احوال، شهرداری، بیمه، شرکت تولیدی و... هستیم و فقط به دنبال این هستیم که زودتر زمان بگذرد تا به خانه برویم البته این موارد بیشتر در ادارات دولتی رخ می‌دهد و در واقع ما هیچ تعصب و احساس مسئولیتی نسبت به جایی که در آن کار می‌کنیم، نداریم و متاسفانه باور خیلی هایمان این است که به ما چه، برای کی کار کنیم، مگر چقدر حقوق می‌دهند، ولش کن حوصله داری و... این استاد دانشگاه ساختار فعالیت‌های تولیدی و خدماتی در دستگاه‌های دولتی را مهمترین عامل این نوع طرز تفکر دانست و راهکار برون رفت را این چنین توضیح داد: در سالهای گذشته یک نفر که استخدام دستگاه‌های دولتی می‌شد قرارداد بلند مدت می‌بست و خیالش از حضور در آن مجموعه راحت بود، در واقع چون دولتی بود هم در بخش مدیریت و هم در بخش بازدهی توجه چندانی نمی‌شد و یکی از دلایلی که غرب سالها پیش به سمت خصوصی سازی رفت همین موضوع و بالا بردن بهره وری بود که آن هم متاسفانه در ایران به درستی انجام نشده است. وی با آسیب شناسی نقش نیروی کار در فرایند تولید تصریح کرد: در حال حاضر کارگران قراردادهای کوتاه مدت داشته و با توجه به شرایط نامطلوب تولیدی در کشور هر لحظه نگران از دست دادن شغل خود هستند، از طرفی دیگر چون خصوصی سازی به درستی انجام نشده است هنوز شایسته سالاری اعمال نمی‌شود، یعنی اگر یک شرکت تولیدی واقعا خصوصی باشد به نیروهای خود آموزش داده و روی آنها سرمایه گذاری می‌کند و بر اساس بهره وری بالا حاضر نیست نیروهای خوب خودش را به راحتی از دست بدهد. این کارشناس تصریح کرد: در این صورت نیروی کار توانمند و متخصص جذب شده و افراد ضعیف که در چرخه تولید تاثیر چندانی ندارند، حذف خواهند شد که مهمترین عامل در مدیریت منابع انسانی هم همین است اما الان نیروی کار نگران از دست دادن شغل خود است و چون مدیریت خصوصی و به تبع آن سودآوری در کشور وجود ندارد، برخی از کارگران و کارمندان به جای بالا بردن سطح توانایی خود به دنبال اصطلاحا زیرآب زنی و پاچه خواری هستند که یک فاجعه اجتماعی دیگر است. میرزایی اضافه کرد: این همان عدم احساس مسئولیت پذیری است. یعنی نه کارفرما در بخش دولتی و شبه خصوصی و نه کارگر، هیچ کدام دلشان برای مجموعه تولیدی خود نمی‌سوزد لذا شاهد تولید اجناس بی کیفیت و کاهش بهره وری هستیم. اینجاست که همه فقط به منافع فردی خود توجه می‌کنند و کارهای گروهی با مشکل مواجه می‌شود. این در حالیست که در کشورهای توسعه یافته سودآوری و تخصص حرف اول را می‌زند و هر کس که لایق باشد می‌ماند و به مجموعه خود تعصب و به کالای تولید شده اعتماد دارد البته در غرب ونظام سرمایه هم مشکلات بسیاری وجود دارد که محل گفتگوی ما نیست.این جامعه شناس بی اعتمادی به کالاهای داخلی را دارای ریشه طولانی دانست و خاطرنشان کرد: همه اینهایی که گفته شد تنها بخش کوچکی از دلایل اجتماعی در شکل گیری بی اعتمادی به تولید ملی است و با این تفاسیر در بیشتر موارد اجناس ایرانی کیفیت لازم را نخواهند داشت و نظام تولیدی کشور بیمار است. وی گفت: وقتی خودمان در یک کارخانه به محصولات تولیدیمان اعتماد نداریم، نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که مردم به آن اعتماد کنند؛ من تردید ندارم اگر کالای ایرانی با کیفیت و قیمت مناسب به بازار عرضه شود بعد از مدتی مردم به سوی استفاده از این کالاها روی خواهند آورد. البته من از منظر جامعه شناشختی به موضوع پرداخته ام و بی شک باید محدودیت‌ها و مسایل دیگر به خصوص اقتصادی را مد نظر قرار داد. این استاد دانشگاه با بیان این مثال که گوشی جی ال ایکس که گفته می‌شود تولید داخلی است و اشتغال زایی زیادی برای کشور داشته با توجه به قیمت مناسب و کیفیت معقولش با استقبال مردم مواجه شده است، افزود: پس باید از منظر اجتماعی با ایجاد روحیه تعصب و احساس مسئولیت و از منظر اقتصادی با پایین آوردن هزینه‌های تولید و کنترل واردات کالاهای خارجی، به سمت تولید کالاهایی با کیفیت و ارزان پیش برویم.میرزایی با بیان اینکه باید در زمینه تولیدات داخلی به خودباوری برسیم، عنوان کرد: ما در گذشته نه چندان دور کالاهای با کیفیتی زیادی داشته ایم، در صنعت نساجی بهترین پارچه را در منطقه تولید می‌کرده ایم و حتی در صنایع هم تولیدات خیلی خوبی داشته و الان هم داریم اما باید حس خودباوری را تقویت کنیم. وی با اشاره به اینکه باید در سال همدلی که مقام معظم رهبری نامگذاری کرده اند، واقعا همه با هم همدلی و هم زبانی داشته باشیم، بیان کرد: باید احساس مسئولیت کرده و نسبت به تولیدات خودمان تعصب داشته باشیم چرا که نیروی کار ما اگر با جان و دل کار کند از همان محصولی که خود تولید کرده استفاده می‌کند نه از کالاهای نا مرغوب چینی و مدیران ما نیز باید در شیوه‌های خود تجدید نظر کنند و با حفظ شئونات انسانی به فکر تولید بهتر و سود دهی مناسب بنگاه‌های خود باشند.وی تبلیغات را از عوامل موثر در تقویت تولید ملی دانست و اظهار داشت: متاسفانه در صدا و سیما فقط شاهد تبلیغات کالاهای سطح دوم مثل چیپس و پفک و یا خدماتی مثل بانک و اپراتورهای تلفن همراه هستیم و کارخانه‌های تولیدی ما توان و امکان تبلیغات موثر در صدا و سیما را ندارند و با تبلبغات موجود، ما فقط به سمت مصرف گرایی خواهیم رفت. واقعا کدام تبلیغ موثری مثلا در تولیدات صنایع داخلی انجام شده است؟میرزایی در پایان تصریح کرد: مرغ همسایه غاز نیست؛ این حقیقت دارد و باید به این باور برسیم و راه این خودباوری هم احساس مسئولیت، تعصب به کار و تولید داخلی، تولید کالاهای با کیفیت و قیمت مناسب، دوری از چشم و هم چشمی و مدیریت مدبرانه است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها