محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844550139
بگذاريد بر عهده اروپا باشد: چرا مساله ايران تنها برعهده آمريکا نيست
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲ تير ۱۳۹۴ (۱۱:۵۱ق.ظ)
سلسله رصد تحليل هاي اقتصادي (1): بگذاريد بر عهده اروپا باشد: چرا مساله ايران تنها برعهده آمريکا نيست بر اساس ضرورت آشنايي فعالان اقتصادي با نگاه انديشمندان و کارشناسان مسائل راهبردي اقتصاد در غرب، سلسله رصد تحليل هاي اقتصادي از سوي خبرگزاري موج منتشر مي شود.
دفتر مطالعات رسانه اي اقتصاد اسلامي موج در سلسله رصد هاي راهبردي از مراکز مطالعاتي و انديشکده هاي بين المللي بر آن است هر هفته به صورت کامل متن يادداشت تحليل گران اين مراکز را منتشر کند.
هدف از انتشار اين يادداشت ها آشنايي افراد و صاحبنظران در زمينه اقتصادي با ديدگاه نويسنده در موضوع مطروحه است. از سويي اين يادداشت ها مي تواند موجب آن شود که تصميم گيران مسائل اقتصادي به ويژه بخش خصوصي نسبت به موضوع غرب آگاهي بيشتري پيدا نمايند. هدف ديگري که دفتر مطالعات بر عهده دارد تنظيم اين گزارش ها و نمايشي از تهديدات اقتصاد مقاومتي است.
يادداشت ذيل اثر کارنليوس آديبار است که توسط انديشکده ي کارنگي منتشر شده است. اين يادداشت علاوه بر مسئله ي هسته اي نسبت به موضوع آمريکا و برنامه هاي هسته اي ايران مي پردازد.
دفتر مطالعات رسانه اي خبرگزاري موج بدون تاييد محتوا و ادعاهاي مطرح شده در اين گزارش، ترجمه کامل آن را صرفا براساس اهداف ذکر شده منتشر ميکند و دروغ پراکني، اطلاعات غلط و يا القائات ديگر در اين يادداشت را برعهده نمي گيرد.
کارنليوس آديبار :با وجود اينکه توافق هسته اي ايران هنوز به مرحله امضا نرسيده است، گفت و گو ها در واشنگتون حاکي از تاثيرات منطقه اي توافق احتمالي است. اما نتايج تاکنون مذاکرات هسته اي مي تواند به خوبي به توضيح اين امر بپردازد که ايالات متحده نبايد رهبري تلاش هاي بين المللي براي تعامل منطقه اي با ايران را در دست گيرد. در واقع واشنگتن بايد اجازه دهد طرف اروپايي اش اين مسوليت را بر عهده گيرد.
روي هم رفته اين اتحاديه اروپا- خصوصا فرانسه، آلمان و بريتانا- بود که زمينه چنين فعاليت ديپلماتيک را از سال 2003 فراهم کرد. اين دولت ها سپس چين، روسيه و آمريکا را وارد صحنه کردند و با هماهنگي فرااقيانوسي تنگاتنگي روش دوجانبه تحريم و ديپلماسي را دنبال کردند که به وضعيت کنوني مذاکرات هسته اي ختم شد.
درثاني، هر دو طرف ايراني و آمريکايي گفتمان رايج در کشور مقابل را پذيرفته اند. در خصوص ايران داستان ازين قرار است که کميته بين المللي انرژي اتمي آماده پذيرش خواسته هاي ايران مبني بر صلح آميز بودن برنامه هسته اي ايران است که دراين ميان برداشتن تحريم ها و نوين سازي برنامه هسته اي نيز محتمل به نظر مي رسد. از طرفي در آمريکا گفت و گوها حاکي از آن است که امتيازهاي قابل توجهي از ايران گرفته شده است که در تطابق با محدوديت هاي نسبي و دوره اي قابل توجهي در برنامه هسته اي اين کشور هستند.
سومين عامل موفقيت مذاکرات در تفکيک سازي و غير سياسي سازي قرار دارد. در واقع با تمرکز بر مساله هسته اي- و مستثني قرار دادن هر مساله ديگري از حقوق بشر گرفته تا تروريسم- هدف يافتن راهکاري خلاقانه اما ماندگار است که با آن بتوان به مسايل سياسي فراگيرتر نيز گريزي زد.
به طور قطع مي توان گفت دوعامل نخست در خصوص همکاري هاي منطقه اي جايگاهي نخواهند داشت. به اين ترتيب واشنگتون بايد بپذيرد که ايران نقش – اساسي اي- در منطقه دارد. ايران نيز بايد مخالفت ها را کنار گذاشته و حتي با عربستان سعودي بر اساس زمينه هاي جغرافياي سياسي و حزبي به گفت و گو بنشيند. هر دو طرف بايد آمادگي آن را کسب کنند تا نقطه نظرات کاملا متفاوتشان را ناديده بگيرند، حداقل به اين دليل که چالش بين آنها- با نقش بازي کردن اسراييل و کشورهاي حاشيه خليج فارس- به سازش نسبتا آساني در زمينه هسته اي ختم نمي شود.
علاوه بر اين، اصرار بر مواضع در مذاکرات هسته اي ممکن است انگيزه پذيرش طرف مقابل- هم براي تهران و هم براي واشنگتون- را از بين ببرد.
اين دقيقا زماني است که اتحاديه اروپا وارد ميدان مي شود. با ايجاد چهارچوبي چندجانبه تمرکز اتحاديه اروپا بايد بر سومين عامل باشد که آن غيرسياسي سازي و تفکيک سازي زمينه هاي ممکن براي همکاري است.
امنيت دريايي خليج فارس و موقعيت غزه مثال هايي از چنين مسايل کاربردي هستند که اتحاديه اروپا بايد در خصوص اين موارد ايران را وارد عرصه کند.
يک سازمان امنيت دريايي منطقه اي متعاقبا براساس کنوانسيون قانون دريايي سازمان ملل( که نه ايران و نه آمريکا آن را نپذيرفته اند) خواهد بود. اين قانون زمينه هاي غير نظامي همکاري را همچون امنيت دريايي، حفاظت شيلات، حفاظت محيط زيست دريايي و امنيت بنادر به رسميت مي شناسد. اين روش همچنين با بيانيه ماه گذشته جي.سون سازگار است که اساس آن بر تقويت فرماندهي دريايي با روشي قانون بنياد در سطح منطقه اي و جهاني است.
اشاره به معضلات غزه درحقيقت به معناي وارد کردن ايران در اقدامات بين الملل به منظور ايجاد دولت متحدي است که فلسطينيان بر آن توافق دارند اما اين امر هنوز ميسر نشده است. بلکه اين همکاري جزيي کاربردي مي تواند مانعي سخت براي عبور باشد حتي قبل از انديشيدن درمورد حل معضل يمن و سوريه.
با توجه به نا به ساماني هاي داخلي و خارجي قاره کهن، انتظار از بروکسل به منظور ارايه چارچوبي براي همکاري هاي منطقه اي با ايران ممکن است ساده لوحانه به نظر آيد. با اين وجود، با علايم واضحي از سوي واشنگتون که به حمايت رهبري اروپايي درشرايط بعد از توافق مي پردازند، اتحاديه اروپا و کشورهاي عضو آن بايد از اين پيروي خرسند باشند.
اقدامات سابق اتحاديه اروپا به رهبري آمريکا شامل قراردادهاي 1975 هلسينکي مي شود که به بنيان گزاري همکاري هاي امنيتي بين ابرقدرت هاي جنگ سرد( آمريکا و شوروي سابق) و مادريد و اسلو کمک کرد. اين گفت و گو ها منجر به توافق اسراييل-فلسطين در اوايل دهه 1990 شد. اگرچه اين موارد حاکي از آن است که توافق تضميني براي موفقيت هميشگي نيست، بازگشايي ديپلماتيک که يک توافق ميتواند با احيايش به همراه داشته باشد، اهميت دارد.
با اين حال حرکت هاي اين چنيني نيازمند يک جهت است. تنها يک توافق هسته اي هم نمي تواند باعث تغييرات اساسي در منطقه اي باشد که با کشمکش هاي مذهبي، منازعات حزبي و اداره ضعيف از هم گسيخته است. به علاوه، اين حقيقت که آمريکا وارد فصل پيش-انتخاباتي شده است به وضوح تبيين مي کند که اتحاديه اروپا به عنوان واسطه ي -اغلب درحاشيه گماشته شده- مذاکرات هسته اي موظف است همکاري هاي منطقه اي را بعد از توافق احتمالي پيش برد.
آمريکا با رضايتمندي از هدايت منابع سطح اول ديپلاماتيکش به سمت ديگر بحران هاي سوزان، بايد از چنين اقدام طرف اروپايي اش استقبال و حمايت کند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 83]
-
گوناگون
پربازدیدترینها