واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: جمشيد عليزاده ، شامگاه شنبه درمراسم بزرگداشت استاد شهريار در تبريز اظهارداشت: تنوع و تعدد اشعاراستاد شهريار درهر دوره از زمان به حدي است كه هيچ شاعري، ياراي برابري با وي را ندارد. وي با بيان اينكه زبان تركي، زباني مستقل و داراي هويت و فولكولور قوي و غني است، خاطرنشان كرد: ظهور پديده اي به نام منظومه حيدربابا ، فصل جديدي در شعر تركي آغاز كرد، چرا كه اشعار تركي پيش از شهريار متعلق به دوره ادبيات ديواني بوده ومحتوا و متن اشعار تركي سروده شده همان مطالبي بود كه در ديوان ساير زبانها وجود داشته و ترجمه اي ناقص از آنها بود. عليزاده، اظهارداشت: هيچ زبان شناسي در دنيا نمي تواند ادعا كند كه مجموعه حيدرباباي شهريار به زباني غير از تركي سروده شده، چرا كه اين اشعار حتي قابل ترجمه به زبانهاي ديگر نيز نيست. وي ادامه داد: به همين دليل شهريار را بايد هويت بخش به مواضع هويت زبان مادري خود به حساب آورد. اين پژوهشگر و شهريارشناس با اشاره به اينكه برخي افراد در تلاشند با ترويج برخي موارد غير واقعي در خصوص شهريار، به تخريب شخصيت اين شاعر و عارف بزرگ بپردازند، افزود: اسناد زيادي وجود دارد كه ثابت مي كند استاد شهريار با مرحوم علامه طباطبايي هم حجره بوده و 18سال علوم اسلامي را به موازي زبان فرانسه آموخته است. اين پژوهشگر خاطرنشان كرد: شهريار، شعر معروف علي اي هماي رحمت خود را در سال 1316سروده و اغلب شعرهاي مذهبي و ماندگار خود را در سال هاي خفقان قبل از انقلاب سروده كه نشان از عمق ايمان استاد به مذهب خويش دارد. عليزاده بابيان اينكه چيزي كه شهريار را به انقلاب و جنگ پيوند داد، اعتقادات راسخ مذهبي وي بود، گفت: شعر شهريار مهمترين شعر جنگ در ايران به شمار مي رود چرا كه شعري كه در زير بمباران گفته شود با شعري كه امروز با فراغ خاطر گفته مي شود، تفاوت بسياردارد. وي خاطرنشان كرد: تجليل از مقام استاد شهريار، تجليل از شعور و معرفت او و قدرداني از ميراث گرانقدري است كه براي ما به ارمغان گذاشته است. بيست و هفتم شهريور ماه ، سالروز درگذشت استاد بلند آوازه شعر و ادب ايران زمين ، استاد شهريار به نام روز شعر و ادب نامگذاري شده است. استاد سيد محمدحسين بهجت تبريزي متخلص به شهريار، بزرگ شاعر كشورمان است كه به زبانهاي فارسي و تركي آذربايجاني شعر سروده است. وي در سال 1285 شمسي در گرماگرم انقلاب مشروطه در تبريز بهدنيا آمد و بنا به وصيتش پس از درگذشت اش در سال 1367 در مقبرةالشعراي همين شهر به خاك سپرده شد. 587/518/8120
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1066]