واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۳۰ خرداد ۱۳۹۴ (۱۵:۰ب.ظ)
خوداتکايي برنج؛ طرحي که بوي ته ديگ مي دهد! موج - اگر قرار است الگوي کشت برنج به نفع توليد کننده و محيط زيست تغيير کند، بهتر است مسائل پيراموني و تأثيرگذار در اين راستا بررسي شود.
به گزارش خبرنگار خبرگزاري موج، گويا مسوولين طرحي را آماده و تدوين کرده اند که بر اساس آن ميزان توليد برنج تا افق ۱۴۰۴ به حدود ۲ ميليون و ۲۰۰ هزار تن مي رسد، در حالي که سطح زير کشت آن نيز ۱۲۰ هزار هکتار کاهش مييابد.
برنج کالاي استراتژيکي محسوب مي شود و در سبد امنيت غذايي ما ايرانيان هم جايگاه ويژه اي را دارد. از اين رو است قرار است اين طرح در برنامه ششم توسعه در دستور کار قرار گيرد و اعتبار مورد نياز آن تامين شود. به اين صورت که طرح کاربري الگوي کشت و کمک به کشاورزان براي توليد بيشتر در دستور کار قرار خواهد گرفت. البته به علت اين که برنج محصولي است که بايد آب فراواني براي آن استفاده شود برخي استان هاي کم آب از کشت آن ممنوع مي شوند و فقط استان هاي شمالي مي توانند اين محصول را کشت کنند. استاني هاي غيرشمالي بايد محصولات ديگري چون ذرت، کلزا، آفتابگردان و... را جايگزين کشت برنج کنند.
يکي از مسوولين وزارت جهاد کشاورزي هم گفته است: «با وجودي که اجراي طرح مذکور هنوز آغاز نشده است، کشاورزان استان گلستان و اکثر استانهاي غيرشمالي به توصيه وزارت جهادکشاورزي عمل کرده و سطح زير کشت برنج را کاهش دادهاند به طوري که تاکنون حداقل بين ۳۰ تا ۳۵ درصد سطح زير کشت اين محصول در استانهاي غير شمالي کشور کاهش يافته است.»
طرح خوداتکايي به نظر طرح جامع و خوبي است ولي با وجود حاشيه هايي که بازار برنج در کشور داشته و دارد کمي دور از ذهن به نظر مي رسد؛ چرا که ما اگر در نظر بگيريم که فقط برنج در استان هاي شمالي کشت شود و استان هاي کم آب برنج نکارند آيا مسئولين قول خواهند داد که دروازه هاي واردات را ببندند و فقط از توليد برنج داخلي حمايت کنند؟ با وجود تناقضاتي که اخيرا در زمينه واردات برنج رخ داده است. بنا برآمار گمرک در فروردين ماه سال جاري 46 هزار تن برنج بهارزش 48 ميليون دلار به کشور وارد شده است. اين در حالي است که قرار بر اين بوده که واردات برنج در سال جاري صورت نگيرد؛ چرا که اين امر ضربه به توليدکنندگان و کشاورزان مي زند. از طرفي اخذ ماليات بر ارزش افزوده از کارخانه هاي شاليکوبي فشار مضاعفي بر برنج کاران وارد مي کند؛ چرا که کارخانه داران اين مبالغ را از برنج کاران مي گيرند و اين اقدام افزايش هزينه هاي توليد را به دنبال دارد.
البته مسوولين موضوع واردات را رد مي کنند و مي گويند اين رقم واردات مربوط به ثبت سفارش هاي قبلي است. با تمام اين اوصاف، پس از گذشت بيش از يک سال از ممنوعيت واردات برنج، طبيعي نيست که همچنان واردات اين محصول با ثبت سفارشهاي گذشته به کشور صورت گيرد! در سالهاي گذشته که شاهد افزايش واردات بيرويه برنج بوديم آنقدر انبارهاي کشور از برنج اشباع ميشد که براي افزايش ماندگاري اين محصول از سموم غيرمجاز استفاده شد که باعث آلوده شدن برنجهاي وارداتي ميشد.
نکته ديگر اين که حالا که مسوولين بر اساس اقتصاد مقاومتي طرح خوداتکايي را دنبال مي کنند بهتر نيست نسبت به برندسازي و بازاريابي براي برنج اقدامي انجام دهند؟ مردم بايد بدانند چه برنجي مي خورند. نه اين که آنقدر برنج وارداتي ببينند که بوي برنج ايراني را فراموش کنند. طوري هم نباشد که محصول داخلي آنقدر در مقابل محصول بي کيفيت خارجي گران باشد که تقاضا در بازار براي برنج سريلانکايي و هندي و پاکستاني بيشتر شود.
از طرفي قرار هم نيست برخي موسسات و بانک ها براي سوددهي به جرگه وارد کنندگان برنج وارد شوند؛ چرا آن وقت نه تنها طرح خوداتکايي شکست مي خورد، بلکه توليد کننده و کشاورز شمالي هم شاليزارش را رها خواهد کرد. با اين حساب اگر قرار است الگوي کشت برنج به نفع توليد کننده و محيط زيست تغيير کند بهتر است مسائل پيراموني و تأثيرگذار هم در اين راستا بررسي و پيشگيري شود. به عبارتي بسترهاي طرح خوداتکايي برنج از مديريت واردات است تا مکانيزه کردن توليد برنج. هم نياز مصرف کننده در نظر گرفته شود و هم تقاضاي توليد کننده. دست دلالان هم بايد کوتاه شود. اگر غير از اين باشد طرح خوداتکايي برنج هم مشابه بسياري از طرح هاي ديگر دچار مشکل خواهد شد. به اميد روزي که از آشپزخانه هر ايراني بوي برنج ايراني به مشام برسد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 69]