محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844373253
از کداک هندی تا تعصب و غرور ملی ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: با حسن نجفی سولاری در صبح یک روز بهاری و در مرکز ملی فضای مجازی کشور گفت وگو کردیم.
به گزارش تراز ، او که سمت مشاور دبیر شورای عالی و رئیس این مرکز را برعهده و تجربه فعالیت درحوزه رسانه های دیجیتال و فضاهای مجازی و تدریس در زمینه نقش رسانه ها را در سابقه حرفه ای خود دارد و ضمنا با موضوع «تعیین شاخص های برنامه ریزی تولید محصول در رسانه تلویزیون برای طراحی الگوی برنامه ریزی راهبردی» در سال ۱۳۸۶ از رساله دکترای خود دفاع کرده است، اعتقاد دارد رسانه ها نتوانسته اند شجاعانه به مسئولیت اجتماعی و حرفه ای خود در زمینه تشویق عموم مردم به مصرف کالای داخلی و پرهیز از مصرف کالای خارجی به خصوص کالای قاچاق عمل کنند و البته این را هم می گوید که رسانه ها نقش مهمی در این زمینه برعهده دارند که باید از ظرفیت و توان آنها در این حوزه استفاده بیشتر و بهتری بشود. وی آن قدر روان و صمیمی صحبت می کند که دلمان نمی آید برای طرح سوالات، صحبتش را قطع کنیم و به همین دلیل این گفت وگو بدون سوال و پاسخ تنظیم شده است.
البته ما در پایان این گفت وگو پاسخ سوالات خود را دریافت کرده ایم و اطمینان داریم حاصل آن برای خوانندگان گرامی هم مفید و موثر خواهد بود.
* رسانه ها با توجه به هویت خود به همه حوزه ها سرک می کشند
دکتر سولاری اعتقاد دارد: اگر مقوله رسانه را یک مقوله میان رشته ای بدانیم خود به رشته های متعددی سرک می کشد و تاثیر هم می گذارد. یعنی در حوزه سیاست، در حوزه فرهنگ، در حوزه اقتصاد، در حوزه اجتماع و بقیه حوزه های متعدد تاثیر خاص خود را دارد. بحث امروز ما که به نوعی به حوزه پیشگیری از مصرف کالای قاچاق و حمایت از تولید کالای داخلی است، بیشتر به حوزه اقتصاد پهلو می زند.
* آگاه سازی، تهییج و اطلاع رسانی، مسئولیت رسانه ها
وی می گوید: موضوع را این گونه مطرح می کنم که اگر وظیفه رسانه ها را سه وجه آگاه سازی، تهییج، تحریک و تبلیغ و اطلاع رسانی و آموزش بدانیم، ماموریت همه رسانه های مطرح در جامعه هم همیشه در حوزه همین سه وجه معنا پیدا می کند و تاثیر رسانه بر تولید داخلی، خودکفایی در زمینه های مختلف، اقتصاد مقاومتی و همه اینها مفاهیمی موثر در همین حوزه است. در هر سه این وجه رسانه های موجود کشور ما می توانند در زمینه حمایت از تولید ملی نقش اسای داشته باشند. حالا بیایید نگاه کنیم و ببینیم نقاط دیگر دنیا برای این که از یک اقتصاد وابسته، به اقتصادی مستقل و پویا برسند و تولید خود را خودشان مصرف کنند و از وابستگی به دیگران نجات یابند، چه کاری انجام داده اند؟ واقعا عوامل موثر در این چنین کاری چیست؟ آیا فقط مهارت در تولی موثر بوده یا نه انگیزه های تولید و مصرف کالاهایی داخلی هم در چنین امری موثر بوده است. به نظرم برای چنین کاری انگیزه های متعددی مورد نیاز است اما چه کسی قرار است این انگیزه را ایجاد کند؟ به نظر من رسانه ها می توانند با فرهنگ سازی در این زمینه مهم ترین نقش را در چنین کاری برعهده گیرند.
* هند و ژاپن و مصرف کالای بی کیفیت داخلی
مشاور دبیر شورای عالی و رئیس مرکز ملی فضای مجازی کشور با ذکر نمونه ای در این زمینه می گوید: شاید یک مثال در این خصوص موضوع را روشن تر کند. کشوری مثل ژاپن در روزگاری، ضعیف ترین کالاها را تولید می کرد اما مردم ژاپن همان کالای ضعیف و احیاناً نامرغوب را مصرف می کردند تا از تولیدات داخلی کشور خودشان ولو به قیمت مصرف کالای باکیفیت پایین تر حمایت کنند. کشور هند تقریبا همین وضعیت را داشت. خودم در سفری که به هندوستان داشتم ازنزدیک شاهد چنین نگاهی به مصرف کالای داخلی و مصرف نکردن کالای خارجی حتی با کیفیت بالاتر بودم. برای من خیلی جالب بود که دیدم مصرف کالای خارجی در هندی حس بدی ایجاد می کند. ما با تیمی از خبرنگاران به هند رفته بودیم و تعدادی فیلم ریورسال کداک با دوربین اکلرا به همراه داشتیم. گمرک هند اجازه ورود این تجهیزات را نمی داد و وقتی که گفتیم اینها ابزار کار ماست، گفتند: ما اینها را ثبت می کنیم و شما حق فروش آن را در هند ندارید. بعد هم اضافه کردند که به هر میزان هم که فیلم نیاز داشته باشید در کشور ما در دسترس شماست و وقتی سوال کردیم فیلم کداک هم دارید، گفتند: بله داریم ولی فیلم کداک هندی! توضیح دادند که ما از کشورهای دیگر خواسته ایم که محصولات خودشان را در کشور ما و با برند هند تولید کنند و همان محصولی که در کشور ما تولید می شود مصرف می شود. همین الان هم کشورهای بزرگ دنیا در هند از نیروی انسانی هندی، مواد اولیه موجود در این کشورو دیگر امکانات بومی این کشور استفاده می کنند و بسیاری از کالاها که خیلی از آنها هم مصرف داخلی دارد در این کشور تولید می شود.
* زمانی که کیفیت بد محصولات ژاپنی زبانزد بود!
این استاد دانشگاه می افزاید: ژاپنی که زمانی کیفیت بد محصولاتش زبانزد بود، امروزه محصولات بسیار باکیفیتی تولید می کند اما همان زمانی هم که محصولات این کشور کیفیت نداشت مردم ژاپن از کالای تولیدی کشور خودشان استفاده می کردند. جس مردم ژاپن این بود که به ازای واحد کالای ژاپنی که مصرف کنند یک اشتغال ایجاد کرده اند. به راکفلر سرمایه دار بزرگ می گویند که اگر ۱۰ دلار داشته باشی، با آن چکار می کنی؟ می گوید ۹ دلار را صرف رسانه و تبلیغ می کند و یک دلار دیگر را برای تولید مصرف خواهم کرد. این پاسخ راکفلر خیلی معنا دارد. می خواهد بگوید که ایجاد انگیزه مصرف یک کالا از تولید آن کالا مهم تر است چون اگر کالایی که تولید شده، مصرف نشود هیچ نتیجه ای به دنبال نخواهد داشت اما اگر این کالا حتی با هزینه کرد ۹ واحد از همان کالا به فروش برسد در تولید انبوه و خریدهای بعدی مشتریان، این تفاوت قیمت جبران و سودآور خواهد شد. شاید این حرف خیلی علمی نباشد اما آن قدر مهم است که نسبت یک به نه در آن پذیرفتنی است. یعنی یک رسانه نه برابر یک سرمایه گذار می تواند در مصرف کالای داخلی نقش و تاثیر داشته باشد. یعنی اگر شما سه میلیارد دلار صنعت خودرو در کشور ایجاد کردید و دو میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان صرف هزینه های معرفی، اطلاع رسانی و تبلیغ کردید، نمی توان گفت که ره به خطا برده اید یا اسراف کرده اید و این مبلغ می تواند در مدت کوتاهی با جلب نظر مشتریان به سود و خرید بیشتر منتهی شود.
* مصرف کالای داخلی حتی با کیفیت پایین تر راهگشاست
نجفی سولاری با ذکر این موضوع که در بحث اقتصاد مقاومتی هم نمی توانیم ادعا کنیم که از همه دنیا محصول بهتری تولید می کنیم، می افزاید: واقعیت این است که در برخی محصولات برند محصولات ما بالاتر از دنیاست، کیفیت بالاتری داریم و صادرکننده خوبی هستیم ولی در عمده محصولات ما که برای عموم مردم تولید می شود شاید کیفیت ما به کیفیت کالای خارجی نرسد. کما این که اشاره کردم در دو کشور هند و ژاپن این گونه نبود که بایستند و وقتی کیفیت محصولات داخلی آنها بهتر ازهمه دنیا شد، محصول خودشان را مصرف کنند اما چون پذیرفتند که مصرف کالای داخلی اولویت و ضرورت دارد بالاخره توانستند به تولید محصول با کیفیت داخلی هم دست پیدا کنند. پس رسانه در گام اول می تواند کمک کند تا انگیزه لازم برای مصرف کالای داخلی ایجاد شود.
* وقتی بازی ها را جدی نمی گیریم انسان دیگری در فرهنگ بومی تولید می شود
عضو شورای فرهنگی و پژوهشی ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز اعتقاد دارد برخی غفلت های ما درباره تولید داخلی بسیار آسیب زاست و می تواند خسارت سنگینی در زمینه هویت فرهنگی و ملی به جامعه وارد کند. وی می گوید: اجازه بدهید نمونه ای را در حوزه رسانه های فرامدرن عرض کنم. اطلاع دارید که ما بالاتر از ۹۰ درصد بازی های رایانه ای دنیا را مصرف می کنیم و سهم ما در تولید در این بازار و مصرف کالای داخلی در این خصوص کمتر از ۵ تا ۶ درصد است.این در حالی است که دیگر بحث خودرو و پیچیدگی ها والزامات فنی و تخصصی آن مطرح نیست و فقط بحث اقتصادی و فنی آن بر جامعه و مردم ما تاثیر نمی گذارد بلکه این نوع کالاها فرهنگ و آینده فرزندان ما را می سازند.
در اینجا دیگر بحث خروج سرمایه انسانی و اقتصادی مطرح نیست و این گونه نیست که اگر ما بازی رایانه ای تولید نکنیم فقط نگران بیکاری و تبعات ناشی از فقر و مسائل اقتصادی آن باشیم. در واقع وقتی که ما در این زمینه، تولید داخلی، ملی و بومی نداریم پذیرفته ایم که کالای خارجی همراه با این بازی ها، فرهنگ و ارزش های جوامع دیگر را هم با خودش به داخل خانه و اتاق خواب ما و فرزندانمان بیاورد. یعنی یک زمانی عدم حساسیت در مصرف کالای داخلی و بومی حالت واگذاری بسترهای فرهنگی، هنری و اجتماعی به دیگرانی را پیدا می کند که اتفاقا در یک جنگ پنهان می خواهند به اهداف و مقاصد فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و هر هدف دیگری که به دنبال آن هستند،برسند. کمی دقت در این باره و همین بازی های رایانه ای نشانگر این است که این کالا که حاوی مشخصات، فرهنگ و منویات فرهنگی کشوری دیگر است در خاک و کشور و اقلیم ما به دنبال ساخت انسان دیگری است که تمام مشخصات مورد نظر کشور سازنده این کالا را با خود خواهد داشت. یعنی غفلت در تولید داخلی و ملی در برخی زمینه ها که اتفاقا ارتباط بیشتری هم با فرهنگ و هویت و ذات یک قوم و فرهنگ دارند موضوعی نیست که بتوان با اهمال و سهل انگاری از کنار آن گذشت، چون هویت و حیات فرهنگیو اجتماعی ما را نشانه می رود و بی توجهی به ان می تواند اینده فرهنگی و تمدنی ما را در معرض خطر و آسیب جدی قرار دهد. متاسفانه شاهد هستید که امروزه دست جوان ها و حتی نوجوانان و کودکان ما از بازی های استراتژیک آمریکایی پر است و همه روزه هم تولیدات بیشتری در این زمینه با مضامین مختلف و جذاب در اختیار آنان قرار می گیرد، بازی ها و به ظاهر سرگرمی هایی که موضوع فرهنگ و ارزش های دیگر جوامع در آن وجهی بارز و غالب دارد و خانواده ها و بزرگ ترها هم تحت عنوان بازی و سرگرمی با همه وجوه ضدارزشی و ضدفرهنگی این محصولات کنار آمده اند. ما اساسا بازی را که نقش مهمی در شکل گیری و تکوین شخصیت انسان ها دارد جدی نمی گیریم و به ارزش، اهمیت و اثر آن واقف نیستیم.
* رسانه ها شجاعانه وارد گود شوند
نجفی تاکید کرد: حرف من این است که اگر در همین زمینه رسانه ها وارد گود می شدند و کمک می کردند که گره هایی را که مرکز ملی فضای مجازی کشور، بنیاد ملی رسانه ها، مرکز دیجیتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی دارد، باز می کردند و در این زمینه در حد خودشان ایفای نقش می کردند، ایا واقعا باز هم خانواده ها و حتی فرزندان ما از این محصولات چنین استفاده گسترده ای می کردند یا نه، حداقل تردیدی ایجاد می شد که به خودمام بیاییم و با توجه به ظرفیت های بالای ملی و داخلی که داریم در این حوزه هم گام های موثر و مهمی برداریم. اگر ما و رسانه ها کمک می کردیم که حوزه هایی که در زمینه حوزه بازی های بومی و داخلی فعال هستند، بتوانند راه خودشان را باز کنند و ضمن استفاده از ظرفیت های زیادی که در این زمینه وجود دارد، به تولید و اشتغال در این زمینه کمک کنند، تاثیر خیلی زیادی در بحث مصرف کالای داخلی در این زمینه داشت. سوال این است که چرا چنین اتفاقی نمی افتد و باز هم گرایش به سمت خرید و مصرف بازی های خارجی و غیربومی و قاچاق در این زمینه زیاد است؟ البته شکی نداریم که جذابیت و فضاسازی های انجام شده در بازی های خارجی و جذابیت های بصری و گرافیکی این بازی ها تاثیر زیادی در فروش و مصرف آن دارد و سرویس ها و خدماتی که در بازی های آنلاین داده می شود بسیار حساب شده و براساس بازاریابی روحیات مصرف کننده و مخاطب است. اما آیا همه مسئله همین است و غفلت ها و تغافل ما در چنین زمینه مهمی اثرگذار نیست؟ به نظر من در همین موضوع رسانه ها می توانستند بیایند و با برنامه های چالشی و حساب شده و مبتنی بر اقتصاد مقاومتی اطلاعات و دانش لازم را در اختیارمردمو مخاطبان قرار دهند و از این رهگذر به مصرف کالای تولید داخل کمک کنند و ضمنا زمینه مصرف کالای قاچاق را در حد ممکن کاهش دهند.در اقتصاد مقاومتی، ایجاد اشتغال سالم و مستمر، گرایش به طرف تولید داخلی و افزایش کیفیت تولیدات داخلی مورد نظر و توجه است و همه این ملاک ها و شاخص ها می توانند با تحقق تولید بازی های رایانه ای بومی در کشور ما هم محقق شوند و راه را برای ورود جوانان و علاقه مندان به این حوزه که اتفاقا مورد توجه این قشر از جمعیت جامعه است، باز کنند و کمک کنند تا ضمن ایجاد اشتغال و کارآفرینی، تقویت و حمایت از تولید کالای داخلی، جلوی آسیب های ناشی از تاثیرات مخرب فرهنگی کالاهای خارجی تولید شده در این زمینه به خصوص بازی ها و سرگرمی های رایانه ای و دنیا یمجازی گرفته شود.
* چرا به توان و ظرفیت ملی و بومی خود تکیه نمی کنیم
این صاحب نظر حوزه رسانه با طرح این سوال که چرا در کشوری که دانش و هوشمندی و ظرفیت تولید در زمینه ایده و محتوای بازی های رایانه ای به وفور وجود دارد و در هر جا که ما زمینه آن را ایجاد کرده ایم این ظرفیت خودش را نشان داده است، تولیدکنندگان و بازرگانان ما برای تولید و تهیه این بازی ها به کشورهای اروپایی یا حتی کشورهای جنوب شرق آسیا مانند مالزی، سنگاپور، چین و اندونزی می روند و حاضر نیستند در کشور خودشان سرمایه گذاری و کارآفرینی کنند، می گوید: به نظر من رسانه این قدرت و توانایی را دارد که با برنامه ریزیو برنامه سازی و زمینه چینی لازم فضای طرح این موضوعات را فراهم آورد و با روشن کردن نقاط تاریک و نامکشوف مطرح در این خصوص، زمینه تولید و ماندن تولیدکنندگان در داخل کشور و دامن زدن به تولید داخلی این کالاها را در داخل کشور فراهم آورد. رسانه این توانایی را دارد که مسئولان و مدیران عالی کشور را در این زمینه با تولیدکننده جوان خلاق و باانگیزه همراه کند تا با کمک و حمایت دولت و همه نهادهای مسئول و مرتبط زمینه ساخت کالاهای داخلی بیش از پیش فراهم شود و با عزم و تعصب ملی که پدید می اید سر و سامانی به اوضاع فعلی داده شود. اساساً تحریک تعصب ملی موضوع بسیار مهمی است که پرداختن آن از همان زاویه تحریک، تهییج و برانگیختن احساسات و جو عمومی کشور می تواند درباره مصرف کالای داخلی و پرهیز از مصرف کالای خارجی و به خصوص کالای قاچاق موثر باشد. البته این کار باید با فراهم شدن مقدمات آن انجام شود و با همراهی همه آحاد ملت و مسئولان به گونه ای عمل کنیم که به شعارزدگی و احساسات زودگذر در این خصوص دچار نشویم و کاری اصولی و ریشه ای در این زمینه انجام شود.
* برای فعالیت های ملی و بین المللی خود هدف گذاری کنیم
نجفی با اشاره به تجربه کشور فنلاند در زمینه تولید تلفن همراه می گوید: نگاهی به دیگر کشورها و فعالیت و تمرکز آنان در یک زمینه مشخص و معین نشان از این دارد که هدف گذاری، تشخیص جامعه هدف، همراه کردن جو عمومی جامعه و اصرار بر تداوم کار و تولید ملی می تواند منجر به موفقیت و برند شدن در آن و در نتیجه در اختیار گرفتن بازار دیگر کشورها شود. به طور مثال کشور فنلاند نمونه خوبی در این زمینه است. فنلاند رابه عنوان پدر موبایل جهان می شناسند. این کشور یک برنامه پنج ساله برای ساخت اپلیکیشن ها (نرم افزارهای) موبایلی داشته است. در همین راستا همه نظام فنلاند و حتی نهادهای مرتبط با کشاورزی هم درآن کشور در اختیار این برنامه قرار گرفتند و همه با هم اراده کردند از نظرنرم افزاری چه روی IOS و چه Android جهان را تحت تاثیر محصول خود قرار دهند. اینها خودشان جمعیت قابل توجهی ندارند اما قصد دارند و توانسته اند در این زمینه جمعیت قابل توجهی را در دنیا به صف مشتریان جست وجوگر و افزون خواه خود بکشانند و این بازار را در تسخیر خود نگه دارند
* رسانه ها می توانند به رونق گرفتن تولید داخلی کمک کنند
وی اعتقاد دارد: در کشورما هم رسانه ها می توانند در ماموریت نقد زدن، کالبدشکافی، کشف مشکلات و مسائل و کمک به روشنفکران و متخصصان و ایجاد انگیزه در تولیدکنندگان صنعیت و خدماتی به صحنه بیایند و در رونق گرفتن تولید داخلی و پرهیز دادن و پیشگیری از مصرف کالای خارجی و به خصوص کالای قاچاق ایفای نقش کنند. حقیقت قضیه این است که احساس می کنم آن اراده ملی برای مصرف کالای داخلی، برای ارتقای کیفیت محصول تولید داخل و حمایت از مبارزه با قاچاق و کالای خارجی هنوز شکل نگرفته است. حالا جدای از مباحث سودجویی و مشکلات اقصتادی و شرایط حاصل از تحریم های ناعادلانه، نظر من این است که رسانه ها شجاعانه وارد این میدان نشد ه اند تا لایه های پنهان این گرفتاری را باز کنند. روزنامه ها، مجلات، بیلبوردها و دیگر رسانه ها بیشتر فعالیت هایی از جنس شعار را در دستور کار خود قرارداده اند و کمتر به بحث های شعوری و محتوایی پرداخته اند. در رادیو و تلویزیون هم همین گونه عمل کرده ایم. با یک زیرنویس، پخش یک تیزر و یک آگهی تبلیغاتی خواسته ایم مسئله را مطرح و مشکل را حل کنیم و هیچ گاه برنامه ای برای کشف و معرفی این لایه های پنهان که می تواند واقع مسئله را برای عموم روشن کند نساخته ایم. پرداختن به موضوعاتی از این دست که ما زمانی بهترین کفش و چرم دنیا را تولید می کرده ایم، مصنوعات ابریشم ایران از جاده ای به همین نام به همه دنیا صادر می شده و زعفران ما برند جهانی داشته است، اما حالت که مصرف کننده این محصولات آن هم با واردات شده ایم، می تواند تلنگری اساسی باشد و نقش رسانه ها را در پرداختن به معضلات عدم تولید و استفاده ایرانی از کالای بومی خودش روشن تر کند و راه را برای تاثیرگذاری رسانه ها در این زمینه بگشاید.
منبع: ماهنامه مدیریت ارتباطات، شماره ۶۰
منبع: رصد
شنبه 30 خرداد 1394 ساعت 12:22
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[مشاهده در: www.taraznews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها