واضح آرشیو وب فارسی:فارس: ارزیابی و سنجش حین خدمت عملکرد مدیران
الزامی برای رسیدن به بلوغ و کارآمدی سیاسیون
تثبیت یک نظام ارزشیابی منسجم و در ایام انجام مسئولیت برای مدیریت منازعات و اختلافات سادهلوحانه و رفتارهایی که منافع مردم را در سطح استانها و شهرها تحت الشعاع قرار میدهد، یک الزام برای رسیدن به بلوغ و کارآمدی سیاسیون است.
به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، مدتی است که شاهد استعفاهای سیاسی برخی از مسئولان دولتی و مدیران شهری شهرستانهای استان اصفهان همچون استعفای شهردار شهرضا، استعفای شهردار شاهینشهر و رفتن به فرمانداری مبارکه، استعفای شهردار فولادشهر و چندین و چند استعفا و استیضاح دیگر با اهداف و اغراض متنوعی هستیم، پریدن بر پلکان سیاست در عرصههای مختلف چون نمایندگی مجلس و یا نامزد شدن برای انتصاب در برخی نهادها از جمله اهداف رجال است، اما به راستی بازنگری و بررسی میدان عملکرد مدیرانی که استعفا میدهند در سنگر پیشین، بر عهده چه کسی است و چه میزان ضرورت دارد. ارزیابی عملکردها و بررسی اتفاقات ریزودرشتی که در چارچوب فعالیتهای سازمانیافته رخ میدهد یکی از اصول پذیرفتهشده برای دستیابی به میزان موفقیت و شکست در یک مجموعه منسجم است. رویکرد ویژهای که به سبب بهرهبرداری درست از منابع، جلوگیری از نابهنجاریهای اجتماعی و انسانی و البته افزایش سرعت پیشرفت در رأس کار هیئتهای بازرسی و نظارت مجموعههای مختلف در حوزههای گوناگون قرار دارد. یکی از اصول اصلی این نظارت و سنجشها، بررسی عملکرد در حین دوره خدمت و گوشزد کردن نقاط مثبت و منفی در جریان فعالیت مسئولان امر است که انحراف از برنامههای از پیش طراحی شده و اهداف کلیدی مجموعه را متذکر شده و خواستار اصلاح رویهها میشوند. به ویژه که در سازوکار شکلگیری نظامهای اجتماعی مبتنی بر مردمسالاری دینی، نظارت بر کار مسئولان و منتخبان ملت، یک امر حیاتی و مهم در جهت تحقق اراده اجتماعی است. اما یکی از بخشهای مغفول مانده این روزها در محافل سیاسی ایران همین بحث نظارت و ارزشیابی فعالیت رجال سیاسی است. البته این موضوع با نقد و نگاه رسانهای متفاوت است و آنچه مدنظر است، دقیقاً مفهومی معادل امتحان خردادماه است، یک امتحان واقعی! امتحانی که پیش از مردودی شهریور و گام آخر که انتخابات مجدد است، برگزار میشود. برخی نظارت را در چند دستگاه و یا نقد عملکرد قوا از طریق رسانهها و یا بررسی میزان تحقق وعدههای دولت محدود میکنند اما شاید همه اینها معادل پرسشهای شفاهی سر کلاس استاد و میانترمهایی است که البته شاگردان ناموفق هنوز کورسوی امید و راه گریزی به نام پایانترم و آزمون خرداد را برای خود باقی میدانند. در شرایط کنونی که ظرفیت انتقادپذیری مسئولان و رجال سیاسی غیرمسئول به شدت کاهش یافته، آستانه تحملها پایین آمده و البته با معضلات نظارتی که در برابر مدیران دولتی، نمایندگان مجلس و شوراهای اسلامی و حتی مسئولان قضایی روبهرو هستیم، نیاز به طراحی یک امتحان خردادماهی ضروری به نظر میرسد. نیاز به طراحی یک فرآیند ارزیابی از عملکرد رجال سیاسی در حوزههای مختلف در طول مدت تصدی و اشغال یک جایگاه مردمی، امری لازم برآورد میشود. به ویژه سیاسیونی که در سطح غیر کشوری و در استانها و شهرها فعالیت میکنند و از تیررس رسانهها و مطالبات مردمی به دور هستند. چراکه جدای از مطالبات کلان مردم که عمدتاً به قوای سهگانه و البته دولت و مجلس محدود میشود، به صورت عمومی بخش اعظمی از امنیت، آرامش، پویایی اقتصادی و رفاه اجتماعی به حوزههای غیر شوری برمیگردد که وظیفه آن بر عهده نمایندگان شورا و مدیران استانی و شهری است. تثبیت یک نظام ارزشیابی منسجم و در ایام انجام مسئولیت و فراتر از دستگاههای نظارتی معمول، برای مدیریت منازعات و اختلافات سادهلوحانه و رفتارهایی که منافع مردم را در سطح استانها و شهرها تحتالشعاع قرار میدهد؛ یک الزام برای رسیدن به بلوغ و کارآمدی سیاسیون است. البته در نقطه مقابل ماجرا نیز درک صحیح مردم از اقدامات مفید و مؤثر مدیران نیز لازم است، این آزمون و این امتحان شاید یک راه ملموس برای درک مردم از تلاشها و خدمات مدیرانی است که شاید کمتر دیده شوند و البته شاید معیارهای رایج ارزیابی به خوبی نتواند در مورد همه اتفاقات و ابعاد فعالیت یک بخش اظهارنظر کند. به نوعی این آزمون میتواند زبان گویای خدمت و خیانت مدیران و رجال سیاسی باشد تا صاحبان اصلی این کشور نمرات مشخصی را در کارنامه دورههای کاری منتخبان قرار دهند و برای بزنگاههای انتخاب یک خطکش و معیار دقیق داشته باشند و البته از آسیبهایی نظیر ظاهرسازی و یا گفتارهایی که صرفاً در ایام انتخاباتی مصرف میشوند جلوگیری شده و موانع عدم شفافیت مواضع نامزدهای انتخاباتی برای مردم مرتفع شود. به ویژه جایی که شاید به دلیل کمتر دیده شدن و قرار نگرفتن در کانون توجهات رسانهها و مردم، هرازگاهی به سراشیبی و پرتگاه منیتها و وابستگیها سقوط میکند و برخی دلبستگیها و علاقههای فردی و سلیقگی جای منافع عمومی و ازخودگذشتگی را میگیرد. انتهای پیام/63030/س30
94/03/23 - 08:39
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]