محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845153991
بحران های اقتصادی یا بحران های اجتماعی؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بحران های اقتصادی یا بحران های اجتماعی؟ اقتصاد > اقتصاد سیاسی - صدای اقتصاد در یادداشتی به قلم ابراهیم رزاقی، اقتصاددان نوشت:
بحرانهای اقتصادی و اجتماعی امروز در روند توسعه، ناشی از مشکلات ساختاری است. این مشکلات از زمان کودتای رضاشاه شروع شده، در دوره محمدرضا شاه تشدید شده و طی دهه های بعد از انقلاب هم ادامه یافته است. این ساختار کشور جهان سومی است. در این سالها با بی توجهی به مسائل تولید، کمبودهای داخل کشور را خواسته اند با وارد کردن کالا حل کنند، ناامیدی تولید کنندگان را زیاد و به فعالیت های غیرتولیدی سوداگرانه دامن زده اند. دولت های نهم و دهم در این حوزه ها اشتباهات بزرگی انجام داده است، اما دولت کنونی هم هنوز در عمل زاویه ساختاری اساسی با آن فعالیت ها پیدا نکرده است. این مشکلات ساختاری را ما در برنامه های توسعه نیز نتوانسته ایم حل کنیم. این برنامه ها نگاه نمی کند که مسائل اساسی جامعه چیست، بلکه بیشتر در بهترین حالت کارهای عمرانی می کند و بیشتر به زیربنای اقتصادی می پردازد. مثلاً راه و بندر را توسعه می دهد، فرودگاه می سازد و ارتباطات را متحول می کند. اما هیچ کدام این اقدامات عمرانی مستقیماً، بر روی توسعه و بهبود سطح زندگی مردم، تأثیر جدی نمی گذارند. محور اصلی توسعه مؤثر، تولید است. اگرچه در شرایط توسعه نیافتن زیربناهای کشوری از لحاظ عمرانی، دچار مشکلات زیادی می شویم، ولی اقدامات این چنینی نیز باید در جهت بهبود وضع تولیدکنندگان داخلی صورت گیرد، نه اینکه به نفع خارجی ها و واردات کنندگان شود. روند کلی 5 برنامه ای که تا کنون تدوین شده، چنین چیزی بوده است. در برنامه های توسعه، مسائل زیبایی ممکن است ذکر شده باشد، ولی تحقق پیدا نکرده است. در تدوین این برنامهها فکر کردهاند بسیاری از مشکلات منفی اقتصادی، ناشی از دولتی بودن است، به همین دلیل بخشهایی را به بخش خصوصی غیرواقعی دادهاند. آن بخش خصوصی که تولید کننده نیست و حتی تولیدکنندگانش، به نحو افراطی فقط به دنبال کسب سود هستند و اگر امکانات داشته باشند، به سمت غیرتولیدی ها می روند. این فعالیت های دلالانه بخش خصوصی، بزرگترین مانع رشد داخلی است. دولت هم به آن بی توجه است. آن برنامههای عمرانی به دلیل ندیدن واقعیتها و شیفتگی نسبت به اقتصاد لیبرالی و برنامههای صندوق بین المللی پول، فضایی را دنبال می کند که بیشتر در خدمت واردات است نه تولید در صورتی که باید مدیریتها را تغییر دهند. از تولیدکنندگان مالیات گرفته می شود ولی فعالیت های واسطه گری، مالیات نمی پردازند. باید وصول انقلابی مالیاتها به کمک تولید کنندگان واقعی برود.دولت خیلی مواقع وامهای ارزان قیمت میدهد، ولی دیگر نظارت نمیکند که این وامها به راستی در تولید به کار گرفته می شود یا به جیب دلالان می رود؟ همه برنامههای توسعه که تا کنون در مجمع تشخیص مصلحت نظام تأیید شده، ترکیب همیشگی آن ها هم یکسان بوده. بعد از پایان جنگ تحمیلی، قانون اساسی و واقعیتهای اساسی ایران را ندیدهاند و در برنامه ها لحاظ نکرده اند. در نتیجه همین است که فقر و اختلاف طبقاتی افزایش پیدا کرده است. در سال های بعد از انقلاب، رئیس جمهورهایی با مواضع سیاسی متفاوت، اقدامات اقتصادی نسبتاً یکسانی را در ساختارها ادامه داده اند و مسائلی را به وجود آورده اند که حل آن مشکل است. با تمام تفاسیر گفته شده در زمان کنونی بزرگترین مشکل را بر سر راه توسعه ایران، نرخ پایین دلار می دانم. آنچه در ایران با منافع ملی مغایرت دارد، دلار ارزان فروختن است. پایین بودن نرخ دلار و تک نرخی نبودن آن، با توجه به ارزش ریالی و نرخ تورم در سه سال گذشته، شرایطی را به وجود میآورد که تولیدکننده داخلی نمیتواند با محصولات خارجی رقابت کند. در این شرایط، سرمایههای داخلی مان هم تمایل دارند به خارج بروند. با این دلار ارزان، هر کالای قاچاق و غیر قاچاق می تواند سودآور باشد و مثلاً مواد مخدر فراوانی وارد کشور می شود. نه اینکه بگوییم اگر نرخ دلار افزایش یابد یک شبه همه چیز درست میشود، ولی این مسئله کلیدی است. که اگر اصلاح نشود، با مدیریت جهادی هم به جایی نخواهیم رسید. با دلار ارزان و چندنرخی، سرمایه هایمان به خارج میرود، صرف واردات می شود و در داخل، در کشاورزی و صنعت رسوب نمیکند. تعیین نرخ ارز را متناسب با تورم داخلی باید در دستور کار گذاشت و سپس سیاست هایی به کار گرفت، که موجب افزایش هزینه زندگی مردم نشود. 3939
کلید واژه ها: بحران جهانی اقتصاد - فقر - خط فقر - آسیب اجتماعی -
پنجشنبه 21 خرداد 1394 - 12:14:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها