محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843563203
چرا شعارهای فرهنگی- هنری اجرایی نشده است؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۱۹ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۱:۲۷
یک پژوهشگر و مدرس هنر در دانشگاه اظهار کرد: دولت هنوز نتوانسته است شعارهای فرهنگی- هنری مطرح شده را اجرایی کند و توقعات رأیدهندگان حوزه فرهنگ و هنر خود را برآورده سازد. سیدعلیرضا مسبوق فردوس - پژوهشگر و مدرس دانشگاه - در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا- منطقه خراسان، با اشاره به رویکردهای فرهنگی- هنری دولت تدبیر و امید اظهار کرد: نگاه و رویکرد مسئولان فرهنگی- هنری این دولت نسبت به دولت قبل، نگاه و رویکردی متفاوت است و فضای حاکم بازتر و مطلوبتر شده و دخالتها نسبتاً کاهش یافته است. وی گفت: از برآیند صحبتها و ابراز نظر مسئولان فرهنگی- هنری به نظر میرسد که قرار است به کنشگران فرهنگی- هنری اعتماد بیشتری شود اما با اینهمه، به‌رغم اینکه باید بپذیریم حوزه فرهنگ و هنر تنها متأثر از رویکردهای دولت نیست و نهادها و مجموعههای پیدا و پنهانی زیادی هستند که حوزه فرهنگ و هنر را مدیریت میکنند؛ احساس می‌شود دولت هنوز نتوانسته است شعارهای فرهنگی- هنری مطرح شده را اجرایی کند و توقعات رأیدهندگان حوزه فرهنگ و هنر خود را برآورده سازد. این مدرس دانشگاه با بیان اینکه ارزیابی فرهنگ و هنر در دهه اخیر به عنوان دو عرصه به هم تنیده و گسترده، نیازمند کاری پژوهشی است، گفت: اگر ضمن محترم شمردن نظر صاحب نظرانی که اقتصاد یا سیاست را در فرایند توسعه ارجح میدانند، به این باور برسیم که پایه و اساس هر توسعهای در فرهنگ آن منطقه یا کشور ریشه دارد و هر پدیدهای تا فراگیر نشود و بر لایههای فرهنگی اکثریت یک جامعه ننشیند، نمیتواند بُروز سیاسی پیدا کند و اقتصاد آن جامعه متأثر سازد، لازم است با پرهیز از نگاه تفننی و برخورد سلیقهای و سطحی، به نظام برنامهریزی و مدیریت فرهنگی- هنری کشور به‌طور ویژه توجه کنیم. مسبوق با اشاره به بیثبات بودن سیاستهای فرهنگی- هنری اعمال شده در دهه اخیر اظهار کرد: نظام حاکم بر فرهنگ و هنر کشور ما نه تنها در دهه اخیر بلکه از گذشته تا امروز چون برپایه یک طرح یا ساختار جامع و چندوجهی شکل نگرفته، غالباً متزلزل و تکوجهی اداره شده است. این مدرس دانشگاه افزود: این تکوجهی و متزلزل بودن معلول عوامل مختلفی است اما یکی از مهمترین عوامل این است که برنامهریزی و مدیریت فرهنگی- هنری کشور به جای آنکه بر اساس بستر فرهنگی و بدنه اجتماعی، سامان یابد در برنامهریزیها از قاعده به سمت رأس حرکت کنیم و با یک نگاه قیممآبانه، تکوجهی و تحکمی که در ما ریشههای تاریخی گستردهای دارد از بالا به پایین تصمیمسازی کردهایم. وی ادامه داد: سعی کردهایم آرزوهای فرهنگی و سلایق فردی و طیفیمان را که غالباً هم علمی و کارشناسانه نبوده است به بدنه فرهنگی- هنری کشورمان تزریق کنیم، از همین رو رویکردهای نظری و سیاستهای اجرایی نهادها و سازمانهای فرهنگی هنری کشورمان غالباً سیاستزده و سلیقهای بوده است و آن هم متأثر از نگاه افرادی که بخش کوچکی از بدنه اجتماعی حوزه فرهنگ و هنر را نمایندگی میکنند. این استاد دانشگاه با بینتیجه خواندن مباحثی که هر از گاه از سوی افراد، نهادها و رسانهها مبنی بر مشکلات فرهنگی- هنری و مقصر خواندن شخص، گروه یا سازمانی مطرح میگردد تصریح کرد: حوزه فرهنگ و هنر تکوجهی و مرزبندی شده نیست که بتوان بر اساس یک ذائقه فکری و اجرایی و بدون توجه به دامنه گسترده این حوزه و ریشههای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی آن یک نسخه واحد پیچید. وی تأکید کرد: مطمئنترین و کمهزینهترین راه برای ساماندهی فعالیت‌های فرهنگی- هنری این است که با پرهیز از دولتی و حاکمیّتی شدن فرهنگ و هنر به فعالان این حوزه اعتماد کنیم و کار را به کنشگران فرهنگی- هنری و گروههای تخصصی- مردمی بسپاریم و اجازه دهیم صورت و سیرت این حوزه، متأثر از کنشهای درونی شکل گیرد و با تضارب آرا، پالایش شود. مسبوق خاطرنشان کرد: دخالتها و محدودیتهای ایجاد شده بویژه در دهه اخیر، فعالیت‌های فرهنگی- هنری را منقبض کرده و اکثر آثار فرهنگی و هنری بر پایه برخوردی سطحی، شعارزده و منفعتطلبانه تولید شده است. وی تأکید کرد: برای دمیدن روح تازه در کالبد آسیبدیده فرهنگ و هنر لازم است فضای تحکم نظر و برنامه به فضای تبادل آرا و اندیشه تبدیل شود و این فرصت به فعالان این عرصه داده شود که با تولید آثار فرهنگی و هنری، اندیشه و رویکرد یکدیگر را به نقد و چالش بکشند تا هم پالایش اندیشه و محصول تولید شده اتفاق بیفتد و هم شرایط ارتقاء و توسعه حوزه فرهنگ و هنر فراهم شود. این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه اغلب چالشهای فرهنگی- هنری نتیجه خودبرحقپنداری فکری مدیران و محتوماندیشی برنامهریزان فرهنگی- هنری است، گفت: متأسفانه چون ذهنیت ما این است که اگر فرم و محتوای اثری با محدوده فکری ما هم‌راستا و منطبق نباشد انحرافات فرهنگی و هنری به همراه میآورد به خود اجازه میدهیم بدون پشتوانههای پژوهشی و مبسوط با دخالتها و محدودیتهای غالباً متکی بر سلایق شخصی یا نگاه طیفی، فضای فرهنگ و هنر را متأثر سازیم. وی ادامه داد: در دنیای متکثر و متخاصم امروز اگر بخواهیم داشتههای خودمان را با کمترین هزینه و آسیب و بیشترین تأثیر مطرح کنیم راهی جز گفت‌وگو و محترم شمردن فکر و فعالیت دیگران نداریم و چه بهتر که این اتفاق یعنی نقد و به چالش کشیدن آرا و آداب، از طریق تولید آثار فرهنگی و هنری صورت پذیرد. مسبوق اضافه نمود: اما قبل از نمایش داشتههای خودمان در عرصه جهانی از طریق فرهنگ و هنر، باید تلاش کنیم این گفت‌وگو و احترام در میان خودمان مشق و ملکه شود و بپذیریم برای رسیدن به یک وحدت فراگیر باید تنوع فکری و تکثر فرهنگی موجود را به رسمیت بشناسیم و محترم داریم. این مدرس دانشگاه با بیان اینکه فرهنگ و هنر اغلب دستاویز سیاست و اقتصاد بوده است، تأکید کرد: فرهنگ یا نمودهای فرهنگی در کوتاهمدت به فرهنگ لطمه نمی‌زند؛ متأثر میسازد اما آسیب نمیرساند. وی ادامه داد: نمودهای فرهنگی و هنری اجزایی کوچک هستند که تا رنگ و لعاب بروندادهای فرمی و محتوایی آنها بر بخش غالب بدنه اجتماع نشیند و فراگیر نشود، نمیتواند دگرگونی ایجاد کند یا لطمه وارد کند. این مدرس دانشگاه گفت: بدنه اجتماع یا شاکله فرهنگ را هم من و شما و آحاد مردم به عنوان کنشگران عام فرهنگی میسازیم نه هنرمندان و طراحان و نویسندگان و ناشران و سینماگران و... به عنوان کنشگران خاص فرهنگی. وی خاطرنشان کرد: از حدود نیم قرن جولان فرهنگی حکومت پهلوی، مردم ما بستر یک انقلاب فرهنگی را شکل دادند اما آن زمان هم سیاستها و مدیریت فرهنگی- هنری کشور برآمده از بدنه اجتماع نبود و امروز هم در جهتی دیگر به بستر اجتماعی فرهنگ و هنر کمتوجهی می‌شود. مسبوق اضافه کرد: هرجا انحراف و آسیبی در حوزه فرهنگ و هنر مشاهده می‌شود، باید پسزمینههای سیاسی و اقتصادی آن مورد واکاوی قرار گیرد. فرهنگ و هنر از آزادی، آسیب نمیبیند بلکه توسعه می‌یابد؛ فرهنگ و هنر بیش از هر چیز از منفعتهای سیاسی و اقتصادی، از محتوماندیشیهای طیفی و سلیقهای لطمه میبیند. وی با لزوم گرامی داشت تنوع آرا و تکثر آداب از سوی نهادها، مدیران و برنامهریزان فرهنگی- هنری و مومن بودن آنها به قدرت خدادادی آزادی اندیشه و بیان در تحولات فرهنگی- هنری و تأثیر شگرف آن در جذب افکار عمومی جهان و صدور اندیشههای متعالی، تأکید کرد: سیاستها و رویکردهای اعمالشده در حوزه فرهنگ و هنر نه تنها ره به جایی نبرده و نمیبرد بلکه ما را در برابر تقابل و تهاجم دیگران آسیبپذیر و کمبنیه می‌کند. این مدرس دانشگاه با اشاره به دامنه کوتاه و تیراژ کم تولیدات فرهنگی- هنری کشور عنوان کرد: اغلب میبینیم انحرافات مالی و اقتصادی و سوءاستفادههای سیاسی اینقدر حساسیت ما را تحریک نمیکند که در برابر برخی از تولیدات فرهنگی و هنری موضعگیریهای تند صورت میپذیرد؛ تولیداتی که به عنوان یک جزء، اصلاً توانایی و شرایط نشست بر بستر فرهنگی- اجتماعی معتقد کشور را ندارند. وی در ادامه گفت: بهتر و شایستهتر آن است که در برابر برخی از نمودهای نامطلوب فرهنگ اجتماعیمان که متأثر از منفعتها و رویکردهای غلط سیاسی و اقتصادی است موضعگیری شفاف کنیم و نگران گسترش روزافزون برخی از بداخلاقیها و ناهنجاریهای ویرانکننده فرهنگی باشیم. مسبوق با برشمردن ناهنجاریها و سیئاتی همچون ریاکاری و نفاق، چاپلوسی، فریب‌کاری، منفعتطلبی و دروغگویی، بیاعتمادی و بیهویّتی ادامه داد: حتماً پیمایش یا پژوهشهایی در این موارد صورت گرفته است که من از نتایج آماری آن بیاطلاعم؛ اما با یک مشاهده میدانی ساده هم میتوان بروز و ظهور این سرطانهای فرهنگی- اجتماعی را به وضوح دید. این استاد دانشگاه اضافه کرد: امروز آمار جرم و جنایتهایی که ریشه فرهنگی- اجتماعی دارد، در کشور ما نگرانکننده است و بیاعتمادی و منفعتطلبی هر روز گستردهتر می‌شود و هویت فرهنگی- اجتماعی ما مخدوش شده است. وی گفت: گناهان بزرگی چون نفاق و دروغگویی، استراتژی موقعیت شغلی و اجتماعیمان شده است و قبح سوءاستفادههای مالی، تجملگرایی و فخرفروشیهای اجتماعی بویژه در سالهای اخیر از بین رفته است. مسبوق تصریح کرد: شاید بتوان مشکلات سیاسی و اقتصادی را ظرف یکیدو سال یا یکی دو دهه مرتفع کرد ولی برخی از ضعفهای فرهنگی و ناهنجاریهای اجتماعی گریبان یک یا چند نسل را میگیرد. وی در پایان با طرح این سوال که چه نقصی در سیاستگذاریها و رویکردهای ما بوده است که منِ نوعی پرورشیافته در فضای فرهنگی- اجتماعی دهه‌های اخیر نسبت به پدر و پدربزرگم، دروغگوتر و منفعتطلبتر و ریاکارتر شدهام؟ تاکید کرد: امروز برای درمان بیماریهای فرهنگی، هنری و اجتماعیمان چارهای نداریم، جز اینکه حوزه فرهنگ و هنر را از منفعتهای اقتصادی و سیاسی پاک‌سازی کنیم و گردهم آییم و با گفت‌وگو و محترم شمردن تمام جریانهای فکری و فرهنگی به یک وحدت فراگیر برسیم. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها