واضح آرشیو وب فارسی:فارس: بررسی دلایل دلواپسان هستهای
تطابق یا تقابل با قاعده نفی سبیل؛ مسئله این است
گاهی اوقات در سیاست خارجی، انتخاب بین بد و بدتر نیست، بلکه انتخاب بر سر بدتر و بدترین است، وقتی پای ابقای اسلام و انگارههای دینی در میان باشد، تصمیمگیری مانند راه رفتن روی لبه تیغ خواهد بود.
به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، مسئله هستهای و روند مذاکرات تیم ایرانی با نمایندگان 5+1 اگر ادعا نکنیم که در مدت دو سال اخیر مهمترین مسئله کشور است، به جرات و بلاشک میتوان از آن به عنوان یکی از مهمترین مسائل کشور نام برد. در این مدت سخنان و حرف و حدیثها بسیار بوده است، به نحوی که عدهای در پی نمایش جلوهای زیبا و موفقآمیز از این مذاکرات و توافقات بودهاند و برخی دیگر تحت عنوان دلواپسان مخالفتهای خود را همواره از نحوه عملکرد تیم ایرانی و عدم تطابق دادهها و ستادهها در توافقات هستهای به ویژه تفاهمنامه ژنو اعلام کردهاند. بر همین اساس به مهمترین دلیل مخالفت دلواپسان که منطبق بر قاعده نفی سبیل است، پرداختیم، قاعده نفی سبیل از جمله قواعد فقهی است که در روابط حقوقی مسلمانان با غیرمسلمانان نقش تعیینکنندهای دارد و به عنوان شاخصی مطمئن برای تعدیل و تنظیم روابط یاد شده به کار میرود و حافظ استقلال، عزت و شرافت مسلمانان است. در جهان امروز که کشورهای استعمارگر به دنبال نفوذ و سلطه هر چه بیشتر بر ممالک اسلامی هستند، قاعده نفی سبیل، سنگری مهم در برابر این هجمهها محسوب میشود. از سوره مبارکه نساء آیه 141 اینگونه برداشت میشود که اراده تکوینی و تشریعی الهی بر این تحقق گرفته که راه نفوذ و سلطه کافران بر مسلمانان در هر شکل و مصداقی اعم از خارجی، تکوینی، معنوی، فرهنگی و اعتباری مسدود شود. امروز یکى از مشکلات کشورهاى اسلامى، سلطه قدرتهاى غیرمسلمان بر آنهاست. اسلام، چاره این مشکل را اجراى قاعده نفى سبیل میداند، بدیهی است که در اسلام هر دستوری که موجب ذلت و خواری مسلمانان باشد، مردود و باطل است، زیرا پذیرش قوانینی که موجب سرشکستگی و خواری مسلمانان شود، با آموزههای اسلام ناسازگار خواهد بود. بنابراین نه تنها در اسلام احکامی که سلطه و برتری غیر مسلمان را بر مسلمان در پی دارد، وجود ندارد، بلکه باید با هرگونه سلطه و حاکمیت کافران و بیگانگان به ویژه صهیونیسم مبارزه میشود. آیا مذاکرات و احتمالا توافق هستهای با قاعده نفی سبیل منافات دارد؟ از سوی دیگر تهاجم گسترده فرهنگی و اجتماعی و عدم تقویت انگارههای دینی به صورت صحیح، جامعه را به سویی سوق داده که عملا احکام دین در انزوا قرار گرفته است. مشکلات معیشتی و مالی بنیان خانواده را متزلزل ساخته و جایی برای رشد فرهنگ دینی در تربیت کودکان باقی نگذاشته است. اخبار ناگوار از اختلاسهای میلیاردی همچنان بر روحیه آسیبپذیر و شکننده مردم میتازد و بیش از پیش ذهن آنها را خدشهدار میکند و بسیار دشوار خواهد بود که بتوان ثابت کرد اگر خطایی از سوی برخی مسئولان رخ میدهد، از معایب اسلام نیست. بحث توافق هستهای و حدسها و گمانهزنیها، مخالفان و موافقان آن هر کدام پرچمی را بلند کرده و خواهان اثبات حقانیت خود هستند. گاهی اوقات در بحث سیاست خارجی انتخاب بین بد و بدتر نیست، بلکه انتخاب بر سر بدتر و بدترین است، حال اینکه بدتر و بدترین کدامیک از گزینههای ما خواهند بود، به تشخیص مسئولان نظام است. وقتی پای ابقای اسلام و انگارههای دینی در میان باشد، تصمیمگیری مانند راه رفتن روی لبه تیغ خواهد بود. بدیهی است در هر توافقی نمیتوان انتظار داشت که همه موارد به نفع یک طرف توافق باشد، گروه مذاکرهکننده میتواند با سیاست دو گام به پیش و یک گام به عقب شرایط را به گونهای پیش ببرد که ملت ایران کمترین تاوان را بپردازد، اما تصور اینکه 1+5 تمام شرایط ایران را بدون چون و چرا بپذیرد، تصور محالی است که نمیتوان به آن اتکا کرد. کارشکنی و سیاهنماییهای بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل مانع بزرگی بر سر راه توافق هستهای است که ایران باید با جلبنظر گروه 1+5 راجع به صلحآمیز بودن فعالیتهای هستهای خود این توطئه را خنثی سازد. از قاعده نفی سبیل میتوان در ابعاد سیاسی، اجتماعی و فقهی استفادههای فراوان کرد و در جایجای فقه از آن بهرهمند شد، اما در عصر حاضر اساسیترین پیام آن پویایی و شکوفایی فقه سیاسی اسلام است. بیشک در شرایط حاضر که سلطه و نفوذ کشورهای بیگانه و استعماری در شکلهای مختلف استعمار جدید و قدیم بر مسلمانان و بلاد آنها سایه افکنده است، یکی از بهترین راهها برای نجات و بیرون رفتن از این وضع ذلتبار، توجه و عمل به این قاعده است. کاربرد اجتهاد در مورد تطبیق توافق هستهای با قاعده نفی سبیل همانگونه که رهبر معظم انقلاب اشاره کردند، کمک میکند تا با حفظ تمامیت ارضی و سربلندی مسلمانان، مذاکرات به گونهای پیش رود که ضمن رهایی ملت ایران از تحریمها و شرایط سخت معیشتی، قاعده نفی سبیل نیز رعایت شود. ----------------------------------
یادداشت از: لیلا ایران جوانی
----------------------------------
منـابع: حسین على احمدى: ماهیت مبانى و قلمرو نفى سلطه در فقه و حقوق ایران
محقق میرفتاح مراغهای: العناوین- قاعده نفى سبیل- جلد 2 صفحه 350- 352 انتهای پیام/63030/ب40
94/03/18 - 07:06
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 107]