واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: فرصتطلبی آنکار از وضعیت منطقه
نویسنده : سید رحیم لاری
تجاوز نظامی آل سعود به یمن و خبرهای مرتبط به اوضاع در این کشور باعث شده تا در آن سوی منطقه، فرصتی برای یک نسخه دیگری از تجاوزگری ایجاد شود. این نسخه در شمال منطقه در حال اجراء است که دولت ترکیه رونوشتی از تجاوز آل سعود را نسبت به سوریه در دستور کار خود قرار داده است. نقش ترکیه در این چند سال از بحران سوریه غیر قابل انکار است تا آن حد که مقامهای آنکارا بیپرده از نقش خود میگویند اما این بار دخالت ترکیه تا آن حد تشدید شده که دولت سوریه با ارسال نامهای به شورای امنیت ضمن تاکید بر حمایت آنکارا از تروریستهای سوریه از آن شورا درخواست دخالت در این موضوع کرده است. به نظر میرسد که آنکار شرایط منطقه را برای اجرای این نسخه در سوریه مساعد دیده اما باید دید که انگیزه و هدفش از این کار چیست و در نهایت چه دستآوردی خواهد داشت. نشانههای میدانی نشانههای میدانی حکایت از این دارد که وضعیت جنگی در سوریه تغییر قابل توجهی کرده است. این نشانهها به خصوص در استان ادلب سوریه قابل مشاهده است. گروههای تروریستی توانستهاند در روزهای گذشته پیشرویهایی داشته باشند که برای مثال، میتوان به تصرفات این گروهها در شهرهای اریحا، المسطومه و جسرالشغور از استان ادلب و تصرف پادگان نظامی ارتش سوریه به نام قرمید واقع در جنوب شهر ادلب اشاره کرد. از طرف دیگر، چند گروه تروریستی در شهر حلب هم بیانیهای صادر کرده و در آن از تشکیل اتاق جنگ مشترک گفتهاند. این گروهها عبارتند از جبهه الشام، جیش الشام، احرار الشام، جیش الاسلام و تجمعی به نام فاستقم کما امرت که در بیانیه خود از دیگر گروهها تروریستی خواستهاند تا به این اتاق عملیات بپیوندند. تشکیل این اتاق جنگ حکایت از مدیریتی دارد که سعی در همگرایی بین گروههای تروریستی دارد و نمیتوان این مدیریت را از سوی همان گروهها دانست چرا که اختلافات بین آنها تا حدی بوده که توان چنین کاری نداشتند. تشکیل جبهه الشامیه توسط آنکار متشکل از سه گروه تروریستی حرکت نورالدین زنکی، جیش المجاهدین و کتیبه التوحید نمونه چنین مدیریتی توسط دولت ترکیه است که میتوان همین نوع مدیریت را در صدور آن بیانیه هم شناسایی کرد. بنابر این، آنکار سعی دارد تا با ایجاد همگرایی بین گروههای تروریستی و تقویت تسلیحات و نفرات جان تازهای به آنها بدهد که تاثیر این سیاست مداخلهجویانه و به عبارت درستتر، تجاوزکارانه آنکار را میتوان در حال حاضر در شمال سوریه دید. وضعیت منطقه بیشک شرایط منطقه و به خصوص تجاوز عربستان به یمن در این سیاست و مدیریت جدید آنکارا برای حمایت از تروریستهای سوریه تاثیر دارد. تجاوز بیش از یک ماهه آل سعود به یمن باعث شده تا جنگ در یمن بیش از دیگر نقاط خاورمیانه مورد توجه قرار بگیرد و در عمل، جنگ در سوریه به حاشیه رانده بشود. این وضعیت چندان برای آنکارا مطلوب نیست که نگاه رسانهها بیشتر به صنعا و عدن باشد تا حلب یا ادلب چرا که احساس میکند آن نقش مورد نظرش را در منطقه از دست داده یا دست کم به شدت متزلزل شده است. از این جهت، آنکارا نیاز دارد تا با حمایت شدیدتر از تروریستها سوریه شوکی در جنگ سوریه ایجاد کند تا آن که دوباره خود را به عنوان یکی از بازیگران اصلی منطقه مطرح کند. در واقع، آنکارا با وجود آن که در ائتلاف ضد یمنی آل سعود ثبت نام کرده بود اما زود دریافت که این ائتلاف خوشعاقبت نخواهد بود و به همین جهت هم خود را آرام کنار کشید. این کنارگیری آنکارا باعث شده تا جایی در پرونده یمن نداشته باشد و برای آن که بتواند نام خود را در معادلات منطقهای دوباره بر سر زبانها بیاندازد دوباره سراغ سوریه رفته و سعی دارد نسخه تجاوز آل سعود را در این کشور با بازسازی گروههای تروریستی پیش ببرد. ژنو 3 سازمان ملل مقدمات برگزاری کنفرانس بینالمللی دیگری در مورد سوریه را فراهم میکند که مشهور شده به ژنو 3. دو کنفرانس قبلی ژنو نتوانسته بود نتیجه قابل توجه سیاسی داشته باشد به جز بیانیه ژنو 1 که این بیانیه در همان موقع هم قدرتهای جهانی تفاسیری به طور کامل متفاوت از آن داشتند و در حوزه میدانی هم مشخص شد که نه آن بیانیه و نه نشست ژنو 2 نتیجهای در پی نداشته است. حالا بعد دو تجربه قبل و بینتیجه بودن راه حل نظامی، سازمان ملل قصد آزمون سیاسی سوم را دارد که از همین ابتدا معلوم است مسیری متفاوت از قبل در نظر گرفته است. دعوت رسمی از ایران برای حضور در ژنو 3 یکی از نشانههای مهم تفاوت در مسیر سازمان ملل نسبت به گذشته است. ترکیه در برابر این تفاوت در مسیر سازمان ملل در نظر دارد تا با حمایت گسترده از گروههای تروریستی برای خود کارتی در ژنو 3 دست و پا کند. موفقیت ارتش سوریه و نیروهای مردمی در ماههای گذشته و تغییر ثقل توجه از جنگ سوریه به داعش و بعد یمن باعث شده بود تا ترکیه دیگر آن نقش گذشته را نداشته باشد و با این وضعیت نمیتوانست موقعیت قابل توجهی در ژنو 3 داشته باشد. به همین جهت است که آنکارا تمام تلاش خود را میکند تا با دست پر راهی ژنو بشود و اتفاقات فعلی در استان ادلب سوریه ناشی از این هدف آنکارا است. با توجه به تجربه نظامی قبل میتوان گفت که این نقشه آنکارا تنها دستآورد مقطعی خواهد داشت تا آن که در واقع امر جایگاه قابل توجهی در ژنو 3 به دست آورد. شاید مهمترین نتیجهای که آنکارا از این نقشه بگیرد در هر چه آشکارتر شدن حمایتش از گروههای تروریستی باشد و تجاوزی است که به حقوق دولت و ملت سوریه میکند.
تاریخ انتشار: ۱۶ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۳:۴۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]