واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۴ - ۰۹:۱۲
یک جامعهشناس گفت: شبکههای مجازی باید به صورت نرمافزاری یعنی از طریق خانواده و جامعه همچنین سختافزاری کنترل شوند. غلامرضا اطمینان در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خراسان، اظهار کرد: برای کنترل شبکههای مجازی باید به صورت نرمافزاری خانوادهها و جامعه وارد کار شوند و از نظر سختافزاری باید دسترسی به شبکههایی که خطر زیادی از نظر مسائل مختلف اخلاقی، اقتصادی و ... دارند، محدود شوند. وی ادامه داد: در شبکههای مجازی افراد به اطلاعات و دادههایی دسترسی دارند که در فضای فیزیکی قابل رویت نیست. اطمینان خاطرنشان کرد: افراد در این شبکهها با هویتهای غیرعینی و غیرمشهود معرفی میشوند و هرچه این معرفی از واقعیت فاصله داشته باشد، خطرناکتر است. وی با اشاره به اینکه باید اعتماد در شبکههای مجازی به صورت نسبی باشد، ادامه داد: در کنار این خطرات به نوعی اعتماد مخاطب جلب میشود. اطمینان اظهار کرد: البته شبکههای مجازی مزایایی نیز از جمله تسریع امور و کارهای شخصی با استفاده از این تکنولوژی را دارند؛ با استفاده از این شبکههای مجازی میتوان به انتقال اسناد پزشکی، مشاورهای و … پرداخت یا از نظرات افراد با تجربه در فضاهای گروهی استفاده کرد. وی اظهار کرد: بخش عمدهای از افراد جامعه به دلیل آشنایی سطحی و پاسخ به نیازهایی است که به طور طبیعی در جامعه و به صورت عینی قابل پاسخگویی نیست، از شبکههای مجازی استفاده میکنند و بخش دیگر نیز افرادی هستند که توانایی شناخت ریسکها را ندارند و امکان دارد در دام گروههای معاند سیاسی، اقتصادی غیرمجاز و اخلاقی گرفتار شوند. وی با بیان اینکه بخش عمدهای از مخاطبان شبکههای مجازی را نوجوانان تشکیل میدهند، تصریح کرد: جامعه ما یک مجری نوپا در این زمینه محسوب میشود و به دلیل اینکه بررسیهای کمتری صورت گرفته، خطرات بالاتری در حوزههای حقوقی، اخلاقی و اقتصادی وجود دارد. وی خاطرنشان کرد: دوستیابی یکی از مواردی است که مستلزم داشتن زمینه فرصت و دسترسی است، در صورتی که در فضای عینی جامعه افراد چون درگیر اشتغال و زندگی هستند، چنین فرصتی را ندارند، بنابراین در فضای مجازی به دنبال آن میگردند. اطمینان گفت: پیچیدگیهای دنیای صنعتی، مسائل روزمره، تنگاهای اقتصادی و … موجب میشود نیازهای فکری انسان در یک فضای عینی و ملموس پاسخ داده نشود. وی با اشاره به اینکه انسانها نیاز به همدلی، محبت، انتقال تجربیات، طرح و اثبات وجود خود دارند، اضافه کرد: شبکههای مجازی در واقع ابزارهایی هستند که میتوانند دسترسی به انسانهای مختلف را فراهم کرده و افراد بدون ترس از شناخته شدن، نیازهای سرکوب شده خود را مطرح کنند، به طور مثال خود را دارای مدرک تحصیلی بالا یا جایگاه شغلی ویژهای معرفی کنند. وی با بیان اینکه بیشتر مخاطبان استفاده از شبکههای مجازی نوجوانان و جوانان هستند، ادامه داد: افراد وقت خود را ساعتها برای ارتباط در شبکههای مجازی صرف میکنند، بدون اینکه دریافت مادی یا معنوی داشته باشند و این موضوع وابستگی ایجاد میکند. به گفته این جامعهشناس، از تبعات وابستگی نیز میتوان به ارتقاء پرخاشگری، عدم تمرکز نسبت به مساله و حل آن اشاره کرد که منجر به بروز روابط ناپایدار در زندگی اجتماعی میشود. وی در خصوص اینکه آیا در جامعه امروز ارتباطات در فضای مجازی جایگزین روابط چهره به چهره افراد شده است، عنوان کرد: شبکههای مجازی ممکن است باعث سطحیتر شدن ارتباطات چهره به چهره بین والدین، دوستان و ... شوند، اما جایگزین این روابط نیست، زیرا افراد در فضای مجازی احساس آرامش و لذت ندارند. وی افزود: این شبکهها عمق عاطفی، همدلی، همحسی و تاثیرگذاری ارتباط چهره به چهره را کاهش داده و از این طریق به افراد آسیب میرسانند. وی درخصوص کم بودن منافع شبکههای مجازی در برابر معایب آن، اظهار کرد: در بعضی از جوامع ممکن است معایب این شبکهها بیشتر باشد و به همین دلیل برخی از جوامع استفاده از این شبکههای مجازی را منوط به شرایط تفصیلی، سنی و … خاصی کردهاند، در حالی که با کنترل و نظارت، مزایای شبکههای اجتماعی و مجازی افزایش پیدا میکند و به همین دلیل نمیتوان گفت که همیشه معایب این شبکهها از مزایای آن بیشتر است. وی افزود: طبق آمارهای موجود در حوزه مشهد و شهرستانهای نیشابور، سبزوار و قوچان میزان استفاده از شبکههای اجتماعی حدود 20 تا 25 درصد بیشتر از سایر شهرستانهاست. اطمینان تصریح کرد: صدا و سیما، شهرداری و مساجد میتوانند در حوزه استفاده صحیح از شبکههای مجازی آموزشهای مناسبی را در اختیار افراد قرار دهند، البته در کنار آموزش باید مبحث کنترل نیز مورد توجه باشد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 89]