واضح آرشیو وب فارسی:فارس: الویری در همایش «دعوت جهانی اسلام»:
قلمرو دعوت پیامبر اسلام(ص) فرا مرزی بود
مدیر گروه تاریخ دانشگاه باقرالعلوم گفت: جامعهسازی مرحله کمالیافتگی دینداری است، دینداری تنها به این نیست که انسان معتقدی باشیم بلکه باید جامعهمان نیز کمال یافته باشد، این شرایط در جامعه آن زمان پیامبر در مکه وجود نداشت.
به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، همایش دعوت جهانی اسلام با حضور محمدهادی همایون، فؤاد ایزدی، حجتالاسلام محسن الویری و حسن رحیمپور ازغدی، از اساتید دانشگاه به همت دفتر مطالعات دعوت اسلامی واحد جهاد علمی بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق(ع) و کانون اندیشه جوان به مناسبت روز ارتباطات و روز جوان در دانشگاه امام صادق (ع) برگزار شد.
حجتالاسلام محسن الویری،در این همایش درباره «دعوت در آینه قرآن و سیره نبوی» صحبت کرد. وی با اشاره به اینکه در نگاه دینی و مطالعاتی که در دهههای اخیر صورت گرفته شاید کمتر کسی تاریخ را به عنوان دانش گذشته بشناسد، افزود: بنابراین تاریخ میتواند پاسخگوی برخی پرسشهای بنیادین ما در زمان حاضر و راهگشای فعالیتهای آینده باشد. سؤال این است که اگر ما تنها به سنت نبوی توجه کنیم و آموزههای قرآنی را به عنوان بحث مستقل کنار بگذاریم و فقط آنچه بر پیامبر گذشته را معیار قرار دهیم، درباره قلمرو دعوت چه میتوانیم بگوییم؟ وی در ادامه افزود: اگر بگوییم که پیامبر (ص) میکوشید تنها دعوت را در قلمرو خاص عرضه کند هیچ توجیهی برای فتوحات وجود ندارد اما اگر اثبات کنیم که پیامبر (ص) در پی گسترش مرزهای اسلام بود و هیچ حد و مرز زمانی و زمینی برای دعوت خویش قائل نبود آنگاه درباره ارزش دینی و اصالت فتوحات میتوانیم صحبت کرده و از آنها دفاع کنیم. مدیر گروه تاریخ دانشگاه باقرالعلوم با اشاره به اینکه رویکرد فرازمینی دعوت نبوی را از همان عهد نبوی میتوان برداشت کرد، منتها در عهد مدنی شرایطی فراهم شد که بیشتر بدان عینیت بخشید، اظهار داشت: با تأکید بر اینکه بحث بنده قرآنی نیست و از منظر سیره نگاه میکنم از این منظر آیاتی که در عهد مکی بر پیامبر (ص) نازل شد آیاتی است که تحلیل خاصی راجع به رویکرد این آیات وجود دارد تلقی رایج این است که زیرساخت های اندیشهای و تحولات روحی در گرو آیات مکی و در خلال آنها پی گرفته شده است. آنهایی که از منظر آیات قرآنی میخواهند جهانی بودن دین اسلام را اثبات کنند منهای سیره، به آیاتی تمسک میکنند که بیشتر آیات مورد استناد مکی هستند. این استاد تاریخ اظهار داشت: در همین عهد مکی ماجرایی پیش میآید و ابوذر که اسلام میآورد پیامبر (ص) او را در همان سالهای نخستین دعوت مجدد به قوم خویش بازگرداند این بازگرداندن ابوذر به میان قوم خویش در زمره نخستین فعالیت های تبلیغی پیامبر (ص) است به این معنا که پیامبر (ص) نمیخواهد دعوت در قلمرو خود باقی بماند یا ماجرای حبشه که نقش مهمی در عهد مکی دارد، اینکه مسلمانان به جایی میروند که امنیتی برایشان ایجاد میشود و آنجا هم اسلام را رواج دهند و از آن پایگاه بعدها با قوت بیشتر بازگرداندند و مراحل گسترش اسلام را در سایر مرزها فراهم کنند، بازهم دلالت بر فرامرزی بودن دین اسلام دارد. وی در ادامه توضیح داد: اگر وارد عهد مدنی شویم این نمونهها استمرار مییابد، اگر ما جهان یکپارچه متأثر از آموزههای اعتقادی نداشته باشیم هجرت را نمیتوانیم به خوبی تحلیل کنیم. با الزامات فلسفی این بحث کار نداریم ولی وقتی ما میبینیم جامعه سازی یک مرحله کمال یافتگی دین داری است، دین داری فقط در قلمرو فردی تعریف نمیشود و فقط به این نیست که من انسان معتقدی باشم و وظایفم را انجام دهم مرحله کمال یافتگی دین داری این است که جامعه ای که من در آن زندگی میکنم نهادها و ضوابط و روابط جامعهام براساس آموزههای دینی تعریف شده باشد و این در مکه ممکن نبود به همین دلیل پیامبر (ص) به مدینه رفت. انتهای پیام/ک
94/03/01 - 11:39
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 72]