محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830587650
به دلیل عدم اخذ مجوزهای مربوطه توسعه پالایشگاه در داخل مرز پارک ملی بمو توجیه قانونی ندارد
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به دلیل عدم اخذ مجوزهای مربوطه
توسعه پالایشگاه در داخل مرز پارک ملی بمو توجیه قانونی ندارد
دادرس دادگاه عمومی زرقان گفت: توسعه فاز دوم پالایشگاه شیراز مماس با مرز پارک ملی بمو انجام‌شده و توجیه قانونی ندارد.
مسعود رحمانی امروز در گفتوگو با خبرنگار فارس در شیراز اظهار داشت: توسعه به هر قیمت به‌طور کامل برخلاف منافع جوامع انسانی است و امروزه با اهداف کوتاه‌مدتی همچون ایجاد اشتغال یا رونق صنعت نمی‌توان منافع بلند‌مدت و سلامت جوامع انسانی را در معرض تهدید قرار داد. وی افزود: بنابر قانون در شعاع 30 کیلومتری کلان‌شهرها و از جمله شهر شیراز، توسعه صنایع آلاینده ممنوع است. این مقام قضایی ادامه داد: در این زمینه مسئولان پالایشگاه، بازی با لغات را پیش‌گرفته و به‌جای توسعه اصطلاح «بهینه‌سازی» را به کار می‌برند درحالی‌که هیچ بهینه‌سازی کلنگ‌زنی نشده است. رحمانی خاطرنشان کرد: بهینه‌سازی به معنای آن است که دستگاه قدیمی را برداریم به جای آن دستگاه جدید قرار دهیم یا خط تولید را اصلاح کنیم. وی تصریح کرد: علاوه بر مواردی که مطرح شد، اختلافی بین محیطزیست و پالایشگاه مبنی بر مالکیت زمینی که قرار است پالایشگاه دوم در آن احداث شود، وجود داشت که به دلیل برخی سهل‌انگاری‌ها این اراضی به پالایشگاه واگذار شد. رحمانی یادآور شد: رئیس دادگاه زرقان در مقطعی دستور توقف پروژه را صادر کرده بود اما با کارشناسی که انجام شد اعلام کردند زمین متعلق به پالایشگاه است و در این پرونده تنها بحث مالکیت بر اراضی مطرح بود و نه احداث فاز دوم پالایشگاه. وی بیان کرد: با فرض قبول مالکیت، موضوع دیگری که حائز اهمیت تلقی می‌شود این است که این زمین که قرار است توسعه در آن اتفاق بیفتد چسبیده و همجوار پارک ملی بمو است. رحمانی ابراز داشت: جانمایی محل احداث پالایشگاه دوم (توسعه) به گونه‌ای است که نه تنها محدوده فاصله قانونی (دو کیلومتر) رعایت نشده، بلکه دقیقاً چسبیده به مرز پارک ملی بمو است. به گفته وی، توسعه پالایشگاه بدون هیچ فاصله‌ای با پارک ملی بمو و در راستای ورود به محدوده این پارک طراحی‌شده است. رحمانی افزود: تا چند سال پیش در بمو گله‌های چند صدتایی از کل و قوچ قابل‌مشاهده بود اما این روزها به سبب خشک شدن چشمه‌ها و منابع زیرزمینی آب، آهو یا سایر حیوانات در بمو به‌صورت معدود قابل‌مشاهده است. تنفس در زرقان مشکل شده است دادرس دادگاه عمومی زرقان ادامه داد: اگر فاز دوم این پالایشگاه مستقر شود مردم زرقان باید این شهر را ترک کنند چراکه در حال حاضر ساعت حدود هفت یا هشت شب، فردی که وارد زرقان شود به‌طور محسوس مشاهده می‌کند آن‌قدر مواد آلاینده در هوای زرقان زیاد شده که تنفس در این هوا مشکل است. وی افزود: با خودرو در حال گذر از زرقان، مواد آلاینده را نمی‌توان تحمل کرد و باید شیشه خودرو را بالا کشید و مشخص نیست وقتی اکنون چنین است با احداث پالایشگاه دوم، وضع به چه صورت درمی‌آید. رحمانی متذکر شد: در منطقه بهرام گور برای حفاظت از حیات گورخرها، بحث ممانعت از ایجاد صنعت مطرح شد اما در زرقان جان 100 هزار نفر شهروند این شهر و حتی مردم شهر شیراز مطرح بوده و به‌طورقطع آلایندگی پالایشگاه بسیار بیشتر از معدن است. این مقام قضایی اضافه کرد: ما در این زمینه دستورات لازم را صادر کرده و گفته‌ایم که فنس‌کشی یا احداث هر گونه بنا، بدون هماهنگی، سرپیچی از دستور مقام قضایی است و مورد برخورد قاطع قرار می‌گیرد. وی عنوان کرد: در این زمینه برخی مسئولان استانی شاید به سبب بی‌اطلاعی از موضوع، اظهار‌نظرهایی می‌کنند و حتی با پیش‌داوری حق را به پالایشگاه می‌دهند و تهدید سلامت صدها هزار انسان را با توجیه اشتغال چند صد نفر نادیده می‌گیرند. رحمانی افزود: سؤال ما این است که افرادی که توسعه پالایشگاه را پیگیری می‌کنند آیا حاضر هستند خود در زرقان زندگی کنند که در حال حاضر می‌دانیم این افراد هیچ‌کدام ساکن زرقان و حتی شیراز هم نبوده و هیچ‌کدام حاضر نیستند فرزند خود را در معرض سرطان قرار دهند. آلایندگی پالایشگاه، جان ساکنان مسکن مهر لپویی را نیز تهدید خواهد کرد دادرس دادگاه عمومی زرقان در ادامه گفت: ما در این زمینه با حداکثر توان ایستادگی خواهیم کرد چرا که جوابگوی وجدان خود نیستیم و نمی‌توانیم در درگاه الهی در مورد ابتلای هزاران انسان به انواع بیماری‌ها و سرطان‌ها جوابگو باشیم. وی افزود: آلایندگی این پالایشگاه علاوه بر زرقان، لپویی و شهریار، جان 30 هزارنفری که قرار است در مسکن مهر آن منطقه مستقر شوند را تهدید می‌کند و به‌طورقطع آلودگی آن به شیراز نیز خواهد رسید. این مقام قضایی خاطرنشان کرد: علاوه بر جامعه انسانی، آلایندگی این پالایشگاه بر حیات‌وحش پارک ملی بمو اثر بسیار نامطلوبی خواهد داشت چنانکه در حال حاضر به سبب فروبلعیدن آب منطقه، تعداد کل و قوچ و سایر جانوران در این پارک طبیعی بسیار کاهش یافته است. به گفته وی، چند ماه قبل با طاعونی که رخ داد تعداد زیادی از حیوانات منطقه تلف شدند و البته به طور قطع آلایندگی‌ها در بر هم خوردن تعادل این محیط طبیعی مؤثر بوده است. رحمانی بیان کرد: این پالایشگاه یا باید به‌طور کامل به مکان دیگری منتقل شود یا باید با توقف هرگونه توسعه، به‌طور کامل بهینه‌سازی شود. وی اظهار داشت: این امر البته نیاز به تحقیقات بیشتر دارد اما بنابر آمارها، سقط‌جنین در زرقان بیش از نقاط دیگر است و آلودگی هوا در این زمینه نقش مهمی دارد. این مقام قضایی عنوان کرد: این پالایشگاه مجوز زیست‌محیطی ندارد و رئیس سازمان محیطزیست نیز در مصاحبه‌های خود به‌طور تلویحی این مطلب را بیان کرده است. دادرس دادگاه عمومی زرقان در ادامه این گفتوگو تصریح کرد: ما نمی‌دانیم با چه منطقی می‌توان مجوز ساخت یک پالایشگاه را در نزدیکی محل زندگی 100 هزار انسان صادر کرد که اگر چنین مجوزی صادر شود باید به‌ضرورت وجود سازمان محیطزیست شک کرد. محیطزیست قاطعانه از سلامت محیط انسانی و طبیعی دفاع کند رئیس شورای شهر زرقان نیز در همین مورد به خبرنگار فارس گفت: ما در این زمینه پیشنهاد کردیم با توجه به اهمیت زیاد منطقه صنعتی زرقان به‌منظور برنامه‌ریزی توسعه پایدار صنعت موجود در این منطقه، شورای راهبر زرقان متشکل از اساتید دانشگاه، نمایندگان محیطزیست، صنایع، سازمان آب، منابع طبیعی، استانداری، فرمانداری و مسئولان محلی شهر زرقان تشکیل شود و با پایش عملکردی صنایع موجود و وضع سیاست‌های تشویقی و تنبیهی در درازمدت، نیم‌قرن توسعه غیراصولی در منطقه را اصلاح‌کرده و الگوی صنعتی را با ظرفیت‌های اکولوژیکی منطقه متناسب سازد. دکتر حمزه زرقانی افزود: پیشنهادات لازم در این مورد، در قالب یک گزارش تحلیلی 16 صفحه‌ای در رابطه با مشکلات آمایش سرزمین در منطقه مرکزی فارس به بیش از 10 ارگان مسئول استانی و ملی ارسال‌شده و حتی یک جواب هم دریافت نکرده است. این مسئول یادآور شد: ما در این زمینه تاکنون احساس کرده‌ایم که مدیرکل محیطزیست فارس با قاطعیت خواهان حفظ سلامت مردم بوده اما در موارد مشابه دیده‌شده که فشارها زیاد بوده و مقاومت سخت می‌شود و به همین سبب اعتقاد داریم کسی که در محیطزیست مسئولیت قبول می‌کند باید عاشق باشد تا بتواند به وظیفه خود در برابر نسل کنونی و آینده عمل کند. وی ادامه داد: در ماه‌های پایانی سال 1393 جلسه‌ای رودررو با مسئولان پالایشگاه داشتیم و به ما گفتند نفس بکشید و ببینید آیا مشکلی وجود دارد؟ ما در پاسخ جواب دادیم آیا شما تصور می‌کنید بینی انسان آزمایشگاه شیمی است که مواد بدون بو و رنگ را در هوا ردیابی و احساس کند. زرقانی اضافه کرد: کسانی که اندکی شیمی خوانده باشند می‌دانند که مواد شیمیایی بعضاً خطرناکی وجود دارد که بدون هیچ‌گونه بو و رنگی بوده و در مقادیر کم آثار بسیار خطرناکی بر انسان دارند چنانکه «متیل بروماید» که مدتها برای ضدعفونی خاک به کار می‌رود و هیچ‌گونه بو و رنگی ندارد. درصد کمی از شاغلان پالایشگاه، اهل زرقان هستند رئیس شورای اسلامی شهر زرقان بیان کرد: در آن زمان ما از مسئولان پالایشگاه سؤال کردیم آیا در شرایطی فرضی حاضرند اگر ما می‌توانستیم سند کل پالایشگاه را به نام ایشان ثبت کنیم به‌شرط آنکه خدای‌نکرده فقط یک نفر از اعضای خانواده آنان سرطان بگیرد که به‌مانند هر عقل سلیمی جواب آن‌ها منفی بود چراکه نه ما و نه هیچ انسان دیگری هرگز به این موضوع راضی نمی‌شود که ارزش جان یک انسان از هر چیز دیگری بالاتر است. وی بیان کرد: بنابراین طبیعی است کسانی که خانواده خودشان در این شهر سکونت ندارند مصائب و آلام وجود یک بیمار سرطانی در خانواده را درک نکنند. عضو هیئت‌علمی دانشگاه تصریح کرد: پالایشگاه مگر چه منافعی برای مردم زرقان دارد که این‌همه مصائب آن را تحمل کنند، از بیش از 2 هزار نفر بیمه‌شده شاغل در پالایشگاه کنونی که از ابتدا دولتی بوده اکنون تعداد بسیار اندکی از اهل زرقان در آن شاغل هستند چه رسد به پالایشگاه دوم که با سرمایه‌گذاری بخش خصوصی احداث می‌شود. وی خاطرنشان کرد: ما بر روی آلودگی هوای شهر با کمک متخصصان تحقیقاتی را انجام داده و در نقاط مختلف زرقان حسگر قراردادیم و بخشی از این تحقیقات به‌صورت مقالات در نشریات علمی به چاپ رسید و این مدارک برای مسئولان پالایشگاه و محیطزیست استان و کشور ارسال‌شده است. به گفته وی، در زرقان جهت باد غالب به سمت شرق است و تمام آلودگی‌ها به نقاطی می‌رود که راه خروج ندارد و به همین دلیل ممکن است در درازمدت انباشته شدن برخی آلاینده‌ها را شاهد باشیم. وی افزود: برخی تحقیقات حاکی از آن است که 30 درصد چاه‌های موردمطالعه دشت زرقان کیفیت قابل‌قبول آبیاری را دارا نبودند. این عضو شورا خاطرنشان کرد: بدیهی است که هر توسعه صنعتی که بخواهد محیطزیست انسان، حیوان و نبات را نابود کرده و نقاط مسکونی را غیرقابل‌سکونت سازد، توسعه ناپایدار تلقی می‌شود و در بلند‌مدت نوعی اتلاف منابع خواهد بود. وی بیان کرد: بنابر قانون به سبب آن که کلان‌شهرها خود به اندازه کافی عوامل آلاینده دارند، در شعاع مشخصی از حریم آن‌ها نباید صنعت جدید ایجاد شود یا اگر هست نباید توسعه بیابد. زرقانی اضافه کرد: شعاعی که برای تهران تعریف‌شده 120 کیلومتر، اصفهان 80 کیلومتر و شیراز 30 کیلومتر است یعنی در شعاع 30 کیلومتری اطراف شیراز هیچ صنعت آلاینده‌ای مجاز به استقرار یا توسعه نیست که پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌ها از این جمله هستند. وی عنوان کرد: تناقض ماجرا این است هیچ‌کس نمی‌پرسد چطور توسعه صنعت آلاینده در 30 کیلومتری شیراز برای اهالی شیراز مشکل دارد ولی در یک و نیم کیلومتری محلات مسکونی زرقان و در بین منطقه‌ای که یک دشت محصور به کوهه‌ای بلند است همین کار مجاز می‌شود. رئیس شورای شهر زرقان یادآور شد: در این مورد به مراجع مختلف از مسئولان استانی و کشوری توضیح دادیم و نامه‌نگاری کردیم و البته محیطزیست فارس مخالفت خود را با احداث پالایشگاه شماره 2 شیراز در صورت عدم ارائه مجوز زیست‌محیطی، اعلام کرده است. زرقانی متذکر شد: برای استقرار یک صنعت، گروه‌های مطالعاتی تخصصی شامل افراد خبره و اهل‌فن از رشته‌های مختلف اعم از هواشناسی، آب، شیمی، علوم جوی، بیولوژیست، بوم‌شناس و ... باید موضوعات متنوعی مانند الگوی بادهای غالب، مدلینگ انتشار آلودگی‌ها، ظرفیت‌های محیط طبیعی و انسانی مجاور و ... را بررسی کرده و پس از ارزیابی نهائی این کمیته ارزیابی است که مجوز انجام یا عدم انجام کار را صادر می‌کند که در مورد توسعه پالایشگاه شیراز تاکنون هیچ سند یا مدرکی دال بر ارزیابی زیست‌محیطی ارائه نشده است. رئیس شورای شهر زرقان عنوان کرد: وقتی بنا باشد پالایشگاه توسعه پیدا کند ممکن است در آینده میعانات گازی بیشتری نیز نیاز شود و نیاز بیشتر می‌تواند به کالبدشکافی بیشتر بمو و آسیب بیشتر این ذخیره‌گاه طبیعی مهم کشور منجر شود. وی بیان کرد: ما نیز همدل و همزبان با مسئولان این استان و مدیران پالایشگاه اعلام می‌داریم که به طور صد در صد با حمایت از تولید ملی موافق هستیم و پیرو فرمایشات مقام معظم رهبری همه باید تلاش کنیم تا تولید داخلی افزایش یافته و درآمد و رفاه بیشتر برای مردم فراهم شود اما اگر یک فعالیت توسعه‌ای نتواند از دفتر نظارت و ارزیابی محیطزیست مجوز بگیرد چه اصراری هست که حتماً در زرقان توسعه بدهیم. به گفته وی، بر اساس شنیده‌ها در نقاط دیگر استان فارس نیز مکان‌یابی برای پالایشگاه دوم انجام‌شده و به‌این‌ترتیب با انتقال توسعه به سایر نقاط، سرمایه از استان خارج نخواهد شد. زرقانی اظهار داشت: به نظر می‌رسد بهترین راه پیش روی مسئولان پالایشگاه این است که دستگاه‌های قدیمی خود را به‌طور کامل از کار خارج کرده، نوسازی و بهینه‌سازی در راستای کاهش آلایندگی را در دستور کار قرار داده، نیاز آبی پالایشگاه را با نظارت محیطزیست تأمین و توسعه را نیز به مکانی دیگر منتقل کنند. به گزارش فارس، خبرگزاری فارس در روزهای آینده گزارش کاملی از پاسخ مسئولان پالایشگاه به این انتقادات را منتشر می‌کند. انتهای پیام/2448/گ30
94/02/31 - 11:52
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 114]
-
گوناگون
پربازدیدترینها