محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803219316
رئیس شورای اسلامی شهر زرقان: توسعه پالایشگاه شیراز، پارک ملی بمو را نابود می‌کند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: رئیس شورای اسلامی شهر زرقان:
توسعه پالایشگاه شیراز، پارک ملی بمو را نابود می‌کند
رئیس شورای اسلامی شهر زرقان گفت: پالایشگاه شیراز روزانه معادل یک شهر 60 هزارنفری آب مصرف می‌کند و به این ترتیب پارک ملی بمو به زودی خشک می‌شود.
دکتر حبیب‌الله زرقانی امروز در گفتوگو با خبرنگار فارس در شیراز اظهار داشت: زرقان یکی از بخش‌های شیراز در فاصله 20 کیلومتری شیراز و از نظر توپوگرافی شهری است که وسط کوه‌هایی محصورشده است. وی تصریح کرد: زرقان شهر تاریخی و دارای سابقه مستند یک هزار ساله است که از آن جمله کاروانسراهایی از دوره سلجوقیان، آب‌انبار و ... در آن ثبت شده است و گل‌نوشته‌های هخامنشی حتی از زرقان با عنوان «رکان» نام برده‌اند. این عضو هیئت علمی دانشگاه ادامه داد: اقتصاد این شهر به‌طور سنتی مبتنی بر کشاورزی و دامداری بوده و صنایعی از قبیل صابون‌پزی، چیت‌سازی، حلواسازی و آهنگری و ... نیز در آن رواج داشته است. رئیس شورای اسلامی شهر زرقان خاطرنشان کرد: حدود نیم‌قرن پیش پالایشگاه شیراز به‌عنوان تنها پالایشگاه استان فارس در آنجا احداث می‌شود. وی علت ساخت صنایع در زرقان را تشریح کرد و گفت: از 10 تا 20 سال پیش به سبب وجود زیرساخت‌هایی از قبیل مهمترین جاده ترانزیتی شمال و جنوب، راه‌آهن و آب مناسب، سرمایه‌گذاران صنعتی، در زرقان فعالیت‌هایی را انجام داده‌اند. زرقانی یادآور شد: بیش از 20 درصد از صنایع استان فارس در زرقان مستقرشده است. وی تصریح کرد: وقتی سخن از ورود صنعت به یک منطقه می‌رود، منافع و مضرات آن به طور توأم باید سنجیده شود و اگر منافع از مضرات بیشتر باشد قابل‌قبول می‌شود. زرقانی بیان کرد: گاهی ممکن است صنعتی در منطقه‌ای پذیرفته شود، اما متولیان محیط زیست به سبب آنکه آن صنعت ممکن است در بلندمدت کل منطقه را به نابودی بکشاند با آن مخالفت می‌کنند. وی ابراز داشت: مزایای صنعت به‌طور کل می‌تواند اشتغال باشد و خدماتی که از شهری تأمین می‌کنند گردش مالی خوبی برای آن شهر ایجاد کند و اقتصاد خدمات را رشد دهد. به گفته وی، در مورد مضرات صنعت نیز می‌توان به آلوده کردن آب به سبب خروج پساب صنعتی اشاره کرد چراکه صنایع در کشور ما به دنبال تولید با حداقل هزینه هستند و از فناوری‌های تصفیه پساب کمتر استفاده می‌شود. زرقانی سپس اظهار داشت: صنایع همچنین آلوده‌کننده هوا هستند که پتروشیمی‌ها، پالایشگاه‌ها، ذوب‌آهن و ... در این شمار قرار دارند. رئیس شورای شهر زرقان افزود: برخی صنایع خاک را نیز آلوده می‌کنند که در این حالت سه منبع تجدیدناپذیر آب، خاک و هوا توسط صنعت آلوده می‌شود. وی ادامه داد: تولید یک سانتیمتر خاک 700 هزار سال زمان می‌برد و اگر این خاک توسط صنعتی آلوده‌شده و قابل‌کشت نباشد، دیگر جایگزین نمی‌شود. عضو هیئت علمی دانشگاه اضافه کرد: چاه آبی نیز که آلوده می‌شود علاوه بر آنکه قابلیت جایگزینی ندارد، بر روی محیط انسانی نیز اثر می‌گذارد و انواع بیماری‌ها، معلولیت‌ها، نقص‌های مادرزادی و ... در جوامع انسانی افزایش می‌یابد. وی خاطرنشان کرد: امروز در شهرهای بزرگ شاهد سونامی سرطان هستیم که در ایجاد آن، انواع آلودگی‌ها نقش عمده دارد. این مسئول تصریح کرد: صنایع آلاینده گاه باعث تخریب محیط طبیعی نیز می‌شوند چنان که زرقان در مجاورت پارک ملی «بمو» است که یونسکو آن را به‌عنوان پارک ملی بین‌المللی به رسمیت شناخته است. وی بیان کرد: اگر صنعتی موارد زیست‌محیطی را رعایت نکند می‌تواند این محیط طبیعی را به‌طور کل نابود سازد و ما به قیمت اینکه غذا بر سر سفره خود بیاوریم یک اکوسیستم طبیعی جایگزین‌ناپذیر را از بین برده‌ایم. رئیس شورای اسلامی شهر زرقان در ادامه عنوان کرد: بخش کشاورزی در زرقان به‌طور تقریبی نابودشده و الان در زرقان جز خانه، کارگاه و دامداری چیزی از آن کشاورزی قدیم دیده نمی‌شود. شهری که زمانی که 2 بیشه بزرگ و 2 رشته قنات آبدار داشته و سطح آب زیرزمینی چاه‌های آن 10 15 متر بوده، اکنون به‌طور کامل بیشه‌ها و قنات‌هایش خشک‌شده و سطح آب زیرزمینی چاه‌های آن به 100 تا 120 متر رسیده است. زرقانی تصریح کرد: در دشت زرقان لایه‌های آهکی وجود دارد که اسفنجی بوده و آب را نگه می‌دارد و نزولات آسمانی که در چاه‌ها و قنوات آن می‌آید از حوزه آبخیز «بمو» است. این عضو هیئت علمی دانشگاه متذکر شد: افت آب تا عمق 100 متر نشان می‌دهد که آب بمو در حال کم شدن است، چراکه ما اضافه آب بمو را مصرف می‌کنیم. البته این مسئله نمی‌تواند تنها در اثر خشکسالی باشد چرا که حوزه آبریز بمو یا زاگرس جنوبی بسیار بزرگ است و در هیچ یک از دهه‌های قبل خشکسالی چنین اثراتی نداشته است. وی ادامه داد: آب در زرقان در 2 بخش خانگی و صنعت مصرف می‌شود که با رجوع به منابع علمی درمی‌یابیم پالایشگاه‌ها به ازای هر بشکه نفتی که پالایش می‌کنند بین یک تا دو و نیم بشکه آب مصرف می‌کنند و هر چه فناوری آنها بهتر باشد مصرف آب کمتری دارند. زرقانی ادامه داد: حال اگر ما فرض کنیم پالایشگاه شیراز با فناوری روز کار کرده و معادل یک برابر فراوری نفت، آب مصرف کند، با توجه به ظرفیت 60 هزار بشکه‌ای آن، حداقل 9 هزار مترمکعب آب به مصرف این پالایشگاه می‌رسد که با احتساب 150 لیتری سرانه آب، پالایشگاه شیراز به اندازه یک شهر 60 هزار نفری در روز آب مصرف می‌کند و این به‌غیراز صنایع دیگر شیمیایی موجود در منطقه است که برای تولید فرمالین و هگزامین و ... آب زیادی نیز دارند. به گفته وی، پساب این پالایشگاه‌ها نیز مملو از فلزات سنگین و ... است که باعث آلایندگی چاه‌های اطراف خود نیز می‌شود. رئیس شورای اسلامی شهر زرقان تصریح کرد: زرقان آب آشامیدنی خود را از 6 حلقه چاه در داخل «بمو» تهیه می‌کند و به سبب آنکه «بمو» حوزه آبریز بزرگی است برخی گمان می‌کردند در سال‌های آتی مشکل آب شرب نخواهیم داشت درحالی‌که این چاه‌ها نیاز به کف‌زنی دارد. پارک ملی بمو در حال نابودی است وی با بیان این که در سال‌های اخیر بیشتر چشمه‌های داخل بمو خشک‌شده است، گفت: اگر به همین صورت ادامه پیدا کند و بنا باشد توسعه پالایشگاه استمرار یابد، پارک ملی بمو نابود می‌شود. رئیس شورای اسلامی شهر زرقان ابراز داشت: در‌صورت خشک شدن چشمه‌ها ابتدا گیاهان خشک می‌شوند و بعد از خشک شدن گیاهان، حیوانات گیاهخوار تلف می‌شوند و درنهایت گوشت‌خواران نیز از بین می‌روند و آنچه می‌ماند طبیعتی شبیه به تالاب‌های خشک‌شده است که تنها گردوخاک آن بر سر شهرها می‌نشیند. وی ادامه داد: لایه‌های آهکی وقتی آب خود را از دست بدهد منقبض می‌شود و از یک حد به بعد دیگر منقبض نیز نمی‌شود و قابلیت جذب آب خود را از دست می‌دهد. وضعیت به‌گونه‌ای می‌شود که در زمستان سیلاب رخ می‌دهد و در تابستان خشکسالی و ریز‌گرد اتفاق می‌افتد چون آبی در زمین نفوذ پیدا نمی‌کند. وی خاطرنشان کرد: ما تحقیقاتی را با کمک متخصصان انجام داده و در نقاط مختلف زرقان سنسور قرار دادیم، به‌طوری که بخشی از این تحقیقات به صورت مقالات در نشریات معتبر به چاپ رسید. زرقانی اضافه کرد: در برخی نقاط زرقان گروه موادی به نام «بی تکس» مشاهده شد که دارای بنزن است و می‌تواند به تخریب کلیه، قلب و کبد و اختلالاتی در اعصاب و کروموزوم‌ها منجر شود. به گفته وی، در زرقان جهت باد غالب به سمت شرق است و تمام آلودگی‌ها به نقاطی می‌رود که راه خروج ندارد. در برخی نقاط زرقان دی اکسید گوگرد 7 برابر میزان مجاز بود رئیس شورای اسلامی شهر زرقان گفت: در این شهر همچنین گاز دی اکسید گوگرد در برخی نقاط مسکونی تا 7 برابر میزان مجاز بود که ارتباط مستقیمی با بیماری های ریوی دارد. وی افزود: فلزات سنگینی مانند سرب در آب‌های زیرزمینی دشت زرقان دیده شد که در زمان انجام تحقیقات 30 درصد چاه‌ها میزان غیرمجازی از این فلزات را دارا بودند. این مسئول خاطرنشان کرد: با این اوصاف توسعه صنعتی که بخواهد محیط زیست انسان و حیوان را نابود کرده و نقاط مسکونی را غیرقابل‌سکونت سازد، منجر به توسعه ناپایدار خواهد شد. وی بیان کرد: بنابر قانون به سبب آن که کلان‌شهرها خود به اندازه کافی عوامل آلاینده دارند، در شعاع مشخصی از حریم آنها نباید صنعت جدید ایجاد شود یا اگر هست نباید توسعه بیابد. زرقانی ابراز داشت: شعاعی که برای تهران تعریف شده 120 کیلومتر، اصفهان 80 کیلومتر و شیراز 30 کیلومتر تعریف شده یعنی در شعاع 30 کیلومتری از هر سمت شیراز هیچ صنعت آلاینده‌ای مجاز به استقرار یا توسعه نیست که پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌ها از این جمله هستند. وی یادآور شد: ما در این مورد به مراجع مختلف از مسئولان استانی تا مسئولان کشوری توضیح دادیم و نامه‌نگاری کردیم و محیط زیست فارس مخالفت خود را با احداث پالایشگاه شماره 2 شیراز اعلام کرده است. زرقانی متذکر شد: برای استقرار یک صنعت، گروه‌های مطالعه‌کننده شامل متخصصان هواشناسی، شیمی، فیزیک و ... وارونگی هوا، الگوی بادهای غالب، محیط‌طبیعی مجاور و محیط انسانی مجاور را بررسی کرده و مدلینگ انتشار آلودگی را ترسیم می‌کنند و این کمیته ارزیابی مجوز انجام یا عدم انجام کار را صادر می‌کند که در مورد توسعه پالایشگاه شیراز این کار انجام‌نشده است. کلنگ‌زنی قبل از ارزیابی زیست‌محیطی غیر قانونی است رئیس شورای اسلامی شهر زرقان تصریح کرد: جالب است که خانم ابتکار رئیس سازمان محیط زیست کشور در آخرین اظهارنظر خود خبر از این می‌دهد که ارزیابی زیست‌محیطی پالایشگاه شیراز در جریان است و مشخص نیست، وقتی هنوز این ارزیابی به پایان نرسیده، با چه مجوزی طرح توسعه یا احداث پالایشگاه شماره دو در سفر کلنگ‌زنی می‌شود. وی با بیان این که در زرقان برای جبران این آلودگی تأکید بر کاشت گیاه و درخت شده، ادامه داد: عوارض 2 درصد آلایندگی که به زرقان تعلق می‌گیرد باقیمانده میزانی است که پس از توزیع در شهرستان به آن تعلق می‌گیرد و به همان اندازه که زرقان در این عوارض سهم دارد یک فرد در خان زنیان نیز از این عوارض سهم می‌برد که البته خان زنیان ممکن است یک مولکول از این آلودگی را نبیند. زرقانی سپس اظهار داشت: پالایشگاه در 20 کیلومتری شیراز قرار دارد و با یک تغییر اسم که «احداث پالایشگاه شماره 2» را «بهینه‌سازی و توسعه» می‌نامند، کار غیرقانونی را پیش می‌برند. وی در پایان متذکر شد: این پالایشگاه با فنس محیط‌زیست بمو فاصله قانونی ندارد و توسعه آن بنابر قانون باید در محیط پالایشگاه قبلی انجام شود، اما این اتفاق نیفتاده و مستندات قانونی آن در نزد ما وجود دارد. انتهای پیام/2448/ن/گ40
94/02/21 - 17:51
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 175]
-
گوناگون
پربازدیدترینها