محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852776245
خلأ کادرهاي جوان در سپهر سياست ورزي رقيب
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۴ (۷:۳۵ق.ظ)
رسالت: خلأ کادرهاي جوان در سپهر سياست ورزي رقيب موج -
به گزارش خبرگزاري موج، «خلأ کادرهاي جوان در سپهر سياست ورزي رقيب »عنوان سرمقاله روزنامه رسالت است که در آن مي خوانيد؛
قضيه زماني، طراحان تبليغاتي در انتخابات سال هفتاد و شش، با شعار «جوانان را باور کنيم» به قدرت نزديک شدند، ولي امروز، همان ها به حکمراني پيرها و خيلي پيرها رأي داده اند. اما، يک سرود تبليغاتي در انتخابات هشتاد و چهار، مي گفت که مسن ها در جامعه اي به شدت جوان، مانند جامعه ما، چه نيک است که «مجمع و شورا بگيرن»، و قلمروهاي عملياتي را به جوانان واگذارند. چقدر به نظر مي رسد که انتخابات پارلماني94، مستعد شعار «جوانان را باور کنيم» باشد، چرا که مردم، عميقاً خواهان دميدن روح تازه اي به سياست هستند، شايد براي حل دشواري هاي قديمي که نياز به شجاعت سياسي هست، فکري و کاري شود. بسياري يادشان نرفته است، که ابداعات جوانان ما را در مسائل انقلاب و جنگ «نجات» داد. با عدم فعاليت حياتي گروه ها و انجمن هاي سياسي نيرومند، گروه کوچکي از نخبگان سياسي در نياوران، تمايل خود را محرز نموده اند، تا ميزان غير معمولي از قدرت را تقاضا کنند، و آن را با روند پيچيده اي به دست هم آورده اند.
خب؛ براي کشور بزرگي مانند ايران، در شرايط جهاني، منطقه اي و محلي بي سابقه، انحصار قدرت در دست گروه معدود از مديران اقتصادي پير و قديمي، نا برازنده است. بسياري از متخصصان و احتمالاً بيشتر مردم، از هزينه هاي سنگين اين دگرگوني ها و انحصار آگاه نيستند. نکته مهم آن است که اين روند باعث تغيير نگرش ها در اداره کشور مي شود و اين، از سوء تدبيرهايي که هم اکنون به دليل انحصار فکري کلوپ نياوران جريان دارد، خطرناک تر است. اين که يک گروه نخبه انحصاري و اغلب هم غير پاسخگو، و حتي بدون ارائه برنامه اي به مردم و پارلمان، به هر تقدير منويات خود را پيش ببرد، و حتي پنهان نکند که آماده فتح نامتعارف پارلمان، در جريان انتخابات 94هستند؛ خب؛ اين معنا و مفهوم تاريخي هولناکي دارد.
کاوش در ريشه هاي قضيه...
تز 1. در شرايطي که به نظر نمي رسد نخبگان نياوراني توجه بايسته اي به مسائل جامعه و بويژه جوانان بورزند، آن ها سعي مي کنند که کارگران و معلمان و قوميت ها را براي ناآرامي تحريک کنند، و اين، بويژه از آن روست که آن ها به لحاظ فني توش و توان قابل ذکري عرضه نداشته اند و مي خواهند با شلوغ کردن بازار، اين ناتواني را بپوشانند. آن ها به جاي رفع مشکلات کارگران و معلمان، آن ها را به ناآرامي تشويق مي کنند، و اين از عجايب است که دولت اصلاحات و دولت اعتدال، هر دو، بدون انجام تعهدات خود در قبال مردم، آن ها را به ناآرامي دعوت مي کردند و مي کنند. مع الوصف، در اين بازار شلوغ، نان و حلوا خير نمي کنند، و اين امکان وجود دارد که نخبگان نياوراني، خود قربانيان اين فضايي شوند که خويش به وجود آورده اند.
تز 2. البته نخبگان کهنسال نياوراني، در طرد متجاوز از هفت هزار مدير اغلب نسل دومي دولت قبل، اولاً عصر سازندگي را در ذهن دارند که طي آن، به حکم کتاب «سامان سياسي در جوامع دستخوش تغيير»، به نحوي سلطه بلامنازع پديد آمد، تا توسعه به هر تقديري پيش برود؛ در ثاني، گمان مي کنند که فرايند پي گيري اصلاحات اقتصادي در کشورهايي همچون مکزيک و لهستان، با وجود يک حزب اقتدارطلب که مي توانست موجب تجميع منافع اجتماعي متضاد با يکديگر باشد، باعث گرديد تا توسعه و اصلاحات با قدرت بيشتري به پيش برود.
ولي، اين تصورات در مورد دولت يازدهم صادق نخواهد بود؛ چرا که دولت يازدهم، با انکار بي اغماض حتي نقاط قوت دولت قبل، تلاش کرد تا بگويد که بسيار بهتر از آن عمل خواهد کرد و با اين کار از يک سو، سطح توقعات و انتظارات مردم را افزايش داد، و از سوي ديگر، براي هواداراني که به سياه نمايي هولناک دولت يازدهم از دولت پيش اعتقاد داشتند، به اين معنا بود که دولت يازدهمي ها مي توانند بدون پيروي از شيوه هاي مبدعانه دولت نهم و دهم،
راه حل مسائل و توسعه کشور را ارائه دهند.
به نظر مي رسد که دولت يازدهم، اصرار دارد تا به هر قيمت، دولت نهم و دهم را به يک «ننگ ملي» تبديل کند؛ در نتيجه، دولت يازدهم، بيش از هر چيز خود را به يک مخمصه منطقي انداخته است که نه تنها راه حل هاي خودش درست کار نمي کنند، بلکه جبراً خود را از استعمال راه حل هاي مبدعانه دولت پيشين که براي نخستين بار با فلج کننده ترين تحريم هاي تاريخ مواجه شد، محروم کرده است.
تز 3. نکته ديگر اين است که در اين شرايط و با توجه به ناتواني قطعي کهنسالان در گشودن گره شرايطي که لزوماً به جوانفکري نيازمند است، علاوه بر منازعات بين گفتماني در مقابل نخبگان نياوراني و اصولگرايان، با يک منازعه درون گفتماني در متن نخبگان ناهمسان نياوراني نيز مواجه خواهيم شد. نخبگان نياوراني مي دانند که کار از جايي ايراد دارد، و حال که پس از دو سال، ديگر نمي توانند دولت پيشين را مقصر تمام رويدادهاي سوء عالم قلمداد کنند، بالاجبار، يکديگر را مورد شماتت قرار مي دهند. ترديدي نيست که آن ها يک گروه نخبه فني هستند و در اصول ديدگاه هاي نظري يا مکتبي اختلاف نظرهاي عميقي دارند. اين اختلاف ها، بويژه ميان مديران فني و کارگزار از يک سو و چهره هاي با منشأ دانشگاهي از سوي ديگر رخ مي نماياند. نمونه اين اختلاف نظر را مي توان در رويارويي رئيس کل بانک مرکزي از يک سوي و وزير اقتصاد ملاحظه کرد.
تز 4. در يک سطح عميق تر، ريشه هاي اين روحيه نخبگان نياوراني، باز مي گردد به اين که آن ها خود را با ساير نخبگان و نه با همه مردم طرف مي بينند. خب؛ واقع آن است که اين روحيه نزد بسياري از نخبگان ما هست. آن ها فراموش مي کنند که ساختار نخبگاني در کشورهاي دموکراتيک امروز، به طور کلي، و در کشور نفتي ما خصوصاً، تناسب چنداني با آنچه در قاعده هرم جامعه مي گذرد ندارد. در نتيجه، ميدان معاملات نخبگاني، صحنه کسب امتيازات، بدون تعهدات و مسئوليت هاي مربوطه در قبال جامعه است. به تبع، جامعه ما همواره شاهد پيدايش مجموعه اي از شئون اجتماعي مستقل بوده است که به طرز غافلگير کننده اي خود را در رويدادهاي فراگيري مانند ثبت نام هدفمندي يارانه هاي يا انتخابات نشان مي دهند.
تز 5. به اين ترتيب، ثبات مطلوب در دولت يازدهم، به ابتکار، شناخت کافي نسبت به عناصر مختلف نيروهاي دخيل و مهم، هوشمندي بسيار و دقت عمل و انضباط بسيار بستگي دارد که غالباً توسط نخبگان جوان قابل عرضه است. ابداً نمي توان به يک ثبات نسبي که تنها از طريق مداخلات سياسي توسط «پير با نفوذ جريان مسلط بر نياوران» دل بست. در شرايطي که به رغم «سامان سياسي در عصر سازندگي»، مطبوعات و شبکه هاي اجتماعي و راديو تلويزيوني متنوع تري وجود دارند که در مورد سياست هاي گروه نخبه حاکم کاملاً حساس هستند، و از آن بيش، رويدادهاي مردمي مانند ثبت نام هدفمندي يارانه ها يا سفرهاي استاني نيز صحنه واکنش فوري و بلافصل مردم به تصميمات نه چندان صميمانه گروه نياوران است، خب؛ در اين وضع و حال، حفظ ثبات در دولت يازدهم با دشواري بسيار مواجه است، و اين، تنها به دولت آسيب نمي زند، بلکه کشور را تهديد مي کند. البته گاه به نظر مي رسد که حلقه نياوران دل آرام دارد که اين جريان هاي بي ثبات کننده کل کشور را هدف قرار مي دهند و از اين طريق، اطمينان دارند که منتقداني که بارها نشان داده اند دلسوزان راستين انقلاب هستند را روياروي مردم قرار خواهند داد. اين، بازي خطرناکي است که به سهولت مي تواند مورد سوء استفاده دشمن بيروني کشور قرار گيرد.
نويسنده: دکتر حامد حاجي حيدري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها