واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به مناسبت بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی؛ زبان و حفظ هویت دینی روزنامه شهرآرادر شماره 1698 روز یکشنبه یادداشتی با عنوان "به مناسبت بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی؛ زبان و حفظ هویت دینی " به قلم "ابراهیم مهدوی " به چاپ رسانده است.

بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی بهانه ای است تا به موضوعی بزرگ تر و مهم تر بپردازیم و آن رابطه بین ارزش ها و زبان است.
دیر زمانی متفکران و زبان شناسان بر این باور بودند که انسان نخست می اندیشد و سپس اندیشه اش را در قالب الفاظ و کلمات نمایان می کند.
به این گمان که زبان فقط نقش یک قالب مصنوع بشری را ایفا می کند که اندیشه ها و معانی چون مواد خامی درون قالب آن به ظهور می رسند.
اما آیا به واقع چنین است؟ گذشت زمان اندیشمندان را متوجه فرایند پیچیده تری در زبان کرد.
بر طبق این فرایند انسان نخست نمی اندیشد تا اندیشه اش را در قالب الفاظ ریخته و صحبت کند؛ بلکه معانی دقیقا هم زمان و همگام با الفاظ ساخته می شوند.
به عبارتی الفاظ علاوه بر نقش قالب بودن، در فرایند معناسازی و خلق مفاهیم نیز شرکت فعالانه ای دارند.
حتی باید گفت اساسا معانی و مفاهیم بدون قالب زبان به تصور در نمی آیند (این زبان برای افراد گنگ مجموعه ای از تصاویر و تجربیات حسی است).
به عبارت دیگر کیفیت معنا، به کمیت و کیفیت زبان شخص گوینده وابسته است و هر اندازه که این دو گسترده تر و بهتر باشد، معانی بیشتر و عمیق تری نیز می توانند در ذهن فرد ایجاد شوند.
با مقدمه می توان جایگاه زبان و ادبیات فارسی را در ساخت و نگاهداشت فرهنگ ایرانی و اسلامی نمایان کرد.
از همان شاهنامه آغاز کنیم که چگونه ادبیات و واژگان مربوط به یکتاپرستی ایرانیان باستان را نشان داده است و چگونه جنگ پایان ناپذیر خیر و شر را در قالب الفاظ خاص خود (چون دیو و اژدها و...) در حافظه قومی ایرانیان به یادگار می گذارد.
این همان مسئله ای است که باعث برانگیختگی و احساس یگانگی بسیاری از ایرانیان با باورهای اسلامی شد و این چنین بسیاری از آن ها در همان صدر اسلام به این دین گرایش پیدا کردند.
و چه تلخ است وقتی بدانیم کم رنگ شدن دین و ارزش های اسلامی در کشورهای فارسی زبان همسایه، رابطه مستقیمی با ورود زبان های بیگانه به این کشورها دارد! آمارها در کشورهای فارسی زبان منطقه نشان می دهد که چطور پس از ورود زبان انگلیسی و روسی به مرزهای این کشورها، روزبه روز از درصد مسلمانان کاسته شده و بر تعداد پیروان ادیان دیگر افزوده می شود.
می توان گفت زبان فارسی زبان یکتاپرستی و زبان ارزش های اخلاقی است و حفظ این زبان نه فقط حفظ قومیت و ملیت بلکه حفظ باورها و ارزش های اصیل اسلامی است.
27/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]