تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835240371
«براوو»، ماده ببر سفید در باغ وحش ارم
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: «براوو»، ماده ببر سفید در باغ وحش ارم تهران- ایرنا- روزنامه اعتماد در صفحه جامعه نوشت: پای ببر سفید بالاخره به تهران باز شد. ببر سفیدی که از آلمان راهی تهران شده و در حال حاضر در یکی از قفس های قرنطینه ارم، جا خوش کرده است.
در این گزارش که پنجشنبه بیست و چهارم 1394 خورشیدی انتشار یافت، می خوانیم: «براوو» چهار سال بیشتر ندارد، دو، سه روزی است پایش به تهران رسیده و حالا، در کنج قفس بی نور بخش قرنطینه، نشسته تا مراقبت ها و چک آپ ها تمام شود و او را به قفسش برسانند، قفسی اعیانی که ماده ببر سفید، باقی عمرش را در آن بیاساید. ظهرها، وقت آفتاب، در استخر کوچکش تنی به آب بزند و هروقت حوصله داشت و سرکیف بود، با غرشی، مو به تن تماشاچیانش سیخ کند و خودی بنمایاند.
قفس قرنطینه، دور از باغ وحش، در میان تپه های وسط زمین های بی استفاده، درست شده، 2 اتاق تو در تو، که دخترک در گوشه ای خنک، شکمش را بر سنگ های سفید قفس می مالد تا گرمای تنش را به سنگ ها بدهد. مدیر باغ وحش، همراهی ام می کند تا از لای میله های در، ببینمش. تا چشم هایم به تاریکی عادت کند، گمش کرده ام، می خواهد غافلگیرم کند، یادش رفته در قفس است، دور می زند و از گوشه کور قفس، حمله می کند به در و دندان های بزرگش، تا چند سانتیمتری صورتم می آید. از صدای جیغم لذت می برد و با غرور به جایش بازمی گردد. موفق شده نخستین بازدید کننده اش را متوجه هیبت و حضورش کند.
باغ وحش ارم، مدتی است به عضویت اتحادیه باغ وحش های اروپا درآمده، اتحادیه ای که عضویت در آن، مستلزم رعایت استانداردهای زیستی حیوانات است، حیوانات مختلف، از گربه سانان گرفته تا پستانداران گیاهخوار و پرنده و خزنده. باغ وحش ارم، با ورود ببر سفید تغییر هم کرده و قرار است تغییرات دیگری هم به خود ببیند. بنر «شیر ایرانی در راه است» در چند گوشه باغ وحش به چشم می خورد. قفسی بزرگ و با هیبت هم در مرکز باغ وحش ساخته اند برای شیر، با شیروانی قرمز و با مساحتی حدود ٨٥٠ متر فضای آزاد و ١٥٠ متر ساختمان که خانه زمستانی اش می شود، مساحتی که زمانی از شش متر و هشت متر تجاوز نمی کرد.
پرویز قندالی، مدیر باغ وحش، با نشان دادن قفس شیر که بر مبنای استانداردهای EEP (اتحادیه باغ وحش های اروپا) ساخته شده، از رسیدن شیر در آینده ای نزدیک خبر می دهد. «بازرسان EEP در راهند تا بیایند و قفس را تایید کنند. بعد از تایید آنها، مراحل انتقال شیر در جریان می افتد.»
قفس ببر سفید هم کنار قفس ببر بنگال است، برای هردوی شان، حوضچه ای پر از آب درست کرده اند، حوضچه ببر قدیمی تر آماده است و در حال آب تنی است که می رسیم بالای قفسش. با تکه چوبی ور می رود و آدم ها را که می بیند، باید عرض اندام کند. به سمت شیشه مقابلش، حمله می کند و جیغ مردی جوان را در می آورد. میله ها و حفاظ های متنوع جای شان را به شیشه ای ضخیم داده اند، شیشه ای که فاصله آدم ها با حیوانات را به چند سانتیمتر می رساند. سرحال است، یکی از کارکنان باغ وحش، پشتش را به شیشه و وانمود می کند غافلگیر شده، منتظر حمله ببر است. می داند که ببر دوست دارد از پشت، طعمه هایش را غافلگیر کند.
برای پیشگیری از بیماری، قرنطینه می کنیم
مدیر عامل مجموعه ارم، از تغییرات روند ورود حیوانات به باغ وحش می گوید، تغییراتی که در پیشگیری از بیمار شدن حیوانات نقش مهمی دارد. ایرج جهانگیر، به قرنطینه یک ماهه حیوانات اشاره می کند و می گوید: «ببر سفید که وارد تهران شد، باید به مدت ٢٠ تا ٢٥ روز در قرنطینه بماند تا از صحت و سلامت کاملش مطمئن شویم. البته پیش از آنکه وارد تهران شود، تست های مختلف سلامت را گرفته و سلامتی اش توسط کارشناسان EEP تایید شده، اما بحث تایید سازمان دامپزشکی هم در میان است و باید چک نهایی شود و بعد از حصول اطمینان، وارد قفسش در باغ وحش می شود.»
او به روند جدیدی که باغ وحش تهران در پیش گرفته اشاره می کند و ورود حیوانات جذاب و خاص را برای باغ وحش الزامی می داند و می گوید: «در راستای افزایش تعداد گونه های جانوری باغ وحش، خواستیم حیوانات خاص جذاب که زیبایی خاص تری نسبت به بقیه دارند را به باغ وحش بیاوریم. کانگورو، یکی از حیواناتی بود که جذابیت داشت و به باغ وحش آوردیم. ببر هم جزو همین حیوانات خاص است، به خصوص ببر سفید که زیبایی و هیبت منحصر به فردی دارد. ببر را بعد از ٤، ٥ ماه پیگیری از EEP به تهران آوردیم. با اخذ مجوز از سایتیس، محیط زیست و دامپزشکی.»
براوو، اصالتا آفریقایی است، آفریقای جنوبی. اما در آلمان بزرگ شده و به ایران منتقل شده است. جهانگیر در خصوص سازگاری مکانی این حیوانات می گوید: «هر منطقه ای برای خودش حیوان خاصی دارد. ببرها و کلا گربه سانان، این ویژگی را دارند که خودشان را با محل زندگی شان هماهنگ می کنند. فیل ها، برعکس اند، حیواناتی اند که با تغییرات آب و هوایی متفاوت سازگار نمی شوند. ما برای ببرها، شرایط زمستانی و تابستانی فراهم کرده ایم، حوض و آبشار برای تابستان شان و خانه مسقف برای زمستان.»
مشمشه، بیماری مشترک انسان و دام، یکی از نگرانی های فعالان محیط زیست است، نگرانی ای که برای ببر جدید دارند و ترس از بیمار شدن و رسیدگی نکردن مدیران به آن و در نهایت ابتلا به سرنوشت ببر بیمار. جهانگیر، قرنطینه و تست های سلامت برآورد شده در آلمان از ببر سفید را راه های پیشگیری از بیمار شدن حیوان می داند و می گوید: «در مورد بیماری مشمشه که ببرها گرفته بودند، متاسفانه شده چکشی در دست مدافعان حقوق حیوانات. این اتفاق تلخ، اتفاقی است که در سال های پیش افتاده، در حال حاضر ما قواعد زیادی را برای پیشگیری از بیمار شدن این حیوانات در نظر گرفته ایم. ببر بیمار متعلق به محیط زیست بود و مالک آن باغ وحش نبود. پنج سال پیش، مدیران وقت باغ وحش با حرکت اشتباه خود که می خواستند با محیط زیست همکاری کنند، ببر را پذیرفتند و مستقیم آن را از سیبری به باغ وحش تهران منتقل کردند. این انتقال بدون در نظر گرفتن حیوان در قرنطینه پیش رفته بود و بیماری حیوان را از پا درآورد. قرنطینه ای که در حال حاضر برای حیوان در نظر گرفته ایم، ٢٠ و چند روزه است، در تمام این مدت، حیوان خارج از باغ وحش می ماند تا آزمایشات رویش انجام شود، وقتی مطمئن شدیم که بیمار نیست و چک نهایی توسط سازمان دامپزشکی انجام شد، حیوان به قفسش در باغ وحش منتقل می شود. این اتفاقات باعث می شود شاهد حادثه تلخ مجددی نباشیم. مدیران قبل از ما بی تجربگی کردند و خبطی مرتکب شدند، قرار نیست ما هم مرتکب شویم. ببر را قبل از حرکت از اروپا، براساس خواست دامپزشکی استان تهران، آزمایش کردند و نتیجه همه آزمایشاتش فرستاده شد. در قرنطینه هم دامپزشکی از او تست می گیرد اگر سالم بود به باغ وحش وارد می شود.»
او همچنین از حضور دایمی دو دامپزشک در باغ وحش خبر داد و گفت: «در باغ وحش، دو دامپزشک مقیم داریم که هر روز موظفند از مسوول حیوانات گزارش بخواهند. اگر حیوانات در غذا خوردن، خوابیدن، دفع ادرار و مدفوع و رفتارهای شان تغییری مشاهده شد، درصدد رفع و رجوع آن برمی آیند، این نظارت دایمی است.»
به حیوانات گوشت الاغ نمی دهیم
غذای حیوانات، یکی از معضلات همیشگی برای ورود بیماری به آنها بود، بیماری که در تاریخ مدافعان حقوق حیوانات باقی می ماند و محال است فراموشش کنند. مدیر باغ وحش تهران، گوشت های یخ زده برزیلی را که متعلق به شرکت گوشتیران است نشان می دهد. گوشت هایی که در قصابی ها هم به وفور دیده می شود. سردخانه زیر صفر، جایی برای نگهداری خوراک گوشتخواران و سردخانه بالای صفر، جای نگهداری خوراک گیاهخواران است. گوشت های بسته بندی شده برزیلی در سردخانه خنک گوشه انتهایی باغ وحش، جایگزینی است بر گوشت الاغ که پیش از این به گوشتخواران داده می شد.
قندالی می گوید: «برای پیشگیری از مشکلات بیماری حیوانات هم از دادن گوشت الاغ به آنها پرهیز داریم، هزینه می کنیم و از شرکت گوشتیران، گوشت های یخ زده برزیلی می گیریم، همان گوشتی را که برای خوراک انسان استفاده می شود با مهر بهداشت و تاریخ انقضای مشخص، در اختیار حیوانات می گذاریم.»
تکثیر حیوانات در اسارت، یکی از برنامه هایی است که هم محیط زیست به آن رو آورده و هم باغ وحش از آن سخن می گوید. کشته شدن شش پلنگ در کمتر از ٥٠ روز از اول سال تاکنون، که البته در سال های گذشته هم آمار دست کمی از این ٥٠ روز نداشت، مسوولان را به سوی تکثیر این گونه های در اسارت کشانده است. قندالی در ادامه به این تکثیر اشاره می کند و از همکاری های شان با دانشگاه ها و مراکز ناباروری چون رویان سخن می گوید: «می خواهیم پلنگ ایرانی را تکثیر کنیم و شاید بتوانیم در آینده، نسل بعدشان را در محیطی نیمه طبیعی رها کنیم، محیطی که در حالت نیمه اسارت باشند. حیواناتی که در قفس به دنیا می آیند، به سختی می توانند در طبیعت زندگی کنند، شاید هم نتوانند. از کودکی به آنها غذا داده شده و دیگر نمی توانند شکار کنند.»
جهانگیر هم بر این بحث تاکید دارد و معتقد است: «حیوانی را که در بدو تولد در باغ وحش است، نمی توان به طبیعت برگرداند. مثل ماهی قرمزی که در تنگ متولد می شود و دیگر نمی تواند در دریا زندگی کند. حیوانات حیات وحش هم همین طورند. مگر اینکه محیطی محصور در طبیعت درست کنیم و این حیوانات را به آنجا منتقل کنیم تا در محیطی نیمه طبیعی به سر برند.»
او در خصوص هزینه ها برای آوردن حیوانات می گوید: «انتقال هر حیوانی که موفق به رسیدن به استانداردهای نگهداری اش شویم، رایگان است، اما هزینه نقل و انتقال و ساخت قفس با خودمان است. تاکنون برای شیر ایرانی، چیزی حدود ١٥٠ تا ٢٠٠ میلیون تومان هزینه کردیم تا قفسش تمام شود. بعد از شیر، برنامه انتقال زرافه را داریم.»
او با اظهار تاسف از انقراض شیر و ببر ایرانی در ایران می گوید: «شیرها را در حال حاضر در اروپا داریم که توانستیم از آنها بگیریم. کاش ببر ایرانی را هم، اروپایی ها برده بودند تا جلوی انقراضش گرفته شده بود و الان می توانستیم از آنها بگیریم. در این باغ وحش، روزی بالای دو تا سه هزار دانش آموز برای بازدید از حیوانات می آیند، چرا بچه های ما نباید زرافه یا شیر ایرانی و ببر را از نزدیک ببینند. من به همه منتقدان این انتقال اعلام می کنم، اگر در حال حاضر مشکلی ناشی از سوء مدیریت در باغ وحش بود که مورد توجه طرفداران حیوانات باشد، من خودم استعفا می دهم.»
در گوشه ای از باغ وحش، ببر دیگری زندگی می کند، دختر ٩ ساله ای است که نزدیک پنج سال است رنگ آفتاب را ندیده، گوشه ای از قفس کز کرده و خبر ندارد، «براوو»، ببر تازه وارد باغ وحش هم در چند ده متری اش، نفس می کشد، ببری که قرار نیست سرنوشتی شبیه «ببری» داشته باشد و از چهار سالگی، اسیر مشمشه شود و روی آفتاب را نبیند. براوو به باغ وحش ارم می آید تا مدیرانش ثابت کنند سرنوشت همه ببرها به سرنوشت شوم «ببری» ختم نمی شود، همه قرار نیست مرگ را انتظار بکشند. همه قرار نیست به اندازه عمرشان، آفتاب را نبینند، آنقدر که نای جست و خیز نداشته باشند. مسوولان دامپزشکی، کاش زودتر تکلیف ببر متعلق به محیط زیست که گوشه باغ وحش تهران در قفسی بزرگ و بی نور مستقیم آفتاب لمیده را روشن کنند. دخترک روح ندارد انگار، بس که زندگی کردن یادش رفته.
*منبع: روزنامه اعتماد
**پژوهش**9348**9131
24/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها