محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852349555
رییس کتابخانه تخصصی فرهنگستان هنر: مترجم مسئول فهم خواننده است
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: در نشست نقد و بررسی ترجمه متون هنری : رییس کتابخانه تخصصی فرهنگستان هنر: مترجم مسئول فهم خواننده است تهران - ایرنا -رییس کتابخانه تخصصی فرهگستان هنر با بیان اینکه دامنه متون هنری بسیار گسترده است گفت: متون مربوط به آموزش هنر و نیز متونی که مربوط به نکات فنی هنری هستند نیز جزو مباحث این حوزه ترجمه می شود.
به گزارش روز چهارشنبه گروه فرهنگی ایرنا ، نشست تخصصی «نقد و بررسی ترجمه متون هنری» در سرای اهل قلم دانشگاهیان کشور در بیست و هشتمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار شد.
در این نشست هادی ربیعی، مهرداد قیومی بیدهندی و سید مهدی حسینی به بررسی و آسیب شناسی ترجمه آثار هنری پرداختند.
در ابتدای نشست ربیعی، رییس کتابخانه تخصصی فرهنگستان هنر علاوه بر آن دایره المعارف ها و بسیاری از کتب تئوریک هنری هم باید در قلمرو کتب هنری محسوب شوند. کتبی که به مباحث فلسفه هنر، تاریخ هنر، جامعه شناسی هنری، اقتصاد هنر و...می پردازند نیز جزو همین محدوده محسوب می شوند و بسیار حائز اهمیت هستند. ترجمه این گونه آثار می تواند بسیار دشوار محسوب شود و وقتی مترجم بتواند از پس این نوع ترجمه ها بر بیایید خدمت بزرگی به جامعه هنری کرده ست.»
ربیعی افزود:«در این رابطه از سه حیطه می توانیم به بحث ترجمه متون هنری بپردازیم: اول انتخاب اثر و این که آیا انتخاب اثر روال و شیوه منطقی دارد و برای انتخاب متون تحقیقاتی صورت می گیرد یا نه؟ در مرحله دوم آنکه ترجمه آثار هنری چه آدابی دارد و این که چگونه مترجم باید وارد کارزار و تلاش برای ترجمه یک اثر هنری بشود و هر مترجمی قادر خواهد بود به صرف دانستن زبان وارد ترجمه هر اثری بشود و مرحله سوم پس از ترجمه اثر هنری ست که آیا سازوکاری هست که پس از ترجمه، ترجمه های خوب شناسانده شود و ترجمه های احیانا بد نقد منطقی و منصفانه ای شوند؟»
سید مهدی حسینی درباره روال منطقی انتخاب آثار هنری برای ترجمه گفت: «هیچ برنامه ریزی خاصی برای انتخاب آثار هنری برای ترجمه وجود ندارد و بیشتر به صورت سلیقه ای عمل می شود. معمولاکتابی به دست مترجمی می رسد، تورقی انجام می دهد و فرد بر اساس توانی که دارد شروع به برگرداندن متن به فارسی می کند و هیچ برنامه تعیین شده ای برای این کار وجود ندارد.
وی ادامه داد : از همین روست تعداد زیادی از کتاب هایی که در سطح دنیا برای مطالعه عام است به فارسی ترجمه شده و حتی در سطوح دانشگاهی هم مورد استفاده قرار می گیرد که مشکلاتی برای مدرسان پیش می آورد، در صورتی که اگر مشورتی با مدرسین این ترجمه ها انجام بشود پتانسیل و انرژی فرد در مسیر بهتری هدایت و صرف می شود که به ترجمه کتاب های اصلی و مورد نیاز هنر منتج شود. اگر ناشران با مشورت با اساتید دانشگاه به ترجمه کتاب ها بپردازند می توانیم اشاره کنیم که چه کتاب هایی در درجه اول اهمیت دارند تا ترجمه شوند.»
قیومی نیز در پاسخ این سوال گفت: «اینکه چه کسی با چه معیاری کتاب را برای ترجمه با چه ساز و کاری انتخاب می کند و با چه منبعی اثر ترجمه می شود. مهم است. بعضی کتب را ناشرها انتخاب می کنند و بعضی را مترجم ها، باز بین انتخاب ناشران دولتی و ناشران خصوصی برای ترجمه تفاوت هایی وجود دارد. در وضعیت فعلی ناشران دولتی رقیب ناشران خصوصی اند واین تاثیر آشکاری در انتخاب کتاب می گذارد.
« اگر ناشر دولتی باید هزینه های خود را از محل فروش کتاب تامین کند نه حمایت دولت، بنابراین این یک ناشر خصوصی ست فقط مالکیت آن دولتی محسوب می شود، سازوکار خصوصی ست و بازار است که تعیین می کند به این ترتیب دولت نمی تواند نقش حاکمیتی خود را ایفا کند و ترجمه ها به سمت سرازیری ترجمه می رود و آنچه میل بازار است تعیین کننده می شود و به ندرت ممکن است ناشری کتابی انتخاب کند که در جهت مصلحت مردم و بر خلاف میل بازار باشد. همچنین وقتی اشخاص کتاب برای ترجمه انتخاب می کنند، وضعیت عجیبی دارد. مثلا جوان هایی که به عنوان نخبه شناخته می شوند به بخش های علمی دستگاه های نظامی معرفی می شوند و موظف می شوند به جای سربازی دو کتاب ترجمه کنند، این افراد در زمان کوتاه باید دو کتاب انتخاب کنند که سازوکار این انتخاب مشخص نیست، دستگاه نظامی که درکی از نیاز های هنر ندارد، جوان نخبه نیز همین طور، با گشت و گذار اینترنتی کتاب دم دستی پر عکس بدون توجه به نیازهای کشور یافته و ترجمه می کند که ارزش و اهمیت علمی خاصی ندارد.»
این پژوهشگر ادامه داد:«اگر معیارهای انتخاب کتاب هوشمندی بازاری بود باز وضعیت از این بهتر بود. سازوکار انتخاب کتاب و تحقیقی برای انتخاب کتاب صورت نمی گیرد. دانشگاه ها ی دولتی هم که وظیفه شان هزینه کردن برای پیشرفت علم است به دلیل نداشتن بودجه پژوهشی به دنبال درآمدند و معمولا پول پژوهش اولیه پیش از ترجمه را ندارد که بدهد.»
وی در مورد منبع اصلی انتخاب کتاب برای ترجمه گفت:«علاوه بر نداشتن سازوکار، معیارهای مدونی هم برای انتخاب کتاب وجود ندارد و متاسفانه اصل بر این است که نمایشگاه کتاب چه آورده است،یعنی بازار کتاب را سرمایه دار خارج از ایران تعیین می کندکه چه کتابی به صلاح ماست و دومین حالت هم کتاب هایی که قابل دانلود مجانی است و این دو منبع اصلی انتخاب هستند.»
هادی ربیعی درباره دومین مساله در ترجمه کتب هنری به آداب ترجمه اشاره کرد و توضیح داد:«وقتی کتابی برای ترجمه انتخاب شد، لوازم و ضرورت هایی برای آن لازم است که باید به آن توجه شود. موارد متعددی در کتاب هایی که در سطوح بالای دانشگاهی (فوق لیسانس و دکتری)تدریس می شود دارای غلط های فاحش در ترجمه هستند و سالهاست به همان صورت تدریس می شود.
مهدی حسینی نیز در این زمینه اضافه کرد:«مرحوم کریم امامی مترجم توانا و زبردست کشورمان درباره آداب و ادوات ترجمه به بنده سه اصل را یادآوری کردند که اگر زبان فارسی را خوب نمیدانی دست به ترجه نزن،اگر زبان مبدا را هم تسلط کافی نداری به این کار دست نزن، اگر در زمینه متنی که می خواهی ترجمه کنی اشراف کامل نداری هم سراغ ترجمه اثری نرو و این مثلث میشه در ذهن من برای ترجمه اثر ماندگار است. در حال حاضر افراد زیادی هستند که در ادای فارسی مشکل دارند، زبان مبدا را خوب نمی دانند و یا به علمی که برای ترجمه برگزیده اند تسلط ندارند وآثار را ترجمه می کنند که باعث ایجاد مشکلات عدیده ای می شود.» «اشکال دیگر سلیقه ای رفتار کردن در ترجمه ست؛ مثلا در مقابل واژه های غربی معادل فارسی انتخاب شده است مثلا در مقابل کوبیسم عبارت حجم گرایی را گذاشته اند که در صورتی که کوبیستم تمام حجم ها را خرد کرده و به سطح تبدیل کرده ست، وقتی دانشجویی بی خبر از ماجرا از این اثر در رساله خود استفاده می کند در مواجه ها با داوران دچار مشکلات در فهماندن منظور خود می شود»
قیومی در این باره گفت: «ما مجموعه ای از باورهای غلط درباره ترجمه به صورت عام و بعضی هم به صورت خاص در باره ترجمه هنر داریم که باید آنها تغییر کنند. یکی از راه های نشان دادن خطیر بودن امر ترجمه به جوان ها آن است که آنها را ترغیب کنیم،حرف بزنیم و توجه شان را جلب کنیم به اینکه وقتی کتابی ترجمه می شود چه اتفاقی می افتد و چه هزینه های به مردم تحمیل می شود؛ از کاغذی که مصرف می شود تا عمر خود مترجم، عوامل نشر، هزینه های انسانی و هزینه های مواد و....باید به این نکات توجه شود.
وی ادامه داد : کتابی که در حوزه های غیر تخصصی بد ترجمه شود را ممکن است بقیه مترجمان به سراغ ترجمه اش بروند ولی در حوزه های تخصصی وقتی ترجمه بدی از اثری هست به ندرت دیگر کسی به دنبال ترجمه دقیق و درست تری از اثر می رود. این کتاب حیف شده و باب مطالعه آن بسته می شود .اصطلاحات غلط،اعلام غلط باعث ایجاد تفکر غلط می شود. ترجمه غلط برقراری مفاهمه و ارتباط را مشکل و غیر ممکن می کند.
«یکی دیگر از باورهای غلط این است که دانستن زبان مبدا برای ترجمه کافی ست.البته در ترجمه تخصصی 60 الی 70 درصد کار مربوط به زبان مقصد است. درترجمه تخصصی، فارسی دانستن به مراتب مهم تر از دانستن زبان انگلیسی(زبان مبدا) است. و از همه مهمتر این که کار ترجمه کار مکانیکی تصور نشود. کتابی که بیرون می آید محصول مشترک نویسنده و مترجم است. مترجم مطلب را فهم می کند نه فقط دستخط زبانی را و این کار خلاقانه طاقت فرسایی است و اگر متن هنری باشد دوبرابر کار خلاقانه ای است.آدم هایی که توان ترکیب و خلاقیت ندارند نمی توانند مترجمان خوبی باشند.»
وی ادامه دا:«یک باور غلط دیگر این است کلمه را واحد ترجمه بدانیم. واحد ترجمه جمله است و به دلیل همین باور غلط است که ترکیب اتفاق نمی افتد. ذهن های جزء اندیش صلاحیت ترجمه ندارند. مترجم مسئول فهم خواننده است. اگر نویسنده مهملی نوشته مترجم نمی تواند بگوید به من چه، می تواند کتاب را ترجمه نکند.»
ربیعی در ادامه به تاثیر ترجمه غلط در روند علم آموزی دانشگاهی اشاره کرد وادامه داد: «ترجمه غلط از یک مبحت باعث ایجاد تلقی و تصور غلط از دانسته ها و علم نویسنده مبدا می شود. حتی در ترجمه اسامی هم اختلافاتی به وجود می آید که باعث سردرگمی ذهن مخاطب می شود. در بعضی متون نام فلاتین یا افلاطین ذکر شده که باعث گنگی در فهم مطلب می شود. وجود فرهنگ اعلامی و اصطلاحات تخصصی مناسب در این زمینه بسیار تاثیرگزار است. این روزها فرهنگ های متعدد اصطلاحات تخصصی در زمینه مثلا هنرهای تجسمی آمده ست که جای بحث دارد که کدام فرهنگ باید مورد ارجاع قرار بگیرد. بخشی از مشکلات کار ترجمه این مشکلات فنی است اما بخش دیگری نیز آن است که مترجمی تعهدی فراتر از این نیز می طلبد و مترجم باید برایش اهمیت داشته باشد تا متن را درست و دقیق ترجمه کند و از شتاب زدگی در چاپ سریع تر اثر بپرهیزد.»
وی به سطح دقت علمی در ترجمه اشاره کرد و افزود:«در متون هنری جنبه های فرهنگی لحاظ می شود که مترجم باید متن را خوب بفهمد و به زبان دیگر بیان کند.»
رییس کتابخانه تخصصی فرهنگستان هنر در بخش آخر به نقد ترجمه ها توسط نهاد های دانشگاهی پرداخت و ادامه داد:« این که نهاد های دانشگاهی در ارزیابی ترجمه ها چگونه می توانند به مترجم کمک کنند باید توجه شود و این گونه تصور نشود که همه ترجمه ها یکدست اند و با تصحیح اشتباهات در متون به آموزش دقیق علم پرداخته شود.»
مهدی حسینی نیز با اشاره به عضو نبودن ایران در کنوانسیون حق مولف بین المللی ادامه داد:« اگر در سطح داخلی دارای کپی رایت باشیم وجمعی باشند که کتاب هایی را در رشته های تخصصی خود برای ترجمه توصیه کنند، این امر باعث جلوگیری از ترجمه همزمان یک اثر توسط چندین مترجم می شود. مورد دوم آن که اشکالی هم ندارد که اگر ما اثری را ترجمه می کنیم با مولف تماس گرفته و از او اجازه نشر بگیریم. معمولا هم اجازه داده می شود. وقتی این رعایت احترام صورت بگیرد نفر بعدی که بخواهد همان اثر را به زبان ما ترجمه کند مولف به او یاد آوری می کند که اثرش ترجمه شده ست و از دوباره کاری جلو گیری می شود.»
قیومی نیز درباره راه های نقد ترجمه توضیح داد:« یکی از راه های نقد، تشویق است. درحوزه هایی مثل ادبیات، جایزه های ادبی داریم. در حوزه نشر جایزه دولتی مثل جایزه کتاب فصل بود که تعطیل شد، جایزه کتاب سال هم محدود شد. اما در همین جایزه کتاب سال برای داوری کتاب های ترجمه هنر مراجعه به مترجمان می شود، یعنی ملاک پست دانشگاهی است، مسئله بعدی مسئله نقد است که ما معمولا نقد نداریم،کسی جرات نمی کند بگوید کار شما در ترجمه اشتباه بوده است چون منافعش اقتضا نمی کند و یک توافقی نانوشته ای بین مترجمان در کار هست که کار هم را نقد نمی کنند و این باعث می شود ترجمه خوب شناخته نشود و قدر آن دانسته نشود.»
بیست و هشتمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران که هم اکنون در مصلی تهران دایر است ، 26 اردیبهشت ماه به کار خود پایان می دهد.
فراهنگ **7537**1601**
23/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها