تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815470143
پيچ قابل جذب به استخوان
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: پيچ قابل جذب به استخوان
سالانه در دنیا بیش از 10 میلیون ایمپلنت در بدن بیماران کارگذاشته می‌شود که بیشتر این ایمپلنت‌ها بايد دوباره از بدن بیمار خارج شوند.
نویسنده : دکتر حسین پنجیده
دلیل این امر کارایی موقت این ایمپلنت‌ها است که در دراز مدت مشکلات متعددی را به‌وجود می‌آورند. همواره جراحی دومی برای درآوردن این ایمپلنت‌ها لازم است که معمولا با مشکلات فنی به‌خاطر آسیب‌رسیدن به رگ‌ها و اعصاب روبه‌روست. از این گذشته این جراحی دوم معمولا با ریسک بیهوشی و عفونت همراه است که می‌تواند حتی جان بیمار را به خطر بیندازد. بعد از اینجراحی دوم در بهترین حالت بیمار باید درد التیام زخم جراحی را تحمل کرده و حداقل چند روزی را در بیمارستان بماند. علاوه بر این، هزینه جراحی دوم برای درآوردن ایمپلنت‌ها سالانه چندین میلیارد تومان می‌باشد. ایمپلنت‌هایی که تا به‌حال مورد استفاده قرار می‌گیرند بیشتر فلزی و از جنس تیتان و یا استیل می‌باشند و به‌خاطر مشکلاتی که در روش‌های تشخیصی چون ایکس ری و سی تی اسکن ایجاد می‌کنند باید از طریق جراحی دوم از بدن خارج شوند. در غیر این صورت این بیماران با ایمپلنت‌های کارگذاشته امکان معاینه توسط ام آر آی را به ویژه در شرایط اضطراری تحت هیچ شرایطی ندارند.دسته دوم ایمپلنت‌ها از جنس پلیمر(پولی لاکتید و پولی گلیکولید) بوده که قابل جذب توسط بدن می‌باشند ولی متأسفانه استحکام بسیار کمی در مقایسه با ایمپلنت‌های فلزی دارند و در بسیاری از موارد آلرژی زا هستند. این خواص منفی استفاده از این پلیمرها را بسیار محدود ساخته است. منیزیم به عنوان عنصری موفق در صنعت ساخت محصولات مصرفی شناخته شده است. در صنعت پزشکی نیز این عنصر توانسته کاربردهای جالبی به‌طور مثال در استنت‌های کاردیولوژی پیدا کند. در ارتوپدی و جراحی استخوان نیز دلایل زیادی برای استفاده از منیزیم وجود دارد. یک ایمپلنت ساخته شده از منیزیم می‌تواند استحکام ایمپلنت‌های فلزی از تیتان یا استیل را داشته باشد و در عین حال قابلیت جذب به‌صورت طبیعی را در بدن داراست. 12سال پیش در شهر هانوفر آلمان تحقیقات گسترده ای با همکاری گروه‌های علمی مختلف متشكل از پزشکان، دامپزشکان، محققین علوم پایه و مهندسین پزشکی در زمینه ساخت ایمپلنت‌های منیزیمی آغاز شد. نتیجه منتشر شده بسیار جالب این تحقیقات برای ساخت ايمپلنتي منحصر‌به‌فرد از منیزیم به مرکز متالوژی کلاستال زلرفلد در آلمان منتقل گردید. به سفارش شرکت آلمانی سینتلیکس این مرکز آلیاژی از منیزیم برای ساخت اولین ایمپلنت فلزی قابل جذب به‌صورت طبیعی توسط بدن به تولید رساند. مگنزیکس اولین ایمپلنت از این آلیاژ، پیچی است که برای تثبیت شکستگی‌های استخوانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در سال 2013 این محصول موفق به دریافت جایزه نوآوری اقتصاد آلمان شد. خوشبختانه اين محصول در نمايشگاهايران هم معرفي شده و درآينده نه‌چندان دور شاهد حذف جراحي نوبت دوم در ايران نيز خواهيم بود. آلیاژ این ایمپلنت حاوی بیش از ۹۰درصد منیزیم می‌باشد. این آلیاژ از ذراتی به قطر ۱۰ میکرومتر تشکیل شده که با روشی به نام فلزی‌کردن پودر به این آلیاژ تبدیل می‌گردد و در مقایسه با ایمپلنت‌های پلیمری استحکام بالایی در برابر کشش، پیچش و خم‌کردن دارد. استحکام پیچ‌های مگنزیکس حتی از خاصيت استخوان هم بیشتر می‌باشد. علاوه بر این پیچ‌های مگنزیکس دارای خاصیت استخوان‌سازی می‌باشند. نتیجه تحقیقات آزمایشگاهی نشان داده که سلول‌های استخوان ساز در کنار این ایمپلنت‌ها نه تنها کاملاً فعال است بلکه با این ایمپلنت‌ها تحریک و با شدت بیشتری تکثیر می‌شوند. در آزمایش‌های بافت شناسی از استخوان، جذب طبیعی این ایمپلنت اثبات گردیده است . این جذب بر خلاف ایمپلنت‌های پلیمری از طریقه خوردگی صورت مي‌گيرد و نه از طریق آب کافت و به همین دلیل در بدن کنار این ایمپلنت‌ها محیطی بازی تشکیل می‌شود که بر خلاف محیط اسیدی جلوی تکثیر باکتری‌ها و عفونت را می‌گیرد. نتیجه تحقیقات نشان داده که ایمپلنت مگنزیکس در مقایسه با ایمپلنت‌های تیتانی به همان خوبی عمل کرده است. آزمایش‌های مختلف، آثاری از بروز بیماری یا واکنش آلرژیک به این ایمپلنت را نشان نداده‌اند. تا به امروز در جهان بیش از ۱۵۰۰ ایمپلنت مگنزیکس سی اس ۳/۲ در بدن بیماران کارگذاشته شده است. در اکثر بالقوه موارد متخصصین ارتوپدی شاهد جذبطبیعی و تبدیل موفقیت آمیز این ایمپلنت به استخوان بوده‌اند. در بعضی موارد در عکس‌های ایکس ری قسمتی از استخوان که این ایمپلنت در آن کارگذاری شده به‌صورت قسمتی روشن مشاهده می‌گردد که نشان‌دهنده بافت جدید استخوانی که جایگزین ایمپلنت شده می‌باشد. جمع‌بندی مگنزیکس سی اس ۳/۲ به‌عنوان اولین ایمپلنت فلزی قابل جذب به‌صورت طبیعی توسط بدن با موفقیت نشان داده است که در اکثر مورد استحکام لازم را همچون ایمپلنت‌های ساخته شده از تیتان دارا می‌باشد. این ایمپلنت آلیاژی بدون آلومینیوم دارای استحکام بالای مکانیکی و انعطافی همچون بافت استخوان است که ۱۰۰درصد قابل‌جذب توسط بدن و دفع توسط کلیه هاست. علاوه بر این ضد‌عفونت بوده و قابلیت معاینه توسط ایکس ری، سی‌تی اسکن و ام آر آی را داراست.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۱۶:۱۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 152]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها