واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۱۹:۳۳
شب شعر "وطن پارسی" در کانون ادبیات برگزار شد و شماری از شاعران و استادان زبان فارسی از ایران، افغانستان و تاجیکستان این میراث مشترک باستانی را گرامی داشتند. در این نشست گفته شد: تحریف و وارونگی تاریخ در کشورهای پساشوروی به شدت شکل گرفته و نه تنها شاعردزدی بلکه تاریخدزدی نیز بسیار رواج پیدا کرده است. به گزارش ایسنا، بر اساس گزارش رسیده، در این محفل ادبی چهرههایی از جمله دکتر غلامعلی حداد عادل، پروفسور صفر عبدالله (تاجیک ساکن قزاقستان)، دکتر اصغر دادبه، هادی سعیدی کیاسری، سیدرضا محمدی (افغانستان) و دکتر نورعلی نورزاد (تاجیکستان) حضور داشتند. حامد ابراهیمپور به عنوان سخنران و مجری، جلسه را با دعوت از هادی سعیدی کیاسری مدیریت کانون ادبیات ایران شروع کرد، که او هم ضمن گفتن خیرمقدم به مهمانان جلسه به معرفی مهمانان از جمله دکتر اصغر دادبه و پروفسور صفر عبدالله و همچنین میراث مشترک زبان فارسی در حوزه کشورهای فارسیزبان پرداخت. سپس حسن قریبی مدیر روابط عمومی فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی به معرفی سوابق علمی و تحقیقاتی دکتر صفر عبدالله پرداخت و او را یک ایراندوست و ایرانیدوست معرفی کرد. سپس دکتر دادبه در پاسداشت پروفسور صفر عبدالله به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: بین دانستن و باور کردن فاصله عمیقی است. جناب استاد تمام پروفسور یکی از تلاشگران علیه فرهنگزدایی زبان فارسی در کشورهای تجزیهشده شوروی سابق است. در کشور ایشان مدرسههایی که به زبان فارسی درس میدادند به مرور تعطیل شده و ایشان یکی از ایرانشناسانی هستند که با تمام توان به مقابله با این فرهنگزدایی پرداختند. سپس دکتر میرزا ملا احمد از تاجیکستان گفت: زبان و فرهنگ فارسی از غنای ویژهای برخوردار است که نشانه زحمات بزرگانی در قرنها پیش مانند فردوسیها و نظامیهاست و در عصر حاضر ما دانشمندهایی چون صفر عبدالله؛ چرا که خصلتهایی چون میهنپرستی و محبت به مردم و هچنین آثاری گرانبها دارد. از دیگر مهمانان این نشست دکتر نورعلی نورزاد از دانشگاه خجند تاجیکستان بود که به شعرخوانی پرداخت. پروفسور صفر عبدالله ساکن قزاقستان سخنران بعدی بود که گفت: سالهاست در اندیشه نوشتن کتابی هستم با عنوان پارسی وطن ماست، زیرا این زبان پارسی است که ما را به ما میشناساند و بالاتر از این موهبت چیزی نداریم. اگر پارسی نبود هیچ نشانی از ما نبود. کشورهایی هستند که تمدنی کهن داشتند مانند مصر و روم و... اما کجاست زبان رومی؟ کجاست زبان مصری؟ این از برکتهای زبان فارسی و ایرانی است که از اندیشیدن و چاره جستن بازنایستاده است. اینکه ما حالا پاره پاره شدیم همه از یک تن واحد به نام ایرانیم که در روزگارانی آن را انیران میگفتند. من خدمتکاری هستم برای فرهنگ ایران و زبان فارسی چرا که هیچ زبانی از پشتوانههای غنی برخوردار نیست حتی زبان انگلیسی و این ماییم که به زبان رودکی، سنایی و فردوسی امروز بعد از قرنها صحبت میکنیم. من در سرزمینی زندگی میکنم که فارسی زبان رسمی نیست ولی جای پای زبان فارسی در آن وجود دارد. اگر بخواهیم فرهنگ و گذشته خودمان را بشناسیم باید به منابع فارسی رجوع کنیم که این منابع در هزاران جلد کتاب و رساله موجود است. تحریف و وارونگی تاریخ در کشورهای پساشوروی به شدت شکل گرفته و نه تنها شاعردزدی بلکه تاریخدزدی نیز بسیار رواج پیدا کرده است. اما شاعرانی چون نظامی با آثارشان گویای این راستی هستند که فارسی نامیراست و این از عشق بی حد ایشان به آن است. امروزه آثار کتیبههای به زبان مادری مقبره نظامی را نیز برداشتهاند و دستاندازی به این زبان بیش از پیش رواج پیدا کرده است. دشمنی با زبان فارسی و فرهنگ ما واقعاً دردآور است و فاجعهای است که نمیدانم کی تمام میشود. مهمان بعدی جلسه دکتر غلامعلی حداد عادل بود که گفت: در تعیین مرزهای ایرانزمین آرش تیری پرتاب کرد که به فهم نمادین من این تیری که پرتاب شد زبان فارسی بود و مرزهای ایران در واقع هر جایی است که به زبان فارسی صحبت میشود، و اقلیم مشترک فرهنگی ایران است و ما باید مرزبانان خوبی برای این اقلیم باشیم. به قدری اندیشه و فکر در پس شعرهای فارسی است که عظمت و استواری این سخن و زبان را متجلی کرده است. در فرهنگستان زبان و ادب ما مصمم هستیم که زبان فارسی را زبان علم کنیم و با سیل هجوم چندین هزار واژه جدید مواجه هستیم لذا رشته جدیدی با نام "واژهگزینی" در مقطع کارشناسی ارشد راهاندازی شده و تعریف این رشته ضرورتی بود که باید به آن توجه میشد و آمادگی داریم از کشورهای فارسیزبان منطقه دانشجو بپذیریم تا در حفظ این میراث مشترک با هم همکاری کنیم. در ادامه چند نفر از شاعران افغانستان از جمله سیدرضا محمدی، سرور رجایی و محمد رحیمی به شعرخوانی پرداختند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 174]