واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
جانباز میاندورودی که محتاج دارو و درمان است
امروز وقتی به چهره درهم و کپسول اکسیژن او نگاه میکنم، باور کردنی نیست که همان رزمنده 21 ساله طلائیه، کوشک، جفیر، جزیره مجنون و پاسگاه زید باشد.
به گزارش خبرگزاری فارس از میاندورود، استقلال، سربلندی و پایداری امروز ما مدیون شهدا و ایثارگرانی است که جان را فدای کیان و اعتقاد خود کردند و در روزهایی که آتش، گلوله و خمپاره خانههای مردم را در استانهای مختلف کشور روی سر زنان و کودکان خراب میکرد، همین جانبازان امروز و رزمندگان دیروز بودند که سینه را آماج گلولهها و سپر دفاع از ناموس ملت ایران کردند. امروز هر ایرانی با احترام از رزمندگان یاد میکند و فارغ از هر نگاه، اعتقاد و مذهب، به احترام سرو قامتان عرصه دفاع و شهامت تمامقد میایستد اما رزمندگان دیروز با گذشت زمان و کهولت و جانبازی هنوز آن قد رعنا و سینه سپرکرده را ندارند، زیرا که سینهها آزرده از ددمنشی شیمیایی دشمنان و قامتها نشسته بر چرخ متحرک روزگار تنها به امید سربلندی ایران اسلامی نفس میکشند. احمد نوری یکی از جانبازان میاندورودی است که امروز وقتی به چهره درهم و کپسول اکسیژن او نگاه میکنم، باورکردنی نیست که او همان رزمنده 21 ساله طلائیه، کوشک، جفیر، جزیره مجنون و پاسگاه زید باشد. او که روزگاری خمپارههای سنگین را بر دوش و یا در آغوش میکشید تا خاری بر چشم دشمنان بعثی و غربی باشد، این روزها را با کپسول اکسیژن و ماسک تنفسی سپری میکند. احمد بدون اینکه بتواند ماسک را از صورت بردارد، با استخدام کلماتی که بهسختی بیان میکرد، گفت: آذرماه سال 1361 بهعنوان سرباز ارتش راهی جبهههای جنگ شدم و 30 ماه در مناطق مختلف حضور داشتم. وی افزود: وقتی در تابستان سال 63 وارد منطقه جزیره مجنون شدیم، شنیده بودم که منطقه در ماههای گذشته مورد بمباران شیمیایی عراقیها قرار گرفته است اما مهمترین هدف و تلاش ما نگه داشتن جزیره بود تا بهدست دشمن نیفتد و حتی وقتی یک شب تا صبح مأموریت داشتم، با پرتاب بیوقفه خمپاره به سمت تأسیسات و استحکامات دشمن مانع پیشروی بعثیها شوم، تنها چیزی که متوجه آن نشده بودم، اصابت ترکش به سرم و خونریزی سر و گوشم بود تا زمانی که از حال رفتم. این رزمنده سالهای دفاع مقدس بیان کرد: فردای آن روز فرمانده از این استقامت من بسیار راضی بود و از من تشکر کرد اما نوری با بیان اینکه در آن روزها خدمت به مردم، میهن و اعتقادات در کنار عشق به امام راحل برایمان کافی بود تا با صلابت در جبههها بجنگیم و هنوز هم از رزمنده بودن شاد و راضی هستم، اضافه کرد: پس از جنگ هرگز بهدنبال استفاده از مزایای حضور در جبهه نرفتم و در کار آزاد مشغول شدم تا سال گذشته که متوجه شدم آلودگی آن روزهای جزیره مجنون در تمام این سالها میهمان ناخوانده جسم من بوده و تنفس مرا سخت کرده است. نوری با اشاره به کپسول اکسیژن یکونیم متری موجود در اتاق گفت: در سال گذشته با همین وضعیت مدتی را در بیمارستان مسیح دانشوری تهران و مدتی نیز در بیمارستان امام خمینی (ره) ساری بستری شدم اما همچنان منتظر توجه مسئولان مرتبط هستم تا مورد درمان قرار گیرم. این جانباز دفاع مقدس با بیان اینکه کسی که کاری را برای خدا انجام میدهد نباید توقع اجر و پاداش داشته باشد، اضافه کرد: امروز برای دریافت داروهای خود با مشکل مواجه شدهام زیرا هیچ کسی پاسخ مناسب به درخواست رسیدگی من نداده است و تنها جوابی که به من دادهاند این است که "مدارکی بیاور که منطقه در زمان حضور شما آلوده بوده است." وی در پایان با اشاره به هزینه بالا و نایاب بودن داروهای خود با بیان اینکه تهیه مدارک برای آلوده بودن منطقه در حدود اختیارات و توان من نیست، گفت: از مسئولان خواهش دارم که به پرونده من رسیدگی کنند. انتهای پیام/86021/
94/02/14 - 07:05
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 75]