واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
محققان ایرانی صورت گرفت افزایش پایداری نانوحامل داروی ضدسرطان در خون پژوهشگران دانشگاهی با حمایت تشویقی ستاد توسعه فناوری نانو معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری موفق به ساخت نانوحاملهایی برای نوعی داروی ضدسرطان شدند که عوارض جانبی آن را تا حد زیادی کاهش میدهد.
پژوهشگران دانشگاهی موفق به ساخت نانوحامل هایی برای نوعی داروی ضدسرطان شدند که عوارض جانبی آن را تا حد زیادی کاهش می دهد. ویژگی برجسته این نانوحامل، پایداری مناسب در پلاسمای خون، در کنار حساسیت بالا به تغییرات pH است. این نانوحامل در مقیاس آزمایشگاهی ساخته و بررسی شده است. میتوکسانترون (Mitoxantrone) دارویی است که برای درمان ام اس، سرطان پروستات و سرطان خون مورد استفاده قرار می گیرد. عوارض جانبی ناخواسته و مضر این دارو نظیر عوارض قلبی، کاهش گلبول های سفید و پلاکت ها سبب شده که استفاده از آن در مراکز درمانی محدود شود. تحقیقات نشان داده که بخش عمده این عوارض ناشی از فرمولاسیون و نحوه ی ساخت آن است. برای رفع این مشکل می توان از نانوحامل ها استفاده کرد. به گفته دکتر سعید قنبرزاده، در این کار نانوحامل لیپوزومی از مشتقات کلسترول طراحی شده که در آن داروی ضد سرطان میتوکسانترون بارگذاری شده است. افزایش انتخاب پذیری نانوحامل این داروی ضد سرطان و کاهش عوارض جانبی آن، همزمان با افزایش پایداری در پلاسمای خون از اهداف دنبال شده در این طرح است. وی افزود: «در بین نانوحامل های مختلف، لیپوزوم ها به عنوان گزینه ی مناسب و امیدوارکننده جهت درمان سرطان شناخته شده اند. با این حال گزارش هایی مبنی بر عدم ناپایداری این نانوحامل ها در پلاسمای خون و یا حساسیت کم آن ها به تغییرات pH در داخل بدن و یا زمان گردش در خون کوتاه آن ها وجود دارد لذا باید نانولیپوزوم هایی طراحی کرد که در پلاسمای خون پایدار بوده و در برابر تغییرات pH حساسیت بالایی داشته باشد.» بر اساس نتایج حاصل شده نانولیپوزوم های ساخته شده در این طرح، علاوه بر حساسیت به تغییرات pH، در پلاسمای خون پایدار بوده و اثرات سمیت سلولی آن ها برروی سلول های سرطانی بیشتر از سلول های سالم است. این نتیجه منجر به کاهش عوارض جانبی و کاهش دوز مصرفی می شود. قنبرزاده گفت: «به طور معمول پوشش های پلیمری از جنس پلی اتیلن گلیکول برای افزایش ثبات و گردش خون زیادتر نانوذرات مورد استفاده قرار می گیرند. این جنس پوشش ها به تغییرات pH حساس نیستند. در این مطالعه، دو کوپلیمر مختلف متصل شده به کلسترول برای تولید لیپوزوم حساس به pH استفاده شد. هر دو نانولیپوزوم تهیه شده حساسیت بالایی به تغییرات pH داشته و آماده ی رهاسازی دارو در محیط های سلول سرطانی و همچنین در شرایط آزمایشگاهی بودند.» در این مطالعات درصد سلول های مرده در اثر نانولیپوزوم های حساس به pH و نانولیپوزوم های فوزوژنیک (لیپوزوم های با قابلیت جوش خوردن با غشای سلول) حساس به pH و پایدار در پلاسما مورد بررسی قرار گرفته و با لیپوزوم های معمولی مورد مقایسه شده است. همچنین میزان پایداری هر دو نوع نانولیپوزوم نیز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داده که پایداری لیپوزوم های تهیه شده نسبت به لیپوزوم های معمولی تا ۴ برابر بیشتر است. همچنین حساسیت سلول های سرطانی PC-۳ و MCF-۷ نسبت به این نوع لیپوزوم ها بر خلاف لیپوزوم های معمولی تا ۲ برابر بیشتر از سلول های سالم بوده است. نتایج این تحقیقات در مجله «JOURNAL OF BIOMATERIALS APPLICATIONS» (جلد ۲۹، شماره ۱، سال ۲۰۱۴، صفحات ۸۱ تا ۹۲) به چاپ رسیده و از تلاش های دکتر سعید قنبرزاده- متخصص داروسازی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تبریز- و همکارانش حاصل شده است. علاقه مندان برای استفاده از حمایت تشویقی ستاد توسعه و فناوری نانو می توانند به صفحه حمایت تشویقی مقالات ISI این ستاد مراجعه کنند.(مهر)
 
چهارشنبه 9 اردیبهشت 1394 ساعت 16:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 72]