واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۹ ارديبهشت ۱۳۹۴ (۱۴:۱۲ب.ظ)
نکوداشت «رسول ملاقلي پور» در پنجمين جشنواره بين المللي فيلم شهر موج - بزرگداشت فيلمساز متعهد کشورمان زنده ياد رسول ملاقلي پور در پنجمين جشنواره بين المللي فيلم شهر برگزار مي شود.
به گزارش خبرگزاري موج، رسول ملاقلي پور، فيلمساز متعهد کشورمان، در روزهاي آغازين انقلاب عکاسي را بهطور غيرحرفهاي آغاز کرد و با شروع دفاع مقدس، بهصورت حرفهاي به ادامه آن پرداخت و پس از آن به ساخت فيلم مستند از عمليات مختلف دفاع مقدس پرداخت و فيلم کوتاه «شاه کوچک» را با دوربين ۱۶ ميليمتري ساخت که موفق به دريافت جايزه بهترين فيلم از جشنواره وحدت شد.
وي نخستين فيلم بلند خود را در سال ۱۳۶۳ بانام «نينوا» با دوربين ۱۶ ميليمتري ساخت و به اين ترتيب به سينماي حرفهاي راه يافت.
ملاقلي پور با ساخت پرواز در شب در سال ۱۳۶۵ جايزه بهترين فيلم را از جشنواره پنجم فيلم فجر به دست آورد و با «افق» قدرت کارگرداني خود را به رخ همگان کشيد. با ساخت «مجنون» و «خسوف» همگام با شرايط روز حرکت کرد، اما؛ با فيلم «پناهنده» نزد منتقدان به محبوبيت رسيد و در سال ۱۳۷۴ يکي از بهترين فيلمهاي خود را ساخت.
«سفر به چزابه» و «نجاتيافتگان» و «کمکم کن» از ديگر آثار ملاقلي پور قبل از فيلم سينمايي «هيوا» است، او با هيوا در جشنواره هفدهم فيلم فجر جايزه بهترين کارگرداني و بهترين فيلم را علاوه بر جوايز ديگر نصيب خود کرد، اما؛ در سال ۱۳۷۸ ملاقليپور فيلم سه اپيزودي «نسل سوخته» را ساخت و خيلي چيزها را ثابت کرد تا آنجا که با قاطعيت ميتوان گفت «نسل سوخته» شاهکار ملاقليپور است، ملاقلي پور سپس «قارچ سمي» را در سال ۱۳۸۰ در کارنامهاش ثبت کرد، «ميم مثل مادر» وي که با استقبال عمومي مواجه شده بود آخرين فيلمهاي او بود.
مرحوم ملاقليپور در سفر خود به کربلاي معلا براي بازديد لوکيشنها از فرصت استفاده کرد و مستندي نيز به نام «ششگوشه عرش» را جلوي دوربين برد که آخرين اثر او محسوب ميشود، او در سفر خود به کربلاي معلا متوجه شد که هنرمندان برجسته اصفهاني در آنجا مشغول طراحي ضريح مقدس حضرت امام حسين (ع) هستند، دو شب حضور در کنار اين هنرمندان به فيلم مستندي بدل شد، قرار بود بخش ديگر از تصويربرداري اين فيلم مستند نيز در اصفهان انجام شود.
ملاقليپور اين فيلم را بهصورت افتخاري کارگرداني کرد. بعد از فوت او يک مستند برايش ساخته شد که يکي از بازيگران خردسال آن ايمان دهقاني بود.
ميم مثل مادر (۱۳۸۵)، روياي جواني (۱۳۸۱)، مزرعه پدري (۱۳۸۱)، قارچ سمي (۱۳۸۰)، سفر به فردا (۱۳۸۰)، نسل سوخته (۱۳۷۸)، هيوا (۱۳۷۷)، کمکم کن (۱۳۷۶)، تا آخرين نفس (۱۳۷۴)، سفر به چزابه (۱۳۷۴)، دشت ارغواني (۱۳۷۳)، پناهنده (۱۳۷۲)، خسوف (۱۳۷۱)، راز خنجر (۱۳۷۱)، لبه تيغ (۱۳۷۱)، مرغابي وحشي (۱۳۷۰)، مجنون (۱۳۶۹)، پاتال و آرزوهاي کوچک (۱۳۶۸)، افق (۱۳۶۷)، پرواز در شب (۱۳۶۵)، بلمي بهسوي ساحل) ۱۳۶۴ (و نينوا (۱۳۶۲) از فيلمهاي اين فيلمساز بزرگ کشور است.
رسول ملاقلي پور در هفدهمين جشنواره فيلم فجر براي کارگرداني فيلم «هيوا» سيمرغ بلورين بهترين کارگرداني را از آن خود کرد.
رسول ملاقلي پور که تا آخرين لحظات عمر خود تعهدش را به جنگ و فيلمسازي و کار در اين زمينه انجام داده عاقبت در راه همين تعهد جان باخت. وي که به عراق براي ديدن لوکيشن فيلم بعدي خود که آن هم به مقوله جنگ ميپرداخت رفته بود، در ۱۶ اسفند ۱۳۸۵ بر اثر سکته قلبي جان باخت و آخرين ساخته خود را نيمهتمام گذاشت، او جان به جانآفرين تسليم گفت، اما؛ ياد و خاطره اوست که همواره، در ذهن سينماييها و مردم ميماند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 357]