محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843641993
- تکنیک هایی برای زندگی آرام- محمدزمان زمانی
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نگاهی به کتاب "فلسفه ای برای زندگی؛ رواقی زیستن در دنیای امروز" اثر ویلیام اروین تکنیک هایی برای زندگی آرام- محمدزمان زمانی «فلسفه ی رواقی» همیشه علاقه مندانِ خاص خود را داشته و در طول تاریخ فلسفه، جزو فلسفه های جذاب و مسأله آفرین بوده است. قرابت آموزه های این فلسفه با دغدغه های عملی زندگی در جذاب شدن آن تأثیر بسزایی داشته است. پایان سال گذشته کتاب جدیدی در باره ی این مکتب فلسفی منتشر شد.
«ویلیام ب. اروین» نویسنده این کتاب استاد دپارتمان فلسفه دانشگاه Wright State است. این کتاب در سال 2009 میلادی به وسیله ی انتشارات دانشگاه آکسفورد وارد بازار شد و در سال 1393 توسط نشر گمان و با ترجمه «محمود مقدسی» روی فارسی به خود گرفت. پایین تر، به محتوای کتاب و دیدگاه های مؤلف نگاهی اجمالی خواهیم داشت.
در زندگی چیزهای زیادی هستند که خواهان آن هستیم، ارزش های زیادی هستند که دنبال می کنیم، ولی از میان این همه، کدام شان برایمان ارزشمندتر است. به عبارت دیگر، "هدف اصلی زندگی مان چیست؟" ما آدمیان می دانیم در هر لحظه یا برهه یی از زندگی مان چه می خواهیم ولی هرگز درباره این پرسش حیاتی درنگ نکرده ایم.
ویلیام ب. اروین، در کتاب «فلسفه ای برای زندگی؛ رواقی زیستن در دنیای امروز» معتقد است این امر، از آن رو است که فرهنگ ما با فراهم آوردن انواع و اقسام سرگرمی ها مانع تفکر افراد درباره این موضوع ها می شود. ولی نخستین بخش یک فلسفه زندگی، داشتن "هدفی اصلی" در زندگی است؛ اما چرا؟
"اروین" معتقد است چون بدون چنین فلسفه ای ممکن است بد زندگی کنیم و سرانجام زندگی را با تلخکامی به آخر برسانیم و آنگاه که دیگر کاری از دستمان برنمی آید بفهمیم که خود را با چیزهایی بی ارزش سرگرم کرده بودیم و بس. ولی فهمیدن "هدف اصلی زندگی" هم، برای سعادت کافی نیست چرا که دانستن "ابزار رسیدن" به آن نیز لازم است، پس دومین بخش یک فلسفه زندگی، داشتن راهکاری برای رسیدن به آن هدف است. حال اگر هدفمان این باشد که عمرمان هدر نرود چطور؟ چه راهکاری برای این امر مناسب است.
به نظر نویسنده این کتاب، در اینجا است که یک "فیلسوف زندگی" می تواند به کمک ما بیاید. ولی یافتن یک فیلسوف زندگی باز خود مسأله است! بسیاری از فلاسفه یونان و روم باستان معتقد بودند هدف اصلی فلسفه اساساً همان "فلسفه زندگی" است؛ مکتب هایی چون کلبیان، کورنائیان، اپیکوریان و رواقیان. فلاسفه پیرو این مکاتب شرمی از علاقه شان به «فلسفه زندگی» نداشتند. "اپیکور" بر این باور بود که «فیلسوفی که رنجی از یک انسان نمی زداید هر چه گوید مهمل است..." و "سِنِکا" حکیم رواقی نیز نظری مشابه داشت. این کتاب نیز برای کسانی نوشته شده است که در جست وجوی فلسفه زندگی اند.
از دید نویسنده این کتاب، فلسفه رواقی با وجود کهنگی، ارزش مطالعه و بررسی آن را داراست. "اروین" در این کتاب چونان حکیمان رواقی توصیه هایی برای "چگونه زیستن" دارد و خود را یک بازگو کننده نصایح فیلسوفان رواقی می داند. علاقه او به این مکتب کهن علاقه ای است عملی و نه صرفاً "آکادمیک"، یعنی هدفش به کار بستن این فلسفه در زندگی و تشویق دیگران به استفاده از آن است. هر چند رواقیان خود در مباحث نظری متبحر بودند ولی این تبحر تنها در خدمت چگونه زیستن بود و این یکی از دلایل ضرورت مطالعه این مکتب است.
رواقی گری سویه روان شناختی پررنگی نیز دارد: آنها فهمیده بودند که زندگی آکنده از خشم و اضطراب و ترس و اندوه و حسادت، زندگی خوبی نیست و همین باعث مطالعه ی روان آدمی و عملکرد آن نزد ایشان شد. از این رو، آنها در زمره باریک بین ترین روان شناسان جهان باستان بودند.
فلسفه رواقی از دید "اروین" فلسفه ای است که به شکل عموم در آکادمی ها جدی گرفته نمی شود. او از استادان خود یاد می کند که هرگز وی را به مطالعه این فلسفه فرا نخواندند. اشتباه نیست که بگوییم فلسفه هایی که دغدغه شان بیشتر "چگونه زیستن" و "دلمشغولی های عملی" است چندان از سوی آکادمیسین ها جدی گرفته نمی شوند و فلسفه رواقیان هم از این امر مستثنا نبوده است.
به نظر نویسنده که خود نیز در برهه ای از زندگیش به این فلسفه بی توجهی نشان داده، علت آن شاید همان بی اهمیتی مسأله "فلسفه زندگی" برای آدمیان باشد، یا خو کردن به همان ارزش های مستقر و تثبیت شده در جامعه همچون جست وجوی ثروت و موقعیت شخصی و جایگاه اجتماعی و... و در کل نوعی لذت طلبی آگاهانه.
یکی از اموری که می تواند خواندن فلسفه رواقی را لازم گرداند از دید "اروین" نیاز همگی ما آدمیان به مهار و کنترل احساسات منفی مان است و این چیزی است که گویا دغدغه مشترک اپیکوریان، شکاکان یونان باستان و رواقیان بوده است.
"ویلیام اروین" یکی از وجوه جالب رواقیان را شباهت برخی افکار آنان با جهان بینی ذن - بودیسم می داند: تأکید هر دو بر اهمیت تأمل بر سرشت ناپایدار جهان و دعوت انسان به آرامش. به نظر نویسنده تصور عمومی از فرد رواقی به عنوان کسی که نسبت به عواطف بی تفاوت است تصوری اشتباه است و رواقیان در پی غلبه بر عواطف منفی اند و نه حذف آنها از زندگی. (می توان گفت یک زندگی سعادتمندانه بدون عواطف اساساً چه معنایی می تواند داشته باشد؟!)
رواقیان شاد ند اما شاد نه به معنای بی توجه به حوادث ناگوار زندگی؛ آنها می دانستند باید از خوشی های زندگی بهره برد بی آنکه بنده ی آنها شد. "سِنِکا" از بزرگان رواقی معتقد بود رواقیان می خواهند بدانند "نفس" چطور می تواند همیشه حال خوش و پایداری داشته باشد و با خویشتن خویش در آشتی و صلح به سر برد و شادی را در درون خویش بیابد. آنها عمل به فلسفه خود را ضامن رسیدن به چنین حالی می دانستند.
دیگر تصور نادرست درباره رواقیان، منفعل دانستن آنها است و تسلیم تلخ کامانه شان در برابر بی عدالتی. ولی رواقیان به گواهی تاریخ همواره پرتلاش و توانمند بودند و شجاع، میانه رو، خردمند و خویشتندار. تأکید آنها بر این بود که وظایف مان را انجام دهیم و به یاری دیگران بشتابیم. از دید ایشان سیری ناپذیری ما در قبال امیال و لذات، مانع زندگی ای خوب و معنادار برایمان می شود و یک راه خوب برای میدان ندادن به این زیاده خواهی ها ترغیب خودمان است به ارزشمند دانستن آنچه داریم؛ بینشی مشترک میان بسیاری از اندیشمندان جهان.
این فلسفه همچنان گرفتار بدفهمی ها و اتهامات است و نشان دادن همین اشتباهات، انگیزه "ویلیام اروین" از نوشتن چنین کتابی بوده است. از دید او، "رواقی زیستن" مستلزم بازبینی همه اهداف و ارزش های زندگی است و عطف توجه به آن چیزی که آنها "فضیلت" می نامیدند. این فضیلت همانا فقدان عواطف منفی و وجود احساسات مثبت است. بدین منظور آنها "تکنیک هایی برای رسیدن به فضیلت و آرامش" یافته بودند. یکی از این تکنیک ها عبارت است از تمایز نهادن میان امور قابل کنترل و امور خارج از کنترل ما. زیستن طبق این فنون البته بی زحمت نیست ولی این درباره هر فلسفه زندگی دیگری هم صادق است حتی کسی که پیرو لذت طلبی آگاهانه است هم برای بیشینه کردن لذت زندگی اش متحمل زحمت می شود.
"اروین" در کتاب خود فلسفه رواقی را با فلسفه لذت طلبی و آیین ذن-بودیسم از این حیث که تا چه اندازه فرد در آنها متحمل رنج و زحمت می شود نیز مقایسه می کند. از دید او هر فلسفه زندگی ای هزینه بر است ولی نداشتن فلسفه ای برای زندگی هم بسیار پرهزینه است و هزینه آن می تواند اتلاف عمر بر سر اموری بی ارزش باشد.
سازگاری یا ناسازگاری رواقی گری با ادیان از دیگر دغدغه های نویسنده کتاب است. به گمان وی، این مکتب با بیشتر ادیان سازگار است. مسیحیت می گوید "به همسایه ات عشق بورز"، و مارکوس آورلیوس رواقی نیز می گفت "به انسان عشق بورز" و دیگر جنبه های مشترکی که بویژه بین مسیحیت و رواقیان هست.
در مجموع خواندن این کتاب از این نظر که می تواند روشن کننده بسیاری از بدفهمی ها درباره این مکتب و امتیازات عملی آن برای چگونه زیستن در جهان ناگوار و تراژیک کنونی باشد، می تواند تجربه مفید و لذت بخشی از آب درآید.
منبع: روزنامه ایران 08/02/1394
08/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها