محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832788417
سفر سیاستمدار کهنه‌کار عراق به ترکیه و دستاوردهای امنیتی سیاسی آن
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۱ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۱۰:۲۷
عرفان قانعی‌فرد - پژوهشگر تاریخ معاصر «فواد معصوم» - رییس‌جمهور فعلی عراق- از روزگار تاسیس حزب اتحادیه میهنی کردستان عراق پس از فروپاشی تک‌حزب سنتی کردها در سال 1975 (از نتایج نهایی قرارداد الجزایر )، در دیپلماسی و روابط خارجی این حزب دستاوردهای گران‌بهایی داشته که یکی از آنها ایجاد رابطه دوستانه و محکم با کشور همجوار کردستان عراق، یعنی ایران بود؛ البته سیاست‌های اولیه جمهوری اسلامی ایران تا سال‌های 1361-1362 هم بنا به پذیرایی از آوارگان یک حزب دیگر از کردهای عراقی در کرج، دستخوش تلاطم و فراز و نشیب بود و شاید تنها یک دیپلمات کهنه‌کار می‌توانست مفیدبودن رابطه با حزب طالبانی را برای مخالفان آن سیاست توجیه کند؛ چه از دیدار نخست او با بنیانگذار جمهوری اسلامی در نجف و بعدها در پاریس - برخلاف همه مخالفت‌های رهبران کرد عراق و ایران - نشان‌گر سیاست عقلانی و به دور از شعار یا احساس او بود و همان موجب شد که رابطه حسنه و دوستی عمیق میان طالبانی و جمهوری اسلامی را به ارمغان بیاورد، هرچند تا یکی دو سال پس از شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، ارتباط مستحکم با طالبانی جزو دستور کار استراتژی نظامی جنگ نبود. از ایام جنگ ایران و عراق، در اکثر قراردادهای نظامی لجستیکی میان ایران و حزب طالبانی، شاید بتوان به راحتی اثر انگشت و امضای فواد معصوم را یافت که نمونه‌های آن در تاریخ ضبط است. از دیگر سوابق او می‌توان به تلاش وافرش برای ایجاد آشتی و هم‌صدایی میان کردها اشاره کرد؛ هرچند در سال 1996 به زندان کردها افتاد و حکم اعدامش صادر شد، اما پادرمیانی ایران و طالبانی او را از اعدام انقلابی توسط کردهای هم‌پیمان با بعث عراق در 31 اوت 1996 رهانید. وقتی هم اقلیم کردستان عراق درست شده بود، مدتی نخست‌وزیر بود و دوست داشت علاوه بر ایجاد آرامش، نوعی حسن همجواری و رابطه نزدیک با ایران داشته باشد. با چنین پیشینه سیاسی - تاریخی و نیز ذهنیت دوستداری ایران و ایرانی و باور و علاقه‌اش به فرهنگ و تاریخ ایران، بر کرسی ریاست جمهوری نشست و خود را ادامه‌دهنده راه جلال طالبانی دانست؛ در حالی که حتی میان کردهای عراق، و برخی از نمایندگانشان در ایران، نیز تلاش و همت عالی بر آن بود که شخصیت جوان حزب «برهم صالح» منتخب باشد؛ در این میان تنها ترک‌ها بودند که از انتخاب وی چندان راضی به نظر نمی‌رسیدند و حتی در رسانه‌هایشان هم چندان روی خوش به وی نشان ندادند. اصولا ترک‌ها از زمان «سلیمان دمیرل» وقتی که دیدند حرکت مسلحانه کردهای عراق ( 1961-1975 ) در 11 مارس 1970 به حکومت مرکزی عراق نزدیک شده، احساس خطر کردند و تحت عنوان عملیات کماندویی علیه کردها کارزار راه انداختند و با 2000 کماندو در همان 8 آوریل 1970 به بهانه تفتیش منازل کردها به شهرهای کردستان حمله‌ور شدند و به تفتیش پرداختند و روشنفکران را دستگیر و اعدام کردند. در کردستان ترکیه هم حزب‌های رزگاری (رستگاری) و د.د.ک.د (جمعیت دمکراتیک و انقلابی)، کاوه (حزب مائوئیستی) و پ ک ک (کارگران کردستان) ساخته و پرداخته شدند که به نوعی مبارزه علیه سیاست‌های ترکیه را آغاز کرده باشند. ترکیه از همان ایام شاید از کودتای 12 سپتامبر 1980 تا جنگ با پ ک ک چندان علاقه‌ای به موفقیت کردهای عراق و سوریه نداشت و حتی مقامات نظامی آنکارا بارها از رسانه‌ها مدعی شدند که پ ک ک پدیده‌ای خارجی و مورد حمایت اسد و ایران است. اما روابط پ ک ک با احزاب کرد عراقی ادامه یافت و از همکاری تا جنگ داخلی هم پیش رفت. در کنگره دوستی میان طالبانی و اوجالان، فواد معصوم جزو مشاوران دلسوز طالبانی بود . در 4 ژانویه 1991 در بقاع لبنان دیدار صورت گرفت و طالبانی در ژوئن 1991 به «تورگوت اوزال» خاطرنشان کرد که حسن روابط و امتیازات به پ ک ک به نفع مصالح و امنیت ترکیه است. اما گروه مخالف اتحاد کردها و دوستدار سیاست «میت» ترکیه، اوضاع را به وخامت برده و دو دیدگاه متضاد در استراتژی کردها موجب جنگ 4 اکتبر 1992 میان حزب بارزانی و پ ک ک می‌شود و ارتش ترک تا اعلام آتش‌بس یک‌طرفه پ ک ک در 1993، هم مداخله نظامی با نیروی زمینی و هوایی می‌کند. گرچه حزب سوسیالیست و حزب اتحادیه میهنی و پ ک ک هم قرار بود با هم به جنگ حزب کرد مخالف بروند و برنامه پ ک ک هم تسلط بر «بادینان» بود، اما در این میان بود که اوجالان هم خود را میهن‌پرست نامید و با حضور طالبانی و فواد معصوم نامه‌ای به اوزال نوشت. اما بلاتکلیفی جامعه کردهای ترکیه بعد از مرگ اوزال شدت گرفت. وقتی هم در دهه 1980 گفت‌وگوهای طالبانی با صدام به اعلام نتیجه به نفع کردها نزدیک می‌شد، گزارش مخفیانه برخی از کردهای مخالف به ترکیه، باعث شد ترک‌ها به صدام حسین هشدار دهند و موافقت با طالبانی شکست بخورد؛ هرچند فواد معصوم خاطرات ناشنیده زیادی در این‌باره دارد که هنوز هم تمایلی به بروز آنها ندارد. در میان نضج‌گرفتن اقلیم کردستان عراق هم حضور پ ک ک و رقابت با حزب سنتی دموکرات کردستان عراق با حزب طالبانی و ... موجب مداخله و یورش عراقی‌ها به کردستان در 31 اوت 1996 شد. همچنین بعدها دیدار 22 اوت 1996 میان «طارق عزیز» و «عزت الدوری» و «بارزانی» موجب افشای نامه کمک و استمداد این بخش از کردها شد. بعدها هم پایگاه‌های نظامی ترک‌ها به نشانه حمایت از بارزانی و کنترل پ ک ک در شمال کردستان عراق باقی ماند و هنوز هم برقرار است. در ماجراهای سوریه هم حزب طالبانی و پ ک ک سیاست موافق و نزدیک به جمهوری اسلامی را در پیش گرفتند مبنی بر اینکه حفظ اسد و وادار کردن او به تغییر سیاست نسبت به کردها، بیشتر به نفع کردهاست تا اینکه طی یک کودتای نظامی شخصی دیگر بیاید و حقوق دو تا سه میلیون کرد سوریه چندان تضمین نشود؛ هرچند یکی دیگر از احزاب سنتی کردستان عراق با ترکیه به توسعه قرادادهای امنیتی - نظامی خود پرداخت اما مخالف این سیاست ماند و مترصد سقوط اسد بود. پس از بیماری طالبانی و حذف او از صحنه سیاسی عراق آن هم در حالیکه شاید بتوان وی را وزنه تعادل سیاست کردها و عراق نامید، مشکلات زیادی در روابط کردها و عراق بر سر مسائل مربوط به نفت و بلوکه‌کردن پول حاصل از فروش نفت کردها در بانک‌های ترکیه و ... ایجاد شد. در همین راستا هم تجربه تشکیل کانتون کردها در سوریه توسط پ ک ک صورت گرفت و البته ترکیه چندان تمایلی به تشکیل اقلیم دوم کردستان در سوریه نداشت. بعدها هم حزب بارزانی به دور نوار مرزی خود با کردستان سوریه به حفر خندق پرداخت و آن را استراتژی امنیتی کردها نامید . پس از حمله داعش هم که سیاست عربستان ، قطر و ترکیه با هم در یک جهت بودند ماجراهای جنگ کردها با داعش در جهان رسانه و سیاست مطرح شد و بعدها هم مقاومت کردها در کوبانی رخ داد در حالیکه ترک‌ها تنها به نظاره نشستند و آن را تبلیغ پ .ک. ک نامیدند و از اینکه جمهوری اسلامی ایران هم حامی کردها شده چندان راضی به نظر نمی‌رسیدند؛ هرچند ترکیه و ایران قراردادهای امنیتی استراتژیک فراوانی دارند. اکنون فواد معصوم در حالی سه‌شنبه 21 آوریل به ترکیه می‌رود که سیاست ترکیه در سوریه، در مورد کردها و داعش شکست خورده است و این کشور نتوانست، نه در عراق گزینه مطلوب خود را بر کرسی بنشاند نه شاهد سقوط اسد باشد و نه با ایجاد بحران در عراق به دستاوردهای مورد نیاز خود دست یابد. سفر معصوم از این لحاظ حائز اهمیت است که پس از سفر اردوغان به ایران و آمریکا، اکنون با همسایه خود عراق، نگاهی دیگر و استراتژی‌ای نو را بازتعریف کند. طبعا مداخله‌های امنیتی اقتصادی ترکیه در شمال کردستان عراق موجب نارضایتی حکومت مرکزی عراق است؛ از این رو شاید دیدار فواد معصوم به عنوان یک دیپلمات کهنه‌کار بتواند کمی اعتدال میان سیاست‌های ترکیه پدید آورد و اردوغان متوجه شود همه کردها تحت یک لوا و یک تفکر به ترکیه نمی‌نگرند و او هم باید سیاستی دیگر از زوایه‌ای عقلانی به کردها به عنوان بخش مهمی از شهروندان خود داشته باشد؛ چرا که همیشه بازی با کارت کردها، موفقیت‌آمیز نیست. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]
-
گوناگون
پربازدیدترینها