محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844921760
يكصد سوژه كه تئاتر ما فراموش كرد
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: تاریخ انتشار چهارشنبه 1 آبان 1387 تعداد مشاهده : 107 يكصد سوژه كه تئاتر ما فراموش كرد جام جم آنلاين: در حالي كه 6 سال است جانبازان اعصاب و روان به تئاتردرماني روي آورده‌اند؛ اما هنرمندان عرصه نمايش با گذشت 20 سال از پايان جنگ تحميلي هنوز در آثار خود به اين جانبازان نپرداخته‌اند. اگر به بيمارستان روان‌پزشكي سعادت‌آباد سر زده باشيد، در آنجا با بيش از 100 جانباز اعصاب و روان دفاع مقدس روبه‌رو خواهيد شد كه زندگي، خاطرات و شخصيت آنان مي‌تواند دستمايه آثار نمايشي و سينمايي قرار بگيرد يا حداقل ايده‌هاي بكري را در اختيار نويسندگان و كارگردانان قرار دهد. نويسندگان و كارگردانان تئاتر كه در عرصه دفاع مقدس كار مي‌كنند و هميشه از نبودن اطلاعات و مستندات جنگ گله‌مند هستند، اگر چند ساعتي را در بيمارستان سعادت‌آباد بگذرانند و پاي صحبت جانبازان بنشينند، به يقين خود را در ميدان جنگ خواهند يافت. با وجود اين چه چيزي باعث شده است كه پس از اين همه سال، هنوز نشان و اثري از اين جانبازان روي صحنه تئاتر كشور ديده نمي‌شود. فضا آماده نيست 3 روز پيش كه اين پرسش را با دكتر قطبالدين صادقي در ميان گذاشتيم، وي پاسخ داد: متاسفانه مسوولان و مديران هنري كشور، فضا براي طرح چنين موضوعاتي بر صحنه‌هاي نمايشي فراهم نكرده‌اند. در واقع آنان ورود به اين عرصه را پرخطر مي‌دانند و ترجيح مي‌دهند از كنار آن بگذرند. اين كارگردان تئاتر كه روز شنبه اولين سخنران نشست تخصصي تئاتردرماني جانبازان بود، در گفتگو با «جام‌جم» افزود: خاك پاي جانبازان اعصاب و روان، توتياي چشم من است و كمترين وظيفه ما ايرانيان اين است كه درباره آنان حرف بزنيم، اما نمي‌دانم چرا شرايط به گونه‌اي است كه بسياري دوست دارند اين بزرگواران را فراموش كنند. قطبالدين صادقي ادامه داد: تا زماني كه در آثار نمايشي، سينمايي و داستاني مربوط به دفاع مقدس به سراغ ديدگاه تحليلي نرويم، بي‌شك سرگذشت و سرنوشت جانبازان اعصاب و روان هم آن‌طور كه بايد و شايد در تئاتر ما بازتاب نمي‌يابد. روايت نادرست اما رحمت اميني، مدرس و مدير گروه نمايش دانشگاه آزاد در اين‌باره گفت: از جانبازان اعصاب و روان در آثار نمايشي چند سال گذشته ياد شده، اما مشكل اينجاست كه اين روايت‌ها چندان درست نبوده است. من پس از آن كه براي اولين‌بار به بيمارستان سعادت‌آباد رفتم، تازه آن موقع متوجه شدم آنچه در آثار نمايشي ما نوشته و شخصيت‌پردازي ميشود، با واقعيت تفاوت اصولي و عميق دارد. اين كارگردان تئاتر تاكيد كرد: مشكل اصلي آن است كه نمايشنامه‌نويسان ما چندان اهل پژوهش نيستند بويژه وقتي مي‌خواهند درباره موضوع حساس و پيچيده‌اي چون جانبازان اعصاب و روان بنويسند، بايد پيش از دست بردن به قلم، كار مطالعاتي و ميداني انجام دهند. اما پرسشي كه پيش مي‌آيد، اين است كه در چند سال برگزاري جشنواره تئاتردرماني، تعدادي از نويسندگان و هنرمندان تئاتر در بيمارستان سعادت‌آباد حاضر شده‌اند و با جانبازان ديدار كرده‌اند كه البته بازخورد ادبي و هنري شايسته‌اي نيافته است؛ چرا وضعيت به اين‌گونه است؟ حسين مسافرآستانه در اين‌باره توضيح داد: چنين ديدارهايي بايد صدها هنرمند را در بر بگيرد تا بازخوردش را در بين 10 نويسنده و كارگردان تئاتر ببينيم. علاوه بر اين، حمايت‌هاي مراكز و موسسات مربوطه نيز مورد نياز است تا بتوانيم در اين حوزه موضوعي، جهاني هنري ايجاد كنيم. مديرعامل انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس گفت: نويسنده‌اي مي‌تواند نمايشنامه بنويسد كه اميد داشته باشد اجراي آن را روي صحنه ببيند. از آنجا كه هيچ نمايشي در ايران بدون حمايت‌هاي مالي و تداركاتي نهادها و مراكز دولتي روي صحنه نمي‌رود، از اين‌رو موضوعاتي از اين دست بايد مورد پشتيباني قرار گيرند. مسافرآستانه در همين زمينه پيشنهاد كرد: بايد بين مراكز نگهداري جانبازان اعصاب و روان و هنرمندان تئاتر رابطه‌اي مستمر برقرار كرد. در اولين گام مي‌توان دبيرخانه‌اي دائمي براي جشنواره تئاتر درماني راه انداخت تا پلي باشد بين جانبازان و هنرمندان هنرهاي نمايشي. واقعيت به جاي تخيل در واكنش به اين بحث و نظرها مجيد امرايي كه 6 سال است دبيري جشنواره تئاتر درماني را به عهده دارد، گفت: نمايشنامه‌نويسان ما به جاي آن كه به دنبال داستان‌هاي تخيلي در حوزه تئاتر دفاع مقدس باشند، مي‌توانند در بيمارستان اعصاب و روان سعادت‌آباد حاضر و از نزديك با واقعيت روبه‌رو شوند؛ در اين صورت آثار آنان بسيار باورپذيرتر خواهد بود. وي با اشاره به اين كه درهاي بيمارستان سعادت‌آباد هميشه روي هنرمندان تئاتر و سينما باز است، افزود: از 7 سال پيش كه واحد نمايش درماني اين بيمارستان را راه انداختيم، تمام هم و غم ما اين بوده كه پاي اهالي تئاتر و سينما را به اينجا باز كنيم. امرايي ادامه داد: فيلمي مستند هم درباره اين جانبازان با عنوان ماشين روز قيامت تهيه كرده‌‌‌ايم كه مي‌تواند مورد استفاده همه هنرمندان و نويسندگان قرار بگيرد. مسوول واحد نمايش بيمارستان سعادت‌آباد ضمن رد اين كه موانع و مشكلات مميزي باعث كم‌كاري هنرمندان در اين عرصه شده است، افزود: اگر در آثار خود نگاهي انساني به وضعيت و زندگي اين جانبازان شود، اگر اينان را قهرمان و افتخار ملي بدانيم، مطمئن باشيد به هيچ‌وجه پاي مميزي به اين بحث و موضوع كشيده نخواهد شد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 153]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها