تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816583665
بيكاري زنان 48 ميليارد دلار ضرر ميزند
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: بيكاري زنان 48 ميليارد دلار ضرر ميزند
ايران- محسن احمدي:
ساختمان شماره 39، بلوار شهرزاد، خيابان دروس چهارشنبه گذشته ميزبان روزنامهنگاران از نشريات مختلف بود.
اين خبرنگاران بهدعوت انجمن صنفي روزنامهنگاران در دفتر سازمان ملل متحد گرد هم آمده بودند تا راهكاري براي رعايت برابري جنسيتي در شيوه اطلاع‌رساني درباره زنان پيدا كنند.
اين جلسه آموزشي كه به‌مدت 4 ساعت به‌طول انجاميد، سومين جلسه از سلسله نشست‌هاي كارگاه‌هاي برابري جنسيتي است كه به دعوت انجمن صنفي و به رياست كارگروه جنسيت سازمان ملل متحد برگزار مي‌شود.
درخواست براي ترويج فرهنگ برابري جنسيتي
محمد عبدالاحد، رئيس كارگروه جنسيت سازمان ملل متحد است. او به همراه 2 همكار ديگرش به ايران سفر كرده است تا به ادامه بحث‌هاي قبلي اين كارگاه بپردازد.
موضوعات كارگاه‌هاي گذشته، كه زني هندي رياست آن را برعهده داشت درباره تعريف برابري جنسيتي و سپس به ميزان حضور زنان ايراني در مشاركتهاي اجتماعي مربوط مي‌شد و اما اين بار، ادامه بحث به نقش رسانه‌ها در ترويج فرهنگ برابري جنسيتي و چگونگي ارتقاء برابري جنسيتي و توانمندسازي زنان در فضاي امروز ايران كشيده شد.
عبدالاحد بحث مربوط به برابري جنسيتي را تنها به زندگي كاري مربوط ندانست: «به‌طور كلي برابري جنسيتي به عدالت‌طلبي بشر صرف‌نظر از جنسيت او مربوط مي‌شود و به معني پرداخت مساوي در برابر كار مساوي، دسترسي برابر به آموزش حرفهاي، اشتغال، حقوق بازنشستگي، خدمات بهداشتي، ترفيع و مراقبت از كودكان است.
برابري جنسيتي همچنين به معني عدم‌استفاده از ادبيات و زبان تبعيض‌آميز، ساعات كاري قابل تغيير، برخورداري والدين از مرخصي، امكان حضور برابر رسانه‌هاي گروهي، اتخاذ سياست‌هايي عليه به كارگيري تمامي اشكال زور و اجبار در محيط كار و مشاركت در برنامه‌هاي اجتماعي است.»
رئيس كارگروه جنسيت با انتقاد از باورهاي كليشه‌اي كه به كرات در تمام دنيا زن را خدمتكار خانواده و عامل بهره‌برداري جنسي مي‌داند و شنيده مي‌شود از رسانه‌ها خواست با ترويج برابري جنسيتي، روحيه برابري را در سراسر جامعه تسري دهند: «به‌نظر من نقش رسانه‌هاي گروهي تعيين‌كننده است، آنها بايد از برابري جنسيتي هم در محيط كار و هم بيرون از آن دفاع كنند.
مسئوليت گشودن باب بحث و مذاكره درباره اين مسايل بر دوش رسانه‌هاي گروهي است تا از اين طريق اطلاعات بيشتر و بهتري در اختيار جامعه قرار گرفته و محدوديت و باورهاي كليشه‌اي درهم بشكند. اگرچه مي‌دانم با توجه به شرايط جامعه ايران، شايد نتوان به همه اهداف برابري جنسيتي رسيد اما از طرف ديگر مطمئن‌ام كه در اينجا نيز با همت شما و سازمان‌هاي غيردولتي ديگر و همچنين اعضاي آژانس‌هاي مختلف سازمان ملل متحد در ايران و همينطور با حمايت دولت كارهاي بزرگي صورت گرفته است.
از طرف ديگر نيز يقين دارم كه فدراسيون بين‌الملي روزنامهنگاران (IFJ)، سازمان بين‌المللي كار (ILO) و منشور حقوق بشر ملل متحد، همگي بر اين اصول تأكيد دارند كه با وجود تلاش‌هاي بسيار در اين‌خصوص هنوز در هيچ‌كجاي جهان برابري واقعي جنسيتي ميان زن و مرد تحقق نيافته است.»
اجتناب از جنسيت‌گرايي در رسانه‌ها
همكار ديگر عبدالاحد، كه يك زن اهل آسياي جنوب شرقي است، از ساختار اغلب جوامع كه جانبداري جنسيتي را تشويق و تبليغ مي‌كنند گله كرد: «متأسفانه اغلب جوامع براساس فرضياتي استوار است كه اين موضوع را ترويج مي‌كند. اين برعهده روزنامهنگاران زن و مرد است كه هرجا امكاني يافتند با اين باورها مبارزه كنند. وقتي از زبان جانبدارانه‌اي مانند businessman (تاجر)، fireman (آتش‌نشان)، Policeman (پليس) و... استفاده مي‌كنيم در واقع از يك جهت‌گيري مخرب حمايت مي‌كنيم كه مفاهيم نهفته در بطن اين واژه‌ها را فقط به حيطه جنس مذكر محدود مي‌كند و زمان را به‌طور ضمني از اين عرصه‌ها كنار مي‌گذارد.»
آنگاه او به برخي رهنمودهاي كلي براي اجتناب از جنسيت‌گرايي در رسانه‌ها پرداخت. از جمله اينكه از تأكيد بر مشخصات جسمي، نقش مادري و جايگاه خانوادگي زنان حتي‌الامكان خودداري شود، هيچ‌گاه از آنها به‌عنوان «همسر آقاي» ياد نشود و يا اينكه از توصيف‌هايي كه محدوديت‌هاي تاريخي زنان را در جامعه پررنگ مي‌كند و يا نقش آنها را در جامعه بي‌اهميت جلوه داده و سوءاستفاده از زنان را تبليغ مي‌كند خودداري شود.
عدم‌حمايت دولت در پيشبرد اهداف سازمانانسجام و وحدت مردمي در پيشبرد هرگونه هدف جمعي از ملزومات آن كار است. نمي‌توان بدون حمايت جمع اقدام به عملي كرد كه پايان آن وابسته به همه اعضاي گروه است. اين انتقادي بود كه اغلب روزنامهنگاران حاضر در كارگاه بر آن صحه گذاشتند. آنها مي‌گفتند اگر قرار باشد در اين خصوص كاري صورت گيرد از همه زودتر آژانس‌هاي مختلف سازمان بايد پيشگام باشند.
آژانس‌ها بايد با فعالتر كردن ارتباط خود با رسانه‌هاي گروهي و راه‌اندازي سايت‌هاي خبري متنوع و روزآمد، تمامي اخبار و اطلاعات مربوط به كار خود را در اختيار رسانه‌ها قرار دهند تا آنها نيز بتوانند به‌درستي كار اطلاع‌رساني را انجام دهند. هرچند كه اغلب روزنامهنگاران برداشتن موانع از سر راه مطبوعات را از طرف دولت، شرط اصلي و اول اطلاع‌رساني درخصوص برابري جنسيتي اعلام كردند. آنها معتقد بودند وقتي محدوديت‌ها در سرراه مطبوعات هر روز بيشتر و بيشتر مي‌شود چطور مي‌توان درباره اهداف برابري جنسيتي سازمان ملل حرف زد. اگرچه ايران سند توسعه هزاره را امضا كرده است و برابري جنسيتي جزء هدف سوم اين سند است اما چه كسي بر اجراي آن در ايران نظارت مي‌كند. از طرف ديگر تا زماني كه ايران عضو كنوانسيون حذف انواع تبعيض سازمان ملل نشود نمي‌توان به‌درستي درباره برابري جنسيتي در ايران صحبت كرد.
آموزش، تنها راه حل مسئله
يكي از روزنامهنگاران نيز عبدالاحد را با اين پرسش روبه‌رو كرد كه كدام‌يك از برنامه‌هاي سازمان ملل در مورد عدالت جنسيتي بدون مشاركت دولت و زير نظر نهادهاي دولتي انجام گرفته است، كه او پاسخ داد: «من كاملاً با نگراني‌هاي شما آشنايي دارم. همه شكوائيه‌هاي شما را نيز درك مي‌كنم اما فراموش نكنيد كه شركاي اجرايي سازمان ملل، دولت‌ها هستند. تنها راه‌حل مسئله نيز آموزش است. ما وظيفه داريم با كمك مطبوعات و دعوت از دولتمردان سياست‌هاي توسعه هزاره را به گوش جهانيان برسانيم. هم‌اكنون سالانه دولت ها به‌خاطر عدم‌مشاركت زنان در اقتصاد كشورهايشان
48 ميليارد دلار ضرر مي‌پردازند. دولت‌ها بايد بدانند كار ما در راستاي اهداف دولت است نه در تقابل با آن.
اين امر نيز ميسر نمي‌شود مگر با مشاركت رسانه‌هاي گروهي به‌خصوص مطبوعات. وظيفه ما دعوت كردن از دولت‌ها براي نشست و بررسي و رفع نگراني‌هاي سازمان ملل درخصوص كودكان، زنان، سالمندان و اعتياد و بيماري HIV ايدز است.
البته آنها نيز پاسخ مثبت مي‌دهند. وقتي اين جلسات برگزار مي‌شود كم‌كم ذهن‌هايشان نيز بازتر شده و آماده پذيرش رهنمودهاي سازمان ملل كه همان پيشبرد اهداف سند توسعه هزاره است، مي‌شود. مطمئن باشيد بدون كمك دولت‌ها، سازمان قادر به رسيدن به اين اهداف نيست. بنا بر اين لازم است دولت‌ها در اين خصوص همكاري كنند.ما بايد اين جلسات را جلسه اول قلمداد كرده و در طول سال با همكاري همديگر نقشه راه مشتركي در زمينه برابري جنسيتي طرح و اجرا كنيم.
تاريخ درج: 28 ارديبهشت 1387 ساعت 11:26 تاريخ تاييد: 28 ارديبهشت 1387 ساعت 13:32 تاريخ به روز رساني: 28 ارديبهشت 1387 ساعت 13:30
شنبه 28 ارديبهشت 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 214]
-
گوناگون
پربازدیدترینها