واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سينماي کوتاه ؛ خلاقيت فراموش شده
برگزاري پرشور جشنواره فيلم کوتاه تهران بعد از بيست و هفت دوره، براي بسياري از مسئولان سينمايي تبديل به عادت شده است و همين عادت دليل بيجواب ماندن نيازهاي جوانهاي کوتاهساز مثل داشتن سالني براي نمايش فيلم کوتاه است. به گزارش خبرنگار مهر جشنواره بينالمللي فيلم کوتاه تهران را ميتوان همپاي جشنوارههاي معتبر سينمايي که هر سال در کشور برگزار ميشوند، تصور کرد. حتي در پارهاي موارد بايد خوشبينانهتر به اين جشنواره نگاه کرد چرا که از نظر اعتبار بينالمللي جشنواره فيلم کوتاه تهران در مقابل جشنوارههاي ريز و درشتي که هر سال توجه خيليها را به خود جلب ميکنند و تا مدتها ضيافتي براي اهالي فرهنگ راه مياندازند، باشکوتر و مورد اعتمادتر است.فيلم کوتاه از آن دسته محصولات فرهنگي است که توليدش در سينماي ايران با سرعت زيادي پيگيري ميشود. سالانه بيش از سه هزار فيلم کوتاه ساخته ميشوند که تعدادي از اين آثار کيفيت متوسط رو به بالا دارند و براي نمايش و جذب مخاطب خاص خود مناسب هستند. در عين حال ميزان خلاقيت برخي از اين آثار به قدري بالاست که گاهي مخاطب را با موضوعات و سوژههاي بکر غافلگير ميکند. اين ميزان خلاقيت را ميتوان در تمام اجزاي اين فيلمها از عنوان گرفته تا تيتراژ و محتوا و انتخاب بازيگر و نحوه دوربين دست گرفتن، به وفور پيدا کرد.علاوه بر فيلمهاي کوتاه داخلي توليدات کشورهاي ديگر هم نمونههاي مثال زدني زيادي دارند که مناسب نمايش هستند. جشنواره فيلم کوتاه تهران هم به مثابه همه جشنوارههاي ديگر سينمايي، عنوان بينالمللي بودن را به يدک ميکشد اما اين تنها عنواني ساده براي جشنواره سينماي کوتاه نيست. فيلمهاي شرکت کننده در بخش بينالملل معمولا از بهترين فيلمهايي هستند که در کشورهاي مختلف اروپايي، آسيايي، آمريکايي و... توليد ميشوند و شاهد مثالش هم تعداد بالاي فيلمهاي ارسالي از بزرگترين کشورهاي توليد کننده فيلم کوتاه مثل فرانسه است.جشنواره بينالمللي فيلم کوتاه تهران را ميتوان همپاي جشنوارههاي معتبر سينمايي که هر سال در کشور برگزار ميشوند، تصور کرد.مواردي که در بالا نام برده شد، براي نشان دادن وسعت سينماي کوتاه کافي نيست. سينماي کوتاه برخلاف سينماي مستند از امتياز داستاني بودن برخوردار است و اگر چه همه گونههاي سينمايي را در خود جاي ميدهد اما ميتواند در بخش داستاني مخاطب عامتر که سينماي سرگرم کننده را ميپسندد راضي نگه دارد. در کنار آن نام بسياري از بزرگان امروز سينماي بلند زماني در ليست کوتاه سازها نوشته ميشد و همين ميتواند براي جواناني که اميدشان رسيدن به سينماي بلند است، خوشايند باشد.اما سوال مهم و اساسي اينجاست که خروجي سينماي کوتاه که به زعم خيليها از سينماي بلند بيشتر و با کيفيتتر است، مکاني براي عرضه و نمايش دارد؟چندي پيش مرکز گسترش سينماي مستند و تجربي خبر خوشي براي مستند دوستان داشت و آن هم اختصاص سينما سپيده به نمايش آثار مستند و فرهنگي است. چيزي حدود يک ماه است که سه سالن اين سينما وظيفه نمايش آثار مستند را برعهده دارد که در ميان آنها مستندهاي کوتاه هم جا ميگيرد اما وضعيت فيلمهاي داستاني کوتاه و انيميشن همچنان مانند گذشته است و کارگردانان اين گونه فيلمها بايد دست به دامن جشنوارههاي داخلي و خارجي باشند تا بتوانند فيلمشان را براي يک بار هم که شده با کيفيت مطلوب روي پرده سينما ببينند. اگرچه سينما آزادي هر از گاهي فيلمهاي کوتاه برگزيده را نمايش ميدهد اما اين اقدامات نامنظم و بدون برنامه جوابگوي شور و هيجاني که در پنج روز جشنواره فيلم کوتاه تهران ديده ميشود و استقبال و رغبت فيلمسازان کوتاه و مخاطبانشان از اين سينما نيست.حتي اگر فرض کنيم مخاطب سينماي کوتاه تنها فيلمسازان کوتاه و دانشجويان هستند، تعدادشان آنقدر هست که به احترامشان سالني براي نمايش فيلمهاي کوتاه در نظر گرفته شود و در نهايت مخاطب عامتر را که اتفاقا فرصت زيادي براي ديدن فيلمهاي بلند ندارد، به سينما بکشاند. البته اين مساله نياز به مدارا و صبوري مسئولان و متوليان فرهنگي دارد چرا که قرار نيست از همان آغاز راه چرخه سينماي ايران و فيلم کوتاه از طريق نمايش اين آثار بچرخد. اين همان اتفاقي است که در همه کشورهايي که به فيلم کوتاه بها ميدهند هم ميافتد و نمايش اين آثار بدون چشم داشتي به درآمدزايي و در اکثر موارد به صورت رايگان است. زماني تلويزيون تنها اميد کوتاه سازها براي نمايش فيلمهايشان بود اما بعد از بيست و هفت دوره برگزاري جشنواره فيلم کوتاه و استقبالي که هر دوره بيشتر از دورههاي گذشته است، ناديده گرفتن گزينههايي چون سالني براي نمايش فيلمهاي کوتاه، بيتوجهي به خلاقيت قشر جوان، هنرمند و تازه نفس سينماي ايران است.الهام ندافتنظيم براي تبيان : مسعود عجمي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 283]