واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: تعریف قرآن از زبان پیامبر صلى الله علیه و آله
رسول گرامى اسلام صلى الله علیه و آله به قرآن بسیار اهمیت مى داد، در تعلیم و بكار بستن آیات ، سعى خاص مبذول مى كرد، آرزومند بود كه این كلام دلنشین خدا در دلها بنشیند و انسان ها را مُسَخّر خود كند. ایشان مى فرمایند:هر قلبى كه ظرف قرآن باشد (و قرآن در آن جا گرفته است )، از عذاب خداوند به دور است.1چون فتنه ها همچون پاره هاى شب كار شما را در میان گرفت ، به قرآن رو آوردید.2قرآن را فرا گیرید؛ زیرا تلاوت كننده آن روز قیامت در حالى محشور مى شود كه جوان و صورتش زیباست . قرآن به او خطاب مى كند و مى گوید: تو آن جوانى هستى كه شب ها بیدار بودى و با من انس داشتى و تلاوتم مى كردى تا جایى كه دهنت خشک و از چشم هایت اشک جارى مى شد.3قرآن هدایتگر گمراهان و بینایى از كورى باطن است ، نگهدارنده انسان از لغزش ها است ، نورى است در برابر ظلمت ، نگهدارنده از هلاكت است ، رساننده انسان از دنیا به آخرت است ، كمال دین در آن است ، هیچ كس نیست از آن برگردد مگر اینكه جایگاه او آتش است. 4هیچ شفیعى روز قیامت بزرگوارتر و با منزلت تر از قرآن نیست ، نه پیامبر مرسلى و نه ملک مقربى و نه غیر آنان. 5فرزندانتان را بر سه چیز پرورش دهید، دوستى پیامبرتان ، دوستى اهل بیت او و تلاوت قرآن. 6خانه هاى خودتان را با تلاوت قرآن نورانى و روشن گردانید.دو چیز پرارزش در میان شما مى گذارم یكى كتاب خدا (قرآن ) و دیگرى اهل بیت ، اگر به آن دو چنگ زنید و از آنان پیروى نمایید گمراه نخواهید شد. آن دو از هم جدا نمى شوند تا موقعى كه در كنار حوض كوثر به من ملحق گردند. 7آنگاه كه انواع بلاها و شدت ها مانند پاره هاى شب تاریک در هم آمیخت و شما را فرو پوشید به قرآن چنگ زنید و به آن پناه برید؛ زیرا شفیعى است درباره كسانى كه به آن عمل كرده اند و شفاعتش پذیرفته است. 8قرآن (كتاب ) راهنماست ، به بهترین راه دلالت و هدایت مى كند و انسان را به بهشت مى رساند.9 منبع : کتاب تأثیر قرآن در جسم و جان مؤلف: نعمت الله صالحى حاجى آبادى محمدی_گروه دین و اندیشه تبیان 1- وسائل الشیعه ، ج 4، ص 825.2- محجة البیضاء، ج 2، ص 212.3- محجة البیضاء، ج 2، ص 212.4- محجة البیضاء، ج 2، ص 212.5- محجة البیضاء، ج 2، ص 210.6- الجامع الصغیر، ماده ادب .7- قاموس قرآن ، ج 1، ص 311، اقرب الموارد، ماده ثقل .8- اصول كافى از چهار جلدى ها، ج 4، ص 398، حدیث دو.9- اصول كافى ، ج 4، ص 399.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 105]