واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: تاریخ انتشار یکشنبه 25 شهریور 1386 تعداد مشاهده : 94 خبرگزاري فارس: فردا، 17سپتامبر، هفتاد و ششمين سالروز تولد «ژان كلود كاريير» است؛ اين فيلمنامهنويسي فرانسوي كه بابت فيلمنامههاي اقتباسياش شهرت دارد، نمايشنامهاي را بر اساس «منطقالطير» عطار نيشابوري نوشته است. به گزارش خبرگزاري فارس، به نقل از ويكيپدياي فارسي، ژان كلود كاريير فيلمنامهنويس فرانسوي متولد هفدهم سپتامبر 1931 است. وي همچنين در چندين فيلم نيز بازي كرده است. او سردبير مجله «فمي» است و در سال 1981 جز هيئت داوران جشنواره كن بود. كارير همكاري طولاني مدتي با لوييس بونوئل داشت . همسر وي "نهال تجدد" نويسنده ايراني و دختر مرحوم "مهين تجدد" يكي از پيشكسوتان عرصه نمايشنامهنويسي در ايران است. علاقه اصلي "كاريير" اقتباس از ادبيات است و بيشتر كارگردانهايي كه دوست دارند از مشهورترين داستانهاي تاريخ ادبيات اقتباس كنند به سراغ او ميروند. او هر از چند سالي به ايران سفر ميكند. "كاريير" هرچند طي دوران كارياش به نمايشنامه نويسي، فيلمنامه نويسي، نويسندگي، تدريس و حتي بازيگري مشغول بوده ولي عمده شهرتش را مديون فيلمنامهنويسي است. نام بيش از صد اثر سينمايي و تلويزيوني به او پيوند خورده كه بسياري از آنها فيلمهاي مهمي در تاريخ سينما محسوب ميشوند. وي كار جدياش را در سينما با لوييس بونوئل، كارگردان اسپانيايي آغاز كرد و تا پيش از مرگ بونوئل 6 فيلم با او كار كرد كه به ترتيب عبارت بودند از خاطرات يك كلفت (1964)، بل دو ژور (1967)، راه شيري (1969)، جذابيت پنهان بورژوازي (1972)، شبح آزادي (1974) و ميل مبهم هوس (1977). وي در دوران آخر زندگي بونوئل (چه بسا در كل زندگياش) نزديكترين فرد به او محسوب ميشد. در واپسين روزهاي زندگي بونوئل، كاريير موفق شد او را راضي به نوشتن خاطراتش كند و كتاب "آخرين آه" حاصل اين سماجت بود. كاريير در تنها تلاشي كه براي كارگرداني صورت داد، در سال 1969 فيلمي كوتاه ساخت كه توانست با اين فيلم جايزه ويژه هيات داوران در كن را از آن خود كند. وي فيلمنامه نويسي را ادامه داد و در اين مدت با كارگرداناني همچون وولكر شلوندورف، وين ونگ، هكتور بابنكو، پيتر بروك، ژان پل راپنو، ميلوش فورمن، فيليپ كافمن، آندري وايدا، پاتريس شرو، ژان لوك گدار، فيليپ دو بروكا، برتراند تاورنيه، ژاك دري و ناگيسا اوشيما كار كرد. در ميان فيلمنامههاي كاريير هم آثار اريژينال ديده ميشود و هم اقتباسهاي ادبي. مشهورترين اقتباساش از رمان "بار هستي" "ميلان كوندرا" است كه "كافمن" در سال 1988 آن را تبديل به فيلم كرد. در سال 1979، كتاب مشهور "گونتر گراس" به نام "طبل حلبي" را تبديل به فيلمنامه كرد كه نسخهاي كه "شلوندورف" از روي آن ساخت اسكار بهترين فيلم خارجي را دريافت كرد. وي در همكاري بعدياش با "شلوندورف"، "عشق سوان" را از آثار "مارسل پروست" برداشت كرد. فيلمنامه "والمونت" (1989) كه "ميلوش فورمن" آن را تبديل به فيلم كرد، اقتباسي از كتاب "روابط خطرناك" اثر "شودرلو دو لاكلو" بود. ضمن آنكه سه تا از شش همكاري كاريير با بونوئل اقتباس از كتابهايي نه چندان مشهور بودند. كاريير كتاب "منطق الطير" عطار نيشابوري را نيز به نمايشنامهاي تبديل كرد كه "پيتر بروك"، كارگردان مشهور تئاتر، آن را به روي صحنه برد. اين كتاب توسط "داريوش مؤدبيان"، تحت نام "مجمع مرغان" به فارسي برگردانده شدهاست. كاريير در سال 1993 سفري به هند داشت و در آنجا پاي صحبتهاي "دالايي لاما" نشست و حاصل آن كتابي شد تحت عنوان "خشونت و ترحم: گفتگوهايي در باب زندگي امروز". او در سال 1994 اتوبيوگرافي خود را در كتابي با نام "زبان پنهان فيلم" منتشر كرد. از "كاريير" كتابهاي داستان، نمايشنامه و فيلمنامه بسياري در غرب منتشر شده است. از تجربههاي مهم تر بازيگرياش نيز ميتوان به فيلمهاي "خاطرات يك كلفت"، "راه شيري" و "شب و لحظه" (آنا ماريا تاتو، 1995)اشاره كرد. برخي از مهمترين افتخارات "ژان كلود كاريير" دو بار نامزدي اسكار بهترين فيلمنامه اقتباسي براي فيلمهاي بار هستي (1988) و ميل مبهم هوس (1977) و يك بار نامزدي اسكار بهترين فيلمنامه اريژينال براي فيلم جذابيت پنهان بورژوازي (1973). برنده بهترين فيلمنامه اقتباسي در بافتا براي بار هستي (1988) و برنده بهترين فيلمنامه اريژينال در بافتا براي جذابيت پنهان بورژوازي (1974) است. انتهاي پيام/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 249]