تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1851334150
معناي هستي شهر
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: معناي هستي شهر
انديشهاجتماعي- سجاد نوروزي:
جامعهشناسي شهري، از جمله شاخههاي مهم جامعهشناسي است كه امروز توجه جامعهشناسان را بيش از پيش بهخود جلب كرده است.
در اين ميان اما دو مكتب شيكاگو و بريتانيا از اهميت ويژه‌اي برخوردارند. با وجود تفاوت‌هايي كه در ميان اين دو مكتب جامعهشناسي شهري وجود دارد اما هر دو در نگاه بوم‌شناختي و كمّي به شهر اشتراك دارند.
با اين حال، آيا مكاتب يادشده مي‌توانند مبناي نظري براي مفهوم «شهر اسلامي» باشند؟ آيا مي‌توان به موازات فضاي معنوي در شهر اسلامي از ضرورت‌هاي بنيادين ريخت‌شناسي و بوم‌شناسي شهر و...آنگونه كه در مكاتب جامعهشناسي شهري مطرح است، سخن گفت يا آنكه شهر اسلامي بايد بر مبناي نظر ديگري سازمان يابد؟ مطلب حاضر عهده‌دار تبيين و پاسخ به اين مسائل است.
«شهر» تواما حاصل يك فرايند دو جانبه است؛ در بادي امر يك «ارتقاي اجتماعي» و تطور عميق در ساحت معنايي زيست انساني رخ داد كه نهايتا به بسط فيزيكي شهر انجاميد و در عين حال رشد و نشو و نماي بورژوازي و پيشرفت‌هاي عمراني و صنعتي نيز از جمله موارد شالوده افكني در باب پيدايي شهر محسوب مي‌شوند.
در مواجهه با اين دو مقوله، اگر قرار باشد به مفاهيم مندرج در جامعهشناسي شهري بسنده كنيم، در نهايت خشك جامعه‌شناختي‌اي به دست مي‌آيد كه در برابر حادث شدن برخي عينيات روزمره و عملي متزلزل است. في‌المثل، اگر به وجه عمراني ريشه پيدايي شهر بپردازيم، فقط توان شرح ماوقع تاريخي و بيان مورفولوژيك شهر را كسب مي‌كنيم يا در بهترين حالت يك تفسير «اقتصادي سياسي» ارائه خواهيم داد كه بورژوازي ناقض فئوداليسم شد و... يا اگر در هياتي فرماليستي به «واقعيت اجتماعي شهري» بنگريم تنها مي‌توان بديهيات «جامعه شناسي خرد» در باب روابط شهري و نقش اجتماعي در شهر و... را شرح داد كه قاطعانه بايد گفت تاريخ مصرفش گذشته است.
چاره كار اما، رويكرد ديگري است. شهر بايد براي ما نماد يك «معنا» و «هستي» را كسب كند تا بتوان پي به دلالت‌هاي هستي‌شناختي ومعرفت شناختي‌اي برد كه «ماهيت و جوهر وجودي» يك شهر را سامان مي‌دهد. با اين وصف هر شهر «معنايي» را دربطن «هستي‌اجتماعي و تاريخي» خود يدك مي‌كشد كه انكشاف نظري آن راه برتحليل‌هاي منسجم جامعه‌شناختي و فلسفي و حتي بوم‌شناختي و ريخت‌شناختي خواهد گشود.
درك فلسفي از «شهر» در پي فهم مبناي ساخت اجتماعي يك شهر است؛ساخت اجتماعي‌اي كه «هويت‌مند» است و قواعد پيدايي اين «هويت» فارغ از هر سنخ رويكرد نظري فرماليستي و صوري‌گرا، بايد محتوا‌گرايانه فهم و درك شود. اين‌چنين است كه «موضوع» در جامعهشناسي شهر، سيرت ديگري كسب ميكند و نقطه آغازين آن متضمن التزام به اين پيش‌فرض فلسفي است كه هر شهر، «معنا» و «هستي اجتماعي ـ تاريخي» مختص بهخود را دارا است.
با مدد گرفتن از اين پيش‌فرض است كه باب بحث و فحص فلسفي در باب شهر گشوده مي‌شود و آنگاه است كه فهم تفسيري از شكل روابط اجتماعي و هنجارها و ارزش‌هاي يك شهر مبناي مستحكم نظري پيدا ميكند. اين مقولات را مي‌توان از اصول ثابت «جامعهشناسي شهري» خواند. اين رويكرد اگرچه متصف به صفت «جامعه‌شناختي» است، اما از فلسفي‌انديشي اعراض نمي‌كند و در پي تلفيق رويكردهاي فلسفي و جامعه شناختي است.اساسا «هستي» و «معنا» موضوعاتي فلسفي‌اند. بنابراين هستي‌شناسي يك شهر و واقعيات اجتماعي آن مي‌تواند و بايد «فلسفي» باشد.
در عين حال، براي انضمامي‌تر كردن قضيه، ما ناچار به ارائه دلايل جامعه شناختي نيز هستيم، اما اين ادله عطف به وجود فلسفي انديشي و پيش فرض‌هاي فلسفي، هرگز «انتزاعيات» صرف نيست.حال كه اين موضوع روشن شد به ديگر وجوه قضايا مي‌پردازيم. گفتيم كه هر شهر، معنا و هستي اجتماعي ـ تاريخي دارد. اينجا پرسش ديگري رخ مي‌نماياند كه آيا اين معنا و هستي «عام» است؟ يعني «شهرها» همگي از هستي واحدي بهره مي‌برند يا اينكه هر شهر اين امر را در هياتي مختص خود داراست؟
پاسخ به اين پرسش آري و نه است.
واضح است كه شهري شدن، جلوه ديگر و صورت جديدي از گستره زيست انساني است و حتي مي‌تواند در عدول از زيست سنتي تعبير شود.اين مقوله ميان همه شهرها مشترك است. اين پاسخ وجه آري پرسش ما محسوب مي‌شود. اما نكته بديهي و عيني ديگري هم وجود دارد. هر «شهر» ساختار اجتماعي خاص خود، نقش‌ها و اساسا ساحت معرفتي خاص خود را دارد. بنابراين پرداختن به آن، مي‌تواند حتي درقالب «يك طرح نظري مجزا» نمود يابد كه البته وراي آنچه ما در باب پيش فرض‌ها و فرم و محتواي كلي «جامعهشناسي شهر» گفتيم، نمود نمي‌يابد.
درك تفسيري از ساحت معنايي هر شهر
هنگامي كه ما مي‌خواهيم «سبك زندگي» در يك شهر را تشريح كنيم، نخواهيم توانست صرفا نگاه كميت‌گرا و پوزيتويستي را سرلوحه قرار دهيم. اگرچه اين ادعا دربادي امر، مي‌تواند ناراست و مبطل به‌نظر آيد، اما هنگامي كه براي شهر يك ساحت معنايي و هستي معرفت شناسانه قائل باشيم بديهي است كه رويكرد پوزيتويستي و كميت‌گرا و ارائه رقم و عدد تنها مي‌تواند براي «توصيف به وجه خاص زندگي شهري» مصداق يابد كه اين وجه خاص نيز عمدتا منطبق با دلالت‌هاي جامعهشناسي خرد و روان‌شناسي اجتماعي است و بي‌درنگ مي‌تواند با رويكرد ديگري ابطال شود.
في‌المثل، ما براي درك اين امر كه «مردم، يك شهر خود را «ديني» مي‌دانند يا نه!» نمي‌توانيم به آمارهايي بسنده كنيم كه تنها وجه تعميمي‌اي براي نيل به يك توصيف دارند، چرا كه «روش» ما براي مجادله مبتني بر استنباط معناي فعل جمعي و سوبژكتيوي است كه متوجه افعال ديگران است. پس در اينجا نيت ذهني درك فردي و اساسا يكسان پنداري اجتماعي، محلي از اعراب ندارد.
«روش تفهيمي» كه در جامعهشناسي شهر بايد مورد استناد قرار گيرد ـ كه البته در وجه غالب چنين نيست – در مقابل «تبيين» و پيش‌بيني هاي پهنانگري است كه فرض را بر ميانگين‌هاي موهوم مي‌گذارد. ادله‌اي كه چارلز تيلور در مقاله «تفسير و علوم مربوط به انسان» آورده براي بسط مفهومي آنچه ما مدنظر داريم بسيار راهگشاست؛ وي حجت آورده است كه علوم اجتماعي ناچار بايد معناكاو باشند و تحقيقات اجتماعي كه صرفا مبتني بر عوامل عيني مثل ربطهاي علمي، ساختارهاي اجتماعي و عقلانيت انتزاعي باشند، ناگزير ناكام خواهند ماند.
وي مي‌نويسد: «راي من بيان ديگري است از انديشه اصلي علم‌الاجتماع تفسيري و آن اين است كه هيچ تبيني از فعل انساني وافي و مقنع نيست، مگر اينكه درك ما را از فاعل بيشترسازد. بنابراين راي، نمي‌توان هدف علم‌الاجتماع را پيش‌بيني هيات‌هاي بالفعل حوادث تاريخي يا اجتماعي دانست... تبيين مقنع آن است كه فاعل را هم دربرمي‌گيرد و دركي از وي نصيب ما كند (دانيل ليتل، تبيين در علوم اجتماعي ترجمه عبدالكريم سروش ص 116).
اما در جامعهشناسي شهري مصطلح در ايران ما، حوزه تحليل و اساسا موضوع تنها «ساخت بوم‌شناختي شهر» است و روش تحقيق و نحوه مفهوم‌پردازي نظري دراين وادي (نظري) كه تيلور شرح داده سير نمي‌كند. پس بديهي است كه ناكارآمدي‌هاي نظري كه ما امروز در حوزه «نظريه‌هاي شهري» داريم، معلول چه اموري است.
في‌المثل تاكنون بهترين منبعي كه در باب «شهرهاي اسلامي» موجود است، رساله‌اي از حميد اشرف است كه آن هم تنها به گزارش شكل شناختي و بوم‌شناختي و توصيفي از شهر اسلامي در سده‌هاي گوناگون مي‌پردازد. اين امر نكته جالبي است كه اكنون در مهد و سرزمين «شهرهاي اسلامي»، ما هنوز منبع نظري قابل توجهي كه نگاهي ستي‌شناختي و معرفت‌شناسانه به «شهر اسلامي» داشته باشد، نداريم.
به قصد نتيجه
جامعهشناسي شهر بايدمبلغ فهمي وراي روش‌هاي تجربي و اثبات‌گرايانه باشد. تحليل‌پويا درباب يك شهر، مستلزم، شناخت نظم معنايي است كه از آن روابط اجتماعي و نقش‌هاي يك شهر منبعث مي‌شود؛ چه همين «روابط اجتماعي» است كه نحوه كاركرد فضاهاي شهري را مشخص ميكند و همان سيرت نظم معنايي است كه ساخت عمراني يك شهر را «صورت» مي‌بخشد.
امروزه آيا مي‌توان از گسست ساحت معنايي يك شهر و سنخ‌شناسي معماري آن سخن به ميان آورد؟ آيا مي‌توان از تاثير دلالت‌هاي رفتار جمعي بر ترافيك يك شهر سخن نگفت؟ وراي اين امر آيا مي‌توان «شهروندي مدني» را جدا از گستره عقيدتي يك شهر دانست؟ با اين وصف، آيا مي‌توان از جامعهشناسي شهر، تنها قرائت اثبات‌گرايانه، كمي و صوري داشت؟
تاريخ درج: 22 ارديبهشت 1387 ساعت 09:52 تاريخ تاييد: 22 ارديبهشت 1387 ساعت 10:41 تاريخ به روز رساني: 22 ارديبهشت 1387 ساعت 10:35
چهارشنبه 25 ارديبهشت 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 494]
-
گوناگون
پربازدیدترینها