تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 25 دی 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):براستى كه حق را دولتى است و باطل را دولتى، و هر يك از اين دو، در دولت ديگرى ذليل ...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

اجاره سند در شیراز

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

بهترین وکیل تهران

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

دوره آموزش باریستا

مهاجرت به آلمان

بورس کارتریج پرینتر در تهران

تشریفات روناک

نوار اخطار زرد رنگ

ثبت شرکت فوری

خودارزیابی چیست

فروشگاه مخازن پلی اتیلن

کلینیک زخم تهران

کاشت ابرو طبیعی

پارتیشن شیشه ای اداری

خرید غذای گربه

رزرو هتل خارجی

تولید کننده تخت زیبایی

مشاوره تخصصی تولید محتوا

سی پی کالاف

دوره باریستا فنی حرفه ای

چاکرا

استند تسلیت

تور بالی نوروز 1404

سوالات لو رفته آیین نامه اصلی

کلینیک دندانپزشکی سعادت آباد

پی ال سی زیمنس

دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک

تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی

تعمیر سرووموتور

تحصیل پزشکی در چین

مجله سلامت و پزشکی

تریلی چادری

خرید یوسی

ساندویچ پانل

ویزای ایتالیا

مهاجرت به استرالیا

میز کنفرانس

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1853132347




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

امامی که پیامبر الوالعزم بود


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: امامي که پيامبر الوالعزم بود
خليل الرحمن
در قرآن کريم مي خوانيم: وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِنْ ذُرِّيتِي قَالَ لَا ينَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ(البقرة/124)(به خاطر آوريد) هنگامي که خداوند، ابراهيم را با وسايل گوناگوني آزمود. و او به خوبي از عهده اين آزمايشها برآمد. خداوند به او فرمود: «من تو را امام و پيشواي مردم قرار دادم!» ابراهيم عرض کرد: «از دودمان من (نيز اماماني قرار بده!)» خداوند فرمود: «پيمان من، به ستمکاران نمي‌رسد! (و تنها آن دسته از فرزندان تو که پاک و معصوم باشند، شايسته اين مقامند)». واژه «امام» دو معنا دارد: 1. امام به كسى گفته مى شود كه مردم در گفتار و عملكرد خود، او را مقتداى خويش قرار مى دهند و از او پيروى مى كنند. 2. و نيز به كسى اطلاق مى شود كه به تدبير امور جامعه و اجراى مقررّات بپردازد؛ قانون شكنان را كيفر كند؛ پستها را در ميان شايستگان تقسيم كند؛ و با بدانديشان و دشمنان ملّت و كشور و دين و آيين خويش به جهاد برخيزد. مطابق معناى نخست، هر پيامبرى امام نيز است؛ چرا كه رفتار و گفتار هر پيامبرى، سرمشق و نمونه عملى براى مردم است؛ و بنابر معناى دوّم، امامت راستين و حقيقى، مقام والايى است امّا لازم نيست هر پيامبرى امام نيز باشد. ابراهيم(ع) و دو مقام «رسالت» و «امامت» منظور از واژه امام در آيه شريفه، معناى دوّم است. در اين مفهوم، مى توان گفت: خدا ابراهيم(ع) را آزمود و او را به پاس شايستگى بسيار، پاداش شكوهمندى ارزانى داشت و پيشواى مردم قرار داد. دليل اين انتخاب اين است كه: 1. واژه «اماماً» در آيه شريفه مفعول «جاعلك» است، و اسم فاعل به معناى ماضى عمل نمى كند و براى خود مفعول نمى گيرد؛ اسم فاعل تنها در صورتى عمل مى كند كه به معناى حال و يا آينده باشد. براى نمونه، مى گوييم: «انا ضارب زيداً الآن او غداً.» امّا نمى گوييم: «انا ضارب زيداً امس»؛ چرا كه صحيح نيست. پس بايد بگوييم خدا او را اكنون يا در آينده به پيشوايى خلق برمى گزيند. از پاسخ خدا به ابراهيم (ع) - «لاينال عهدى الظّالمين» - اين واقعيت دريافت مى شود كه بعضى از فرزندان ابراهيم (ع) كه بيدادگر نباشند، ازجانب خدا به اين مقام رفيع برگزيده خواهند شد؛ چرا كه اگر چنين نبود، خدا در پاسخ ابراهيم (ع) مى فرمود: «لاينال عهدى ذرّيّتك» (امامت به نسل تو نخواهد رسيد). 2. افزون بر اين دليل ادبى، ابراهيم (ع) پيش از اين آزمونها نيز پيامبر خدا بود؛ بنابراين، منظور از مقام والاى «امامت»، جز همان مقام والايى نيست كه ترسيم شد. 3. در اصول كافى، روايتى از پنجمين امام نور (ع) نقل شده است كه مى فرمايد: انّ اللَّه قد اتّخذ ابراهيم عبداً قبل اَنْ يتّخذه نبيّاً و اتّخذه نبيّاً قبل اَنْ يتّخذه رسولاً و اتّخذه رسولاً قبل اَنْ يتّخذه خليلاً... فلما جمع له هذه الاشياء قال انّى جاعلك للنّاس اماماً ...»(256) خداوند ابراهيم (ع) را به بندگى برگزيد پيش از آنكه او را به نبوّت برگزيند، و او را به نبوّت برگزيد پيش از آنكه به رسالت برگزيند، و به رسالت برگزيد پيش از آنكه به دوستى برگزيند، و به دوستى خويش برگزيد پيش از آنكه به مقام پيشوايى و امامت برگزيند؛ و هنگامى كه همه اين امتيازات در وجود او گرد آمد و آزمونهاى زندگى را با موفّقيت و سرفرازى پشت سر نهاد، او را بعنوان پيشواى مردم برگزيد و فرمود: «انّى جاعلك للنّاس اماماً». «قال و من ذرّيّتى»ابراهيم (ع) در اوج پيروزى و سپاس پرسيد: از نسل من چطور؟ آيا از آنان هم به اين مقام والا برگزيده مى شوند؟ به عقيده مفسّران، بهتر است اين جمله از ابراهيم (ع) را بصورت تقاضا و خواسته از بارگاه خدا بدانيم. او اينطور مى پرسد و مى خواهد دريابد كه آيا از نسل او نيز كسانى هستند كه به اين مقام والا پر كشند يا نه؟ «قال لاينال عهدى الظّالمين» پيام آمد كه بيدادگران هرگز به اين مقام والا برگزيده نخواهند شد يكى از دانشمندان مى گويد: واژه «عهد» در آيه شريفه، به مفهوم امامت است؛ و اين معنا، طى روايتى از پنجمين امام نور (ع) نيز رسيده است. از پاسخ خدا به ابراهيم (ع) - «لاينال عهدى الظّالمين» - اين واقعيت دريافت مى شود كه بعضى از فرزندان ابراهيم (ع) كه بيدادگر نباشند، ازجانب خدا به اين مقام رفيع برگزيده خواهند شد؛ چرا كه اگر چنين نبود، خدا در پاسخ ابراهيم (ع) مى فرمود: «لاينال عهدى ذرّيّتك» (امامت به نسل تو نخواهد رسيد). عصمت امام دانشمندان، مذهب اهل بيت با استدلال به اين آيه شريفه مى گويند: امام راستين و برگزيده خدا بايد معصوم باشد، و عصمت از ويژگيهاى اساسى امامت واقعى است؛ زيرا قرآن بصراحت روشن مى سازد كه «امامت به ستمكار نمى رسد.» و مى دانيم كه فرد عادى و غيرمعصوم به هر حال در طول زندگى، به خود يا ديگران ستم روا مى دارد. بنابراين، عصمت لازمه امامت است و فرد غيرمعصوم هرگز درخور مقام بلند امامت راستين نيست. يك پرسش: از آيه شريفه اين واقعيت دريافت مى شود كه بيدادگر در همانحال كه بيداد مى كند و ستم روا مى دارد، شايسته مقام والاى امامت نيست؛ امّا اگر توبه كرد، چرا شايسته نباشد؟ پاسخ: بيدادگر هرچند توبه كند، تا پايان عمر نمى تواند به اين مقام رفيع اوج گيرد؛ چرا كه آيه شريفه بروشنى بر اين مطلب تأكيد دارد و گذشته و حال و آينده زندگى انسان را دربرمى گيرد. با اين توضيح، كسى كه ستم كرده است، گرچه پس از ستم توبه كند و به بارگاه خدا بازگردد، سزاوار رسيدن به اين مقام والا و اين جايگاه پاك و پاكيزه نخواهد بود.با تلخيص از مجمع البيان، ج 1تنظيم: شکوري_دين و انديشه





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 191]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن