واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: جنگ گلادیاتورهای خانه سینما و ارشاد
ما در ایران خودمان، یک جایی داریم به اسم معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. یک جایی هم داریم به اسم خانه سینما. این دو جای محترم، که روسای محترمی هم دارند، تازگی ها شروع کرده اند به نامه نگاری های سرگشاده که قبل از اینکه خودشان از نامه طرف مقابل شان مطمئن شوند، کل مردم از محتوای این نامه ها باخبر می شوند، بعد خودشان سراغ نامه مورد نظر می روند تا با استفاده از آن، نامه های بعدی شان را بنویسند. به بخش هایی از دو نامه آخری که روسای و مسئولان این دو مرکز سینمایی کشور به همدیگر نوشته اند و همدیگر را سخت کوبیده اند، توجه فرمایید: • عسگرپور: اینجانب و برخی از اهالی سینما به خوبی میدانند جنابعالی چه دوره سختی را در این منصب پشت سر میگذارید. سختی نه به لحاظ كار تخصصی فراوان و مثلا تعامل با اهل فرهنگ و هنر كه در این زمینه كارنامه یك سالتان به وضوح بیانگر ناكامی است؛ بلكه به لحاظ عدم تمایل ورود به مباحث جدی و تخصصی و عدم امكان برای مراقبت از فعالیت معاونینی كه افكار عمومی حتی انتصاب آنها را نیز مربوط به شما نمیدانند.• عسگرپور: هم شما هم خدایتان و تا حدی امثال ما میدانیم كه حداقل در حوزه سینما تعداد نشستهای جدی و تخصصیتان با دست اندركاران به تعداد انگشتان یك دست هم نمیرسد.• عسگرپور: ما در این یك سال گذشته كدام جمله مشفقانه (نمیگویم پدرانه كه امكانش را از خود سلب كردهاید) از شما یا مشاور و معاونانتان شنیدیم؟ كدام حركت شما در جهت تقویت نهاد صنفی بوده؟ به جز حذف افراد حاضر كه به گواه مكتوبات و درخواست جلسات سعی در تعامل با شما بودند به چه اندیشیدید؟• عسگرپور: مگر امثال ما از كجا آمده بودند؟ مگر شما از كجا آمدهاید؟ مایلید سوابقمان را حداقل از تاریخ 12/11/57 تاكنون با هم مقایسه كنیم؟• عسگرپور: ای كاش روزی شهامت داشته باشیم و از ملت شریف ایران، شهدای عزیز، جانبازان گرانقدر، ایثارگران، مقام معظم رهبری و امام زمان علیه السلام بابت كوتاهیها و بیكفایتیهایمان در روند پیشرفت و آبادانی كشورمان عذرخواهی میكردیم.• عسگرپور: برادر محترم! اتهامات ایشان به علاوه اتهامات اخیر جنابعالی كه بنده یا امثال من را محرك اصلی و صحنه گردان توطئه بر علیه نظام جمهوری اسلامی خواندید را ذخیره آخرت خود میدانم كه شاید بدین وسیله قدری از گناهانم بخشیده شود. اما توهین به حضار در آن مراسم كه اتفاقا برخی از معتمدان شما هم حضور داشتند با این عنوان كه گول امثال من را خوردند بماند برای شما و ایشان.• عسگرپور: اما در مورد مسائل مالی و بودجه خانه سینما نمیگویم كه عدم صداقت زیرمجموعهتان جایی برای بحثهای این چنینی باقی نگذاشته است. • شمقدری: روز گذشته نامهای خطاب به وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شد که درهتاکی و بیادبی به یک مسئول انقلابی و مؤمن و متعهد، درطول سالهای پس از انقلاب اسلامی کمتر مشابه آن را سراغ داریم. مگر در سالهای اول انقلاب آن هم درقلم و زبان گروهکی که امروز به عنوان منافقین شناخته میشوند.• شمقدری: در این نامه ادبیاتی از توده مسلکهای سابق و لیبرال منشهای امروز دیده میشود که سعی میکنند خشم و عصبانیت ناشی از عدم موفقیتهای سیاسیشان را جبران کنند. هم صدایی و استقبال رسانههای بیگانه از این اقدام نیز خود قابل تأمل بود! خدا را شکر در جمهوری اسلامی آن قدر آزادی بیان هست که حتی هتاکان و بیادبان هم به نامهپراکنی بپردازند.• شمقدری: اینکه فردی به اتکا چند نفر به خود اجازه میدهد به نمایندگی فیلمسازان که بالغ بر پنج هزار نفر هستند بدون رأی و نظر و موافقت آنان هر آنچه که بر قلمش جاری میشود به نام این جمع بر کاغذ براند خودش نوعی خیانت در امانت است که پیگیری حقوقی دارد و خلاف اخلاق و عرف و انسانیت است.• شمقدری: مدیریت فعلی خانه سینما، دفتر مدیر عامل را به اتاق جنگ برای تحقق خواستههای جناحی و ترمیم شکستهای سیاسی باندی که به آن وابسته است قرار داده است. امور صنفی و رفاهی و معیشتی اهالی سینما که در چارچوب امنیت شغلی میتوان به آن اشاره کرد مطالباتی نیست که دولت و نظام خود را نسبت به تحقق آن متعهد نداند. اگر چه در طول همه سالهای گذشته زیر ساختها و روشهای اجرائی تحقق این امر از سوی مدیران سینمایی جدی گرفته نشده است.• شمقدری: اگر چه حواشی سازان و سنگ اندازان در صدد هستند مدیران سینمایی را از انجام مسئولیتهای اصلیشان بازدارند و به انتظار نشستهاند، عدم موفقیت این مدیران را جشن بگیرند اما به همه سینماگران دلسوز و اهالی نجیب سینمای ایران اطمینان داده میشود لحظهای از پیگیری و تحقق مطالبات به حق سینماگران ایرانی کوتاهی نخواهد شد و الحمدا... دولت مردمی و انقلابی جناب آقای دکتر محمود احمدی نژاد و وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز با جدیت نسبت به تحقق و اصلاح و ارتقاء سینمای ایران دغدغه جدی دارند و مدیریت فعلی را یاری میکنند.***ما که هیچی، مردم داخل ایران هم که هیچی، اگر کسی بیرون از ایران، در جریان این نامه ها و این چنگ انداختن ها به صورت همدیگر قرار بگیرد، فکر می کنید اولین فکری که به مغزش خواهد رسید، چه خواهد بود؟ بدون شک به کلیت نظام و سیستمی شک خواهد کرد که اعضای آن، این چنین بی پرده و راحت، نامه نگاری می کنند و هر چه دلشان می خواهد، به همدیگر می گویند. ما که هیچی، مردم داخل ایران هم که هیچی، اگر کسی بیرون از ایران، در جریان این نامه ها و این چنگ انداختن ها به صورت همدیگر قرار بگیرد، فکر می کنید اولین فکری که به مغزش خواهد رسید، چه خواهد بود؟ بدون شک به کلیت نظام و سیستمی شک خواهد کرد که اعضای آن، این چنین بی پرده و راحت، نامه نگاری می کنند و هر چه دلشان می خواهد، به همدیگر می گویندکاری به این ندارم که کدام راست می گوید و کدام، شائبه ای در گفتارش موج می زند؛ مهم نتیجه ای است که از این ماجرا گرفته می شود؛ بی کفایتی مدیران بالاسری و مدیران ارشد نظام. برای تماشاچیان خارج از مجموعه، عسگرپور یا شمقدری هیچ فرقی نمی کند؛ آنها دو عضو مسئول از یک جامعه را می بینند که چطور مشغول متهم کردن یکدیگر و دفاع در برابر اتهامات هستند. پس سینما چه می شود؟ راستی، کدام مشکل با نامه نگاری حل شده است که این، دومی اش باشد؟ مشکلات، با گفتگو و میل طرفین به رفع آن قابل حل و فصل شدن است. اگر این میل وجود نداشته باشد، دو نامه که سهل است، هزاران نامه هم اگر نگاشته شود، راه به جایی نخواهد برد. و تنها، سئوال نهایی باقی می ماند: پس سینما چه؟ مگر جای این تهمت زدن ها و مبارز طلبیدن ها، سیاست نیست؟ آقایان! دامن هنر را بیشتر از این، به آلودگی های سیاست، آغشته نکنید. سیاستمداران، خود از پس یکدیگر برخواهند آمد، شما فکری به حال این سینمای کم رمق کنید...عیسی محمدیگروه سینما و تلویزیون تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 240]