تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834869566
گفت و گو با مديرکل دفتر برنامهريزي و کنترل برنامههاي شرکت فناوري اطلاعات -
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: گفت و گو با مديرکل دفتر برنامهريزي و کنترل برنامههاي شرکت فناوري اطلاعات PhonieX 21 مرداد 1388, 23:06 منبع: عصرارتباط اشاره تلاش براي هماهنگي گفت و گو با مديرکل دفتر برنامهريزي و کنترل برنامههاي شرکت فناوري اطلاعات به مدت‌ها پيش باز مي‌گردد. پايان سال مالي و آغاز سال مالي جديد و هم‌زماني آن با پيشروي چند پروژه مختلف، باعث شد انجام مصاحبه مدتي به تاخير بيافتد. بخش عمده گفت و گوي ما با اميرحسين محبعلي به پروژه اتصال مدارس به اينترنت ملي اختصاص يافت. پروژه‌اي که سرنوشت عجيبي دارد و اميد مي‌رود حداقل فاز اول آن تا پايان امسال به پايان برسد. هرچند در صورت تحقق اين هدف نيز، همچنان اهداف برنامه چهارم توسعه در اين زمينه محقق نشده است. درباره پروژه اتصال مدارس به اينترنت بحثي که مدام مطرح مي‌شود اين است، مدارس به اينترنت متصل مي‌شوند يا اينترانت و اينکه چه ويژگي‌هايي در اين پروژه مد نظر قرار مي‌گيرد؟ در برنامه پنج ساله چهارم، يکي از شاخص‌هاي فرابخشي، اتصال 30 درصد مدارس به شبکه ملي اينترنت بود. طبق مصوبه شوراي عالي انقلاب فرهنگي، اتصال کليه مدارس، بايد به شبکه ملي اينترنت باشد. هيچ مدرسه‌اي نبايد مستقيم به اينترنت وصل باشد. اگر بخواهند به اينترنت وصل شوند، بايد همه به سايت roshd.ir وصل شوند و آنجا براساس سياست‌هاي آموزشي و پژوهشي که آموزش و پرورش دارد، مي‌توانند به اينترنت هدايت شوند. يا ممکن اين وزارتخانه يک ليست سفيد معرفي کند يا برعکس يک ليست سياه داشته باشد. به هر صورت اصلا قرار نيست تک تک مدارس به صورت مستقيم به اينترنت وصل شوند. چون با توجه به روحيه و شرايط سني دانش‌آموز، ممکن است يک سري سايت‌ها، خوب باشند؛ اما در آن مقطع سني حاشيه باشد. نمي‌گوييم بد باشد. در سال 84 به عنوان سال اول برنامه چهارم، اين تکليف براي آموزش و پرورش ديده شده بود که 30 درصد مدارس به شبکه ملي اينترنت وصل شوند. طبق آماري که خود آموزش و پرورش اعلام مي‌کند، 150 هزار مدرسه در کشور داريم؛ در قالب 100 هزار نقطه. براساس آمارهاي آموزش و پروش مدارس دوشيفته هم دو مدرسه حساب مي‌شوند، اما يک محل فيزيکي است. پس از ديد ما که دنبال اتصال فيزيکي هستيم، اگر اتصال 100 هزار نقطه تامين بشود، کل کشور انجام شده است. 30 درصد مدارس مي‌شود، 50 هزار مدرسه. سال 86 يعني سه سال از برنامه چهارم گذشته، براساس اهداف توسعه‌اي که شرکت فناري اطلاعات به دنبالش بود، يک بررسي روي شاخص‌ها انجام داديم. در راستاي پروژه‌اي که الان هم به صورت جدي به ما محول شده و حتي مصوبه دولت را هم داريم که کليه دستگاه‌ها مکلف هستند گزارش عملکردشان را به شرکت فناوري اطاعات بدهند. يک عارضه‌يابي شد و ديديم يکي از دستگاه‌هايي که مي‌تواند بيشترين سهم و ارزش را در توسعه IT داشته باشد، آموزش و پرورش است. در آموزش و پرورش يک اصطلاح دارند به نام جامعه دانش‌آموزي. اين جامعه ترکيبي است از 2 تا 3 ميليون معلم، حدود 14 ميليون دانش‌آموز به اضافه 18 الي 19 ميليون خانواده‌هايي که مرتبط هستند. يعني جامعه دانش‌آموزي عملا نيمي از جمعيت کشور است. پس اگر بنا بر هر اولويتي، آموزش و پرورش درون شبکه فناوري اطلاعات قرار گيرد، عملا در کشور يک تحول بنيادين انجام شده است. آخرين آماري که در سال 86 داشتند، 50 مدرسه بيشتر وصل نشده بود. هدف 50 هزار مدرسه است. اين پروژه عملا اول از طريق معاونت فناوري اطلاعات وزارتخانه انجام شد بعد که کار جدي‌تر شد، چون آن مجموعه بيشتر ستادي است و سياستگذاري، کار به شرکت فناوري اطلاعات محول شد. ما در جلساتي که داشتيم، گفتيم که کار هنوز انجام نشده است. ديدم موافقت‌نامه‌اي که خود آموزش و پرورش با سازمان مديريت آن زمان، امضا کرده، تکليف 5 هزارتا دارد. اين هم يک پارادوکس بود. يعني تکليف برنامه 50 هزار است. اما موافقتنامه 5 هزار است. وضع موجود هم 50 تا است. پروژه‌اي تعريف شده بود با نام 8500 که قرار بود تا اخر سال 85 انجام شود. آن را هم عرض مي‌کنم. اين اولين نگاهي بود که وزارت ارتباطات وارد کرد به آموزش و پرورش بعد آقاي مهندس رياضي گفتند کار اتصال 50 هزارتا را ظرف دوسال انجام بدهيم. آن 8500 از آنجا آمد که پنج استان پايلوت شوند و هر کدام سهميه مشخصي داشته باشند. بعد که پروژه به شرکت فناوري اطلاعات محول شد، ديديم آن ابلاغ اعتبارات به نسبت سهم سازمان هر استان است، اين اجازه را نمي‌دهد. ضمن اينکه قانوني در ميان خودشان دارند که مي‌گويند اگر سرويس، خدمات يا امکاناتي مي‌آيد؛ يا مال همه است يا هيچ‌کس. ما اين را يک مقدار ترميم کرديم و گفتيم اين هدف 8500 را در دکل کشور انجام بدهيم. ضمن اينکه خود ما هم در تمام مراکز همه استان‌ها امکان توسعه نداريم. در عين حال هم يک مقدار نامتقارن است که يک دبستان در يک نقطه دور افتاده به شبکه متصل باشد و همان زمان در استان ديگري يک دبيرستان که نيازمندتر است، وصل نشود. پس پروژه از لحاظ گسترش متفاوت شد. اين ذهنيت هم وجود داشت که ما آماده هستيم، اما مخابرات آماده نيست. هرجا ما وارد مي‌شويم به چشم مخابرات به ما نگاه مي‌کنند که ما توضيح مي‌دهيم مخابرات هم از ديد ما يک اپراتور است مثل ديگر شرکت‌هاي PAP حالا يک مقدار توان‌مندتر. با تلاش‌هايي که انجام شد، در انتهاي سال 86 وضعيت از 50 مدرسه رسيد به اتصال 5800 مدرسه به اينترنت ملي. يعني از نظر آموزش و پرورش، ظرف يک سال تمام تکاليف پنج ساله موافقتنامه خود را انجام دادند. بيشتر از موافقتنامه هم شده است. حتي بيشتر. حتي خودشان مي‌گفتند ما ديگر اعتبار نداريم و بس است. پروژه شش ماهي رفت در فضاي گزارش‌گيري و تغييرات. تا اينکه وزير آموزش و پرورش عوض شد. به نوعي رويکرد متفاوت شد. در يکي از جلساتي که داشتيم، گزارش داديم و گفتيم اگر قرار باشد با اين پرش‌هاي 5 هزارتايي بخواهيم حرکت کنيم، نزديک 10 سال طول مي‌کشد تا کل مدارس متصل شوند. دوم اينکه همه اين‌ها به نوعي هزينه است. بحث سوم هم که حتي در مدل تجهيز وجود دارد اين است که اگر بگوييم عمر مفيد يک رايانه 3 الي 5 سال باشد، اگر بخواهد سالي 500 تا هزارتا مدرسه تجهيز شود، به نوعي هيچگاه عملا کل مدارس تجهيز نمي‌شوند. يک نگرش اقتصادي هم وجود داشت؛ گفتيم اگر در ظرف دو يا سه سال- مشابه کشورهاي توسعه يافته که يک جهش عظيم انجام دادند- بياييم کل مدارس را متصل کنيم، يعني گام‌ها را کوچک‌تر کنيم، مي‌توان اين طرح را حتي اقتصادپذير هم کرد. تحليل ما اين بود که در سال 87 مرکز آمار ايران براي طرح اطلاعات اقتصادي خانوارها که داشت، پول عظيمي به آموزش و پرورش داد و برخي مدارس به عنوان پايگاه جمع‌آوري اطلاعات شدند. بعد هم اطلاعات را با وانت و کاميون مي‌برند مدرسه البرز تهران، آنجا OCR گذاشته بودند و اطلاعات را اسکن مي‌کردند. آن موقع گفته مي‌شد 40 ميليارد تومان پول به آموزش و پرورش بابت انجام اين خدمات داده‌اند. ما اين تحليل را داشتيم. ضمن اينکه نگرش تيم جديد مثبت‌تر بود و تجربه 5800 مدرسه هم بود که باور شده بود اين کار مي‌شود. اگر قرار باشد کل مدارس کشور يک 64kb اينترنت بگيرند، سرجمع 40 ميليارد هم هزينه جاري‌اش نمي‌شود. يعني اگر يک مرتبه اين اتفاق پيش بيايد که کل مدارس کشور به اين شبکه وصل بشوند، مي‌توانند تمام انتخابات‌ها و آمارگيري‌ها به صورت الکترونيکي انجام بشود و به نوعي تمام هزينه‌هاي خود را جبران کند. اين بحث‌هاي مقدماتي انجام شد و قرار شد ظرف دوسال يک تفاهم‌نامه مشترک بين وزارت آموزش و پرورش و وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات منعقد شود. عنوان طرح هم شد طرح اتصال يک‌صد هزار مدرسه به شبکه ملي اينترنت. در قالب سه فاز 20 هزار، 30 هزار و 50 هزار مدرسه. الان در چه فازي هستيد؟ اين فاز يک است که توافق‌نامه آن در اسفندماه 87 مبادله شد و عمليات اجرايي آغاز شده است. تا کي بايد تمام شود؟ پيش‌بيني ما اين است که تا پايان سال 88 اما بحث‌هاي ديگري هم داريم. آن 5800 مدرسه تا مثل يک طرح پايلوت بود خيلي به ما ايده داد. اقتصادپذير بودن از آنجا درآمد، يکي از عارضه‌هايي که ما ديديم اين بود که اين 5800 نقطه وصل شد اما خيلي عملياتي نشد چون هيچ سرويسي بالاي سرش نبود. ما وظيفه‌مان را انجام داديم، آموزش و پرورش که نمي‌خواهد به معلم يا دانش‌آموز بگويد برو چت کن. دنبال يک هدف عالي است که مطالب را الکترونيکي کند. ايميل مخصوص خودش را داشته باشد و... ما خلاء سرويس را هم ديدم. توافق‌نامه جديدي که در انتهاي سال 87 مبادله شد، 6 محور را در بر گرفت. به عنوان اولين قدم گفتيم براي اين اتصال، يک طرح جامع مي‌خواهيم. بدون طرح جامع اصلا چطور اين 100 هزار نقطه مي‌خواهند به هم وصل شوند؟ توپولوژي چگونه است؟ مراکز نقل چگونه است؟ آيا قرار است همه مدارس مستقيم وصل شوند يا مثل بانک‌ها به سرپرستي وصل مي‌شوند؟ شايد بهتر باشد همه مدارس در قدم اول اطلاعت‌شان به مناطق‌شان برود. از آنجا به سازمان‌ها و از آنجا هم به مرکز. محور دوم بحث اتصال نقاط بود که در فاز يک 20 هزار مدرسه را در برنامه گذاشتيم. براي اينکه پروژه هدفمندتر شود، از مقاطع متوسطه به بالا در اولويت قرار گرفتند. پيش دانشگاهي‌ها، تربيت معلم، دانش‌سراها. ضمن اينکه اگر ما 100 هزار مشترک بياوريم، به PAPها و مخابرات هم کمک مي‌کند که هرچه سريع‌تر شبکه دسترسي شان را گسترش بدهند. يک محور ديگر که قرار شد همکاري کنيم، بحث ارتقاء مرکز داده رشد است. براي فراهم کردن زيرساخت‌هاي ارائه محتوا. آموزش و پرورش يک ديتاسنتري دارد به نام رشد که اين خيلي طراحي نشده. خيلي جدي گرفته نشده است. اين‌ها لازم و ملزوم هستند. وقتي محتوا ايجاد مي‌شود بايد بستر هم ايجاد شود. در کنار بستر بايد فرهنگ‌سازي هم بکنيد. حتي تعرفه هم بايد مناسب باشد. يک سري قطعات هستند که کنار هم چيده مي‌شوند. تا اينکه در نهايت شبکه به آن هدف اصلي‌‌اش برسد. محور سوم ارتقاء رشد بود که گفتيم حداقل يک ديتا سنتر را ارتقاء بدهيد. ضمن اينکه ديدگاهي که داديم اين بود که لزومي ندارد زياد در قيد ديتاسنتر بمانيد. برويد خريد خدمت کنيد. الان کلي ديتاسنتر وجود دارد اعم خصوصي و دولتي چرا مي‌خواهيد خود را در گير يک کار غير تخصصي کنيد. اما يکي هم داشته باشيد به عنوان جايي که اطلاعات حساس روي آن است. کار ديگري که ما داشتيم، تجهيز 500 مدرسه بود به عنوان پايلوت آزمايشکاه IT. يعني اين مدارس براي امکانات سخت‌افزاري و نرم‌افزاري مدل‌هايي داشته باشند. ما براساس تجربه‌اي که سال قبلش در يک مدل 400 تايي داشتيم، تصميم گرفتيم يک مدل 500 تايي در کل کشور انجام دهيم چون آن 400 مدرسه فقط در تهران بود ترکيبي از انواع فناوري‌ها را آورديم. قدم بعدي روي سرويس‌ها بود. در خرداد سال 86، هيئت دولت در مصوبه‌اي به کليه دستگاه‌هاي اجرايي تکليف کرده بود 5 خدمتشان را بايد از طريق شبکه ملي اينترنت ارائه بدهند. يک بخشنامه پيرو هم داشت که در خرداد 87 بود که تکاليف هر دستگاه را مشخص کرد بود. يعني 91 خدمت براي کليه دستگاه‌ها معين کرده بود. ما گفتيم حاضر هستيم کمک کنيم اين 5 خدمت که تکليف شده را راه بيندازيم. به نوعي هم تکليف دولت انجام شده و هم اين 5 خدمت مي‌تواند به عنوان اولين خدمات الکترونيکي اين شبکه گسترده باشد که 5 خدمت عبارتند از سرويس نقل و اتقال معلمان، ثبت نام دانش‌آموزان، اعلام نمرات دانش‌آموزي، آموزش مجازي و پرتال. محور بعدي هم بحث فرهنگ‌سازي بود. ميزان هزينه اين فاز چقدر است؟ برآورد اوليه‌اي که داشتيم، حدود 20 ميليارد تومان براي فاز يک بود که ما در شرکت فناوري اطلاعات از طرف وزارت ICT گفتيم 10 ميليارد تومان مي‌دهيم، 10 ميليارد هم شما بدهيد. منتها چون ما محدوديت‌هايي داريم، بيشتر در بخش تملک و سرمايه‌گذاري کمک مي‌کنيم و آن قسمت‌هايي که مرتبط با هزينه‌هاي جاري مثل خريد پهناي باند و ميز و صندلي و کلا چيزهايي که به نوعي جزو اموال غير منقول است؛ به عهده خود آموزش و پرورش است. نکته‌اي که اينجا وجود دارد اين است که چرا وزارت ICT به‌طور اعم و شرکت فناوري اطلاعات به‌طور اخص بايد اين کار را انجام بدهد؟ آموزش و پرورش اگر احساس نياز مي‌کند يا وظيفه دارد که به شبکه اينترنت يا اينترانت وصل شود، خودش بايد اين کار را انجام دهد. برداشت ما اين بود که اگر مي‌خواست اين اتفاق بيفتد، چون در تکاليف برنامه سوم آموزش و پرورش هم بود؛ در طول اين 8 سال اتفاق مي‌افتاد. يک برنامه 5 ساله سوم سپري شد، اتفاقي نيفتاد. سه سال اول برنامه چهارم هم گذشت و اتفاقي نيفتاد. ما از باب اينکه اول آمديم عارضه‌يابي کنيم، گفتيم شما تکليفت را انجام نمي‌دهي و به وزارت‌بهداشت گفتيم شما بايد کارت سلامت مي‌داديد. چرا انجام ندادي؟ در سال 87 به‌عنوان اولين سالي که دوران گذر شرکت ما بود از شرکت مخابرات جدا شده بوديم و منتظر اساسنامه جديد بوديم، تکاليف هم به صورت غير رسمي اعلام شده بود اما اساسنامه رسمي نداشتيم. ديديم بهترين زمان است که يک سري بحث‌هاي مطالعاتي را شروع کنيم. درست است. اما شما متولي اين نبوديد که ارزيابي عملکرد بکنيد که آيا انجام شده يا نه و به‌خاطر آن بازخواست بشوند يا نه و يا اينکه بخواهيد کمک‌شان کنيد که اين پروژه را انجام بدهند. بالاخره در کشور يکي بايد متولي باشد که نمي‌گوييم مميزي، کنترل کند که در IT چه اتفاقي افتاده. اين خلاء وجود داشت. همين الان که ما اين پروژه را در دست گرفتيم، خيلي جالب بود که هيچ کسي در کشور در رابطه با شاخص‌هاي فناوري اطلاعت نرفته است سرکشي کند که چه اتفاقي افتاده. خيلي از دستگاه‌ها را ما الان زنگ مي‌زنيم، مثلا تربيت بدني ... اين جزو وظايف شرکت فناروي اطلاعات هست که بخواهد اين کار را انجام بدهد؟ الان هست. امسال هست. نه در اساسنامه شرکت، يکي از وظايف دقيقا مميزي، هماهنگي و هدايت پروژه‌هاي ملي فناوري اطلاعات است. به عنوان تنها شرکت حاکميتي که در اين حوزه وجود دارد. چون در فناوري اطلاعات شورا و کارگروه زياد داريم. اما يک جاي رسمي که بخواهد اين کار را انجام بدهد، خلاءاش احساس مي‌شد. اين تکاليف الان برعهده شرکت فناوري اطلاعات است و ما هم در سال 87 از باب اينکه مي‌دانستيم اين تکاليف در راه است، اين کار را انجام داديم. ما چند دستگاه عمده داريم که تکاليف عمده‌اي داشتند که مي‌تواند منشا تحول باشد. اگر وزارتخانه‌هاي بهداشت، بازرگاني، آموزش و پرورش و بانک‌ها به عنوعي در اين شبکه قرار گيرند، بخش بزرگي از دولت الکترونيکي محقق خواهد شد. درست است. باب ورود ما وظيفه مستقيم ما نيست. اما يکي از مشکلات ما اين است که آموزش و پرورش ديدگاه فني ندارد. ما در اين پروژه به نوعي رکن چهارم آموزش و پرورش هستيم. مدير طرح‌شان هستيم. کمک‌شان هم مي‌کنيم در هيئت دولت که بتوانند اعتبار بگيرند. يک بخش خصوصي را به عنوان مديريت طرح بگيرند. پيمانکاران مختلف بگيرند و ما هم در کنارشان مشاورهاي حاکميتي مي‌دهيم. يک بحث اين است که وقتي يک مدرسه اتصال پيد مي‌کند، امکاناتي که از آنها استفاده مي‌کنند چيست؟ شما يک کامپيوتر مي‌گذاريد آنجا با يک خط Dial UP اين کافي است ... Dial Up نيست. در آن 5800 مدرسه‌اي که متصل شدند، 64kb بود که يکي از نتايج بررسي پايلوت اين بود که با توجه به اينکه در برخي نقاط اپراتورها پهناي باند را بين چند مشترک Shair مي‌کنند، براي دانلود فيلم‌هاي آموزشي که از رشد مي‌خواهند بگيرند، اين پهناي باند کم است و در طرح جديد گفتيم حداقل 128kb باشد. يک آزمايشگاه فناوري اطلاعات هم در مدرسه ايجاد مي‌شود. اين آزمايشگاه چقدر امکانات دارد؟ آموزش و پرورش يک استانداردي دارد که 1+14 است. 14 رايانه براي کلاس‌هاي 28 نفره. حتي ما در ابتداي طرح براي محدوديت اعتبار، 7 کامپيوتر ديده بوديم ولي آنها گفتند که اگر مي‌خواهيد به ما کمک کنيد، استانداردهاي ما را خراب نکنيد. يک رايانه معلم هم به عنوان سرور است که به کارت TV Capture تجهيز شده براي اينکه بتواند از طريق شبکه فيلم پخش کند. ويدئو پرژکتور گذاشتيم و وسائل ديگر. اين‌ها در پايلوت وجود دارد. يعني در 500 مدرسه تمامي استانداردهايي که وجود دارد، ديده شده است. پراکندگي اين 500 مدرسه چطور است؟ کل کشور. در هر استان چند مدرسه؟ متناسب با پوشش جمعيتي‌شان. تا آخر امسال 20 هزار مدرسه به شبکه ملي اينترنت متصل مي‌شوند؟ ما امسال اين پروژه‌ها را داريم. همزمان مناقصات را شروع کرده‌ايم. تقريبا تا 31/4 تلاش کرديم اکثر مناقصات انجام شود. يعني از 1/5 ... تا آنجا که مي‌دانم يک مناقصه هم براي گرفتن مشاور پروژه داشتيد؟ الان مشاور طرح جامع کارش را شروع کرده و تا آخر امثال بايد طرح جامع اتصالات آموزش و پرورش بيرون بيايد. در قسمت اتصال، تمامي سازمان‌هاي آموزش و پرورش دارند قراردادهايشان را با مخابرات يا PAPها منعقد مي‌کنند. يکي از نتايج تحليل ما از آن 5800 مدرسه اين بود که کيفيت سرويسي که شرکت‌هاي PAP ارائه کرده بودند، مطلوب نيست. به خاطر اينکه تحويل گيرنده غير فني است، يک معلم است. آمده‌اند گفته‌اند اين خط اينترنت است. ما آمديم براي اينکه اين آزمايش تحويل درست انجام شود، يک مناقصه به نيابت از آموزش و پرورش گذاشتيم و يک ناظر گرفتيم براي آزمايش تحويل 20 هزار نقطه. برايشان شرح خدمات و SLA نوشتيم. حتي اسناد مناقصه را تنظيم کرديم که فني باشد. برنده مناقصه 500 مدرسه هم اعلام شد که از 1/5 شروع مي‌شود؛ به مدت 8 ماه. پيش‌بيني شده تا آخر سال تجهيز شوند. براي اين کار ناظر هم گرفتيم. احتمال دارد اگر تا آخر شهريور ماه تمامي مناقصات را برگزار کرديم، يک مناقصه هم بگذاريم و مدير طرح بگيريم. کل پروژه را برون‌سپاري کنيم و برويم دنبال پروژه‌هاي ديگر. فکر مي‌کنيد تا آخر سال چند مدرسه متصل مي‌شوند؟ يکي از قسمت‌هايي که دغدغه خود ما هست، اتصال است. چون به نوعي هم بايد شرکت‌هاي PAP توسعه را انجام بدهند، هم بايد شرکت زيرساخت نقاط بين استاني را فراهم کند، هم مخابرات آمادگي داشته باشد. برداشت ما اين است که ممکن است امسال کار يک مقدار با تاخير جلو برود. ضمن اينکه در سمت مقابل هم آن اعتباراتي که آموزش و پرورش مي‌خواهد را بايد دريافت کند که بتواند مناقصه برگزار کند. در نهايت تا آخر امسال اگر صد در صد فاز يک هم محقق شود، باز از برنامه چهارم عقب هستيم. چون زمان از دست رفته. بله. اما به نظر من اگر اين 20 هزار مدرسه وصل شوند، مي‌تواند 6 ماهه 30 هزارتاي ديگر انجام شود. يکي از وظايفي که گفتيد شرکت فناوري اطلاعات برعهده گرفته، سنجش وضعيت دستگاه‌هاي مختلف در زمينه IT است. در اينجا قرار است چه اقداماتي انجام شود؟ تا قبل از اين رسما نمي‌توانستيم از دستگاه‌ها بخواهيم گزارش عملکرد به ما بدهند. اولين کاري که کرديم، يک مصوبه‌اي را براي هيئت دولت پيشنهاد داديم که در خردادماه به کليه دستگاه‌ها ابلاغ شد و کليه دستگاه‌ها را مکلف کرد، نظر به اينکه شرکت فناوري اطلاعت متولي اين کار شده، هر سه ماه يکبار، بايد گزارش‌هاي عملکرد فرابخشي را براي ما ارسال کنند. ما از اين باب وارد شديم که بگوئيم اين برنامه پنج ساله است و اين شرکت هم مصوبه هيئت دولت را دارد و مي‌خواهد ببيند که وضعيت چيست. موضوع دوم اينکه ما آمديم يک مشاور گرفتيم براي انجام اين کار. روي يک سري از شاخص ها و روي نحوه سنجش ابهام وجود دارد. گفتيم اين مشاور بيايد اين ابهامات را برطرف کند و ببينيم اين آمارهايي که نهادهاي بين‌المللي از وضعيت ايران تهيه مي‌کنند، چطور تهيه مي‌شود و بعد يک گزارش تهيه کنيم. اين يک گزارش خبري است. از باب مچ‌گيري نمي‌خواهيم وارد شويم. مي‌خواهيم اين گزارش را منتشر کنيم که بگوييم وضعيت کشور در انتهاي برنامه چهارم اينگونه است. برنامه‌ريزان و تصميم‌گيران بدانند در کجا هستيم. اگر به اين اهداف دست پيدا نکرده‌ايم، آيا مي‌توان برنامه جبراني نوشت يا نه؟ اهداف خيلي آرماني بوده تا در برنامه پنجم واقعي‌تر ببينيد. و پيمانکار اين کار اول مهر مشخص مي‌شود. مشاور را گرفته‌ايم که يکي از کارهاي آن شفاف‌سازي است. يکي هم تهيه اسناد پيمانکار است. پيش‌بيني کرده‌ايم که عمليات سنجه از اول مهرماه شروع شود و فکر مي‌کنيم بين شش تا هشت ماه طول بکشد. خودتان هنوز ارزيابي اوليه از اين موضوع نکرده‌ايد؟ خيلي گسترده است. الان يکي از پروژه‌هايي که اينجا داريم، متما است. مرکز توسعه و مديريت اينترنت. به نوعي اين مرکز يکي از کارهايش سنجش عملکرد است. اين خلاء در کشور وجود داشت. دستگاه‌ها هميشه فکر مي‌کنند کسي که مي‌خواهد مانيتور کند، از باب تفحص مي‌خواهد وارد شود. زود مي‌خواهند صورت مسئله را پاک کنند. منتها ما اصلا قرار نيست مچ کسي را بگيريم. در اين کشور دو تا نظام جامع تدوين شده، برنامه چهارم وجود دارد. اما تا مادامي که کسي نيايد ببيند مشکل کار چيست وضعيت درست نمي‌شود. فقط از باب حمايت و کمک است. البته جزو وظايف ما هست که از باب مميزي وارد شويم اما تا زمانيکه مشکل را پيدا نکنيم و گزارش بدهيم که مي‌خواهيم چه بکنيم، مميزي درست نيست. براي سنجه وضعيت هم يک مقدار بدمان نمي‌آمد بگذاريم در نيمه دوم سال انجام شود. چون در کشور ما بعضي‌ها مشق‌هايشان را دقيقه نود انجام مي‌دهند. اين دغدغه بود که شايد اگر ابتداي امسال انجام مي‌داديم، تا انتهاي سال عملکرد چشمگيري داشتيم. پروژه ديگري که در شرکت فناروي اطلاعات تعريف شده، ماهر است. آن به کجا رسيد؟ فکر کنم مشاور طرح گرفته شده؟ با توجه به توسعه بستر فضاي تبادل اطلاعات نياز هست که قسمتي وجود داشته باشد- مشابه آنچه در نقاط ديگر دنيا هم وجود دارد- به عنوان مراکز هماهنگي به نام سرت سي سي. هر دستگاه براي خودش مراکز امداد و امنيت دارد اما براي اينکه يک وحدت رويه وجود داشته باشد، هماهنگ کننده لازم است. اين مرکز الان دارد ايجاد مي‌شود. يک سري فعاليتهاي اوليه به عنوان فرهنگ‌سازي هست و در کنارش بحث آمادگي فضا، نيرو
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 478]
-
گوناگون
پربازدیدترینها