تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815317893
سراغ لودگي نرفتهام
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: مازيار ميري با «قطعه ناتمام» نشان داد كه حركت در مسير سينماي مستقل و فرهنگي را در دستور كار خود قرار داده است؛ سينمايي كه از قراردادهاي مرسوم و متداول پيروي نمي‌كند. «به‌آهستگي» فيلم دوم ميري در همين مسير و البته با حضور يك ستاره (محمدرضا فروتن) ساخته شد. با «پاداش سكوت»ميري با ساخت فيلمي جنگي نشان داد كه علاقهمند به تجربه در عرصههاي ديگر است و حالا «كتاب قانون» باز از حركت در مسيري ديگر حكايت دارد. آخرين ساخته مازيار ميري 2سال در انتظار اكران باقي ماند و سرانجام با اعمال تغييراتي روي پرده آمد. ميري مشكلات پيش‌آمده براي «كتاب قانون» را ناشي از سوءتفاهم و اعمال نظرات شخصي مي‌داند؛ فيلمي كه در زمان مديريت محمدرضا جعفري جلوه، رنگ پرده را به خود نديد و كمي پس از حضور وزير و معاون سينمايي جديد، اكران شد. در «كتاب قانون» كه با حاشيههاي بسيار، روي پرده آمده، حضور پرويز پرستويي در دومين همكاري‌اش با مازيار ميري جالب‌توجه است، به‌خصوص اينكه پرستويي در اين فيلم، 5 نقش را ايفا كرده است. لحن كمدي فيلم و خط داستاني آن نيز واكنش‌هاي متفاوتي را در پي داشته و البته خود ميري اعتقاد دارد به سبك كمدي‌هاي مرسوم و متداول سينماي ايران، به سمت لودگي گرايش نداشته است. به اعتقاد كارگردان «كتاب قانون» اين فيلم با نمايش فرهنگ‌هاي مختلف، به نقد مشفقانه مي‌پردازد. از اين منظر شايد بتوان فيلم را بيشتر اثري اجتماعي‌نگر دانست تا كمدي. « قطعه ناتمام»، «به آهستگي»، «پاداش سكوت» و حالا «كتاب قانون»؛ به سختي ميشود باور كرد كه همه اين فيلم‌ها را يك نفر ساخته است. تنوع چشمگير كارنامه‌تان را چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟ به‌شدت معتقدم فيلمسازي را بايد در نوع تجربه‌گراي آن ادامه دهم. در واقع به‌شدت علاقهمند به نوعي تجربه‌گرايي در فيلمسازي هستم و اين كار برايم جذاب است. معتقدم با اين كار مي‌توان به سراغ انواع مختلف سينما رفت اما به چارچوب ابتذال وارد نشد. مي‌توان 2 فيلم اول من و يا با نگاهي ديگر مي‌توان هر 4 فيلم من را واجد يك جستوجوگري دانست؛ نوعي از جستوجوگري كه اين 4 فيلم من را به هم پيوند مي‌دهد و نقطه اشتراك آنهاست. طرح اوليه از كجا آمد و چطور به فيلمنامه «كتاب قانون» رسيديد؟ كار با محمد رحمانيان چگونه بود؟ من از مدت‌ها قبل علاقهمند به تصوير كردن تقابل 2 فرهنگ و آيين و نگاه بودم. مي‌خواستم با نگاه به اين موضوع فيلمي بسازم كه باعث شكل‌گرفتن يك طرح شد. محمد رحمانيان لطف كرد و فيلمنامه را نوشت. من معتقد بودم هيچ كس غير از او نمي‌تواند راجع به اين موضوع فيلمنامه بنويسد. اشراف او به اين موضوع آن‌قدر بود كه فكر مي‌كردم كسي غير از او شايستگي نگارش اين طرح را ندارد. گويا رحمانيان از تغييراتي كه در فيلمنامه داده شده، ناراضي است؟ نسخه‌اي كه الان روي پرده آمده، چه تفاوت‌هايي با فيلمنامه رحمانيان دارد؟ نه، اين طور نيست. فيلمنامه به‌دليل تغيير لوكيشن تغييراتي كرد؛ به اين شكل كه ابتدا قرار بود اين فيلم در مسكو ساخته شود اما شرايط توليد در آنجا فراهم نشد. به همين دليل فيلمنامه براي ساخت در لبنان تغييراتي كرد. بحث فيلمنامه، بحث 2سال توقيف در وزارت ارشاد و نگاه ويژه معاونت سينمايي به اين فيلم بود كه باعث شد اين فيلم 2سال در محاق باشد. تغيير فيلمنامه ما تنها به تغيير لوكيشن مربوط بود؛ اينكه ابتدا قرار بود شخصي كه هيچ آشنايي با دين اسلام نداشت به اسلام‌گرايش پيدا كند اما بعد با تغيير به لبنان اين موضوع كمي دگرگون شد و اين تغييرات اجتناب‌ناپذير بود. با توجه به شرايط حاكم بر سينما در اين سال‌ها، چطور به سراغ چنين مضموني رفتيد؟ به هر حال مي‌شد حدس زد كه چنين فيلمي به مشكل برخواهد خورد! فكر نمـي‌كردم ايـن مــوضوع حساسيت برانگيز شود. به اعتقاد من، بايد در جامعه و فضايي كه زندگي مي‌كنيم بتوانيم همديگر را نقد كنيم. در «كتاب قانون» من به سراغ اين موضوع رفتم اما در وزارت ارشاد و معاونت سينمايي سابق- كه شرايط به‌شدت محافظه‌كارانه‌اي اعمال مي‌شد- اين فيلم دچار مشكل شد. شايد شرايط و توانايي گفت‌وگو براي آنها مهيا نبود و به همين دليل فيلم من را 2سال بلاتكليف گذاشتند و نگذاشتند آنچه را كه ما نقد كرديم به نمايش در بيايد. فيلمنامه‌اي كه به ارشاد ارائه كرديد چقدر دچار حك و اصلاح شد؟ فيلمنامه‌اي كه به ارشاد دادم به‌نظر دوستان چندين سكانس مسئله‌دار داشت؛ ولي به‌نظر خودم بيشتر سوءتفاهم بود تا مشكل. دوستان آنجا فيلمنامه را تصويب كردند البته به سختي اين تصويب صورت گرفت. چند سكانس جابه‌جا شد. من از آن سناريو، چيز كمتري را به تصوير درآوردم. به‌نظر من مديريت آقاي جعفري جلوه يك مديريت كاملا شخصي بود و براساس تفاهم نبود؛ براساس گفت‌وگوي شخصي مديريت صورت مي‌گرفت. انتخاب پرويز پرستويي بر چه مبنايي صورت گرفت؟ به‌نظرتان سن پرستويي براي اين فيلم، قدري بالا نيست؟ پرويز پرستويي انتخاب اول ما بود. فيلمنامه براساس ايشان شكل گرفت. انتخاب پرستويي البته 2 دليل داشت؛ اول توانايي بالاي ايشان در بازيگري و دوم رفاقت زياد و آرامشي كه به گروه و صحنه منتقل مي‌كرد. آرزوي من بود كه با ايشان در اين پروژه همكاري كنم؛ از همان ابتدا هم تنها به پرستويي فكر مي‌كردم. چه لزومي داشت كه پرويز پرستويي در چند نقش بازي كند؟ اين مسئله‌اي است كه دوستان ما در معاونت سينمايي سابق تاكيد داشتند. فكري داشتيم كه در فيلمنامه آمده بود و در اجرا هم درآمده بود؛ اينكه نشان بدهيم خيلي از آدم‌هاي جامعه رفتارهايي مثل شخصيت اصلي داستان دارند؛ اين مسئله را با يك بازيگر واحد، پر‌رنگ‌تر كرديم. با توانايي بالاي پرويز پرستويي مطمئن بوديم كه خوب از كار در مي‌آيد و همين طور بود. دارين حمسه چگونه به كتاب قانون راه پيدا كرد؟ در سفرهاي باز‌بيني، براي انتخاب لوكيشن و... با پرويز پرستويي مجموعه بازيگران را ديديم. پرستويي به‌عنوان مشاور كارگردان در انتخاب بازيگران و بازيگردان هم در اين پروژه حضور داشت. در نهايت از بين گزينه‌هاي مختلف دارين حمسه به اين فيلم راه پيدا كرد. موضوع ازدواج با همسري خارجي در سينماي قبل از انقلاب هم نمونه‌هايي دارد؛ اين فيلم‌ها را ديده بوديد؟ مثلا «عروس فرنگي» را. سابقه فيلمسازي من مشخص است و اذعان مي‌كنم كه هيچ وقت به سراغ نوعي از لودگي كه در سينما وجود دارد، نرفتم كه گيشه را به دست بياورم؛ سراغ گفت‌وگوي جذابي رفتم كه براي مخاطب هم جذاب باشد. سابقه فيلمسازي من در «كتاب قانون» و فيلم‌هايم نشان مي‌دهد كه چه خاستگاهي دارم. باز هم قصد دارم همين نوع فيلمسازي را ادامه بدهم. در فيلم‌هاي قبلي‌تان علاقه و گرايشي به طنز نشان نداده بوديد. مثل برخي ديگر، گرايش شديد سينماي بدنه به كمدي نبوده و به اين خاطر كمدي نساخته‌ايد. هر موضوعي را مي‌توان با زبان متفاوت بيان كرد. در تاريخ سينما ثابت شده كه موضوعات زياد نيستند بلكه شكل بيان و نگاهي كه در آنها جاري است، مهم است؛ اينكه چطور آن موضوع را بيان كنيد. من اصولا دلم مي‌خواهد تجربه كنم و تجربه‌گرايي برايم اهميت دارد. اين موضوع را به شكل اين نوع گفت‌وگو و روايت ميشود بيان كرد. اين موضوع، به شكل ديگري امكان طرح شدن نداشت. ما بايد شكلي براي نوع روايت انتخاب مي‌كرديم كه حساسيت‌برانگيز نشود. شايد اين شكل انتقاد مي‌توانست به مخاطب عام كمك كند و او را به داخل سينما بكشاند. اين يك شكل ميانه است كه البته سخت هم هست؛ روايت جدي با بيان طنز. برخي نشانه‌هايي كه در «كتاب قانون»به‌عنوان شمايلي از فرهنگ ايراني به‌نمايش مي‌گذاريد، به اين شكل در سينماي پس از انقلاب سابقه نداشته. در اين باره چه نظري داريد؟ به هر حال ما بايد به يكديگر اجازه گفت‌وگو و نقد كردن را بدهيم. بايد به همديگر اجازه حرف زدن بدهيم. اينها بايد از بخش‌هايي در جامعه شروع شود. ما سال‌ها راجع به فرهنگ غني 2500ساله حرف مي‌زنيم و پز آن را مي‌دهيم. ما هميشه از فرهنگ مهمان‌نوازي ايراني‌ها مي‌گوييم اما سال‌هاست كه دروغ مي‌گوييم، حسادت مي‌كنيم و... . اينها كجاي فرهنگ ايراني است؟ اگر نتوانيم راجع به موضوعي بحث كنيم، اگر نتوانيم بگوييم كدام يك از اينها در فرهنگ ايراني هست يا نيست؟ من راجع به اينها حرف زدم. به‌عنوان يك دوست نقد كردم. اين چيزي است كه دوستان فرهنگي و مديران و... بايد متوجه آن باشند. مديران بايد اين را تشخيص بدهند و تفاوت قائل شوند. در «كتاب قانون» تا چه اندازه مي‌توان فرديت فيلمسازي به نام مازيار ميري را مشاهده كرد؟ آنچه در فيلم من به چشم مي‌خورد نگاه جست‌وجو‌گر و نوعي از كشف و شهود است كه هميشه به‌دنبال آن بودم. در مسائل اجتماعي و... «كتاب قانون» خيلي شبيه من است شبيه به آنچه به آن مي‌انديشم. شايد همين مسئله باعث شده كه به‌شدت دلتنگ ساختن دوباره فيلمي مثل «قطعه ناتمام» باشم. منتقدان به سر و شكل فني مناسب فيلم اشاره كرده‌اند. در كارگرداني، فيلمبرداري و تدوين و... نگاهي حرفهاي به چشم مي‌خورد كه يكي از نقاط تمايز كتاب قانون با كمدي‌هاي مرسوم و متداول اين سال‌هاست. اين ساختار تكنيكي در خدمت روايت چگونه حاصل شد؟ به‌شدت علاقه‌مندم و آنچه در سينماي ايران گم شده و نامش سينماي ملي‌ا‌ست را دوباره به دست بياورم. ما بايد سعي كنيم با شرايط موجود به سمت سينماي حرفهاي برويم؛ آن شرايطي كه براي همه موجود است؛ نوعي از نگاه كه به سمتي برويم تا بتوانيم با زبان جدي با مخاطب عام حرف بزنيم؛ اين كار خوبي است. من همچنان به‌دنبال تجربه و يادگيري هستم. البته تجربه كردن كار سختي است؛ اينكه فيلم‌هاي تجربي ساخته شود و در ذهن‌ها ماندگار شود. با اين توضيح چه تعريفي از سينماي ملي داريد؟ سينماي ملي بر پايه فرهنگ، سنت و آيين يك كشور بنا شده است. فيلمي كه حرفهاي جدي در زبان و در نوع نگاهش داشته باشد و بتواند با مخاطبان بي‌شمار ارتباط برقرار كند. اگر مخاطب اين فيلم كم باشد، اين دليل بر بد بودن اين فيلم نيست. مي‌توان گفت مهرجويي و عياري شاخصه‌هاي اين سينما هستند و اين تجربه را آنها شكل داده‌اند. ولي اينكه ما بخواهيم با هزينه‌هاي زياد تعداد زيادي فيلم بسازيم و از رويدادهاي سال‌هاي اخير و با نگاه ويژه به سمت توليد انبوه برويم، اين سينما هيچ نشاني از ملي بودن ندارد. پايان بندي نسخه فعلي تا چه اندازه برايتان رضايت‌بخش است؟ از پايان‌بندي فعلي بيشترين لطمه را مهرداد ضيايي ديده است. در پايان‌بندي، گذر و روايتي كه ما از اول فيلم، تك به تك و با تغيير لحن‌ها داشتيم. با حذفهايي كه صورت گرفت، بعضي صحنهها دوباره فيلمبرداري شد كه به هر حال انرژي زيادي از ما گرفت. ارتباط مخاطب با «كتاب قانون» را چطور مي‌بينيد؟ فروش روزهاي اول منطبق با پيش‌بيني‌هايتان بوده است؟ ما به سمت لودگي نرفتيم. و از بازيگران تلويزيوني پر‌مخاطب استفاده نكرديم. شرايط فيلم ما يك موضوع جدي را مطرح مي‌كند، لحن فيلم عوض ميشود و به سمت كمدي تغيير مي‌كند و... . مخاطب ما در اين سال‌ها عادت به سطحي‌نگري كرده است. مجموعه‌هاي طنز 90 قسمتي، مخاطب را سطحي‌نگر مي‌كند و كارگردان‌ها براي ساخت فيلم‌هاي طنز دوباره به سمت همان ذائقه ايجاد شده براي مخاطب مي‌روند و دوباره از همان بازيگران استفاده مي‌كنند. در اين شرايط «كتاب قانون» سعي كرده از آن فضا فاصله بگيرد. اميدوارم در شرايط نامناسب فعلي، تمام مشكلاتي كه براي فيلمسازان فرهنگي ما به‌وجود آمده، كساني كه با تفكر فيلم ساختند بعد از نمايش «خاك آشنا»، «كتاب قانون» و حالا « به رنگ ارغوان» بتوانند آزادانه فيلم بسازند و آن را به نمايش دربياورند. در وضعيت فعلي، سينما و فرهنگ مثل ديگر اركان جامعه نيست. اميدوارم شرايط آسان‌تر شود و نگاهي كه به مقوله فرهنگ و سينما ميشود شكل سالم‌تري به‌خود بگيرد. منبع:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 300]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها