محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844921403
خرافه باوري پيرامون زن(قسمت دوم و پاياني)
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
خرافه باوري پيرامون زن(قسمت دوم و پاياني) نويسنده: فتحيه فتاحي زاده ابزار بودن زن عرب جاهلى ، زن را همچون ظرفى مىپنداشت كه خودبهخود ارزشى ندارد ، بلكه ارزش همانا از آن مظروفش مىباشد و مىگفت : » و انما امهات الناس اوعية . « ردپاى اين تفكر ، در آيين يهود نيز مشاهده مىشود ؛ چنان كه در عهد قديم آمده است : وليه پس از زاييدن ششمين پسر گفت : از اين پس ، شوهرم مرا احترام خواهد كرد ؛ زيرا برايش شش پسر زاييدهام . پس او را » زبولون « ، يعنى احترام ، ناميد . ) كتاب مقدس ، بىتا ، سفر پيدايش ، 20 : 30 ) اسلام اين انديشه خرافى را ابطال نمود و زن را نه به عنوان ظرفى كه تنها به كار نگهدارى مظروف آيد ، بلكه زمين حاصلخيزى معرفى كرد كه » انسان « محصول اوست : ) نسآؤكم حرث لكم حرثكم أنى شئتم ... ( ) بقره : 223 ) ؛ زنان شما كشتزار شمايند ، پس براى كشت ) فرزند صالح ( به آنها نزديك شويد . ممكن است در نگاه اول ، پذيرش اين تعبير قرآنى براى برخى افراد دشوار آيد كه چرا قرآن مرد را زارع و زن را مزرعه دانسته كه مرد هرگاه و هرگونه كه مايل باشد ، بتواند از او بهره گيرد ؟! سيد قطب اين آيه را در جهت تبيين اهداف زناشويى برشمرده و معتقد است : تعبير » حرث « اشاره به توليدنسل و بقاى نوع بشر دارد . از اينجا مىتوان به ژرفنگرى اسلام پى برد ؛ چرا كه انسان را با همه اميال و نيازمندىهايش پذيرفته و اين طور نيست كه فقط به نيازهاى روحى و معنوى او بها داده باشد ، بلكه مجموعه نيازمندىهاى جسمى و روحى بشر مورد نظر اسلام است . ) سيد قطب ، 1400 ، ج 1 ، ص 242 ) علامه طباطبائى پرده از ظرافت تشبيهى كه در آيه به كار رفته ، برگرفته و مىنويسد : نسبت زنان به جامعه انسانى ، همانند كشت زرع است براى انسان ؛ همانگونه كه براى بقاى نوع بشر ، نياز به كشت و زرع و كشتزار است ، به گونهاى كه بدون آن حيات بشرى ممكن نيست . بشر براى ادامه حيات خويش و به وجود آمدن نسلهاى بعدى ، نياز به زن دارد ؛ چرا كه خداوند ، تكون آدمى را در رحم زنان قرار داد و از سويى ، مرد را علاقهمند به زن قرار داد و ميان آنها مودت و رحمتى توأم با عشق و علاقه آفريد . با آميزش اين دو صنف است كه نوع بشر به حيات خويش ادامه مىدهد . ) طباطبائى ، 1983 ، ج 2 ، ص 283 ) با اين بيانات ، مناسب است كه زن را محل تجلى فعل الهى ، يعنى خلق انسان و روح از ناحيه پروردگار بدانيم ؛ زيرا نه تنها تكوين جسم جنين ، بلكه تعالى روح او نيز در رحم مادر صورت مىگيرد و اگر زن نباشد نسل آدمى منقطع مىشود . قرآن با تعبير » حرث « مىفهماند كه زن مانند ظرف نيست ، بلكه همچون زمين حاصلخيزى است كه مواد فراوانى را به بذر مىدهد و در رشد و تكون جسمى و روحى فرزند سهيم است . زنده به گور كردن دختران زنده به گور كردن دختران يكى از دردناكترين خرافههاى عصر جاهلى به شمار مىرود كه در آيات قرآن و سيره نبوى بدان پرداخته شده است . گرچه برخى معتقدند اين پديده شوم در همه قبايل رواج نداشته و در قبيله بنىتميم ) يا بعضى از قبايل ديگر ( بوده است ) آلوسى ، بىتا ، ج 3 ، ص 42 ) ، اما بىترديد ، موضوعى قابل توجه بوده كه اسلام با اين همه تأكيد از آن سخن به ميان آورده است . به اعتقاد برخى محققان ، زنده به گور كردن دختران اختصاص به عرب نداشته ، بلكه در ساير اقوام و ملل نيز اين عادت رواج داشته است . در مصر ، يونان ، رومانى و قبايل استراليايى به دلايل مختلف از جمله اعتقاد به حلول ارواح و نيز ترس از فقر به اين عمل دست مىزدند . ) على ، 1978 ، ج 5 ، ص 98 ) به گواهى تاريخ ، مىتوان گفت كه اين خرافه در اكثر اقوام بدوى و قرون وسطايى رواج داشته است . آنان به علل مختلف و به اشكال گوناگون دختران خود را مىكشتند . براى مثال ، چينىها عقيده داشتند كه دختردار شدن دليل عدم رضايت ارواح اجداد از پدر خانواده است كه بدين وسيله او را تنبيه و جريمه كردهاند . ) سحمرانى ، 1417 ، ص 44 ) ناگفته نماند در كتب تاريخى به نمونههايى هر چند اندك برمىخوريم كه با اين پديده شوم مبارزه كردهاند . ماجراى » صعصعة بن ناجيه « را اغلب مورخان گزارش كردهاند : وى در حالى كه اسلام آورده بود ، خدمت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله رسيد و گفت : در جاهليت عملى انجام دادهام ، آيا به حال من سودى دارد ؟ حضرت فرمود : عمل تو چيست ؟ جواب داد : روزى دو شتر آبستن از من گم شد ، بر شترى سوار شده و به جستوجو پرداختم . از مردى كه در كنار خيمهاى نشسته بود از شترانم جويا شدم . نشانى آن دو را پرسيد ، جوابش دادم . گفت : شترانت را يافتهام و اينك نزد من هستند . در همين حال ، پيرزنى از عقب خيمه درآمد . آن مرد از او پرسيد : چه زاييد ؟ بدون اينكه منتظر جواب بماند ، ادامه داد : اگر پسر باشد كه با ما شريك مال و زندگى و وارث ما خواهد شد و اگر دختر باشد كه به خاكش مىسپاريم . پيرزن جواب داد : دختر است . صعصعه ادامه داد : اى رسول خدا ! نمىدانم چه انقلابى در من پديد آمد كه بىاختيار به آن مرد گفتم : آيا اين دختر نوزاد را مىفروشى ؟ گفت : هرگز شنيدهاى عرب بچه فروش باشد ؟! گفتم : نفروش ، بلكه در مقابل احسان و بخشى ، او را به من ببخش . گفت : حاضرم به همان دو شتر و شترى كه بر آن سوارى مبادله كنم . راضى شدم ؛ شترها را دادم و دختر را گرفته و به دايهاى سپردم . از آن پس ، اين روش را ترك نكردم و تاكنون دويست و هشتاد دختر را به بهاى سه شتر براى هر يك ، از مرگ نجات دادم . حضرت پاسخ داد : اين كار تو بابى از نيكى برايت بوده و از جانب خداوند نيز اجر خواهى داشت ؛ چون به شرف اسلامى نيز توفيق يافتى . ) آلوسى ، بىتا ، ج 3 ، ص 46 ) مبارزه اسلام با زنده به گور كردن دختران : در آياتى از قرآن كريم از اين خرافه و عادت زشت ياد شده است تا زشتى اين كردار جاهلى را قطعى نمايد . آيات 59 - 58 نحل با اشاره به عكسالعمل مردان عصر جاهلى در مقابل دختردار شدن ، از ظلمى كه در آن روزگار بر دختران مىرفت ، پرده برمىدارد و با بيانى رسا آن عصر تاريك را ترسيم مىكند كه پدر به وقت دختردار شدن متوارى مىشد و به فكر فرومىرفت با او چه كند ؟ آيا او را رها سازد و با ذلت بزرگش كند و يا به دل خاك سپارد ؟! ) همان ، ج 3 ، ص 51 ) مسئله زنده به گور كردن دختران به حدى در قرآن زشت و منفور معرفى شده كه رسيدگى به اين موضوع را در آخرت ، به عنوان يكى از حوادث مهم رستاخيز مىداند . ) تكوير : 9 ) پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله نيز در سيره فعلى و قولى خود با اين خرافه مبارزه مىكرد و بر كرامت انسانى دختر تأكيد مىفرمود . آن حضرت از تولد دختر به گشوده شدن ناودان رحمت الهى ياد مىكند . در روايتى آمده است : وقتى به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله خبر دادند خداوند به او دخترى عطا كرده ، نگاه حضرت به صورت اصحابش افتاد و چون آثار ناخشنودى را در چهرهى آنان ملاحظه نمود ، فرمود : مالكم ؟ ريحانة اشمها و رزقها على الله عزوجل ) حر عاملى ، 1391 ، ج 15 ، ص 102 ) ؛ اين چه حالتى است كه در شما مىبينيم ؟ خداوند گلى به من داده ، آن را مىبويم ] و اگر نگران روزى او هستيد [ روزىاش با خداست . در كلام ديگرى ، رسول گرامى صلى الله عليه و آله دختر را تحفهاى ارزشمند معرفى مىكند : نعم الولد البنات ، ملطفات ، مجهزات ، مؤسسات ، مفليات ) همان ، ص 100 ) ؛ چه خوب فرزندى است دختر ! هم با محبت است ، هم كمككار است ، هم مونس است و هم پاك و پاك كننده . از اين رو ، وقتى قيس نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله آمده و اعتراف مىكند : جهل و نادانى بسيارى از پدران را بر آن داشت تا به دست خويش دختران خود را زنده به گور كنند ، من نيز چنين كردم ، و آنگاه به تفصيل ماجراى تكان دهنده زنده به گور كردن دخترانش را بازگو مىكند، در حالى كه اشك حزن از ديدگان مبارك حضرت فرومىريزد ، مىفرمايد : من لا يرحم ، لا يرحم ؛ آنكه رحم نكند ، بر او رحم نشود . آنگاه به قيس ، كه پرسيد : اينك براى تخفيف بار گناهم چه كنم ؟ پاسخ داد : اعتق عن كل مولودة نسمة ؛ به عدد دخترانى كه كشتهاى كنيزانى آزاد كن . ) آلوسى ، بىتا ، ج 3 ، ص 44 ) خرافات در حوزهى احكام و شرايع دينى اينك نمودهايى از خرافه را برمىشماريم كه در حوزهى احكام و شرايع طبقهبندى شده است . تفكر جاهلى برخى از احكام و دستورات دينى را به رأى خود دچار تحريف كرده و به خرافاتى آميخته است . در ذيل به برخى از اين خرافات اشاره مىشود : كنارهگيرى از زن يكى از عادات خرافى دوره جاهليت ، كنارهگيرى از زنان حائض بود ، به گونهاى كه همنشينى و هم سفره شدن از آنان تا زمان پاكى منقطع مىشد . به نظر مىرسد اين عادت از يهود به آنان سرايت كرده باشد ؛ چون يهود با تمسك به شريعت خويش ، زن را در حال حيض ، نجس مىداند . ) دروزه ، 242 1964 ) آيين يهود ، دستورالعمل شديدى مبنى بر كنارهگيرى مطلق از زنان در دوره عادت ماهانه دارد ، به گونهاى كه نشست و برخاست و تماس با آنان را موجب نجس شدن بدن و لباس انسان مىداند . در تورات آمده است : زن تا هفت روز بعد از عادت ماهانهاش شرعا نجس خواهد بود . در آن مدت ، هر كس به او دست بزند تا غروب نجس خواهد شد و او روى هر چيزى بخوابد يا بنشيند ، آن چيز نجس خواهد شد . اگر كسى به رختخواب آن زن يا به چيزى كه او روى آن نشسته باشد دست بزند ، بايد لباس خود را بشويد و غسل كند و شرعا تا غروب نجس خواهد بود . مردى كه در اين مدت با او نزديكى كند شرعا تا هفت روز نجس خواهد بود و هر رختخوابى كه او روى آن بخوابد نجس خواهد بود . ) كتاب مقدس ، بىتا ، سفر لاويان ، 24 - 19 : 15 ) ويل دورانت نيز وضعيت زن را در دورههاى نخستين ، تحقيرآميز دانسته است . در ميان ملل اوليه ، از لحاظ تحريم ، زن رتبه اول را داشته است . آنان با هزاران خرافه ، علتى مىتراشيدند كه زن را نجس و خطرناك و غيرقابل لمس معرفى كنند . اين كيفيت قطعا ساخته شوهران ناكامى است كه زن را سرچشمه هر بدبختى دانسته و اين اسطورهها و افسانهها را پرداختهاند . اين داستانها منحصر به آيين يهود و مسيحى نيست ، بلكه در ميان اساطير بتپرستان نيز وجود دارد . مهمترين محرمات در نزد ملتهاى اوليه ، مربوط به دوره حيض زن بوده است ؛ هر كس يا هر چيز كه با او در اين هنگام لمس پيدا مىكرد اگر انسان بود فضيلت خود را از دست مىداد و اگر جز انسان بود ، فايدهاش از بين رفت . وضع حمل نيز نجس بوده و موجب نجاست زنان مىشد و پس از آن لازم بود آداب خاصى به كار رود تا زن از نجاست بيرون آمده ، طاهر شود . هم خوابگى با زن نه تنها در ايام حيض ، بلكه در تمام دوران باردارى و شير دادن ميان قبايل اوليه حرام به شمار مىرفت . شايد اين از ابداعات خود زنان بود تا بتوانند به اين ترتيب ، راحتى خود را بيشتر حفظ كنند ؛ ولى علتهاى اصلى به زودى فراموش مىشود و زن وقتى چشم باز مىكند ، خود را در نظر ديگران نجس مىبيند و كمكم خود نيز اين نجاست را باور مىكند و حيض و باردارى را همچون ننگى تلقى مىنمايد . از همين تحريمات و امثال آنهاست كه حس حيا و گناهكارى و نجاست و ناپاكى روابط جنسى پديدار شده است ؛ نيز از همينهاست كه زهد و عزب ماندن رهبانان و فرمانبردارى و زيردستى زنان پديدار گشته است . ) دورانت ، 1376 ، ج 1 ، ص 85 - 84 ) صرفنظر از درستى يا نادرستى تحليل كه ويل دورانت نموده است ، به هر حال ، قرآن كريم دوره حيض را نوعى اذيت براى زنان مىداند : ) و يسألونك عن المحيض قل هو أذى فاعتزلوا النساء فى المحيض و لا تقربوهن حتى يطهرن فاذا تطهرن فأتوهن من حيث أمركم الله ان الله يحب التوابين و يحب المتطهرين ( ) بقره : 222 ) ؛ از تو درباره عادت ماهانه ] زنان [ مىپرسند . بگو آن رنجى است ، پس هنگام عادت ماهانه از ] آميزش با [ زنان كنارهگيرى كنيد ... تعبير » اذى « واژهاى براى كنه حقيقت عادت ماهانه است ؛ زيرا نوعى اذيت و زحمت براى زنان شمرده شده و تلوحيا ضرورت رعايت حال آنان را در اين ايام بيان مىكند و نبايد موجبات طرد و تحقيرشان را فراهم نمود . در واقع ، اين آيه پاسخ به سؤال برخى از مسلمانان درباره زن حائض مىباشد كه در اين آيه با به كارگيرى واژه » اذى « زن را در اين امر مقصر نمىداند ، بلكه صرفا دستور ترك مقاربت را مىدهد . با توجه به اين دستورالعمل ، اسلام به شخصيت زنان حرمت نهاده و روش تحقيرآميز ارباب برخى از مذاهب از قبيل يهود و زرتشت را در اين حالت نهى مىكند . محروميت زن از برخى نعمتها مواهب نظام هستى براى بهرهگيرى انسان است و در اين بهرهگيرى ميان زن و مرد تفاوتى نيست . هر چه عنوانى » حلال « و » مباح « دارد براى همه قابل استفاده است . اما در روزگاران جاهلى ، زن از برخى بهرهگيرىها محروم شد . يكى از احكام غلط و خرافى دوره جاهليت محروم كردن زنان از گوشت برخى حيوانات است . قرآن كريم مىفرمايد : » و گفتند آنچه در شكم اين دامهاست اختصاص به مردان ما دارد و بر همسران ما حرام شده است و اگر ) آن جنين ( مرده باشد ، همه آنان ] از زن و مرد [ در آن شريكند . « ) انعام : 139 ) اين حكم بيانگر تبعيضى آشكار ميان زن و مرد است ؛ زيرا آنچه خوب بود ، مخصوص مردان بود و آنچه بد بود ، سهمى از آن به زنان داده مىشد . اين آيه از جنين حيوانات بحث مىكند كه اگر زنده متولد شد آن را مخصوص مردان مىدانستند و اگر مرده متولد مىشد ) كه زياد مورد رغبت و ميل آنها نبود ( زن و مرد را در آن شريك مىدانستند . قرآن پس از بيان اين حكم سخيف و باطل ، كيفر آنان را گوشزد مىكند و با دو تعبير اين عمل را محكوم مىكند : نخست اينكه تحريم چيزهاى مباح افترايى بر خداوند است ؛ زيرا معتقد بودند خدا آنها را حرام كرده است . ديگر آنكه آنان گمراه شده و هيچگاه در مسير هدايت نبودهاند . نظر به اينكه آيه و آيات قبل از آن به قسمتى از احكام خرافى و عادات زشت جاهلى پرداختهاند ، بىمناسبت نيست كه سخت ابنعباس را درباره اين سوره بياوريم : اگر كسى بخواهد ميزان عقبماندگى اقوام جاهلى را بداند ، آيات سوره انعام را بخواند . ) جمعى از نويسندگان ، 1366 ، ج 5 ، ص 459 ) ازدواج تحميلى زنان در عصر جاهلى تحت تصرف و تملك اولياى خويش بودند و هيچ حقى نسبت به انتخاب همسر نداشتند . چنانچه قبلا ازدواج كرده بودند ، ازدواج مجدد آنان با اراده و تصميم اولياى آنان انجام مىگرفت . اسلام آمد و اين حق مسلم را به زنان بازگرداند و به آنان در انتخاب همسر ، آزادى و استقلال بخشيد : ) و الذين يتوفون منكم و يذرون أزواجا يتربصن بأنفسهن أربعة أشهر و عشرا فاذا بلغن أجلهن فلا جناح عليكم فيما فعلن فى أنفسهن بالمعروف و الله بما تعملون خبير ( ) بقره : 234 ) ؛ ) و الذين يتوفون منكم و يذرون أزواجا وصية لأزواجهم متاعا الى الحول غير اخراج فان خرجن فلا جناح عليكم فى ما فعلن فى أنفسهن من معروف و الله عزيز حكيم ( ) بقره : 240 ) نظرخواهى رسول اكرم صلى الله عليه و آله از حضرت فاطمه عليهاالسلام درسى بود براى پدرانى كه خود را اختياردار دختر خويش دانسته و به جاى او تصميم مىگرفتند . بر اين اساس ، وقتى دخترى نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمده و مىگويد : پدرم مرا به ازدواج پسرعمويم درآورده است ، رسول گرامى صلى الله عليه و آله حق انتخاب را به دختر مىدهد . دختر مىگويد : من به اين ازدواج تن دادم ولى قصدم آن بود كه زنان بدانند پدران در اين كار اختيار ندارند . ) ابنماجه ، 1359 ، ج 1 ، ص 602 ) ابنعباس نقل مىكند : دخترى باكره نزد پيامبر آمد و گفت : پدرم مرا به ازدواجى ناخواسته مجبور نموده است . پيامبر صلى الله عليه و آله اختيار را به دختر داد . ) همان ، ص 603 ) خذام دختر خنساء از ازدواجى كه پدرش بر او تحميل كرده بود ، نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله شكايت برد . رسول اكرم صلى الله عليه و آله ازدواج را برهم زد و فرمود : هرگونه مىخواهد ازدواج كند ؛ او نيز با ابولباله ازدواج كرد . ) قرطبى ، 1415 ، ج ، 316 4 ) ارث زوجيت عرب جاهلى ، زن را با وجود نارضايتى او به ارث مىبرد و اين يكى از احكام خرافى در عصر جاهليت است . در اين دوران ، زن در رديف ساير كالاها و اموال ميت به شمار مىآمد و به اين ترتيب ، اختيار و استقلال اين موجود مستقل ناديده گرفته مىشد . ) رشيد رضا ، بىتا ، ج 4 ، ص 454 - 453 / عماره ، 1417 ، ص 76 - 75 ) البته اين رسم غلط تنها در بين عرب رواج نداشته است ، بلكه اقوام ديگرى از جمله يهود ، زنان را جزو دارايى مرد برشمرده و همانند ساير كالاها به ارث مىبردند و وارث مىتوانست او را بفروشد يا نگه دارد . ) حوفى ، بىتا ، 257 ) بدينسان ، در دوره جاهليت تعلق يك سويه زن به مرد ، آنچنان شديد بود كه زن، پس از ازدواج به مالكيت مرد درمىآمد ، به گونهاى كه هرگاه مردى از دنيا مىرفت و همسر و فرزندانى به جا مىگذاشت ، در صورتى كه آن همسر ، نامادرى فرزندان بود ، آنان نامادرى را همانند اموال او به ارث مىبردند ؛ به اين صورت كه حق داشتند با نامادرى خود - بىهيچ مهريه و عقدى - ازدواج كنند يا او را به ازدواج ديگرى درآورند يا او را از ازدواج كردن منع كنند . ) على ، 1978 ، ج 5 ، ص 535 ) نتيجه با پژوهش و بررسى اجمالى ديدگاه اسلام ، نكات ذيل در خصوص زن قابل دريافت است : 1- حقيقت وجودى زن و مرد ، دو حقيقت مستقل بوده و زن وجودى تبعى و طفيلى مرد نيست . 2- اصل و ريشه زن همچون مرد ، طهارت و پاكى است و قرآن كريم ، شيطان را دشمن انسان مىداند نه دشمن مردان . 3- فرهنگ اسلام در روابط انسان بر بعد انسانى تكيه دارد و ذكورت و انوثت را ضامن بقاى نسل آدمى مىداند . 4- به نظر مىرسد ريشه حكم كنارهگيرى از زن حائض به يهود بازگردد . قرآن كريم با تعبير » اذى « مىفهماند كه نوعى زحمت و اذيت براى زنان است و بايد رعايت حال آنان در اين ايام بشود . 5- محروم كردن زن از گوشت برخى حيوانات يكى از احكام خرافى و غلط بوده است. اسلام اين حكم را سخيف و باطل اعلام كرد . 6- زنان در تفكر جاهلى تحت تسلط اولياى خويش بودند و نسبت به انتخاب همسر حقى نداشتند . اسلام اين حق را به آنان بازگرداند . همچنين در عصر جاهليت ، زنان مانند اموال متوفا به ارث مىرسيدند كه اسلام از آن جلوگيرى كرد و به او شخصيت انسانىاش را بازگرداند . بدينسان ، اسلام در جهت رشد حيات فكرى و عقلانى جامعه تلاش كرد تا مردم درست بينديشند و حقيقت را از خرافه بازشناسند . /س
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 646]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها