تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804917170
آهسته که آسمان نداند
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آهسته که آسمان نداند
یکی بود، یکی نبود. مردی بود که تنها زندگی می کرد. نه زن داشت، نه بچه. خودش برای خودش غذا می پخت. ظرف ها را می شست. خانه اش را آب و جارو می کرد و رخت و لباس را هم خودش می شست. کجا لباس ها یش را می شست؟ کنار رودخانه. کجا خشک می کرد؟ روی طناب خانه.از قضای روزگار ، مدتی بود که بخت با او یار نبود. تا تصمیم می گرفت به کنار رودخانه برود و لباس های کثیفش را بشوید، هوا ابری می شد و باران می بارید. در هوای بارانی هم که خشک کردن لباس ها غیر ممکن است.لباس های نشسته ی مرد کم کم زیاد شد، تا آنجا که دیگر لباس تمیزی برای پوشیدن نداشت. فکر کرد آسمان با او لج کرده و تا می آید خشت بزند، باران می گیرد.بالاخره یک روز آفتابی شد. مرد تنها، خیلی خوشحال از جا بلند شد تا به دکان بقالی برود و صابونی بخرد. می خواست تا هوا دوباره ابری و بارانی نشده است لباس هایش را بشوید.در راه با خودش می گفت: «کاش آسمان نفهمد که امروز من تصمیم گرفته ام لباس های کثیفم را بشویم. چون اگر بفهمد، باز هم لج می کند و هوا ابری و بارانی می شود».
مرد به دکان بقالی رسید. پولی به بقال داد و گفت:« یکی از آن ها بده! » و با دست به قفسه ی صابون اشاره کرد. بقال نفهمید که مرد چه می خواهد. نگاهی به قفسه هایی که مرد به آن اشاره کرده بود انداخت و گفت: «روغن می خواهی؟»مرد جواب داد : «نه،از آن!» بقال پرسید:«لوبیا؟» مرد جواب داد: «نه بابا!از آن!»بقال گفت: «مگر ان چیزی که می خواهی اسم ندارد؟ حتماً برنج می خواهی.» مرد گفت: «نه بابا! از آن! و دستش را آنقدر دراز کرد تا توانست صابون های توی بقالی را به بقال نشان بدهد. بقال فهمید که مرد صابون می خواهد. گفت: «پس صابون می خواهی.»مرد آهی کشید و گفت: «آره!ولی کاش اسمش را نمی بردی، تا آسمان نشنود. حالا باز هم اخم می کند و هوا ابری و بارانی می شود.»از آن به بعد، وقتی بخواهند به کسی بگویند که این حرف یک راز است و نباید آن را پیش کسی بگویی٬ می گویند: «آهسته که آسمان نداند».ضرب المثال_ مصطفی رحماندوستگروه کودک و نوجوان سایت تبیانمطالب مرتبطیک روز من، یک روز استاد دم گربه نیم ذرع است آنقدر بپز، که بتوانی بخوری! آن قدر باد کرده که میترسم بترکد. شیطان بیدارمان کرد آن ریشی را که گرو میگیرند، این نیست. آمد ثواب کند،کباب شد آن روزی کشته شدم که آن گاو سفید را کشتی. خدا خر را شناخت و شاخش نداد. اگر تو کیفی، من بند کیفم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 292]
-
گوناگون
پربازدیدترینها