تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833139148
یک روز من، یک روز استاد
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: یک روز من، یک روز استاد
یکی بود، یکی نبود. مرد کشاورزی بود که خودش سواد نداشت اما می گفت: «بی سواد کور است.» و خیلی دلش می خواست بچه اش با سواد شود و خواندن و نوشتن یاد بگیرد. در آن روستا مدرسه نبود تا کشاورز بچه اش را به آنجا بفرستد. به همین دلیل، تصمیم گرفت که پسرش را برای درس خواندن به شهر بفرستد. با آنکه وضع او چندان خوب نبود تلاش کرد تا وسایل مختصری برای زندگی در شهر فراهم کند.خلاصه یک روز که همه چیز آماده شده بود پسرش را به شهر برد. به مدرسه ای رفت و پسرش را به استادی سپرد تا درس و سواد یادش بدهد. بعد از آن که از جا و مدرسه ی پسر خیالش راحت شد خودش به روستا برگشت. توی راه همه اش به این فکر می کرد که به زودی پسرش با سواد می شود و به روستا بر می گردد.در مدرسه های قدیمی هر معلمی یکی دو شاگرد بیشتر نداشت. شاگرد و معلم برای ساعت های درس و بحث با هم قرار می گذاشتند. این طور نبود کلاس و درس هر روز سر ساعت مشخصی شروع بشود.مدت ها مرد کشاورز به خودش و زن وبچه های دیگرش سختی می داد تا پسرش در شهر به راحتی زندگی کند و درسش را بخواند. بعد از مدتی از شهر به روستا خبر رسید که در تابستان درس و مدرسه تعطیل می شود و پسر کشاورز به ده بر می گردد.روز بازگشت پسر رسید. مرد روستایی دوستانش را جمع کرد و همه با هم به استقبال پسر رفتند و با سلام و صلوات او را به خانه بردند.در آن روستا ملایی هم بود که تنها با سواد آنجا به حساب می آمد. یک روز ملا پسر روستایی را صدا کرد و پیش خودش نشاند. از درس و مدرسه پرسید و چند بار امتحانش کرد. آخر کار متوجه شد که پسر اصلا چیزی نیاموخته و سواد ندارد. ملای ده که اصلا انتظار نداشت پسر کشاورز چیزی یاد نگرفته باشد ناراحت شد و رو به او گفت: «تو در این مدت توی شهر چه می کردی؟ می بینم که همچنان بی سوادی و چیزی یاد نگرفته ای».پسر گفت: «تقصیر من چیست؟ هفته هفت روز بیشتر ندارد.» ملا پرسید:«هفت روز هفته چه ربطی به بی سوادی تو دارد؟»پسر جواب داد: «یک روز از روزهای هفته من مریض می شدم یک روز استاد. یک روز من به حمام می رفتم یک روز استاد. یک روز من لباس های کثیفم را می شستم یک روز استاد.به این تر تیب شش روز از هفت روز هفته را کار داشتیم و به درس و مدرسه نمی رسیدیم. روز هفتم هم که جمعه بود و مدرسه تعطیل بود نه کسی درس می داد و نه کسی درس می خواند.»از آن به بعد درباره ی کسی که برای انجام کاری که وظیفه ی اوست بهانه های بی دلیل بیاورد و بخواهد از زیر کار شانه خالی کند به طعنه می گویند: «یک روز من یک روز استاد.»ضرب المثال_ مصطفی رحماندوستگروه کودک و نوجوان سایت تبیانمطالب مرتبطدم گربه نیم ذرع است شیطان بیدارمان کرد آن ریشی را که گرو میگیرند، این نیست. آمد ثواب کند،کباب شد آن روزی کشته شدم که آن گاو سفید را کشتی. خدا خر را شناخت و شاخش نداد. اگر تو کیفی، من بند کیفم. آن ذره که در حساب ناید،ماییم آنجا رفت که عرب نی اندخت آلبالو گیلاس که گل کند،تازه چهارده سالش می شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 316]
-
گوناگون
پربازدیدترینها