تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833169267
ايجاد يک ارتباط ايمن در برنامه های وب
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
ايجاد يک ارتباط ايمن در برنامه های وب پرداختن به مقوله امنيت در برنامه های وب با توجه به ماهيت اين نوع از برنامه ها و جايگاه آنان در ارائه سرويس ها و خدمات پيشرفته ای همچون تجارت الکترونيکی بسيار حايز اهميت است . زمانيکه در رابطه با امنيت برنامه های وب بحث می شود، می بايست بر روی دو محور اساسی متمرکز گرديد:• با استفاده از چه مکانيزمهائی می توان دستيابی کاربران به يک برنامه را کنترل و پس از شناسائی آنان ، امکان استفاده از برنامه را برای کاربران تائيد شده و متناسب با سطح دستيابی فراهم نمود؟ • برخی از برنامه های وب ، اطلاعات حساس متعددی را از طريق محيط انتقال و زير ساخت ايجاد شده ، ارسال و يا دريافت می دارند . در اين رابطه از چه نوع مکانيزمهائی می بايست استفاده گردد تا اين اطمينان حاصل شود که اطلاعات حساس ارسالی (نظير اطلاعات مربوط به کارت های اعتباری ) ، توسط افراد غير مجاز قابل خواندن نبوده و امکان دستکاری آنان نيز وجود نداشته باشد.دريافت کننده اطلاعات، می بايست از صحت اطلاعات ارسالی،اطمينان حاصل نمايد . اين نوع از برنامه های وب ، نيازمند استفاده از يک ارتباط ايمن بين سرويس گيرنده و سرويس دهنده می باشند . وجود يک ارتباط ايمن بين سرويس گيرنده و سرويس دهنده در برنامه ها ی وب تجاری و يا سايت هائی که بر روی آنان کالا و يا خدماتی عرضه می گردد ، بسيار حائز اهميت بوده و از موارد حياتی در موفقيت آنان محسوب می گردد .در مجموعه مقالاتی که با عنوان "امنيت برنامه های وب " ارائه گرديد، اولين محور امنيتی در رابطه با برنامه های وب ، بررسی و در اين راستا با تمرکز بر روی پلت فرم دات نت مايکروسافت ، با روش های پياده سازی آن در برنامه های وب دات نت ، آشنا شديم . در مجموعه مقالاتی که ارائه خواهد شد ، به بررسی محور دوم امنيت در برنامه های وب خواهيم پرداخت . در اين رابطه لازم است در ابتدا با ملزومات لازم به منظور ايجاد يک ارتباط ايمن بين سرويس گيرنده و سرويس دهنده آشنا شده و در ادامه به بررسی نحوه پياده سازی يک ارتباط ايمن در برنامه های وب دانت نت ، خواهيم پرداخت .ضرورت ايجاد يک ارتباط ايمن بين سرويس گيرنده و سرويس دهنده همانگونه که اشاره گرديد ، برخی از برنامه های وب ، اطلاعات حساسی را از سرويس گيرنده اخذ و در ادامه ، اطلاعات دريافتی بر اساس زيرساخت موجود برای سرويس دهنده ارسال می گردد. سرويس گيرنده نيز ممکن است اطلاعات حساسی را ( اغلب به منظور تائيد دريافت ) برای سرويس گيرنده ارسال نمايد . بنابراين اين نوع از برنامه ها نيازمند وجود يک کانال ارتباطی ايمن به منظور مبادله اطلاعات می باشند . به منظور آشنائی بيشتر با اهميت و جايگاه يک ارتباط ايمن بين سرويس گيرنده و سرويس دهنده ، به بررسی تجارت الکترونيکی و از زاويه برنامه های وب و ارتباطات ايمن ، اشاره می گردد . اينترنت فرصتی استثنائی و طلائی را برای سازمان ها و موسسات ارائه دهنده کالا و يا خدمات فراهم نموده است که بتوانند با استفاده از زيرساخت موجود ، خدمات و يا کالای خود را در اخيتار متقاضيان و در عرصه جهانی قرار دهند .حجم فروش online در سال 2002 ، نشاندهنده رشد چشمگير تجارت الکترونيکی است : امريکا 47 / 43 ميليارد دلار ، اروپا 29 / 28 ميليارد دلار ، آسيای جنوب شرقی 15 ميليارد دلار ، امريکای لاتين 3 / 2 ميليارد دلار و افريقا ، 4 ميليون دلار . بر اساس گزارش DoC)Department of Commerce) امريکا ، فروش Online در سه ماهه چهارم سال 2002 بالغ بر 33 / 14 ميليارد دلار بوده که نسبت به مدت مشابه در سال 2001 ، بيش از 2 / 28 درصد رشد و نسبت به سه ماهه سوم سال 2002 ، بيش از 3 / 29 درصد را داشته است .عليرغم وجود مزايا و فرصت های تجاری online ، در اين رابطه چالش ها و مسائل خاصی وجود داشته که می بايست به دقت بررسی و راهکار مناسب برای آنان انتخاب گردد. بر اساس مطالعه ای که توسط موسسه Yankelovich Partners ، انجام شده است ، هشتاد و پنج درصد افراد شرکت کننده درنظر سنجی ، به اين موضوع اشاره داشته اند که آنان اطمينان لازم در خصوص ارسال شماره کارت اعتباری خود را در اينترنت ندارند. خريداران صرفا" پس از حصول اطمينان از وجود امنيت لازم ، اقدام به ارسال اطلاعات و خريد کالا و يا خدمات از طريق وب سايت ها ی مربوطه می نمايند. بديهی است شرط اوليه موفقيت سايت های تجاری Online ، افزايش ضريب اعتماد کاربران می باشد .در اين راستا، ايجاد يک زيرساخت ارتباطی ايمن ، جايگاه و اهميت خاص خود را پيدا می کند . به منظور ايمن سازی تجارت الکترونيکی ، می بايست از يک زيرساخت قابل اعتماد و ايمن ، استفاده گردد.با استفاده از رمزنگاری PKI) Public Key Infrastructure ) و تکنولوژی امضای ديجيتالی از طريق گواهينامه های ديجتالی SSL) Secure Sockets Layer) ، امکان تائيد کاربران ، پيوستگی و انسجام داده ها ، حصول اطمينان از عدم خواندن و يا دستکاری اطلاعات ارسالی و ساير ملزومات امنيتی لازم در خصوص تجارت الکترونيکی، فراهم می گردد .به منظور ايجاد يک زيرساخت ايمن برای فعاليت های تجاری ، به دو عنصر مهم زير نياز می باشد : • گواهينامه های ديجيتالی برای سرويس دهندگان وب تا امکان تائيد ، پيوستگی و محرمانگی اطلاعات در زمان رمزنگاری ، فراهم گردد . • يک سيستم مديريت پرداخت online ايمن که امکان فعاليت های تجاری online را برای وب سايت های مربوطه فراهم و بصورت اتوماتيک درخواست ها را مديريت نمايد (دريافت ، پردازش ، پرداخت ) . در ادامه با عناصر لازم به منظور ايجاد يک ارتباط ايمن بين سرويس گيرنده و سرويس دهنده ، آشنا خواهيم شد . رمزنگاری کليد عمومی و گواهينامه ديچِيتالی رمزنگاری کليد عمومی و سيستم زيربنائی SSL از جمله ملزومات مورد نياز برای هر زيرساخت مطمئن در تجارت الکترونيکی می باشند. رمزنگاری ، فرآيندی است که در آن اطلاعات بگونه ای تبديل می گردند که برای تمامی افراد ( به غير از گيرندگان تائيد شده )، نامفهوم و عملا" غيرقابل استفاده باشند . در فرآيند فوق ، از فرمول های رياضی (الگوريتم های رمزنگاری ) و اعداد ( کليد ) ، به منظور رمزنگاری و رمزگشائی اطلاعات استفاده می گردد . رمزنگاری کليد خصوصی ( private key ) منداولترين نوع رمزنگاری مبتنی بر کليد ، رمزنگاری "کليد خصوصی" است . به اين نوع رمزنگاری ، متقارن ، سنتی ، رمز مشترک ، کليد رمز ، نيز گفته می شود . در اين نوع رمزنگاری ، فرستنده و گيرنده از کليد استفاده شده به منظور رمزنگاری اطلاعات ، آگاهی دارند. رمزنگاری کليدخصوصی ، گزينه ای مناسب به منظور مبادله اطلاعات بر روی اينترنت و يا ذخيره سازی اطلاعات حساس در يک بانک اطلاعاتی ، ريجستری و يا يک فايل می باشد . از روش فوق ، به منظورايمن سازی ارسال اطلاعات در شبکه های عمومی استفاده می گردد ( از گذشته تا کنون ) . ايده اوليه و اساسی در چنين سيستم هائی ، "اشتراک يک رمز" بوده و دو گروه شرکت کننده در مبادله اطلاعات ، بر روی يک "کليد رمزمشترک " ، با يکديگر توافق می نمايند. بدين ترتيب امکان رمزنگاری و رمزگشائی پيام ها برای هر يک از آنان با توجه به آگاهی از "کليد رمز " ، فراهم می گردد .رمزنگاری متقارن و يا کليد خصوصی دارای چندين نقطه ضعف می باشد. مبادله کليدهای رمز در شبکه های بزرگ امری دشوار و مشکل است .علاوه بر اين ، اشتراک کليدهای رمز ، مستلزم اين واقعيت است که فرستندگان و گيرندگان می بايست معتبر بوده و قبل از برقراری ارتباط ، آشنائی لازم را نسبت به يکديگر داشته باشند( با تمام افراديکه قصد ارتباط ايمن با آنان وجود داشته باشد ) . همچنين ، اين نوع سيستم های رمزنگاری ، نيازمند استفاده از يک کانال ايمن به منظور توزيع کليدهای " رمز" می باشند . در صورتيکه چنين کانال ايمنی وجود داشته باشد ، چرا از آن به منظور ارسال تمامی پيام رمز استفاده نشود ؟ درسيستم های مبتنی بر وب که دارای تعاملات گذرا و کاربران متعددی می باشند، به امکانات قدرتمندتری در ارتباط با رمزنگاری نياز خواهد بود.بنابراين ، رمزنگاری مبتنی بر کليد، عملا" به منظورايجاد يک ارتباط ايمن به تنهائی کافی نخواهد بود. توزيع و عرضه کليد ( يکی از مسائل مهم در ارتباط با مديريت کليد ) ، از جمله مسائل مهم و درعين حال موثر به منظور شناخت سيستم های رمزنگاری جديد می باشد. رمزنگاری کليد خصوصی دارای نقشی مهم در پروتکل SSL است( به همراه رمزنگاری کليد عمومی نامتقارن ) .رمزنگاری کليد عمومی ( Public Key ) رمزنگاری کليد عمومی که از آن با نام رمزنگاری نامتقارن نيز ياد می گردد ، دارای يک تفاوت مهم با رمزنگاری کليد خصوصی است . رمزنگاری کليد عمومی از دو کليد متفاوت استفاده می نمايد : يک کليد برای رمزنگاری و کليدی ديگر برای رمزگشائی . در رمزنگاری کليد خصوصی ، فرض بر اين است که فرستنده و گيرنده دارای آگاهی لازم دررابطه با کليد استفاده شده در فرآيند رمزنگاری می باشند . در رمزنگاری کليد عمومی ، با استفاده از يک روش کاملا" ايمن يک کليد برای ارسال کننده اطلاعات ايجاد و وی با استفاده از کليد فوق ، اقدام به رمزنگاری و ارسال پيام رمز شده برای گيرنده می نمايد . امکان رمزگشائی پيام رمز شده صرفا" توسط دريافت کننده ، امکان پذير خواهد بود. در رمزنگاری کليد عمومی ، سيستم يک زوج کليد خصوصی و عمومی ايجاد می نمايد . کليد عمومی برای شخصی که از آن به منظور رمزنگاری يک پيام استفاده می نمايد ، ارسال می گردد. وی پس از رمزنگاری پيام با استفاده از کليد عمومی که دراختيار دارد ، پيام رمز شده را ارسال می نمايد . دريافت کننده با استفاده از کليد خصوصی ، اقدام به رمزگشائی پيام می نمايد .( ماهيت کليد خصوصی استفاده شده در رمزنگاری کليد عمومی ، مشابه کليد خصوصی استفاده شده در رمزنگاری کليد خصوصی نمی باشد ) .حتی اگر يک فرد مزاحم ، به کليد عمومی دستيابی پيدا نمايد وی نمی تواند با استفاده از آن اقدام به رمزگشائی پيام رمز شده نمايد ، چراکه رمزگشائی پيام ، صرفا" با استفاده از کليد خصوصی امکان پذير می باشد . برخلاف رمزنگاری کليد خصوصی ، کليد های استفاده شده در رمزنگاری کليد عمومی چيزی بمراتب بيشتر از رشته های ساده می باشند . کليد در اين نوع رمزنگاری دارای يک ساختار خاص با هشت فيلد اطلاعاتی است : از دو فيلد آن به منظور رمزنگاری با استفاده از کليد عمومی استفاده می گردد و شش فيلد ديگر به منظور رمزگشائی پيام با استفاده از کليد خصوصی مورد استفاده قرار می گيرد. در سيستم رمزنگاری کليد عمومی با توجه به عدم ضرورت مبادله رمز مشترک ، اولين مسئله در مديريت کليد برطرف می گردد. رمزنگاری کليد عمومی ، شامل مراحل زير است : • مرحله اول : وب سايت مورد نظر ، يک زوج کليد عمومی و خصوصی را ايجاد می نمايد . • مرحله دوم : وب سايت موردنظر ، کليد عمومی را برای کاربر ارسال می نمايد . • مرحله سوم : کاربر از کليد عمومی به منظور رمزنگاری داده مورد نظر خود استفاده می نمايد ( مثلا" شماره کارت اعتباری) • مرحله چهارم : کاربر پيام رمز شده ( در اين مثال عدد رمز شده ) را برای سرويس دهنده ارسال می نمايد .• مرحله پنجم : سرويس دهنده با استفاده از کليد خصوصی ، پيام رمز شده دريافتی را رمزگشائی می نمايد . سيستم های مدرن رمزنگاری : يک رويکرد ترکيبی در سيستم های جديد رمزنگاری از ترکيب رمرنگاری مبتنی بر کليد عمومی و کليد خصوصی ، استفاده می گردد. هر يک از روش های فوق دارای مزايای خاص خود بوده که با استفاده و ترکيب مزايای موجود در هر يک می توان يک مدل جديد رمزنگاری را ايجاد نمود. حجم عمليات محاسباتی در مدل رمزنگاری کليد عمومی بالا می باشد ( در مقايسه با مدل رمزنگاری کليد خصوصی ) . با توجه به سرعت مناسب مدل رمزنگاری کليد خصوصی ( متقارن ) در رابطه با حجم گسترده ای از اطلاعات ، در سيستم های رمزنگاری پيشرفته ، عموما" از مدل رمزنگاری کليد عمومی به منظور عرضه کليد استفاده شده و در ادامه از مدل رمزنگاری خصوصی به منظور رمزنگاری حجم بالائی از اطلاعات استفاده می گردد . از سيستم های پيشرفته رمزنگاری در پروتکل SSL و به منظور ايمن سازی تراکنش های وب و يا ايمن سازی مدل نامه های الکترونيکی نظير S/MIME که در محصولاتی نظير مرورگر نت اسکيپ و IE پيش بينی شده است ، استفاده می گردد . مسئله مديريت کليد در هر سيستم رمزنگاری ،مجموعه ای از مسائل عملی و سوالات مختلف در رابطه با وجود امنيت لازم ، ميزان اعتماد پذيری سيستم و رعايت حريم اطلاعات خصوصی ، مطرح می گردد. روش های رمزنگاری کليد عمومی و خصوصی که به آنان اشاره گرديد، دارای امکانات لازم به منظور پاسخگوئی وارائه اطمينان لازم در خصوص امنيت اطلاعات می باشند . مثلا" مرورگرهای وب از کليد عمومی يک وب سايت به منظور ارسال شماره کارت اعتباری برروی وب استفاده می نمايند . با روشی مشابه ، شخصی که به فايل ها و يا اطلاعات حفاظت شده و رمز شده دستيابی پيدا می نمايد ، می تواند با استفاده از يک کليد خصوصی ، اقدام به رمزگشائی آنان نمايد . در عمل ، هر يک از مسائل فوق ، نيازمند استفاده از يک کليد عمومی تضمين شده بوده که با استفاده از آن صحت عمليات رمزنگاری بين دو طرف درگير در فرآيند رمزنگاری تضمين و امکان دخالت افراد غير مجاز نيز سلب گردد . رويکرد فوق ، سوالات متنوع ديگری را ذهن ايجاد می نمايد : • چگونه می توان اطمينان حاصل نمود که کليد عمومی استفاده شده توسط مرورگر به منظور ارسال اطلاعات کارت اعتباری ، همان کليد عمومی مورد نظر وب سايت دريافت کننده اطلاعات کارت اعتباری می باشد؟ ( کليد عمومی تقلبی نباشد ) . • چگونه می توان با اطمينان اقدام به مبادله کليدهای عمومی خود برای متقاضيان نمود تا آنان با استفاده از آن اقدام به رمزنگاری و ارسال اطلاعات نمايند ؟ به منظور پاسخگوئی به اين نوع از سوالات و رفع نگرانی های موجود ، می بايست فرآيند نسبت دهی يک کليد عمومی ( يک ارتباط ايمن با يک کليد عمومی ، آغاز می گردد) به يک entity ( يک شی دلخواه که در يک تراکنش فعاليت دارد ) بصورت ايمن و مطمئن انجام شود ( Secure Binding ) .برای ايجاد امنيت به چهار مولفه نياز می باشد : رمزنگاری ، الگوريتم های Hash ، امضای ديجيتال و گواهينامه های ديجيتال رمزنگاری ، فرآيندی است که هدف اصلی آن تبديل اطلاعات بگونه ای است که برای تمامی افراد بجزء افراد تائيد شده ، اطلاعات نامفهوم و عملا" غيرقابل استفاده باشد . در فرآيند فوق ، از فرمول های رياضی (الگوريتم های رمزنگاری ) و اعداد ( کليد ) ، به منظور رمزنگاری و رمزگشائی اطلاعات استفاده می شود . الگوريتم های رمزنگاری به دو گروه عمده تقسيم می گردند : • الگوريتم های محدود : در اين نوع الگوريتم ها ، محور امنيت اطلاعات بر محرمانه نگه داشتن الگوريتم استفاده شده در فرآيند رمزنگاری استوار است . • الگوريتم های مبتنی بر کليد : در اين نوع الگوريتم ها ، کليد محرمانه تلقی شده و الگوريتم می تواند در دسترس عموم باشد . در اين رابطه از دو مدل رمزنگاری عمده استفاده می گردد : کليد خصوصی ( متقارن ) : فرستنده و گيرنده از يک کليد يکسان به منظور رمزنگاری و رمزگشائی استفاده می نمايند . کليد عمومی ( نامتقارن ) : به ازای هر کاربر از دو کليد استفاده می شود. يکی از کليدها عمومی بوده و در دسترس همگان قرار داشته و کليد دوم بصورت محرمانه می باشد. ويژگی مدل رمزنگاری کليد خصوصی • رمزنگاری و رمزگشائی داده با استفاده از کليد يکسانی انجام می شود . • تمامی کاربرانی که در يک گروه عضويت داشته و قصد اشتراک داده را بين خود دارند ، می بايست دارای کليد يکسانی باشند . • در صورتيکه يک کليد د چار مشکل گردد ( لورفتن ) ، تمامی کليد ها می بايست تعويض و با کليدی جديد جايگزين گردند . • مهمترين مسئله در ارتباط با اين مدل رمزنگاری ، عدم وجود امنيت لازم به منظور توزيع کليد است . ويژگی مدل رمزنگاری کليد عمومی • عدم استفاده از کليدهای مشابه • هر کاربر دارای يک زوج کليد ( عمومی ، خصوصی ) می باشد . از کليد عمومی به منظور رمزنگاری داده و از کليد خصوصی به منظور رمزگشائی داده استفاده می گردد. • اين مدل رمزنگاری تقريبا" 500 مرتبه کندتر از رمزنگاری کليد خصوصی ( متقارن ) است . • از مدل رمزنگاری عمومی به منظور مبادله کليد خصوصی و امضای ديجيتال استفاده می شود . Hash يک Hash که به آن Checksum ، پيام Digest و يا اثرانگشت ، نيز گفته می شود ، فرآيندی است که بصورت رياضی حجم يک جريان از داده را به يک طول ثابت کاهش می دهد ( معمولا" 128 و يا 160 بيت ) . عملکرد hash ، مشابه اثرانگشت يک شخص می باشد. اثرانگشت ، پارامتری منحصربفرد به منظور تشخيص هويت افراد بوده و در ادامه با استفاده از آن امکان دستيابی به ساير مشخصات افراد نظير : رنگ چشم ، قد ، جنسيت و ساير موارد دلخواه ، فراهم می گردد . اکثر توابع Hash از لحاظ رمزنگاری دارای عملکردی مشابه توابع رمزنگاری می باشند . در حقيقت ، برخی توابع hash صرفا" تغييرات اندکی را در توابع رمزنگاری ايجاد نموده اند . اکثر عمليات با دريافت يک بلاک از داده شروع و در ادامه با استفاده از يک فرآيند تکرارشونده و بکارگيری يک الگوريتم رمزنگاری ، تغييرات لازم در ارتباط با بيت ها ، اعمال می شود. hash ، دارای ويژگی های مهم زير می باشد :• امکان استنتاج ورودی از طريق خروجی وجود ندارد . • نمی توان دو ورودی را پيدا کرد که به ازای آنان خروجی يکسانی توليد گردد : احتمال توليد مقادير Hash يکسان برای دو مجموعه متفاوت از داده ها کمتر از 001 . / درصد است . الگوريتم های hashing ، از يک تابع ايمن رمزنگاری نظير Message Digest 5)MD5) و يا Secure Hash Algoritm)SHA) به منظور توليد يک مقدار Hash مرتبط با داده ورودی استفاده می نمايند . Hash ، يک نوع خاص از رمزنگاری يک طرفه است . برخی افراد ، hashing را به عنوان يک مدل رمزنگاری تلقی می نمايند . Hashing عملا" يک مدل رمزنگاری نمی باشد چراکه Hash نمی تواند رمزگشائی گردد ( بدست آوردن مقدار ورودی با اسنتاد و آناليز مقدار خروجی ) . امضای ديجيتال امضای ديجيتال ، ماحصل رمزنگاری مقدار Hash داده مبادله شده بوده و روشی ايمن به منظور امضای الکترونيکی اطلاعات با استفاده از کدها ويا علائمی است که از لحاظ الکترونيکی معادل يک امضای دستی می باشند. امضای ديجيتالی، مبتنی بر ترکيب ايده سنتی Hashing داده و رمزنگاری کليد عمومی است .يک مرکز معتبر صدور گواهينامه های ديجيتال ، گواهينامه های ديجيتالی صادرشده را به کليدهای عمومی مربوط به هر يک نسبت می دهد . فرآيند امضاء ، مخالف فرآيند رمزنگاری است : از کليد خصوصی به منظور رمزنگاری Hash و از کليد عمومی برای بررسی صحت امضاء ( رمزگشائی ) استفاده می شود . فرآيند امضای داده توسط فرستنده پيام : • دريافت پيام اوليه و محاسبه يک مقدار Hash با استفاده از يک الگوريتم hashing • رمزنگاری Hash توسط يک تابع رمزنگاری و اعمال کليد خصوصی توسط فرستنده پيام ( پيام اوليه به همراه مقدار Hash رمز شده ، يک پيام ديجيتالی امضاء شده را تشکيل می دهند ) . • ارسال پيام ديجيتالی امضاء شده برای گيرنده فرآيند بررسی صحت امضاء ارسالی همراه داده : • پس از دريافت پيام توسط گيرنده ، در ابتدا ، Hash رمز شده با استفاده از کليد عمومی فرستنده رمزگشائی می گردد ( Hash رمزگشائی شده ) . • محاسبه محلی مقدار Hash پيام ارسالی با استفاده از يک الگوريتم Hashing • مقايسه نتايج بدست آمده در مراحل قبل : Hash رمزگشائی شده با مقدارمحلی Hash مقايسه و در صورتيکه نتيجه يکسان باشد ، صحت و اعتبار پيام ارسال شده توسط فرستنده تائيد می گردد . لازم است به اين موضوع دقت شود که ضرورتی به رمزنگاری محتوی پيام وجود نداشته و صرفا" امضای ديجيتالی رمز می گردد( مگر اينکه شرايط خاصی در ارتباط با محرمانگی محتوی وجود داشته باشد که در چنين مواردی می بايست محتوی نيز رمزنگاری گردد ) . در صورتيکه به هر دليلی محتوی پيام توسط افراد غيرمجاز تغيير داده شود ، Hash رمز شده اوليه با مقداری که بصورت محلی مجددا" محاسبه می گردد ، مطابقت نداشته و صحت امضای فرستنده تائيد نمی گردد . همچنين ، ايجاد يک امضای تقلبی عملا" غيرممکن است ، چراکه افراد غير مجاز آگاهی لازم در ارتباط با کليد خصوصی را دارا نمی باشند ( رمزنگاری مقدار محاسبه شده Hash با در نظر گرفتن کليد خصوصی فرستنده انجام خواهد شد ) . گواهينامه ديجيتال قبل از اينکه کاربر B پيامی شامل امضای ديجيتال مربوط به کاربر A را قبول نمايد ( پذيرش ) ، می بايست اطمينان لازم در خصوص تعلق کليد عمومی به کاربر A را کسب نموده و مطمئن گردد که شخص ديگری خود را به عنوان کاربر A ، وانموده نکرده باشد. يکی از روش های موجود به منظور حصول اطمينان از ارسال پيام توسط کاربر A ، استفاده از يک مرکز معتبر به منظور تائيد تعلق کليد عمومی به کاربر A ، می باشد. چنين مراکزی CA) Certification Authority) ناميده می شوند. پس از تائيد هويت کاربر A ، مرکز صدور گواهينامه های ديجيتال ، پيامی شامل نام و کليد عمومی A صادر می نمايد . اين پيام ، گواهينامه ديجيتال ناميده می شود. گواهينامه ديجيتال ، يک فايل الکترونيکی است که بصورت منحصربفرد افراد و يا وب سايت ها را بر روی اينترنت شناسائی و امکان ارتباطات ايمن و محرمانه را فراهم می نمايد.عملکرد گواهينامه ديجيتال ، مشابه کارت شناسائی و يا گواهينامه رانندگی است . کارت های شناسائی با توجه به مجوزهای يک سازمان مسئول ، صادر می گردند . زمانيکه يک فرد درخواست يک کارت ملی را می نمايد ، يک موسسه مسئول ، بررسی لازم در ارتباط با هويت فرد متقاضی را انجام و پس از طی مراحل قانونی ( و ملزم نمودن متقاضی به تبعيت از قوانين موجود ) ، کارت شناسائی وی صادرمی گردد . زمانيکه يک کارت شناسائی نظير يک گواهينامه رانندگی صادر و به ديگران ارائه می گردد ، آنان قادر به شناسائی مالک آن می باشند. اين نوع کارت ها دارای مزايای امنيتی زير می باشند :• شامل اطلاعات شخصی به منظور تسهيل در شناسائی و رديابی صاحب کارت • شامل عکس و در صورت لزوم امضای مالک آن بوده تا امکان شناسائی موثرتر صاحب آن فراهم گردد . • شامل اطلاعات لازم و مورد نياز در ارتباط با شناسائی و تماس با مرکز صادرکننده مجوز • مقاوم در مقابل دستکاری و جعل • صادر شده توسط يک مرکز مجاز تا در صورت بروز شرايطی خاص نظير گم شدن و يا سرقت ، امکان باطل نمودن آن وجود داشته باشد. گواهينامه های ديجيتال توسط مراکز مجاز و معتبر ( CA) صادر و از آنان به منظور حصول اطمينان از شناسائی online موجوديت های متفاوت نظير افراد ، سايت ها و يا کامپيوترها ، استفاده می گردد . يک گواهينامه ديجيتال شامل اطلاعات متفاوتی در ارتباط با تشخيص هويت مالک آن بوده تا بتواند وی را به عنوان يک موجوديت بر روی شبکه ، شناسائی نمايد . گواهينامه ديجيتال يک ساختمان داده تعريف شده بر اساس استاندارد X.509 می باشد . در اين ساختمان داده اطلاعات متنوعی ذخيره می گردد. يک CA ، از کليد خصوصی خود به منظور شناسائی و تائيد گواهينامه های صادر شده توسط خود ، استفاده می نمايد . يکی از اطلاعات مهمی که در ساختمان داده فوق ، قرار می گيرد ، امضای ديجيتال مربوط به CA می باشد . CA ، يک مقدار Hash را در ارتباط با گواهينامه صادر شده ، ايجاد و آن را با استفاده از کليد خصوصی خود رمز و در نهايت آن را در گواهينامه صادر شده قرار می دهد . هر يک از کاربران می توانند به منظور اطمينان از معتبر بودن گواهينامه ديجيتالی صادر شده ، از تابع hash به همراه کليد عمومی CA استفاده نمايند. PKI ( زيرساخت کليد عمومی ) ، از فرمت X.509 نسخه شماره سه گواهينامه ديجيتال استفاده می نمايد . • شماره نسخه : شماره نسخه فرمت گواهينامه را نشان می دهد ( مثلا" نسخه شمار ه سه ) • شماره سريال گواهنيامه : يک شماره سريال منحصربفرد که توسط CA ، در نظر گرفته شده تا در ادامه امکان رديابی آن و باطل نمودن آن وجود داشته باشد. • شناسه الگوريتم گواهينامه : الگوريتم های رمزنگاری کليد عمومی و hashing که مراکز CA از آنان به منظور تائيد ديجيتالی گواهينامه ها استفاده می نمايند . • مرکز صادر کننده : نام مرکز صادرکننده CA را مشخص می نمايد. • مدت اعتبار : تاريخ شروع و سررسيد گواهينامه را مشخص می نمايد . • Subject : نام مالک گواهينامه را مشخص می نمايد. • اطلاعات کليد عمومی subject : کليد عمومی و ليستی از الگوريتم های رمزنگاری کليد عمومی را مشخص می نمايد . • شناسه منحصربفرد صادرکننده : اطلاعات اختياری که در صورت ضرورت بصورت منحصربفرد اطلاعات صادرکننده را مشخص می نمايد . • شناسه منحصربفرد مالک گواهينامه : اطلاعات اختياری که در صورت ضرورت بصورت منحصربفرد اطلاعات صاحب گواهينامه را مشخص می نمايد . • ضمائم : اطلاعات اضافه ای که زير ساخت PKI درصورت ضرورت استفاده می نمايد. • امضای ديجيتال مجاز گواهينامه : امضای ديجيتالی CA که در آخرين مرحله ايجاد گواهينامه ، توليد می گردد . استفاده از گواهينامه های ديجيتال ، اعتبار يک کليد عمومی و انتساب آن به يک فرد معتبر را امکان پذير می نمايد. بدين ترتيب وضعيت مديريت کليد بهبود يافته و گيرندگان گواهينامه های ديجيتال قادر به تائيد CA ، با توجه به آگاهی از کليد عمومی آن می باشند. گيرندگان گواهينامه های ديجيتال ، در مقابل اينکه از کليدهای عمومی متعلق به تمامی کاربران آگاهی داشته باشند ، با آگاهی از صرفا" يک کليد عمومی (مربوط به CA ) ، قادر به تائيد هويت ارسال کنندگان اطلاعات ،خواهند بود. مراکز CA ، دارای ويژگی های زير می باشند : • در صورت تائيد CA صادرکننده گواهينامه توسط کاربر ، امکان تائيد گواهينامه نيز وجود خواهد داشت . • مسئوليت تائيد و معتبرسازی تمامی مشترکين • مسئوليت صدور و مديريت گواهينامه ها ( درخواست های ارسالی توسط نامه الکترونيکی و يا اينترفيس های وب ) . • مسئوليت ابطال و يا تمديد گواهينامه های صادر شده • مسئوليت ايجاد سياست ها و رويه ها • چندين CA می تواند در يک ساختار سلسله مراتبی وجود داشته باشد. در صورتيکه CA ريشه معتبر شناخته گردد، هر يک از مراکز CA در سطوح پائين تر نيز معتبر شناخته خواهند ش.د مشاهده گواهينامه های ديجيتال برای مشاهده آخرين وضعيت گواهينامه های ديجيتال بر روی سيستم خود ، برنامه IE را فعال نموده و از طريق منوی Tools گزينه Internet Options را فعال و درادامه با انتخاب Content Tab و فعال نمودن Certificate می توان از وضعيت گواهينامه های ديجيتال ، آگاهی يافت .انتقال اطلاعات حساس بر روی يک شبکه مستلزم بکارگيری مکانيزمی است که سه ويژگی زير را تضمين نمايد: • امنيت : داده ارسالی نمی بايست توسط افراد غير مجاز، استفاده ( خواندن ) گردد . • هويت : افراد شرکت کننده در ارتباط همان افرادی می باشند که ادعا می نمايند . • غيرجعلی بودن اطلاعات : داده دريافت شده در مقصد با داده ارسال شده در مبداء يکسان بوده و اطلاعات دستکاری نشده باشد. تکنولوژی هائی که يک ارتباط ايمن را ارائه می نمايند ، می بايست مبتنی بر مکانيزمی باشند که سه ويژگی فوق را تضمين نمايند . اينگونه تکنولوژی ها ، عموما" از الگوريتم های رمزنگاری استفاده نموده و با رمز نمودن اطلاعات ، عملا" امکان رمزگشائی و دستيتابی به داده اوليه توسط افراد غير مجاز را سلب می نمايند. يکی از بهترين الگوريتم های رمزنگاری در حال حاضر ، " رمزنگاری کليد نامتقارن ( کليد عمومی ) " است . نحوه عملکرد اين مدل رمزنگاری ساده بوده ولی در آن از الگوريتم های پيچيده رياضی استفاده شده است .مدل رمزنگاری فوق ، قادر به تامين سه ويژگی اشاره شده می باشد . در ادامه با اين مدل رمزنگاری بيشتر آشنا شده و نحوه برخورد آن در جهت تامين هر يک از ويژگی های فوق را بررسی می نمائيم . رمزنگاری کليد عمومی ( نامتقارن ) فرض کنيد دو کاربر قصد مبادله اطلاعات بر روی يک شبکه را با استفاده از يک روش ايمن داشته باشند . گيرنده دارای دو کليد است که از لحاط رياضی به نوعی با يکديگر مرتبط شده اند. کليد ، نوع خاصی از داده است که امکان رمزنگاری و يا رمزگشائی داده را فراهم می نمايد. دوکليد فوق دارای يک ارتباط و وابستگی خاص با يکديگر می باشند . در صورتيکه داده با استفاده از يکی از آنان رمز گردد ، صرفا" با استفاده از کليد دوم ، امکان رمزگشائی داده رمز شده و بازيابی اطلاعات اوليه ، وجود خواهد داشت ( و بالعکس ) . کليدی که معمولا" بين کاربران مبادله می گردد ، " کليد عمومی" و کليدی که نزد افراد نگهداری می گردد ، " کليد خصوصی" ، ناميده می شود. دريافت کننده ،کليد خصوصی خود را هرگز آشکار ( فاش کردن ) نمی نمايد ولی می تواند در صورت تمايل کليد عمومی خود را در اختيار افراد ديگر قرار دهد . در صورتيکه شخصی (فرستنده ) قصد ارسال داده محرمانه برای شخص ديگری (گيرنده) را داشته باشد ، وی در ابتدا اطلاعات را با استفاده از کليدعمومی گيرنده، رمز و در ادامه اطلاعات رمز شده را برای گيرنده ارسال می نمايد. صرفا" فردی ( يک گيرنده ) که دارای کليد خصوصی مرتبط با کليد عمومی استفاده شده در مبداء به منظور رمزنگاری می باشد ، قادر به رمزگشائی اطلاعات خواهد بود . رمزنگاری کليد عمومی و امنيت روش رمزنگاری کليد عمومی ، مبتنی بر رابطه رياضی بين کليدهای عمومی و خصوصی بوده و دارای قدرت مناسب و تضمين لازم در خصوص ارائه امنيت بالا در مقابل تهاجمات اطلاعاتی است .ارتباط رياضی بين کليد عمومی و خصوصی بسيار پيچيده می باشد . رابطه موجود مبتنی بر مضرب اعداد بزرگ است . مضرب استفاده شده يک عدد دويست رقمی می باشد که با توجه به امکانات سخت افزاری موجود به چهار ميليارد سال زمان به منظور تشخيص ارتباط موجود بين دو کليد ، نياز می باشد( با اين فرض که زمان اجرای هر دستورالعمل يک ميکروثانيه در نظر گرفته شود) . همانگونه که ملاحظه می گردد امنيت روش رمزنگاری فوق ، بسيار بالا می باشد.رمزنگاری کيلد عمومی، زيرساخت اساسی و اوليه در يک ارتباط ايمن بر روی يک شبکه را فراهم نموده و از آن در پروتکل های ارتباطی ايمن نظير SSL)Secure Socket Layer) استفاده می گردد. پروتکل SSL ، يک مدل handshake امنيتی است که از آن به منظور ارائه يک ارتباط ايمن بين سرويس دهنده و سرويس گيرنده ، استفاده می گردد . رمزنگاری کليد عمومی و تشخيص هويت رمزنگاری کليد عمومی عليرغم دارا بودن پتانسيل لازم در خصوص ايجاد يک ارتباط ايمن ،تضمين لازم در خصوص اينکه فرستنده همان شخصی است که ادعا می نمايد را ارائه نمی نمايد .در چنين وضعيتی ، به مدلی به منظور بررسی و تائيد هويت افراد ، نياز می باشد.فرض کنيد شما نامه ای الکترونيکی را از شخصی دريافت نموده ايد که می دانيد متعلق به يکی از دوستانتان است . به منظور ممانعت از خواندن متن نامه توسط افراد غير مجاز ، از مدل رمزنگاری کليد عمومی که به آن اشاره گرديد ، استفاده می گردد. بدين ترتيب اطمينان لازم در خصوص عدم خواندن اطلاعات محرمانه شما توسط ساير افراد، حاصل می گردد. اما يک سوال باقی می ماند و آن اينکه چگونه مطمئن می گرديد که نامه ارسالی ، توسط دوست شما ارسال شده است ؟ کليد عمومی شما می تواند توسط هر شخص ديگر دريافت گردد و چنين شخصی می تواند خود را به عنوان دوست شما قلمداد نموده و يک نامه جعلی را برای شما ارسال نمايد . در چنين مواردی ، تشخيص هويت و شناسائی فرد ارسال کننده پيام بسيار حائز اهميت می باشد . صرفا" با حصول اطمينان از شناسائی و تائيد فرد ارسال کننده است که می توان به صحت نامه ارسال شده ، اطمينان نمود . موضوع فوق ، يکی از مسائل اساسی و مهم در برنامه های وب تجارت الکترونيکی محسوب می گردد . در چنين برنامه های تشخيص و شناسائی افراد درگير در يک ارتباط بسيار حائز اهميت می باشد . کاربران تمايل دارند که از سايت هائی کالائی را خريداری نمايند که نسبت به هويت و معتبر بودن آنان اطمينان لازم وجود داشته باشد و فروشندگان نيز می بايست اطمينان حاصل نمايند که مشتريان و خريداران آنان ، دقيقا" همان افرادی می باشند که ادعا می نمايند . به عبارت ديگر ، هويت خريداران کالا و يا خدمات می بايست قبل از خريد ،شناسائی و تائيد گردد . مسئله تشخيص هويت می تواند به به ساير موارد نيز تعميم يابد که در آن هدف تشخيص هويت فردی است که قفصد مبادله اطلاعات با آن وجود دارد . تشخيص هويت ، مکانيزمی به منظور شناسائی يک فرد ، سازمان ، شرکت و يا موسسه می باشد . در حقيقت از اين طريق يک موجوديت واقعی نظير انسان و يا يک شرکت به يک موجوديت اينترنتی نظير يک وب سايت ، يک مرورگر وب و يا يک برنامه پست الکترونيکی ، مپ می گردد . دراين رابطه و به منظور ارائه راهکار مناسب در جهت تشخيص هويت وشناسائی افراد درگير در يک ارتباط ، می توان از همان روش رمزنگاری کليد عمومی (نامتقارن) که در بخش قبل به آن اشاره گرديد، استفاده نمود. چيزی که با استفاده از کليد عمومی رمز می شود را می توان صرفا" با استفاده از کليد خصوصی رمزگشائی نمود. عکس حالت فوق نيز صادق است . يعنی چيزی که با استفاده از کليد خصوصی رمز می شود را می توان صرفا" با استفاده از کليد عمومی رمزگشائی نمود. بنابراين با تعويض نقش زوج کليد ( عمومی ، خصوصی ) می توان مکانيزمی را به منظور بررسی و تشحيص هويت افراد ايجاد نمود. فرستنده ، اقدام به ارسال پيامی می نمايد که با استفاده از کليد خصوصی خود آن را رمز نموده است ، گيرنده با استفاده از کليد عمومی فرستنده ، قادر به رمزگشائی پيام ارسالی می باشد . بدين ترتيب اطمينان لازم در خصوص دريافت پيام از صاحب واقعی مرتبط با کليد خصوصی ، فراهم می گردد. رمزنگاری کليد عمومی و غيرجعلی بودن اطلاعات بررسی هويت افراد مستلزم فرآيند ديگری به منظور تشخيص اصالت داده ارسالی ( غيرجعلی بودن ) نيز می باشد.در اين رابطه هدف ، حصول اطمينان از اين موضوع است که داده دريافتی ، همان داده ارسال شده توسط فرستنده است. با توجه به ماهيت رمزنگاری کليد عمومی ، در صورتيکه يک پيام جعل گردد، دريافت کننده قادر به رمزگشائی آن با استفاده از کليد عمومی فرستنده ، نخواهد بود. عليرغم موضوع فوق ، در برخی حالات ، ممکن است قصد ارسال داده شفاف (Plain ) وجود داشته باشد. در چنين مواردی لازم است ، گيرنده امکان تشخيص هويت ارسال کننده و غير جعلی بودن پيام را دارا باشد. با استفاده از يک امضای ديجيتالی به افراد اجازه داده شود که بررسی لازم در خصوص جعلی نبودن يک داده شفاف (plain ) را انجام دهند. يک امضای ديجيتالی ، مشابه يک امضای دستی و معمولی بوده و می توان از آن به منظور تائيد هويت فرستده و اطمينان از عدم تغيير داده ( سند ؛ يک پيام ، يک عنصر نرم افزاری ) در زمان ارسال ، استفاده نمود.امضای ديجيتال از رشته ای که hash و يا Checksum ناميده می شود ، مشتق شده و پس از محاسبه با استفاده از داده ورودی ، با استفاده از کليد خصوصی فرستنده ، رمز می گردد. hash مشابه يک اثرانگشت بوده و با استفاده از الگوريتم های Hash که حجم بالائی از داده را دريافت و بخش بمراتب کوچکتری را برمی گردانند ( معمولا" يک طول ثابت ) ، ايجاد می شود.الگوريتم های Hash ، تضمين لازم در خصوص عدم محاسبه يک مقدار hash يکسان برای داده های ورودی متفاوت را ارائه می نمايند. مکانيزم امضای ديجيتال ، به صورت منخصربفرد رشته hash را به سند و کليد خصوصی مالک سند ، نسبت می دهد . عدم جعلی بودن يک سند می تواند با رمزگشائی امضای ديجيتال با استفاده از کليد عمومی فرستنده ( شناسائی هويت فرستنده پيام ) ، محاسبه محلی hash و مقايسه آن با چيزی که دريافت شده است ، محقق گردد . فرآيند توليد امضای ديجيتالی برای يک سند، signing ناميده می گردد .فرآيند فوق ، محتوی يک سند را تغيير نداده و صرفا" يک امضای ديجيتالی توليد که می توان آن را همراه سند و يا بصورت جداگانه ارسال نمود.گواهينامه ها و مراکز صدور گواهينامه ها همانگونه که ملاحظه گرديد ، رمزنگاری کليد عمومی ، مکانيزم لازم به منظور تامين سه ويژگی اشاره شده ( امنيت ، تشخيص هويت ، عدم جعلی بودن ) را در رابطه با ايجاد يک ارتباط ايمن ، ارائه می نمايد . در سه ويژگی اشاره شده ، توزيع کليد عمومی و تطبيق آن با کليد خصوصی مربوطه از ارکان بسيار مهم در مدل رمزنگاری کليد عمومی محسوب می گردد . به عبارت ديگر ، در صورت تمايل برای ارسال يک پيام رمز شده برای فردی خاص ، می بايست پردازش لازم در خصوص کليد عمومی وی صورت پذيرد.در موارديکه يک سند sign شده دريافت می گردد ، مجددا" نيازمند پردازش کليد عمومی به منظور بررسی صحت و عدم جعلی بودن آن ، می باشد.در صورت دريافت يک کليد عمومی ، آيا اطمينان لازم در خصوص اين موضوع وجود دارد که فرد ارسال کننده ،همان شخصی است که انتظار داريم ؟ همواره اين امکان وجود خواهد داشت که يک کليد عمومی اشتباها" برای افراد ارسال گردد . فراموش نکنيم که رمزنگاری کليد متقارن ، صرفا" تضمين لازم در خصوص تطبيق کليدها را ارائه نموده و در رابطه با تعلق(مالکيت ) يک کليد عمومی به شخصی خاص ، سکوت می نمايد.گواهينامه ها ( تائيديه ها) ، امکانات لازم در خصوص برطرف نمودن چنين مسائلی را ارائه می نمايند . تکنولوژی گواهينامه ، امکان شناسائی منحصربفرد افراد را فراهم می نمايد . پس از شناسائی يک فرد و تائيد گواهيينامه ، امکان تائيد آنان توسط يک برنامه معتبر و امين و يا سرويس دهنده ، فراهم خواهد شد . تکنولوژی گواهينامه محدود به تائيد فرد خاصی نمی باشد .از تکنولوژی فوق ، به منظور تائيد اسنادی نظير نامه های الکترونيکی و يا ساير برنامه ها ئی که قادر به حمايت از رمزنگاری گواهينامه می باشند ، استفاده می گردد . يک گواهينامه چيست ؟ گواهيينامه ديجيتال ،رکوردی منحصربفرد مشتمل بر اطلاعاتی ضروری به منظور بررسی هويت يک فرد و يا يک سازمان می باشد . گواهينامه های ديجيتال از فرمت استاندارد X.509 تبعيت می نمايند . استاندارد فوق ، برخی از ملزومات موردنياز گواهينامه را تشريح می نمايد : فرمت نسخه استفاده شده توسط گواهينامه ، شماره سريال گواهينامه ، شناسه الگوريتم استفاده شده به منظور تائيد گواهينامه ،مرکز صادرکننده گواهينامه ، تاريخ صدور و سررسيد اعتبار گواهينامه ، مشخصات صاحب گواهينامه ، کليد عمومی صاحب گواهينامه ، امضای ديجيتال مرکز صادر کننده گواهينامه . هر يک از فيلدهای اطلاعاتی فوق متناظر با فيلدهای خاصی در ساختار تعريف شده برای يک گواهنيامه می باشد. گواهينامه ها ، ممکن است شامل اطلاعات ديگری نظير آدرس پستی ، آدرس پست الکترونيکی ، نام کشور ، سن ، جنسيت نيز باشند . اطلاعات اضافی فوق اختياری بوده و بستگی به نوع خاص گواهينامه دارد . مراکز صدور گواهينامه (CA:Certificate Authority )مراکز صدور گواهينامه که از آنان با عنوان CA نيز نام برده می شود ،مراکزی امين و معتبر بوده که مسئوليت تطبيق کليدها ی عمومی به منظور شناسائی و تائيد هويت را برعهده دارند. به عبارت ديگر ، مراکز فوق تعلق يک کليد عمومی خاص به يک کاربر معتبر را تائيد می نمايند . مراکز CA ، مسئوليت صدور ، ابطال و تمديد يک گواهينامه را برعهده دارند. مراکز CA ،همچنين می بايست رويه های بسيار دقيق و سختگيرانه ای را به منظور تائيد افراد و سازمان ها ئی که درخواست گواهنيامه می نمايند را نيز دنبال نمايند .بدين ترتيب ، پس از تائيد يک فرد و يا سازمان توسط يک مرکز معتبر و امين CA ، امکان تطبيق کليد ( انطباق کليد عمومی با کليد خصوصی مرتبط با آن ) آنان از يک مرکز ايمن ، فراهم می گردد. عملکرد چنين مراکزی نظير دفاتراسناد رسمی در اينترنت است . در ساختار گواهينامه ، دو فيلد اطلاعاتی مرتبط با CA نيز وجود دارد : نام صادرکننده گواهينامه و امضای ديجيتالی صادرکننده . وجود فيلدهای فوق در گواهينامه صادر شده ، تضمين لازم در خصوص تعلق کليد عمومی به صاحب آن را ارائه می نمايد.بدين ترتيب مسئله امين بودن از افراد به مراکز CA منتقل می گردد.وجود يک مرکز امين و معتبر ، از جمله مهمترين دلايل حضور CA ، محسوب می گردد . در حال حاضر ، سازمان های متعددی ، اقدام به صدور گواهينامه می نمايند و هر روز نيز تعداد آنان افزايش می يابد . زمانيکه دو کاربر و يا دو سازمان قصد مبادله گواهينامه را داشته باشند ، هر يک از آنان می تواند هويت طرف مقابل خود را با استفاده از تائيديه مراکز CA و گواهينامه های صادرشده توسط مراکز CA ، انجام دهد. هر گواهينامه شامل کليد عمومی مربوط به خود نيز می باشد ، بنابراين می توان از آن به منظور رمزنگاری داده برای ارسال به صاحب گواهينامه استفاده نمود. گواهينامه ها همچنين شامل امضای ديجيتال مرکز CA صادرکننده گواهينامه نيز می باشند. يک امضای ديجيتال با استفاده از کليد خصوصی مولف سند ايجاد می گردد . بنابراين به منظور بررسی يک گواهينامه که توسط يک مرکز CA خاص تائيد شده است ، به کليد عمومی مرکز CA نيز نياز خواهد بود. کليد ها ی عمومی اکثر مراکز CA به همراه مرورگرها ، برنامه های پست الکترونيکی و ساير پکيج های نرم افراری توزيع می گردد .انواع گواهينامه ها در اينترنت از چهار نوع گواهينامه ديجيتال استفاده می گردد که هر يک دارای حوزه عملکردی خاص خود می باشند : • گواهينامه های سرويس دهنده ، که از آنان با نام Server IDs نيز نام برده می شود،به سرويس دهندگان امکان استفاده از يک پروتکل ايمن ارتباطی نظير SSL را خواهند داد . گواهينامه های فوق ، امکان شناسائی سرويس دهنده و يا وب سايت مربوطه را برای کاربران نيز فراهم می نمايد( قبل از ارسال اطلاعات محرمانه توسط کاربران ) .• گواهينامه های شخصی ، مسوليت شناسائی افراد را برعهده داشته و ممکن است به منظور تائيد کاربران در يک سرويس دهنده و يا فعال نمودن نامه الکترونيکی ايمن، مورد استفاده قرارگيرند. • گواهينامه های ناشر نرم افزار ، به منظور تائيد نرم افزارهای توزيع شده بر روی اينترنت استفاده می گردند. • گواهينامه های مراکز CA ، باعث شناسائی يک CA می گردند. مراکز CA را می توان به دو گروه عمده تقسيم نمود : مراکز CA ريشه و مراکز CA ميانی . تفاوت بين اين دو گروه بشرح زير است : يک مرکز CA ريشه ، قادر به صدور هر نوع گواهينامه بوده و شناسائی و تائيد آنان توسط خود مرکز انجام می شود. يک مرکز CA ميانی ، قادر به صدور هر نوع گواهينامه بجزء يک گواهينامه برای خودش ، می باشد.گواهينامه صادر شده توسط يک مرکز CA ريشه ، تنها نوع گواهينامه ای است که صادرکننده و مالک گواهينامه متعلق به يک محل بوده و مشابه يکديگر می باشند. اينچنين مراکز ، می توانند برای يک مرکز CA ميانی ديگر ، گواهينامه صادر نمايند و يک مرکز CA ميانی نيز می تواند يک گواهينامه برای يک مرکز CA ميانی ديگر صادر نمايد . نوع گواهينامه صادر شده توسط يک مرکز CA برای مرکز CA ديگر ، گواهينامه CA ناميده می شود . ماحصل فرآيند فوق ، ايجاد يک ساختار سلسله مراتبی CA است . يکی از مزايای مهم ساختار سلسله مراتبی فوق ، بررسی و تائيد گواهينامه در تعدادی اندک از مراکز ريشه CA ، می باشد. به عبارت ديگر در صورتيکه يک مرکز CA تائيد گردد ، تمامی مراکز زيرمجموعه ( مراکز ميانی CA ) نيز تائيد خواهند شد .دريافت يک گواهينامه سرويس دهنده در صورتيکه تصميم به گرفتن يک گواهينامه وجود داشته باشد ، می بايست با يک مرکز CA تماس گرفته شود. فرآيند دريافت يک گواهينامه که Enrollment ( ثبت نام ) ناميده می شود ، با توجه به نوع گواهينامه متفاوت می باشد . همانگونه که اشاره گرديد ، يک گواهينامه سرويس دهنده ، مسئوليت شناسائی يک سرويس دهنده را با استفاده از پروتکل SSL برای يک ارتباط ايمن بر روی وب ، برعهده دارد. زمانيکه يک مرورگر ارتباط خود را با يک سرويس دهنده وب تائيد شده از طريق پروتکل HTTPS ( نسخه ايمن پروتکل HTTP ) برقرار می نمايد ، کليد عمومی سرويس دهنده را از طريق گواهينامه مربوطه خود دريافت می نمايد . بدين ترتيب مرورگر ، قادر به شناسائی ايمن صاحب سرويس دهنده و استفاده از کليد عمومی وی به منظور رمزنگاری داده می باشد .به منظور فعال نمودن يک سرويس دهنده وب برای استفاده از SSL و گواهينامه ها ، می بايست يک رويه خاص با توجه به نوع سرويس دهنده وب و مرکز صادر کننده CA ، دنبال گردد. مراحل دريافت يک گواهينامه به شرح ذيل می باشد : • يک گواهينامه سرويس دهنده به يک Domain اينترنت نسبت داده می شود ، بنابراين لازم است از ثبت Domain وب سايت مربوطه ، اطمينان حاصل نمود ( قبل از اقدام به دريافت يک گواهينامه می بايست Domain ثبت گردد) . • با استفاده از ابزارهای ارائه شده همراه نرم افزار سرويس دهنده ، می بايست يک زوج کليد و يک Certificate Signing Request )CSR) ، ايجاد گردد. ماحصل عمليات فوق توليد کليد خصوصی و عمومی مرتبط با سرويس دهنده می باشد . فرآيند فوق بسيار مهم می باشد ، چراکه CSR توليد شده شامل يک نسخه از کليد عمومی سرويس دهنده می باشد .در زمان توليد CSR ، می بايست اطلاعات ديگری نظير URL وب سايت ، نام شرکت و يا سازمان متقاضی و آدرس
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 687]
-
گوناگون
پربازدیدترینها