واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: نمايشگرها نازک و انعطاف پذير مي شوند فناوري OLED امروزه مورد توجه بسياري از توليدکنندگان صفحات نمايشگر و تلويزيون ها قرار گرفته است و به نظر مي رسد اين فناوري بتواند در بازار تلويزيون ها جايگاه مهمي پيدا کند.OLED مخفف عبارت «ديود آلي گسيل کننده نور» است. اين فناوري امکان ساخت صفحه هاي نمايشگرهاي رنگي با توانايي تابش نور را ميسر مي سازد. نمايشگرهاي OLED در مقايسه با نمايشگرهاي کريستال مايع (LCD)، براي درخشيدن نيازي به قطعات اضافي ندارند و خودشان نور توليد مي کنند، درحالي که نمايشگرهاي کريستال مايع براي تابش نور به يک منبع نور خارجي نياز دارند. اين قابليت، ساخت نمايشگرهاي بسيار نازک و انعطاف پذير را امکان پذير مي کند و همچنين براي عملکرد به حداقل انرژي نياز دارند. به دليل ماهيت دستکاري کردن لايه هاي ماده آلي، نمايشگرهاي OLED به روشي آنالوگ تنها در يک جهت به طرف يک ديود، جريان برق را هدايت مي کنند. به دليل خاصيت الکتروتابناک برخي از مواد آلي که در سال هاي اخير کشف شده اند، نمونه هاي اوليه نمايشگرهايOLED گامي فراتر از نمونه هاي آزمايشي برنداشتند.
مدل هاي اوليه اين نمايشگرها از نظرساختاري بسيار ساده بودند به طوري که اين صفحات تنها از يک لايه پوشيده از ماده آلي که بين دو الکترود آند و کاتد قرار گرفته بود، تشکيل مي شدند. با اتصال شدت بالا ميان دو الکترود، جريان الکتريکي از لايه ارگانيکي عبور مي کرد و به اين ترتيب نور گسيل مي شد (شدت 100 ولت). اين نوع از الکترودها به دليل مصرف بالاي انرژي براي استفاده تجاري چندان کاربردي نبودند. اولين نمايشگرهاي با راندمان بالا و شدت پايين را «چينگ تانگ» و «استيو وان اسلايک» در سال 1987 ارائه کردند. اين نمايشگرها از دو لايه آلي استفاده مي کردند؛ يکي براي دريافت فضاهاي خالي و ديگري براي دريافت الکترون ها. به اين ترتيب امکان ساخت نمايشگرهاي با نوردهي بالا و شدت جريان پايين فراهم شد. شدت جريان اين نمايشگر حدود 10 ولت بود. در جولاي 2008 خبر تولد يک کنسرسيوم تجاري ميان سوني، توشيبا و ماتسوشيتا براي توليد نمايشگرهاي OLED اعلام شد. ويژگي هاي فنينمايشگرهاي OLED ويژه پخش کننده هاي MP3 محصول Creative Technology نمونه يي از اين نمايشگرها هستند. در اين مورد، ماده آلي يک پليمر هادي الکتروتابناک شبيه به پلاستيک است. به اين ماده پليمر POLED (ديود آلي ساطع کننده نور) گفته مي شود. نبايد فراموش کرد لايه هاي آلي تنها توانايي تابش نور سفيد را دارند، اما مي توانند با کمک ترکيب هاي الکتروفسفرسان نور قرمز، سبز يا آبي را توليد کنند. با اين رنگ هاي اصلي مي توان به روشي آنالوگ تمام رنگ هاي طيف مرئي را ترکيب کرد. هر نقطه از يک تصوير از سه ميکرونمايشگر ساخته شده است که به ترتيب نورهاي قرمز، سبز و آبي را توليد مي کنند که چشم انسان از دور، ترکيبي از اين سه ميکرونمايشگر را همانند يک نقطه واحد مي بيند.
ساختاريک نمايشگر OLED از لايه هاي مختلفي تشکيل شده است. اولين لايه شفاف است که عملکرد پرتوافکني دارد. لايه دوم نيز شفاف بوده و توسط آند هدايت مي شود. سه لايه آلي وجود دارد. يکي براي تزريق فواصل خالي، يکي براي انتقال الکترون ها و سه ماده الکتروتابناک قرمز، سبز و آبي نيز يک لايه واحد را تشکيل مي دهند و سرانجام يک لايه منعکس کننده وجود دارد که با کاتد هدايت مي شود. محدوديت هافناوري OLED مزاياي بسياري دارد که از آن جمله مي توان به شدت پايين انرژي، کنتراست عالي و درخشش رنگ ها اشاره کرد. با وجود اين هنوز محدوديت هاي بسياري در راه تکميل اين نمايشگرها وجود دارد. مهم ترين اين محدوديت ها هزينه بالاي فرآيند توليد است. محدوديت دوم طول عمر نمايشگرهاي OLED است که هنوز بسيار کمتر از نمايشگرهاي کريستال مايع و نمايشگرهاي پلاسمايي است.در حقيقت، ماده آلي که در اين نمايشگرها استفاده مي شود توانايي تابش نور را کمي پس از ده هزار ساعت استفاده از دست مي دهد و نمايشگر از عملکرد خارج مي شود. تکامل فناوري در سال 2002 «فيليپس» اولين نمايشگرهاي OLED را براي استفاده تجاري آزمايش کرد. اين نمايشگرها سياه و سفيد بودند. در سال 2003 «کداک» اولين دوربين عکاسي ديجيتالي مجهز به نمايشگر OLED را عرضه کرد. در سال 2004 «سامسونگ» تلفن همراه SGH-E700 را عرضه کرد که اين تلفن همراه به يک نمايشگر OLED خارجي با 256 رنگ و وضوح تصوير 64 در 96 پيکسل مجهز بود. در مه 2005 نمونه آزمايشي نمايشگر OLED در ابعاد 40 اينچ معرفي شد. در آوريل 2006 دانشگاه بروانشينگ آلمان، فناوري جديدي را معرفي کرد که ظرف دو سال آينده اولين نمايشگرهاي OLED شفاف با استفاده از فناوري TFT را عرضه خواهد کرد. در سپتامبر 2006 گروهي از محققان دانشگاه کورنل يک نوع جديد از نمايشگرهاي OLED انعطاف پذير را ايجاد کردند که همانند نوعي از پيل هاي فتوولتائيک عمل مي کنند و بنابراين از نور، برق توليد مي کنند. به گزارش مهر، همزمان شرکت «سوني» ژاپن اعلام کرد که براي بازار اين کشور از سال 2007 تلويزيون هاي برپايه فناوريOLED را عرضه خواهد کرد.XEL-1 اولين مدل تلويزيون OLED محصول اين شرکت است. اين تلويزيون 11 اينچي،وضوح تصوير 940 در 540 پيکسل و کنتراست يک ميليون بر يک دارد. از ديگر امکانات اين تلويزيون مي توان به کارت شبکه اترنت (نوعي سيستم شبکه که امکان حمل اطلاعات سمعي و بصري را همانند داده کامپيوتري فراهم مي آورد)، پورت HDMI و پورت USB اشاره کرد.
OSRAM شرکت مالک «زيمنس» در سال 2008 اولين لامپ OLED را در نمايشگاه Early Future عرضه کرد. همچنين «سوني» در سال 2008 يک تلويزيون OLED در ابعاد 31 اينچي با وضوح تصوير Full HD را عرضه کرد. «سوني» در سال جاري اعلام کرد 140 ميليون يورو در عرصه فناوري OLED سرمايه گذاري مي کند. «پاناسونيک» نيز عرضه تجاري تلويزيون هاي 40 اينچي OLED را از سال 2011 آغاز مي کند. همچنين در نمايشگاه محصولات الکترونيکي برلين 2009 شرکت «ال جي» اعلام کرد که از سال 2010 عرضه تجاري بزرگ ترين تلويزيون OLED را آغاز مي کند. ضخامت نمايشگر اين تلويزيون که TV AMOLED نام دارد، دو ميليمتر و وضوح تصوير آن 1366 در 768 پيکسل است. همچنين نمايشگاه محصولات الکترونيکي مصرفي Ceatec2009 در ژاپن در حال برگزاري است. در اين نمايشگاه سوني يکسري از صفحات نمايشگر انعطاف پذير را عرضه کرده است. «سوني» حدود دو سال قبل نمونه آزمايشي اولين نمايشگرهاي انعطاف پذير خود را معرفي کرد، اما اين نمونه هاي جديد بيشتر مورد توجه قرار گرفته اند. بخصوص که «سوني» قصد دارد از اين نمايشگرها در نوت بوک هاي «وايو»، پخش کننده هاي واکمن و کتاب هاي الکترونيک «ريدر» استفاده کند. تمام اين نمايشگرها با کمک فناوري OLED ساخته شده اند و ضخامت آنها تنها 2/0 ميليمتر است. در حال حاضر در بازار نوت بوک ها، قدرت در دست نمايشگرهاي ال سي دي است و اين اولين بار است که «سوني» در نوت بوک هاي «وايو» از اين نمايشگرهاي ديود آلي گسيل کننده نور بهره مي گيرد.
برگرفته از اعتمادتنظيم براي تبيان: فاطمه مجدآبادي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 501]