محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853279413
حقوق هسته اي ايران و مواضع 1+5 يا همان شوراي امنيت
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: در ادامه ي اقدامات همه جانبه ي کشورهاي غربي براي بازداشتن جمهوري اسلامي ايران از پي گيري و پيشبرد اهداف مربوط به دستيابي به فن آوري صلح آميز هسته اي، اين بار نمايندگان کشورهايي که در نوزدهم خرداد ماه سال جاري با همراه کردن ديگر اعضاي غير دايم شوراي امنيت، قطعنامه اي ضد ايراني را در اين ارگان بين المللي به تصويب رساندند، به همراه نماينده ي آلمان از جمهوري اسلامي ايران درخواست کردند تا به مذاکرات هسته اي با نمايندگان اين کشورها باز گردد. درخواست اين کشورها از جمهوري اسلامي ايران براي بازگشت به روند گفت وگوهاي پيشين و از سرگيري مذاکرات در دوازدهم تيرماه و در بروکسل (مقر اتحاديه اروپا) صورت گرفت و در بيانيه ي اين گروه اعلان شد که کشورهاي پنج به اضافه يک مشتاقانه در انتظار پاسخ سريع «سعيد جليلي» مذاکره کننده ارشد جمهوري اسلامي ايران در گفت وگوهاي هسته اي به نامه « کاترين اشتون» مسوول سياست خارجي اتحاديه اروپا هستند که در آن نامه، از سرگيري هر چه سريع تر مذاکرات درباره برنامه هسته اي ايران مورد تاکيد قرار گرفته است. نامه ي کاترين اشتون و درخواست کتبي وي از جليلي براي بازگشت جمهوري اسلامي ايران به مذاکرات در حالي تسليم مقامات ايراني شد که در اواخر خرداد ماه «نيکلا سارکوزي»رييس جمهور فرانسه با اعلان تمايل کشورش به از سرگيري گفت وگوها،به دنبال زمينه سازي براي درخواست مذاکره بود. اظهارات سارکوزي که در ديدار با همتاي روسي اش در سنت پطرزبورگ و 10 روز پس از صدور قطعنامه 1929 در خصوص ايران بيان شد، بيشتر معطوف به بازگرداندن بي درنگ و بدون تاخير جمهوري اسلامي ايران به مذاکرات در چارچوب آژانس بين المللي انرژي هسته اي بود. وي در توجيه صدور قطعنامه مذکور بيان داشته بود که اين قطعنامه نه براي مجازات ايران، بلکه به منظور قانع کردن مقامات جمهوري اسلامي براي ادامه ي مذاکرات در شوراي امنيت تصويب شده است. در ادامه سارکوزي اظهار داشته بود: مذاکرات فرانسه و جمهوري اسلامي ايران مي بايست بر اساس تلاش هاي برزيل و ترکيه و توافقات روسيه، فرانسه و آمريکا اجرا شود. درخواست کتبي کاترين اشتون نيز در بر دارنده ي مطالب جديدي در اين باره نبود. وي در نشست وزيران امور خارجه اتحاديه اروپا در لوگزامبورگ در ادامه ي اعلان تمايل کشورهاي اروپايي براي مذاکره با جمهوري اسلامي ايران اظهار اميدواري کرده بود که رويکرد دوگانه و در اصطلاح وي چند وجهي که کشورهاي غربي در برابر ايران برگزيده اند، ادامه يابد. رويکردي که بر اعمال و اجرايي شدن تحريم ها تاکيد کرده و در عين حال راه را براي گفت‌وگو باز نگاه مي دارد. در بيانيه ي نشست نمايندگان کشورهاي 1+5 همچنين عنوان شده است که نشانه هايي از پاسخ رسمي ايران به درخواست مذاکره آنان تا دو ماه آينده وجود دارد که در واقع به سخنان «محمود احمدي نژاد» رييس جمهوري اسلامي ايران و اعلان شرايط کشورمان براي از سرگيري مذاکرات اشاره دارد و از سوي کشورهاي 1+5 به عنوان نشانه تعبير شده است. در شرايط و فضاي پس از صدور قطعنامه 1929 ، اظهارات احمدي نژاد در خصوص شرايط جمهوري اسلامي ايران براي ادامه ي گفت وگوهاي هسته اي و به تعويق انداختن اين گفت وگوها از سوي مسوول اصلي سياست خارجي کشور يعني رييس جمهور را مي توان به عنوان اولين گام در رويارويي با ائتلاف ضد ايراني که با هدايت کشورهاي غربي به ويژه آمريکا شکل گرفته، دانست. احمدي نژاد پس از اعلام تصميم دستگاه سياست گذاري خارجي مبني بر توقف کامل مذاکرات تا پايان مرداد ماه که براي تحت تاثير قرار دادن و به گفته ي وي ادب کردن کشورهاي غربي صورت گرفته، در کنفرانس خبري که در هفتم تير ماه برگزار شد، شرايط چهارگانه جمهوري اسلامي براي گفت وگوهاي هسته اي را اعلان کرد که عبارتند از: 1- اعلان نظر کشورهاي مذاکره کننده درباره برنامه هسته اي و بمب هاي اتمي رژيم صهيونيستي. 2- اعلان نظر کشورهاي مذاکره کننده در خصوص پايبندي به مفاد پيمان منع گسترش سلاح هاي هسته اي(ان پي تي). 3- اعلان صريح و شفاف کشورهاي مذاکره کننده در خصوص اهداف اين کشورها از مذاکره با جمهوري اسلامي ايران در مورد مسائل هسته اي. 4- حضور کشورهاي ديگر در روند مذاکرات هسته اي و محدود نبودن دامنه ي مذاکرات به کشورهاي گروه 1+5 . با توجه به شرايط چهارگانه، نکته اي که در ابتدا به چشم مي خورد اين مساله است که کشورهاي 1+5 چگونه شرط هاي ايران براي ادامه ي مذاکرات را به نشانه هايي از پاسخ مثبت جمهوري اسلامي ايران به درخواست اين کشورها تعبير نموده اند؟ در صورتي که به نظر مي رسد اين کشورها برنامه خاصي براي رعايت پيش شرط هاي ايران نداشته باشند. اين امر نشان مي دهد که کشورهاي غربي که در نهايت با کشاندن روسيه، چين و نيز اعضاي غيردايم شوراي امنيت به اردوگاه خود، تمامي تلاششان را به زير فشار قراردادن جمهوري اسلامي ايران معطوف داشته اند، بدون رعايت ملاحظات جمهوري اسلامي در زمينه ي برنامه هاي صلح آميز، کنش ها و سياست هاي خود را بر مبناي نقطه نظرات و توافقات خود در اين باره تنظيم نموده و قصد دارند همچنان کشورمان را در مسير دستيابي به اهداف و منافع ملي که بر طبق اساسي ترين حقوق بين الملل مورد تضمين و تاييد قرار گرفته، با چالش روبرو سازند. در اين ميان قدرت هاي بزرگ بين المللي مانند ايالات متحده آمريکا و هم پيمانان اروپاييش، همواره کوشيده اند تا در رويارويي با بحران هايي که خواست و منافع اين کشورها را به چالش کشيده و جايگاه جهانيشان را متزلزل مي سازد، به ويژه در برابر کشورهاي مستقل به شيوه اي عمل کنند که در وهله ي نخست تامين کننده ي تام و تمام نظرات اين قدرت ها بوده و در وهله ي دوم توجيه کننده ي اين اقدامات باشد. بدين ترتيب اين کشورها مي کوشند ابتدا با بهره گيري از تمامي فرصت هايي که ارگان ها و سازمان هاي بين المللي در اختيارشان قرار داده، عمل کنند و در صورت به دست نيامدن نتايج قابل انتظار، حتي از ابزارهايي چون قدرت نظامي استفاده کنند. بررسي و تحليل رويدادها و روند هاي بين المللي گوياي اين مساله است که نظام قدرت در سطح جهاني با استفاده از تمامي ابزارهاي ديپلماتيک از يک سو و امکانات رسانه اي و ارتباطاتي همواره توجيه گر رفتارهاي خود در زمينه دستيابي به اهداف خود بوده است، خواه اين دست يابي از طريق فشارهاي اقتصادي-سياسي صورت گرفته باشد و خواه با استفاده از قدرت نظامي به صورت بي حد و مرز. با شکل گيري نظام نوين بين الملل، اعمال فشارهاي گوناگون بر کشورهاي مستقل و مختلف براي تغيير سياست ها و رويه هاي نفي کننده ي خواست قدرت هاي بزرگ و نيز استفاده از ابزارهاي نظامي مانند آنچه در افغانستان و عراق روي داد، تاييدکننده و نمونه هايي از اين نوع ويژه عملکرد دايره ي قدرت و ثروت بين المللي بوده است. به بياني ديگر تمامي ابزارهاي ممکن براي تامين خواست و تثبيت جايگاه قدرت هاي بزرگ به کار برده مي شود. مساله ي هسته اي جمهوري اسلامي ايران نيز هرگز از قاعده ي عمومي که بيان شد جدا و برکنار نبوده است. با گذشت کمتر از يک ماه از صدور قطعنامه ضد ايراني 1929، درخواست مذاکره ي کشورهايي که خود تنظيم و تصويب کننده ي اين قطعنامه بوده اند، اين سوال را مطرح مي سازد که ايران اکنون بر سر چه چيزي بايستي با 1+5به گفتگو بنشيند؟ در زمينه ي تشکيل اين گروه بايد گفت که کشورهاي عضو يعني آمريکا، روسيه، چين، بريتانيا، فرانسه و آلمان هدف خود را هماهنگ کردن واکنش جهاني نسبت به برنامه هاي هسته اي ايران عنوان کرده اند. در واقع عملکرد اين گروه، تصميم گيري در مورد عملکرد هسته اي ايران مي باشد. گروه 1+5 که با شکل گيري مساله ي هسته اي جمهوري اسلامي ايران سعي کرد تا از ابتدا همزمان با گفت وگوهاي کشورمان با آژانس بين المللي انرژي اتمي، بر پرونده ي هسته اي ايران مطابق با خواست و نظرات خود تاثير بگذارد، از يک سو با کشاندن اين پرونده به شوراي امنيت و استفاده ي بعضي کشورهاي عضو از زبان زور و تهديد، مواضع ايران را به نقطه نظرات خود نزديک سازد و از سوي ديگر با ارايه بسته هاي پيشنهادي به جمهوري اسلامي ايران که در بردارنده ي برخي امتيازات نظير تحويل قطعات هواپيماهاي غيرنظامي، تامين سوخت هسته اي و برخي همکاري هاي اقتصادي،تجاري و مالي است، کشورمان را از ادامه ي برنامه هاي صلح آميز هسته اي باز داشته و به سوي تعليق غني سازي سوخت هسته اي سوق دهند. و اما در شرايط کنوني در حالي تقاضاي ادامه ي مذاکرات از سوي کشورهاي پنج به اضافه يک مطرح مي گردد که کشورهاي عضو انحصار بين المللي انرژي هسته اي، با رويکردي دو وجهي مساله ي هسته اي جمهوري اسلامي ايران را دنبال مي کنند. در روزهاي اخير شاهد فضاسازي رواني و هياهوگري رسانه هاي غربي در مورد اجرايي شدن تحريم هاي مربوط به قطعنامه ي 1929 هستيم. در اين رابطه برخي شرکت هاي نفتي از جمله توتال فرانسه بر خلاف تمايل مسوولان و نيز منافع اين شرکت براي قطع فروش بنزين به ايران زير فشار قرار گرفته اند و از سوي ديگر رييس جمهور آمريکا با رسانه اي کردن امضاي مصوبه ي تحريم ها عليه ايران به دنبال وارد آوردن فشار مضاعف بر اين کشور است. کشورهاي غربي به خصوص آمريکا براي اعمال فشار بيشتر بر ايران، به صورت گسترده بيشتر کشورها و شرکت هاي بين المللي را با تهديد مجازات روبرو ساخته اند . در واقع پيشنهاد مذاکره با ايران نيز چهره ي ديگر تلاش کشورهاي غربي براي رويارويي با جمهوري اسلامي ايران است و به نوعي مي توان آن را مرحله اي از برنامه کلي غرب براي دست يابي به خواست کشورهاي بزرگ عضو باشگاه هسته اي در موضوع هسته اي ايران دانست. و اما راهکارهاي جمهوري اسلامي ايران در رويارويي با قطار کشورهاي نقض و نفي کننده ي حقوق هسته اي که اينک در ايستگاه مذاکرات پنج به اضافه يک در انتظار رويکرد ايران ايستاده است، بايستي به چه ترتيب باشد؟ نخستين مساله بايستي ناظر بر بي اثر کردن کم هزينه ترين ابزار کشورهاي مذاکره کننده باشد. اگرچه هرگز منطق زور و تهديد از پس زمينه ي ذهني اين کشورها پاک نمي شود، اما استفاده از ارگان ها،رژيم ها و قوانين و حقوق بين المللي همواره دست آويز کشورهاي بزرگ براي پي گيري اهداف و منافع بوده است. شرط ايران براي اعلان صريح و شفاف مواضع کشورهاي مذاکره کننده در موضوع هسته اي مي تواند بستر حقوقي لازم را براي ادامه ي گفت وگوها فراهم سازد. تجربه ي استفاده از ابزارهايي از جنس رژيم ها و قوانين بين المللي، در زمان ملي شدن صنعت نفت و همچنين در پرونده ها و دعواهاي حقوقي به وجود آمده پس از پيروزي انقلاب اسلامي نشان مي دهد که هر گاه اختلافات ايران به سمت فضاي حقوقي پيش رفته، موفقيت بيشتري به دست آمده است. مبنا قرار دادن حقوق اساسي کشورها در کنار استناد به گزارش هاي آژانس بين المللي انرژي هسته اي در زمينه ي وجود نداشتن کمترين ميزان انحراف ايران از مقررات، تعهدات و الزامات آژانس و همچنين افزايش وزن حقوقي گروه ايراني مذاکره کننده، مي تواند نتايج بهتري را در گفت وگوهاي احتمالي نصيب جمهوري اسلامي ايران سازد. يکي از شرط هاي ايران براي ادامه ي مذاکرات هسته اي ناظر بر اعلان مواضع کشورهاي مذاکره کننده در خصوص زرادخانه ها و سلاح هاي اتمي رژيم صهيونيستي است. پيوند زدن مذاکرات با تهديدي که جنگ افزارهاي هسته اي اسراييل متوجه امنيت منطقه مي سازد، اقدام هوشمندانه و ظريفي است که در مقايسه ها و مناظره هاي حقوقي و سياسي گروه مذاکره کننده، مي تواند مواضع کشورمان را در گفت وگو با حاميان برنامه هاي هسته اي رژيم صهيونيستي در 1+5 تقويت کند. و اما پيگيري خواست جمهوري اسلامي ايران براي گسترش دامنه ي کشورهاي مذاکره کننده، مي تواند کشورهاي 1+5 را در موقعيت سردرگمي قرار دهد. ورود ترکيه که خود پشت درهاي انحصار هسته اي به دنبال دستيابي به فناوري اتمي است به همراه برزيل که داراي مواضعي مستقل از کشورهاي بزرگ باشگاه هسته اي است، موقعيت ايران در مذاکرات را متحول ساخته و مخالفت 6 کشور مذاکره کننده با حضور کشورهايي نظير ترکيه و برزيل چالش جديدي براي مذاکره کنندگان پيشين به وجود خواهد آورد. در اين ميان جمهوري اسلامي ايران مي تواند با گره زدن نتايج مذاکرات تهران با موضوع گفت وگوهاي احتمالي پايان مرداد ماه و با مربوط دانستن درخواست هاي پيشين کشورهاي 1+5 و مفاد توافقات تهران و استناد به اين توافقات، سوالات اساسي و جدي را متوجه نوع عملکرد کشورهاي مذاکره کننده در گفت وگوهاي پيشين سازد. به صورت عمومي مي توان گفت درخواست مذاکره با جمهوري اسلامي ايران داراي دو جنبه براي کشورهاي مذاکره کننده است. اگرچه اين کشورها به ادامه ي گفت وگوها به ديده ي ابزاري ديگر براي بازداشتن جمهوري اسلامي ايران از برنامه ها و حقوق هسته اي خود مي نگرند، اما بايد توجه داشت که درخواست از سر گيري گفت وگوها به نوعي مي تواند پاسخ کشورهاي تصويب کننده ي قطعنامه ي اخير عليه ايران به پرسش هايي باشد که در زمينه ي نوع عملکرد اين کشور ها ايراد داشته شده است. در واقع توجيه کنش هاي بين المللي اعضاي شوراي امنيت در فضاي داخلي و نيز در جامعه ي بين الملل باعث مي شود تا اين شورا که در نوزدهم خرداد پشت درهاي بسته و بدون اجماع عليه جمهوري اسلامي ايران قطعنامه صادر کرده، مجبور باشد تا اين بار در دفاع از عملکرد خود و در قالب 1+5، به صورت کاملا رو در رو با مذاکره کنندگان ايراني به دنبال تعقيب خواست هاي خود در زمينه ي حفظ انحصار هسته اي باشد که استفاده از اين فضاي به وجود آمده نيز نبايد از سوي دستگاه ديپلماسي جمهوري اسلامي ايران ناديده گرفته شود. همچنين نامه ي اخير وزارت امور خارجه جمهوري اسلامي ايران به سران کشورهاي تصويب کننده ي قطعنامه ي 1929 و هشدار نسبت به از دست دادن شريک مهمي در منطقه مي تواند در بر دارنده ي واقعيت ها و نکات تامل برانگيزي در مذاکرات احتمالي اواخر مرداد ماه براي کشورهاي 1+5 باشد. تحقيق:**م.م.ک**1358
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 248]
-
گوناگون
پربازدیدترینها