محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804031850
دوختن کت و شلوار براي فيدل کاسترو
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: دوختن کت و شلوار برای فیدل کاسترو
تئاتر در هفته یی که گذشتدر حوزه تئاتر نه از خبرهای داغ خبری هست و نه از جنجال های پرتب و تاب، نه اعتراضی آنچنانی مطرح می شود و نه... هر از چند گاهی صدایی می آید و خبری، برای نمونه...کی بود کی بود من نبودم «چه کسی نمایشنامه ها را تصویب می کند؟» ماجرای چهار اثر پیشنهادی علیرضا نادری بار دیگر این پرسش را زنده کرد که رد یا تصویب آثار نمایشی توسط چه مرجعی انجام می شود. ماجرا از این قرار بود که این نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر از رد شدن چهار اثر پیشنهادی اش خبر داده بود. نادری در گفت وگوی خود با ایسنا عنوان کرده بود شورای نظارت تحمل تفکرات برخی از متون را ندارد به طوری که رئیس پیشین این شورا بعد از خواندن 45 صفحه از نمایشنامه قبلی او «کوکوی کبوتران حرم» بیش از 130 مورد ایراد به این متن وارد و عنوان کرده چنین متنی قابل اجرا نیست. با پادرمیانی مدیر اداره کل هنرهای نمایشی بود که این نمایش امکان اجرا پیدا کرد. نادری که سال گذشته بعد از پنج سال دوری از تئاتر، «کوکو...» را اجرا کرده بود، تصمیم گرفت دوباره چنین غیبتی نداشته باشد. اینچنین بود که چهار اثر دیگر خود را برای اجرا در سال 88 پیشنهاد کرد؛ «قاضی و رقصنده»، «بازگشت پدر به خانه»، «زنده باد مرده ها و بالعکس» و «هتل ایرانیان» چهار اثری بودند که نادری پیشنهاد کرده بود. هر چهار اثر رد شدند و این هنرمند تصمیم گرفت همچون سال گذشته بار دیگر با حسین پارسایی وارد مذاکره شود تا شاید این مدیر بار دیگر متن او را نجات دهد. پیش از این دیدار نادری در گفت وگوی خود ماجراهای نمایشنامه «کوکو...» را یادآوری کرد که به دلیل حساسیت های بی دلیل چهار پنج سال از اجرا بازماند. به اعتقاد او کسانی که وظیفه ممیزی را برعهده دارند، نمایشنامه ها را خوب نمی خوانند و با دیدن چند واژه یا موضوع خاص خیلی زود خط قرمزی بر آن اثر می کشند. گفته های این هنرمند واکنش شورای نظارت و ارزشیابی را در پی داشت. این شورا شش روز پس از انتشار این خبر جوابیه یی نوشت که البته لحن آن با جوابیه هایی که پیش از این توسط اداره کل هنرهای نمایشی خطاب به هنرمندانی مانند منیژه محامدی یا بهمن فرمان آرا نوشته شده بود کاملاً متفاوت بود. در این جوابیه نوشته شده بود؛ «آقای علیرضا نادری هیچ متنی را به شورای ارزشیابی و نظارت بر نمایش ارائه نکرده اند و علی الظاهر تنها چهار طرح نمایشی را برای مشاوره به تئاتر شهر ارائه کرده اند بنابراین مردود شدن چهار نمایشنامه شان در شورای ارزشیابی و نظارت و متهم کردن شورا به عدم تحمل افکارشان حقیقت ندارد.»هرچند علیرضا نادری در آن گفت وگو نگفته بود شورای نظارت تحمل افکار مرا ندارد بلکه مطرح کرده بود تحمل افکار برخی از متون را ندارد. این نمایشنامه نویس بار دیگر نکاتی را متذکر شد. گفته های نادری بار دیگر پرسش های همیشگی درباره اعضا و شیوه عملکرد شورای نظارت را زنده کرد؛ شورایی که عموماً تمام اعضای آن معرفی نمی شوند و ملاک ها و معیارش برای رد یا تصویب آثار هم شناخته نشده است. نادری گفت؛ ما به عنوان جامعه تئاتری فکر می کنیم رد یا تصویب متون در شورای نظارت انجام می شود بنابراین اگر چنین تصمیماتی برعهده شورا نیست و اگر اعضای فعلی شورا با اعضای قبلی آن متفاوتند من از سخنانم عذرخواهی می کنم چون در این صورت اعضای شورای نظارت بی تقصیرند و اگر کسان دیگر چنین تصمیماتی می گیرند شورا اعلام کند. او از شورای نظارت خواست نظرش را درباره چهار نمایشنامه اش بگوید و گفت؛ من هرگز نگفتم شورا تحمل تفکرات مرا ندارد بلکه معتقدم هر متنی دارای تفکراتی است که شورا تحمل تفکرات برخی از متون را ندارد و این تنها به نمایشنامه های من محدود نمی شود. علاوه بر این ما بارها از شورا خواسته ایم دلایل رد شدن نمایشنامه ها را به صورت مکتوب ارائه کند تا مسائل به صورت شفاف مشخص شود. نادری درباره دیگر بند این جوابیه مبنی بر اینکه او طرح نمایشنامه هایش را ارائه کرده نه متن کامل آنها را توضیح داد؛ همه این نمایشنامه ها به صورت کامل نوشته شده اند و اصولاً نگارش این چهار نمایشنامه به سال ها پیش برمی گردد اما روال این است که ما اول طرح ارائه می دهیم و بعد متن کامل را. چون از من هم خواسته نشده بود که طرح ارائه بدهم، چنین کردم. پس از آن گفت وگو و پیش از این جوابیه بود که علیرضا نادری با مدیر اداره کل هنرهای نمایشی دیدار و گفت وگو کرد. در این دیدار قرار شد نادری نمایشنامه «بازگشت پدر به خانه» را آذرماه امسال در تالار چهارسو تئاترشهر به صحنه بیاورد. هر چند اولویت اول او نمایشنامه «قاضی و رقصنده» بود اما از او خواسته شد «بازگشت پدر به خانه» را اجرا کند و حالا علیرضا نادری دوست دارد بداند نظر شورای نظارت درباره «قاضی و رقصنده» چیست. این ماجرا از آن جهت اهمیت دیگری پیدا می کند که معاون هنری چندی پیش اعلام کرده بود در این سال ها هیچ نمایشنامه یی رد نشده است. البته باید گفت نمایشنامه «کوکو“» توسط مدیر قبلی شورا- محمدعلی خبری- خوانده شده بود و احتمالاً رئیس فعلی- سیدصادق موسوی- در جریان مسائل آن نبوده است.
وقتی مجریان تلویزیونی فرشته نجات تئاتر می شوندنیما دهقان تصمیم داشت نمایش جدیدش را با حضور چهره یی شناخته شده به صحنه بیاورد. نمایش های او معمولاً با استقبال خوب تماشاگران روبه رو می شوند اما اجرا در تماشاخانه ایرانشهر این ترس را در او ایجاد کرد که شاید دچار مشکل کمبود تماشاگر شود. بنابراین با وجود بازیگران تئاتری سرشناسی مانند هنگامه قاضیانی، علی سرابی، حمیدرضا آذرنگ و“ نیما دهقان تصمیم گرفت نمایشش را با حضور چهره یی اجرا کند که برای تماشاگران عام شناخته شده باشد. کمتر از یک هفته تا زمان اجرا باقی بود که روابط عمومی نمایش از حضور فرزاد حسنی در نمایش «خنکای ختم خاطره» خبر داد اما بعد از اولین شب اجرای نمایش بود که معلوم شد مجریان تلویزیونی خیلی هم نمی توانند فرشته نجات تئاتر باشند. نمایش بدون فرزاد حسنی اجرا شد. نیما دهقان گلایه کرد که حسنی حتی یک پیامک هم نفرستاده و تماس های تلفنی او را بی پاسخ گذاشته است. بعد از انتشار سخنان او بود که فرزاد حسنی هم واکنش نشان داد و گفت به دلیل بیماری در بیمارستان بستری بوده و امکان گفت وگوی تلفنی را نداشته است. او به این موضوع هم اشاره کرد که تنها در بازبینی حضور داشته تا به گروه اجرایی کمک کرده باشد اما هنوز قطعیت حضورش در این نمایش مشخص نبوده است. اما این سخنان هم بی پاسخ نماند. نیما دهقان عنوان کرد حسنی روز جمعه - دو روز مانده به اجرا - تماس گرفته و گفته بیمار است اما هرگز نگفته توانایی همراهی با گروه را ندارد و حتی نام او با اطلاع و تایید خودش در پوستر، بروشور و تراکت نمایش منتشر شده که حال دهقان بابت کشیدن خط سیاه بر آن متاسف است.نیما دهقان که صبح جمعه صدای حسنی را از یکی از برنامه های رادیو شنیده و فکر می کند این برنامه زنده بوده، معتقد است او به خاطر نقش کمرنگی که برایش انتخاب شده، علاقه مند نبوده با این گروه همکاری کند و مهم نیست چند ساعت با گروه بوده بلکه مهم این است که در شرایطی اضطراری، بچه های گروه را تنها گذاشته در حالی که هیچ یک از آنان به احترام او حاضر نشدند در نقش او بازی کنند.به هر حال این اتفاق بار دیگر نشان می دهد حضور چهره ها یا مجریان رادیو تلویزیونی همیشه به سود تئاتر نبوده است. هر چند گاه حضور این چهره ها منجر به پر شدن صندلی های تالار اصلی تئاتر شهر می شوند اما این یک قانون همیشگی نیست و آنچنان که بازیگرانی مانند مهدی پاکدل و افشین هاشمی معتقدند تئاتر حرفه یی و فرهیخته ما تماشاگران خودش را دارد و برای این تماشاگران حضور بازیگران چهره اهمیتی ندارد بلکه بیشتر نویسنده و کارگردان یک اثر نمایشی است که تماشاگران حرفه یی تئاتر را به سالن های نمایش می کشاند.چه کسی نمایشنامه ها را تصویب می کند؟» ماجرای چهار اثر پیشنهادی علیرضا نادری بار دیگر این پرسش را زنده کرد که رد یا تصویب آثار نمایشی توسط چه مرجعی انجام می شود. علاقه ممتد شاپوری به برگمان اما سعید شاپوری، هنرمندی که پیش از این هم علاقه اش را به اینگمار برگمان نشان داده بود، با اجرای نمایش «مهر هفتم» بار دیگر نشان داد این فیلمساز سوئدی هنوز برایش جذابیت دارد. شاپوری چند سال پیش در نظر داشت نمایشنامه یی اجتماعی را اجرا کند اما از آنجا که متن انتخابی او رد شد او هم به شیوه بسیاری از هنرمندان دیگر تئاتر، برای گذر از سد ممیزی، پیشنهاد کرد نمایشی را براساس فیلم «نور زمستانی» برگمان اجرا کند و اینچنین بود که این نمایش به صحنه رفت. شاپوری البته بیش از آنکه به فیلم های برگمان علاقه مند باشد مجذوب اندیشه دینی مستتر در آثار این هنرمند است. او برای دومین بار یکی دیگر از آثار این فیلمساز را برگزیده و نمایش «مهر هفتم» را براساس فیلمی به همین نام از این کارگردان اسکاندیناوی اجرا می کند.برگمان خود فیلم «مهر هفتم» را براساس یکی از نمایشنامه هایش «نقاشی روی چوب» ساخته بود. این نمایش با بازی فرزین صابونی، شبنم مقدمی، رویا میرعلمی، علیرضا محمدی، بهنام تشکر، آذر خوارزمی، احمد لشینی و الهام جعفرنژاد ساعت 30/20 و به مدت 70 دقیقه در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر به صحنه می رود.«ادیپ» در سالن پرورش قارچهر چند سال گذشته نمایش «غلتشن ها» به کارگردانی حمید پورآذری با استقبال گرم تماشاگران روبه رو شد اما این کارگردان برای برنامه اجرایی اش در سال 88 تصمیم گرفت باز هم سراغ نوجوان ها برود و نمایشی را با حضور هنرجویان نوجوان فرهنگسرای بهمن آماده اجرا بکند.پورآذری پیش از این با کارگردانی نمایش «حسینقلی مردی که لب نداشت» که توسط کودکان خانه کار شوش و ناصرخسرو اجرا شد، دغدغه خود را در کار کردن با نوجوانان نشان داده بود و حالا با تقلید نمایش «ادیپ» بار دیگر این دغدغه مندی را اثبات می کند. نقطه آغاز آماده سازی این نمایش به سال گذشته برمی گردد؛ زمانی که او آموزش گروهی از هنرجویان نوجوان تئاتر فرهنگسرای بهمن را بر عهده گرفت و حالا با سپری شدن چندین ماه از تمرین های گروهی، این نمایش آماده اجرا شده و قرار است مهرماه در سوله یی که در همین فرهنگسرا قرار دارد، به صحنه برود. جالب اینجاست که این سوله پیش از این محل پرورش قارچ بوده اما چون سقف آن نشتی پیدا می کند به این گروه نمایشی اجازه داده می شود نمایش «ادیپ» در این سوله تمرین و اجرا شود. این نمایش البته با نمایشنامه اصلی سوفوکل تفاوت های بسیاری دارد. خط اصلی ماجرا از آن نمایشنامه گرفته شده اما نمایش به شیوه یی کاملاً کارگاهی آماده شده و با اشعاری که توسط یکی از اعضای گروه سروده شده، همراه است. علاوه بر این، نمایش همراه با موسیقی زنده به صحنه می رود. هر چند صداها در این سوله گم و پخش می شود اما مدیران تئاتری شهرداری و فرهنگسرای بهمن قول داده اند برای حل این مساله چاره اندیشی کنند. نوجوانان بازیگر نمایش «ادیپ» را از بالای داربست هایی اجرا می کنند که در سرتاسر این سوله نصب شده اند. آنان جلوی چشم تماشاگران از این داربست ها بالا می روند و نمایش شان را اجرا می کنند.این نمایش هم مانند نمایش «حسینقلی...» بدون حمایت نهادهای مدعی دفاع از حقوق کودکان و نوجوانان به صحنه می رود، هر چند پورآذری این بار از نظر سالن اجرای نمایش با مشکل روبه رو نشده است چرا که او برای پیدا کردن سالنی که بتواند نمایش «حسینقلی...» را اجرا کند، مدت ها در انتظار بود.
فراهانی و دوختن کت و شلوار فیدل کاستروسرانجام بهزاد فراهانی نمایشنامه «مهمانی از کارائیب» را زنده کرد؛ نمایشنامه یی که او سال هاست در اندیشه اجرای آن است. فراهانی وقتی که از اجرای این نمایشنامه ناامید شده بود، فیلمنامه آن را نوشت اما در سینما هم شرایط ساخت این فیلم فراهم نشد و او دوباره به تئاتر دل خوش کرد. هر چند فراهانی پیش از برگزاری انتخابات ابراز امیدواری کرده بود مدیریت فعلی تئاتر تغییر کند تا او بتواند دوباره کار کند، حال تصمیم گرفته «مهمانی از کارائیب» را به صحنه بیاورد؛ نمایشی که با همراهی گروه تئاتر «کوچ» اجرا می شود، همان گروهی که به خاطر کوچاندن مداومش، فراهانی این نام را برای آن برگزید و شاید کمتر کسی به یاد داشته باشد پرویز پرستویی هم روزگاری عضو همین گروه بوده است. نمایش جدید فراهانی کاری پرپرسوناژ است و مانند همیشه شقایق و فهیمه رحیم نیا دختر و همسرش در آن بازی می کنند. بازیگران دیگری هم هستند که این نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر را همراهی می کنند اما هنوز لیست قطعی این بازیگران مشخص نشده است.قرار است این نمایش آذرماه در تالار اصلی اجرا شود. بهزاد فراهانی درباره داستان این نمایشنامه تنها به این نکته اکتفا می کند که؛ «نمایش درباره دوختن کت و شلواری برای فیدل کاسترو است.» منبع : اعتماد تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 396]
-
گوناگون
پربازدیدترینها