واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ايده تشكيل مجمع گفتوگوي همكاري آسيايي، براي نخستين بار توسط تاكسين شيناواترا نخستوزير تايلند در سي و چهارمين نشست وزيران امور خارجه كشورهاي آ.سه.آن در سال 2001 ميلادي (1380 خ) مطرح و تصويب شد. اولين اجلاس وزراي امور خارجه اين مجمع در سال 2002 م (1381 خ) با حضور نمايندگان 18 كشور عضو در تايلند اعلام موجوديت كرد و وزراي امور خارجه كشورهاي شركت كننده در اين اجلاس، حمايت خود را از تشكيل و تداوم كار اين مجمع اعلام كردند. از سال 2003 تا 2009 (1382 تا 1388 خورشيدي) هشت اجلاس در سطح وزراي امور خارجه كشورهاي عضو به ترتيب در تايلند، چين، پاكستان، قطر، كره جنوبي، قزاقستان و سريلانكا برگزار شد. طي چهار سال پس از پيدايش اين مجمع، تعداد كشورهاي عضو از 18 به 31 كشور افزايش يافت به نحوي كه در مقطع فعلي، اين مجمع فراگيرترين تشكيلات فرامنطقهاي است كه تقريبا تمامي كشورهاي آسيايي در آن عضويت دارند. مجمع گفتوگوي همكاري آسيايي در زمان حاضر با 31 عضو شامل جمهوري اسلامي ايران، تايلند، چين، اندونزي، مالزي، ژاپن، كره جنوبي، لائوس، ميانمار، ويتنام، فيليپين، سنگاپور، كامبوج، برونئي، مغولستان، بوتان، هند، پاكستان، بنگلادش، سريلانكا، روسيه، قزاقستان، قرقيزستان، تاجيكستان، ازبكستان، عربستان، كويت، قطر، عمان، امارات متحده عربي و بحرين، داراي امكانات بالقوه فراواني براي ارتقاي همگرايي بين اعضا و همكاريهاي اقتصادي و تجاري در قاره كهن است. ارتقاي همگرايي بين كشورهاي آسيايي، گسترش بازار تجاري و مالي، تبديل آسيا به شريك توانمند براي تعامل با ديگر نقاط جهان و ارتقاي نقش آسيا براي تاثيرگذاري در معادلات جهاني از جمله اهداف اين مجمع است . جمهوري اسلامي ايران در سومين اجلاس وزراي خارجه كشورهاي عضو و در 20 ژوئن 2004 (ارديبهشت 1383) در چين رسما به عضويت مجمع مذكور پذيرفته شد. ايران پيش از آن در سه اجلاس قبلي به عنوان عضو ناظر شركت ميكرد. ** ساختار مجمع همكاري آسيايي --------------------------------------- مجمع همكاري آسيايي بر پايه گفتوگو شكل گرفته و سعي دارد تا فارغ از مباحثات سياسي، راههاي جديدي را براي ايجاد همكاريهاي مختلف با تمركز بر مسائل توسعهاي و اقتصادي شناسايي و تقويت كند. رياست مجمع داوطلبانه است و دوره زماني يك ساله دارد. دبيرخانه مجازي مجمع در بانكوك مستقر است و عاليترين ركن آن، اجلاس وزراي امور خارجه است كه سالانه دو نشست برگزار ميكند كه عبارتند از: نشستي در حاشيه اجلاس سالانه مجمع عمومي سازمان ملل متحد در نيويورك و نشستي به ميزباني كشوري كه رياست مجمع را در همان سال بر عهده گرفته است. بر همين اساس نشستي به ميزباني منوچهر متكي وزير امور خارجه جمهوري اسلامي ايران در حاشيه شصت و پنجمين نشست مجمع عمومي سازمان ملل در تاريخ 31 شهريور ماه 89 برگزار شد. جلسات برگزار شده در حاشيه مجمع عمومي سازمان ملل جنبه مشورتي و مقدماتي داشته و نشستهاي دوم محتوايي و عملياتي است كه پيش از جلسه وزرا، دو نشست با عناوين زير برگزار ميشود؛ نشست تروئيكا با عنوان گروه هماهنگ كننده جلسه مشورتي* كه شامل روساي پيشين، فعلي و آتي مجمع به علاوه نماينده دبيرخانه است و نشست مشورتي پيشگامان** كه در سطح معاون و مديران وزارت امور خارجه كشورهاي عضو برگزار مي شود . اهم فعاليتهاي مجمع گفتوگوي همكاري آسيايي داراي دو بخش گفتوگو و پروژه است. بخش گفتوگو عمدتا شامل برگزاري اجلاس سالانه وزراي امور خارجه كشورهاي عضو بوده و هدف از آن ارتقاي تعامل و مشاركت وزرا و مقامات رسمي كشورهاي عضو است. در بخش پروژه، كشورهاي عضو تشويق ميشوند تا به صورت داوطلبانه به عنوان پيشگام و يا همكار ، آغازگر حركت در پروژههاي مورد علاقه تعريف شده در مجمع باشند. ** جمهوري اسلامي ايران و همگرايي آسيايي --------------------------------------------------- نشست مجمع همكاري هاي آسيايي در حالي امروز برگزار مي شود كه هنر همگرايي در ميان كشورهاي آسيايي وجود دارد. نمونه هاي اين همكاري ها را مي توان در سازمان همكاري هاي اقتصادي جنوب شرق آسيا آ.سه. آن مشاهده كرد كه اين سازمان به همگرايي در حوزه هاي مختلف رسيد. مجمع همكاري هاي آسيايي نيز به عنوان يك سازمان همكاري و همگرايي كه بيشتر كشورهاي آسيايي يعني 31 كشور در آن حضور دارند مي تواند در قالب اهدافش عمل كرده و مشاركت جمعي كشورهاي اين قاره را ارتقا بخشد. همانطور كه از شعار نشست نهم بر مي آيد «به سوي همبستگي، يكپارچگي آسيايي: ارتقاي رفاه، صلح و عدالت»، در كنار توجه كشورهاي آسيايي به مسائل اقتصادي و همگرايي، آرمان صلح و عدالت نيز به ابتكار جمهوري اسلامي ايران به آن افزوده شده است. مشاركت فعال كشورهاي آسيايي در اين نشست مي تواند به افزايش همگرايي در حوزه هاي مختلف سياسي، اقتصادي و فرهنگي بيانجامد. همچنين، منطقه گرايي به معناي مشاركت كشورهاي يك منطقه براي رسيدن به اهداف جمعي مي تواند از اهداف ديگر اين نشست باشد. در اين راستا، كشورهاي آسيايي كه نگاه ويژه اي به منطقه گرايي اقتصادي داشته اند با درك نيازهاي مشترك، مقدورات و فرصت هاي يكديگر تلاش مي كنند تا در چارچوب منطقه گرايي عمل كنند. با نگاهي به 20 پروژه تعريف شده از سوي مجمع در هشت اجلاس گذشته مي توان اين درك مشترك را دريافت به طوري كه اين 20 پروژه بر اساس موارد؛ انرژي (بحرين، قطر، فيليپين، اندونزي و چين)؛ فقرزدايي (بنگلادش، كامبوج و ويتنام)؛ كشاورزي (چين)؛ حمل و نقل (هند و قزاقستان)؛ بيوتكنولوژي (هند)؛ تجارت الكترونيك (مالزي)، صندوق زيرساختاري (مالزي)؛ موسسه استاندارد آسيايي (پاكستان)؛ آموزش مجازي (مالزي)؛ صنايع كوچك و متوسط (سنگاپور و سريلانكا)؛ فناوري اطلاعات (كره جنوبي)؛ علوم و تكنولوژي (فيليپين)؛ گردشگري (تايلند، كامبوج، ميانمار و پاكستان)؛ همكاريهاي مالي (تايلند)؛ توسعه منابع انساني (ويتنام)؛ آموزش محيط زيست (ژاپن)؛ تقويت زيرساختارهاي حقوقي (ژاپن)؛ امنيت جاده (عمان)، بلاياي طبيعي (روسيه) و همكاريهاي فرهنگي (جمهوري اسلامي ايران) تقسيم بندي شده است و از ظرفيت هاي بالاي اين مجمع در كمك اعضاي آن به يكديگر نشان دارد. در نهايت، مجمع همكاري آسيايي را مي توان مجمعي با دو هدف عنوان كرد كه تلاش دارد اول؛ از طريق منطقه گرايي به همگرايي بيش از پيش كشورهاي آسيايي برسد و دوم؛ در ادامه مسير، همگرايي را در چارچوب رويكرد جمهوري اسلامي ايران يعني گسترش صلح و رفاه همراه با عدالت پيگيري كند. -------------------------------------------------------------------------------- * Coordinating Group Consultations Meeting ** Prime & Co Prime Movers Consultation Meeting تحقيق**2040**1358
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 180]