واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
نگاه به نامحرم منبع:مجله پرسمان خواهش میكنم در مورد نگاه به نا محرم هم مطلب بنویسید . من نگاهم زیاد كنترل نمیشود، لطفا راهنماییام بفرمایید . دوست عزیز، چشم یكی از راههای ورودی اطلاعات جهان خارج و تغذیه كننده روان انسان است و بزرگان دین با بهرهگیری از قرآن و روایات به این عضو، بسیار عنایت فرموده، مؤمنان را از خطرات استفادههای نابهجا از آن برحذر داشتهاند . قرآن برای چشم حقی قائل شده است؛ برای مثال در سوره نور خداوند به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) میفرماید: به مؤمنان بگو چشمهای خود را از نگاه ناروا و اندامشان را از نامحرمان بپوشانند؛ این برای آنها پاكیزهتر است . خداوند از آنچه انجام میدهند، آگاه است (1) . از آن جا كه گاه برخی بر این باورند كه چرا اسلام از كاری كه با لذت و خواست دل هماهنگ است نهی كرده، در پایان این آیه میفرماید: این كار برای آنها بهتر و پاكیزهتر است . و سپس به كسانی كه نگاه هوسآلود و آگاهانه به نامحرمان میافكنند و گاه آن را غیراختیاری قلمداد میكنند اخطار میدهد و میفرماید: خداوند از آنچه انجام میدهید مسلما آگاه است (2) . بنابراین چشمچرانی همانگونه كه بر مردان حرام استبر زنان نیز حرام شمرده میشود . خداوند در آیات 31 و 30 سوره نور میفرماید: بر مؤمن غض بصر واجب است . بزرگان تفسیر و لغت چنین فرمودهاند: غض و غمض دو معنای جداگانه دارد . غمض به معنای بر هم گذاردن پلكها است . «غمض عین» كنایه است از این كه صرف نظر كن . این كلمه همراه عین (چشم) میآید؛ ولی غض همراه كلمات «نظر و بصر» میآید و به معنای كوتاه كردن نگاه است . پس «غض بصر» یعنی «خیره نگاه» نكردن . قرآن میفرماید: ای پیامبر، به مؤمنان بگو خیره نگاه نكنند و چنانچه چشمشان به صحنهای ناروا افتاد، نگاه را كوتاه كرده، چشمچرانی نكنند . امام سجاد (علیه السلام) درخصوص حق چشم بر انسان میفرماید: «اما حق بصرك فغضه عما لایحل لك و ترك ابتذاله الا لموضع عبرة تستقبل بها بصرا او تستفید بها علما فان البصر باب الاعتبار؛ اما حق چشم تو این است كه آن را به حرام ندوزی و جز در آن جا كه عبرتی در كار باشد و بصیرتی افزاید و دانشی به تو رساند، به كار نگیری كه چشم دریچه عبرتگیری است» (3) . در روایات بسیار، از چشم و بیماریش و راه درمان آن سخن رفته است . امام صادق (علیه السلام) میفرماید: «نگاه ناروا تیری از تیرهای شیطان است . . .» (4) چنان كه تیرهای دشمن بر بدن انسان مینشیند و سبب از پا درآمدن او میگردد، نگاههای هوسآلود و نابجا سبب میشود آرام آرام روح و قلب انسان مكدر شده، به نابودی گراید؛ چون شخص با نگاه به منظره حرام و فرستادن تصاویر آن به ذهن، عقل و قلب را به آنها مشغول كرده، فعالیتها و تصمیمات بعدی خود را تحتالشعاع قرار میدهد . چه بسا نگاه ناروا و هوسآلود به گناهانی بزرگ بینجامد . (5) چشم با حیا، سرمایه است . هر چه انسان سعی كند چشم خود را بیشتر كنترل كند، كمتر آلوده میشود و قلبش به گناهان و خاطرات ناخوشایند مشغول نمیگردد . باباطاهر عریان در این خصوص میگوید: زدست دیده و دل هر دو فریاد كه هر چه دیده بیند دل كند یاد بسازم خنجری نیشش زفولاد زنم بر دیده تا دل گردد آزاد به فرموده استاد شهید مطهری، هنر انسان آن است كه با هوس مبارزه كند . پس نباید دیده را كور كرد تا هر چیزی را نبیند . باید با توجه به حضور خداوند متعال در هر حالی و مكانی و ترس از غضب الاهی چشمچرانی نكرد تا ارزش انسان آشكار شود . رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: خداوند میفرماید: «ای فرزند آدم اگر چشمتبخواهد تو را به حرام وادار كند، من پلكها را در اختیار تو قرار دادهام پس آنها را فرو بند» (6) . پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) همچنین فرمود: «یكی از سه چشمی كه در قیامت گریان نیست چشمی است كه خود را از محرمات الاهی بپوشاند» . چه زیبا فرمود امیرمؤمنان (علیه السلام): هر كس چشمش را آزاد بگذارد حسرتش زیاد میشود (7) . انسان باید خود را عادت دهد كه همیشه مراقب چشم خود باشد . هرگاه در محیطی ناسالم قرار گرفت؛ یا خود را هر چه زودتر از آنجا برهاند و یا كاملا مواظب چشمش باشد . اگر چشم رها شود و به هر منظرهای نظر كند، این كار عادت میشود . امام حسن عسكری (علیه السلام) میفرماید: برگرداندن صاحب عادت از عادتش معجزهگونه است . (8) چشم نعمتی بزرگ و برای استفادههای سالم و عبرتآموز است . در صورت رها كردن آن و چشم چرانی، محیط برای نفوذ شیطان باز میشود و گناهان بعدی رخ میدهد . بنابراین نباید از حدود تعیین شده از طرف شارع مقدس تخطی كرد . برای كنترل نگاه كافی است مدتی اراده خود را قوی كنید، اگر یك نگاه حرام راترك كردید، روح به سمت «نفس مطمئنه» سیر میكند واز خطر نگاه دوم آسانتر دور میشوید . اما اگر چشم خود را رها سازید «نفس اماره» بر شما غلبه میكند و شما را به نگاه گناه آلود دوم و سوم و . . . میكشاند . همچنین توجه به حضور خداوند متعال در هر محیطی كه انسان در آن قرار میگیرد و التفات به این كه چشم وسیله تقرب و ارتباط با مبدأ هستی و ا ولیای الاهی است نه وسیله تنزل و انحطاط، در كنترل چشم بسیار سودمند مینماید . پي نوشت1- نور، 30 و 312- تفسیر نمونه ، ج 14، آیات 30 و 313- تحف العقول ، ابن شعبه حرانی ، ترجمه غفاری، ص 2634- وسایل الشیعه، ج14، صص 138 و 1395- تکالیف گوش و چشم و زبان ، یوسف صدیق عریانی6- همان7- بحارالانوار، ج14، ص 38
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 384]