واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اميرالمؤمنين (ع) بعد از سوگ حضرت زهرا(س) تصميم به ازدواج گرفت؛ عقيل ابن ابي طالب که به اصل و نسب قبايل آگاه بود، زني را از دودماني شجاع براي او خواستگاري کرد تا از تبار دلاوران باشد و پسر دليري براي مولا به ارمغان بياورد که سالار شهيدان را در کربلا ياري کند . گويا تولد و رشد فاطمه در خاندان با اصالت و شجاع، صفات و ويژگي هاي فردي اين بانو و صبر و بردباري در خانه امامت و تربيت فرزنداني که همگي پيرو امام خويش بوده و تا آخرين لحظات زندگي خويش دست از ولايت نکشيده اند و پيام رساني و مبارزه سياسي نشان از عظمت وي دارد. امام علي (ع) در همسرش سترگ عقلي ، ايماني استوار ، آدابي والا و صفاتي نيکو مشاهده کرد و او را گرامي داشت و از صميم قلب در حفظ حرمت او کوشيد . فاطمه کلابيه بنا به نقل تاريخ، دومين يا سومين همسر علي بن ابي طالب (ع) بوده است آنچه در زندگي مشترک اين دو بزرگوار مطرح است حس وفاداري به يکديگر و احترام متقابل مي باشد. اين گونه است که ازدواج آسماني اين دو بزرگوار صورت مي گيرد و در طول زندگي مشترک همواره مهرباني، تکريم و ملاطفت در مورد فرزندان علي (ع) از سوي ام البنين مشهود بوده است. زندگاني ام البنين همواره با بصيرت و نور دانش همراه بوده است، علاقه ام البنين به اهل بيت(ع) و بصيرت ديني او به امامت به قدري بود که در باره او مي نويسند که همواره با حسنين مهربان بود و با ملاطفت و با آنها صحبت مي کرد و چونان مادري دلسوز و از صميم قلب با آنها برخورد مي کرد. يکي ديگر از ويژگي هاي بسيار مهم ام البنين توجه به زمان و مسايل روز است. پس از کربلا بار رسالت سياسي و اجتماعي خويش را به دوش گرفت و پيام هاي مهم کربلا را به فرداها صادر کرد و ارزش هاي معنوي اين حماسه عرفاني را زنده نگاه داشت. او با خواندن اشعار هم حماسه کربلا و شجاعت پسران خود و مظلوميت حق را به مردم زمان خود و آيندگان معرفي مي کرد و هم تاريخ کربلا را واگويه مي کرد و در قالب عزاداري و مرثيه سرايي نوعي اعتراض به حکومت وقت مي کرد و مردم که اطراف او اجتماع مي کردند نسبت به عمال بني اميه متنفر و منزجر مي شدند. ام البنين از شخصيت هايي بود همواره در رفتار و کردار خويش راه صحيح و مناسب را پيش مي گرفته است و چهار پسر براي سيد عالميان علي(ع) مي آورد که يکي قمر بني هاشم مي شود و ديگران نيز ستارگان آسمان ولايت و امامت هستند. وفاداري ام البنين به همسر بزرگوار خويش به حدي است که پس از شهادت حضرت علي(ع) با آنکه جوان و از زيبايي ويژه نيز برخوردار بود تا پايان عمر ازدواج نکرد و همسر ديگري را اختيار نکرد. اين همسر شهيد ايثارگونه به تربيت فرزندان علي(ع) مشغول بوده و بذر عشق و محبت و ايثار در وجود آنها مي افشاند. اين زن فداکار و ايثارگر جواني و نيروي خويش را صرف تربيت و حفظ فرزندان خانه ولايت نموده و چونان گذشته خود را وقف فرزندان فاطمه زهرا(س) نيز مي کرد و بسان مادري مهربان و دلسوز در خدمت آنها بود. سرانجام زندگي سراسر مهر و عاطفه و مبارزه ام البنين رو به پايان رفت و در سال 70 هـ.ق دار فاني را وداع گفت و در قبرستان بقيع در کنار سبط رسول خدا، امام حسن(ع)، و فاطمه بنت اسد و ديگر چهره هاي درخشان شريعت محمدي(ص) به خاک سپرده شد. ک/4 /7406/380/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 191]