تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833629370
تلویزیون اضافه خاموش!
واضح آرشیو وب فارسی:برترینها: درباره تاثیر تلویزیون بر کودکان بیشتر بدانید تلویزیون اضافه خاموش! «بخواب دیگه، دیروقته»، «بیا عقبتر، چشمات ضعیف میشه»، «تو مشقاتو نوشتی داری کارتون می‌بینی؟» این جملات را در خیلی از خانه‌ها می‌شنوید. بچهها عاشق تلویزیون هستند. بعضی از آنها را هیچوقت نمی‌توان از جعبه جادویی جدا کرد. مخصوصا حالا که فصل درس و مدرسه است، علاقه بچهها به تلویزیون و جدا ماندن از درس، خیلی از پدر و مادرها را نگران می‌کند. این‌که تلویزیون چه تاثیری بر بچهها دارد و اصلا این‌که مفید است با مضر، موضوع بحث‌انگیزی است. تلویزیون باید به‌جا و درست برای بچهها استفاده شود. با کمک این مطلب می‌توانید علاقه بچهها آنها به تلویزیون را مدیریت کنید
بيشتر كودكان مدت‌ها قبل از ورود به مدرسه،با جعبه جادويي آشنا مي‌شوند. براساس آمار: دو سوم نوزادان و كودكان نوپا،به‌طور متوسط دو ساعت در روز تلويزيون مي‌بينند. كودكان زير 6 سال به‌طور متوسط دو ساعت در روز تلويزيون تماشا مي‌كنند يا به بازي‌هاي ويدئويي مشغول هستند. كودكان و نوجوانان 18 – 8 ساله حدود 4 ساعت در روز پاي تلويزيون و دو ساعت پاي كامپيوتر مي‌نشينند.آكادمي كودكان آمريكا توصيه ميكند كودكان زير دو سال اصلا تلويزيون تماشا نكنند و براي كودكان بزرگتر از دو سال نيز تنها يكي دو ساعت تماشاي تلويزيون (آن هم برنامه‌هاي مفيد و مختص خود آنها) كافي است. دو سال اول زندگي، دوره حياتي رشد مغز كودك است. تلويزيون و ساير رسانه‌ها مانع كنجكاوي، بازي، ارتباط با والدين و تشويق كودكان به يادگيري و رشد فيزيكي و اجتماعي آنها مي‌شوند. وقتي كودكان بزرگتر مي‌شوند، تماشاي بيش از حد تلويزيون مي‌تواند در بازي، مطالعه، انجام تكاليف مدرسه و گذراندن وقت با دوستان و اعضاي خانواده اختلال ايجاد كند. البته تماشاي تلويزيون – در حد اعتدال – فوايدي نيز دارد. كودكان پيش دبستاني مي‌توانند با تماشاي تلويزيون الفبا را بياموزند،كودكان دوره راهنمايي با حيات وحش و طبيعت آشنا مي‌شوند و بزرگ‌ترها نيز از اخبار و وقايع روز مطلع مي‌شوند. در اين مورد ترديدي وجود ندارد كه تلويزيون مي‌تواند رسانه‌اي آموزشي و سرگرم‌كننده باشد.تماشاي بيش از حد تلويزيون مي‌تواند آسيب‌زا باشد كودكاني كه بيش از 4 ساعت در روز پاي تلويزيون مي‌نشينند، دچار اضافه وزن مي‌شوند. كودكاني كه رفتارهاي خشونت آميز و برنامه‌هاي خشن تلويزيوني را مي‌بينند،از دنياي پيرامون خود مي‌ترسند. شخصيت‌هاي تلويزيوني اغلب دست به رفتارهاي مخاطره‌آميز مي‌زنند، سيگار مي‌كشند و تبعيض بين جنس مذكر و مونث را تبليغ مي‌كنند.زماني كه صحبت از راه حل به ميان مي‌آيد، افراد صاحب‌نظر در اين زمينه به چند گروه تقسيم مي‌شوند. درحالي‌كه برخي از كارشناسان بر اين باورند كه تماشاي تلويزيون جنبه آموزشي دارد،عده‌اي ديگر مي‌گويند بهتر است كودك اصلا تلويزيون نبيند. عده‌اي نيز معتقدند كه بهتر است والدين مدت زمان تماشاي تلويزيون را كنترل كنند و به كودك ياد بدهند كه اين تنها يك سرگرمي موقتي است و نبايد به اين وسيله، از واقعيت فرار كند.به همين دليل لازم است مراقب برنامه‌هايي كه كودك تماشا ميكند، باشيد و براي او محدوديت قائل شويد تا زياد پاي تلويزيون ننشيند.چاقيكارشناسان سلامت از مدت‌ها پيش متوجه ارتباط تماشاي تلويزيون با چاقي مفرط كودكان شده‌اند. تماشاي تلويزيون موجب تنبلي و ميل كودكان به مصرف تنقلات مي‌شود. همچنين ذهن آنها مورد هجوم تبليغات فراوان تنقلات مضر مانند چيپس و نوشيدني‌هاي بي‌خاصيت قرار مي‌گيرد. مطالعات نشان مي‌دهند كه كاهش ساعت تماشاي تلويزيون موجب كاهش وزن كودكان مي‌شود و شاخص توده بدني (BMI) آنها را كم ميكند.خشونتبراي اينكه بدانيد كودكان تا چه اندازه شاهد خشونت در برنامه‌هاي تلويزيوني هستند،به اين آمار توجه كنيد: يك كودك آمريكايي به‌طور متوسط تا سن 18 سالگي،دويست هزار حركت خشونت‌آميز را در تلويزيون مي‌بيند. كودكان نسبت به خشونت حساس شده و پرخاش‌گر مي‌شوند. كودك از خشونت موجود در برنامه‌هاي تلويزيوني تقليد ميكند چون آن را روشي سرگرم‌كننده و مؤثر براي رسيدن به خواسته‌هاي خود مي‌داند. بسياري از حركات خشونت‌آميز فيلم‌ها توسط قهرمانان و آدم‌هاي خوبي به نمايش گذاشته مي‌شوند كه كودكان از آنها تقليد مي‌كنند. اگرچه والدين به فرزندان خود مي‌آموزند كه كتك‌كاري،كار خوبي نيست اما تلويزيون مي‌گويد اگر آدم خوبي باشيد اصلا اشكالي ندارد كه ديگران را مورد ضرب‌وشتم قرار دهيد. اين تناقض،كودكاني را كه مي‌خواهند خوب و بد را از هم تميز دهند سردرگم ميكند. حتي شخصيت‌هاي منفي فيلم‌ها نيز هميشه مسئوليت و عواقب كارهاي بد خود را به‌عهده نمي‌گيرند يا به مجازات نمي‌رسند.كودكان خردسال از تماشاي تصاوير ترسناك و خشونت‌آميز مي‌ترسند. حتي اگر به آنها بگوييد اين تصاوير واقعي نيستند،آرام نمي‌شوند چون هنوز نمي‌توانند بين خيال و واقعيت فرق بگذارند. مشكلات رفتاري،كابوس و اختلال در خواب از جمله پيامدهاي تماشاي خشونت در تلويزيون است. كودكان بزرگتر نيز از تماشاي خشونت، خواه در فيلم‌ها و خود در تصاوير واقعي و اخبار، مي‌ترسند. منطق و دليلي كه در اين سن و سال براي كودكان مي‌آوريد مي‌تواند سودمند باشد، بنابراين مهم است كه با آنها روراست باشيد تا ترس‌شان بريزد. همچنين اجازه ندهيد كودكان برنامه‌هاي ترسناك را تماشا كنند.رفتارهاي مخاطره آميزتلويزيون سرشار از برنامه‌ها و آگهي‌هاي بازرگاني است كه رفتارهاي خطرناك را تبليغ ميكند و آنها را سرگرم‌كننده و هيجان انگيز جلوه مي‌دهد. اغلب هيچ صحبتي از عواقب رفتارهاي خطرناكي مانند استعمال دخانيات،مصرف مواد‌مخدر و غيره به ميان نمي‌آيد. مطالعات نشان مي‌دهند نوجواناني كه چنين رفتارهايي را در تلويزيون مي‌بينند،خيلي زودتر از همسالان خود مرتكب خطا مي‌شوند.اگرچه تبليغ سيگار در تلويزيون ممنوع است اما كودكان و نوجوانان در برنامه‌ها و فيلم‌هاي تلويزيوني شخصيت‌هاي سيگاري فراواني را مشاهده مي‌كنند و در نتيجه استعمال دخانيات از نظر آنها رفتاري قابل‌قبول جلوه ميكند. در واقع كودكاني كه روزانه بيش از 5 ساعت تلويزيون تماشا مي‌كنند، بيشتر از كودكاني كه دو ساعت تلويزيون مي‌بينند به كشيدن سيگار تمايل نشان مي‌دهند. (در ايران خوشبختانه كشيدن سيگار كمتر به نمايش در مي‌آيد.)تبليغاتبراساس آمار، كودكان آمريكايي سالانه 40هزار آگهي بازرگاني (از تنقلات و اسباب بازي گرفته تا كارتون) مي‌بينند و تمام اين تبليغات براي آنها ايده آل و مطلوب به‌نظر مي‌رسد،انگار كه بايد تمام اين چيزها را داشته باشند. تبليغات معمولا بسيار بهتر از واقعيت به‌نظر مي‌رسند.بيشتر كودكان زير هشت سال معمولا متوجه اين واقعيت نمي‌شوند كه تبليغات براي فروش رفتن كالا هستند. كودكان زير 6سال هم نمي‌توانند نيت و منظور يك آگهي بازرگاني را درك كنند،مخصوصا اگر شخصيت مورد علاقه آنها در آن حضور داشته باشد. حتي به كودكان بزرگتر هم بايد گاهي يادآوري كرد كه هدف از تبليغات چيست.البته دور كردن كودكان از تمام پيام‌هاي تبليغاتي غيرممكن است. شايد تلويزيون را خاموش كرده يا مدت زمان تماشاي آن را كم كنيد اما باز هم كودكان اين پيام‌هاي بازرگاني را خواهند ديد.كاري كه شما بايد بكنيد اين است كه به كودك خود ياد بدهيد با صحبت كردن درباره محصولات تبليغاتي به يك مصرف‌كننده مقتصد و صرفه‌جو تبديل شود. از كودك، سؤالاتي بپرسيد كه ذهن او را تحريك كند،مثلا: از چه چيز اين محصول خوشت مي‌آيد؟ فكر مي‌كني واقعا به همان خوبي است كه در تلويزيون نشان مي‌دهد؟ فكر مي‌كني اين خوراكي سالم است؟ وقتي كودك درباره تبليغ موردنظر از شما سؤالي مي‌پرسد جواب او را بدهيد و بگوييد كه هدف از پخش اين تبليغات اين است كه مردم چيزهايي را بخرند كه واقعا به آنها نيازي ندارند. بگوييد اين تبليغات باعث مي‌شوند ما فكر كنيم اگر فلان كالا را داشته باشيم خوشحال و شاد مي‌شويم. گفت‌وگو با كودكان درباره واقعيت موجود مي‌تواند آنها را به فكر فرو ببرد. آموزش عادت‌هاي خوب تلويزيونيدر اين قسمت چند روش كاربردي آورده شده كه به وسيله آنها مي‌توانيد اوقات تماشاي تلويزيون را سودمند كنيد: ساعات تماشاي تلويزيون را محدود كنيد. اتاق تلويزيون را با وسايل غيررسانه‌اي و سرگرم‌كننده ديگر مانند كتاب،مجله،اسباب بازي،جدول،بازي‌هاي فكري و غيره پر كنيد تا كودك تشويق شود به‌جاي تماشاي تلويزيون،كار ديگري انجام دهد. تلويزيون را از اتاق خواب كودك خارج كنيد. هنگام صرف غذا تلويزيون را خاموش كنيد. اجازه ندهيد كودك هنگام انجام تكاليف مدرسه تلويزيون تماشا كند. تلويزيون را به‌عنوان پاداش و جايزه – نه حق او - به كودك معرفي كنيد. براي تماشاي تلويزيون قانون وضع كنيد،مثلا كودك زماني اجازه دارد تلويزيون تماشا كند كه تكاليف مدرسه‌اش را انجام داده باشد. يك روز در هفته تلويزيون را قدغن كنيد. تكاليف مدرسه،فعاليت‌هاي ورزشي و مسئوليت‌هاي شغلي اجازه نمي‌دهند كه افراد خانواده در طول هفته دور هم جمع شوند. برنامه‌هاي تلويزيوني را در طول هفته ضبط كنيد يا در پايان هفته زماني را به تماشاي تلويزيون اختصاص دهيد تا وقت بيشتري براي صرف غذا،بازي كردن،تحرك و مطالعه با يكديگر داشته باشيد. با كم كردن ساعات تماشاي تلويزيون،خودتان نيز الگوي خوبي براي كودك باشيد. پيشاپيش برنامه‌هاي تلويزيوني و ساعت پخش آنها را كنترل كنيد و به‌دنبال برنامه‌هايي باشيد كه تمام اعضاي خانواده مي‌توانند با هم آنها را ببينند. برنامه‌هايي را انتخاب كنيد كه علاقه همگان را به سرگرمي و آموزش جلب ميكند. قبل از اينكه كودك پاي برنامه‌اي بنشيند،خودتان آن را چك كنيد. هر هفته براي كل خانواده برنامه‌اي بريزيد كه همه با آن موافق باشند. سپس اين برنامه را در جايي كه اعضاي خانواده بتوانند آن را ببينند(مثلا روي در يخچال) نصب كنيد تا آنها بدانند كدام برنامه در كدام ساعت را مي‌توانند تماشا كنند. مطمئن شويد كه در ساعات خارج از برنامه، تلويزيون خاموش است. با هم تلويزيون تماشا كنيد. اگر نمي‌توانيد همه با هم يك برنامه كامل را ببينيد، حداقل 5 دقيقه اول در كنار كودك باشيد و برنامه را چك كنيد. با كودك درباره برنامه‌هايي كه اجازه دارد آنها را ببيند صحبت كنيد و ارزش‌ها و اعتقادات خانواده را با او در ميان بگذاريد. اگر برنامه‌اي مورد تاييد شما نيست، تلويزيون را خاموش كنيد و از كودك سؤالات محركي مانند – فكر مي‌كني آدم‌ها كار خوبي مي‌كنند كه با هم دعوا مي‌كنند؟ به‌جاي دعوا چه كار مي‌توانند بكنند؟ اگر تو بودي چه كار مي‌كردي؟ نظرت درباره رفتار فلان كودك توي فيلم چيست؟ فكر مي‌كني كار اشتباهي مي‌كرد؟ - بپرسيد. اگر شخصيت‌هاي فيلم رفتار نامناسبي دارند يا براي يكديگر تبعيض قائل مي‌شوند،لازم است درباره اهميت برقراري عدالت با كودك خود صحبت كنيد. شما مي‌توانيد از تلويزيون براي توضيح موقعيت‌هاي پيچيده كمك بگيريد و احساسات خود را درباره موضوعات سنگين مانند عشق، مواد‌مخدر، سيگار، كار، رفتار و زندگي خانوادگي براي كودك بيان كنيد. با پزشك،معلم‌ها و ديگر والدين درباره روش‌هاي موجود و برنامه‌هاي مخصوص كودكان صحبت كنيد. فعاليت‌هاي ديگري را جايگزين تماشاي تلويزيون كنيد. اگر كودك شما مي‌خواهد تلويزيون ببيند و شما تلويزيون را خاموش مي‌كنيد، بايد در عوض يك بازي فكري را به او پيشنهاد كنيد. با او قايم‌موشك بازي كنيد، در حياط بازي كنيد،كتاب بخوانيد،كاردستي درست كنيد يا به موسيقي گوش كنيد. در غياب تلويزيون مي‌توان كارهاي زيادي انجام داد،پس جعبه جادويي را خاموش كنيد و از با هم بودن لذت ببريد.منبع : مجله شهرزاد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترینها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 285]
-
گوناگون
پربازدیدترینها