تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816592381
بوکس ایران به بیراهه می رود
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: بوکس ایران به بیراهه می رود
تیم ملی بوكس بزرگسالان ایران در مسابقههای قهرمانی جهان در ایتالیا شركت نمیكند. ملیپوشان آمادگی لازم برای اعزام را ندارند. می‌خواهیم پول اعزام به مسابقههای جهانی را صرف استعدادیابی كنیم. اینها گفته‌های مسوولان فدراسیون بوكس در آستانه‌ی مسابقههای جهانی است كه البته بارها و بارها در سال‌های گذشته نمونه‌ی این حرف‌ها را شنیده‌ایم. مسوولان فدراسیون بوكس دلایل عدم اعزام تیم را ناآمادگی ملیپوشان اعلام كرده‌اند اما، مشخص نیست كه در این 18 سال كه فدراسیون فعالیت می‌كند چرا تیم ملی هنوز آمادگی حضور در مسابقههای جهانی را ندارد! بی‌تردید فدراسیون بوكس در این سال ها زحمات زیادی برای این ورزش كشیده و توانسته این رشته را از یك رشته‌ی طرد شده به رشته‌ای فعال برساند اما باید این سوال را مطرح كرد كه چرا این فدراسیون در سال‌های گذشته تیم‌های ملی‌اش را به دلایل مشابه بالا به مسابقات مهم جهانی اعزام نكرده است؟ آیا واقعا بوكس ایران در این 18 سال هیچ رشدی نداشته است؟ آیا بوكس ایران پشتوانه‌ی كافی ندارد؟ آیا بوكس ایران تنها به چند ستاره متكی است كه با رفتن آنها تیم ملی دچار خلاء می‌شود؟ اینها سوالاتی است كه نیازمند پاسخ مسوولان فدراسیون است كه سرانجام بوكس ایران چه زمانی آمادگی حضور موفق را خواهد داشت؟ بوكس ایران در این سالها مدال آوران آسیایی مانند بیژن باتوانی، اكبر احدی، روح‌اله حسینی، نورالدین چگینی، رضا قاسمی، هومن كرمی، علی مظاهری و همایون امیری را در اختیار داشته اما، متاسفانه مشخص نیست به چه دلیل هیچ كدام از این مدال آوران در سطح جهان حتی نتوانسته‌اند در یك مبارزه به پیروزی برسند. این ملیپوشان تنها در صورتی یك دور صعود كرده‌اند كه در دور اول استراحت داشتند و سپس در دور دوم بلافاصله شكست خورده و حذف شدند. بابك مقیمی و مرتضی سپه‌وند تنها بوكسورهای ایران هستند كه توانسته‌اند در مسابقههای جهانی و المپیك دو مرحله صعود كنند. مقیمی در المپیك 96 آتلانتا توانست تا جمع 16 نفر اول صعود كند اما، به خاطر شكستگی دست نتوانست مبارزاتش را ادامه دهد. این بوكسور كه در سبك وزن ایران یكی از نخبه‌ها به شمار می‌رفت هم اكنون كاملا از این رشته جدا شده است! مرتضی سپه‌وند هم تنها بوكسور ایران است كه توانسته در مسابقههای جهانی تا جمع هشت نفر صعود كند. او در مسابقههای جهانی 2007 شیكاگو آمریكا توانست با صعود به این مرحله سهمیه‌ی حضور در بازی‌های المپیك 2008 پكن را كسب كند. آیا بوكس ایران واقعا در همین سطح است؟
** آمادگی نداشتن بهانه‌ای همیشگی تیم ملی در این پنج سال گذشته در مسابقه های جهانی تایلند و ایرلند شركت نكرد. این دوره هم كه به مسابقه های ایتالیا نرفت. در تمام دوره های قبلی هم كه تیم ملی اعزام نشد همین نا آمادگی ملی پوشان دلیل اصلی اعلام شد. در واقع این بهانه بسیار عادی شده است. البته مسولان فدراسیون صرف هزینه اعزام به مسابقه های جهانی برای استعداد پروری را ملاك دیگری برای عدم اعزام قرار داده‌اند اما مشخص نیست كه این مسابقههای كه نرفتیم و پولهایی كه خرج نشد در كدام بخش فدراسیون بوكس هزینه شده است. ** پشتوانه‌سازی در استان‌ها حلقه‌ی گمشده فدراسیون روال راهیابی یك ورزشكار به تیم ملی این است كه او در استان‌ها خود را نشان می‌دهد و سپس راهی مراحل بالاتر می‌شود. این روند در برخی فدراسیون‌ها به طور طبیعی طی می‌شود اما، در فدراسیون بوكس این روند بسیار آهسته است. بوكسورهای جوانانی كه به تیم ملی بزرگسالان راه پیدا می‌كنند پس از یك یا دو اعزام به طور كل فراموش می‌شوند. نمونه‌ی بارز این گونه برخوردها ی حذفی كنار گذاشتن عمران اكبری قهرمان جوانان آسیا، احسان روزبهانی نایب قهرمان جوانان آسیا و غیره است. ** جوانان آینده‌ساز یا وقت‌گیر فدراسیون بوكس در سال‌های اخیر تنها در مواقعی تیم ملی جوانان تشكیل داده كه قرار بوده در مسابقات جهانی یا آسیایی شركت كند آن هم با تركیبی ناقص. آخرین اعزام تیم ملی جوانان هم با سه بوكسور در مسابقههای جهانی ارمنستان بود كه یك ملی‌پوش ایران تنها یك پیروزی بدست آورد و بقیه در همان شب اول حذف شدند. البته هم اكنون برای نخستین بار در 18 سال سابقه‌ی بوكس در ایران تیم ملی جوانان ایران با بیشتر از 15 بوكسور تشكیل شده است كه نوید بخش است! و جای تقدیر دارد كه سرانجام پس از این همه مدت تیم ملی جوانان ایران تشكیل شد. این تشكیل تیم ملی جوانان هم دلیل دارد. دلیل آن هم میزبانی جوانان جهان سال 2010 توسط ایران است. برای اینكه بتوانیم در مسابقاتی كه میزبان آن هستیم تیمی كامل را داشته باشیم مجبور هستیم روی جوانان خود سرمایه‌گذاری كنیم. ظاهرا سایه‌ی برگزاری مسابقههای جهانی یك نكته‌ی مثبت برای بوكس ایران داشت آن هم تشكیل تیم ملی جوانان بود.
** سبك وزن‌ها، اخراجی‌های بوكس ایران بوكس ایران در این سالها همیشه روی یك نكته تاكید داشته كه جنوب شرق آسیا در این اوزان برترین هستند، بنابراین برای چه تیم ملی باید روی این وزن‌های سرمایه‌گذاری كند. سبك وزن‌ها در ایران مرده‌اند و هر بوكسوری كه در این اوزان مبارزه كند نباید به فكر اعزام به مسابقات باشد مگر آ‌نكه نخبه‌ای مانند باتوانی، احدی و مقیمی باشد كه هر 8 سال یك‌بار خود را نشان داده‌اند.بنابراین باید9 سال دیگر صبر كنیم تا در یكی از اوزان سبك هم نماینده ای قابل داشته باشیم. ** عدم توجه به علم روز جهان تاكنون حدود هشت مربی بوكس خارجی به ایران آمده‌اند كه نكته‌ی مشترك آنها حضور كمتر از دو ساله شان در بوكس ایران است. "آسه‌بال" كوبایی مطرح‌ترین این مربیان بود كه از مهد بوكس جهان به ایران آمده بود. او در مدت یك سالی كه در ایران بود شیوه‌ی بوكس ایران را تغییر داد اما، تنها چون به فكر آینده بود و می‌خواست در بازی‌های المپیك و جهانی نتیجه بگیرد بدون اینكه بتواند كارش را به پایان برساند از تیم كنار گذاشته شد. این آمدن و رفتن‌های كوتاه مدت مربیان خارجی نه تنها پیامد مفیدی برای بوكس ایران نداشته بلكه باعث شد تا بوكسورهای تیم ملی موش‌های آزمایشگاهی شوند كه فدراسیون برنامه‌هایش را روی آنها اجرا كرد و نتیجه نگرفت! ** فدراسیون فاقد كمیته آموزش فدراسیون بوكس كه در این سالها محدوده‌ی فعالیت عده‌ی محدودی بود كمیته‌ی مهمی به نام كمیته آموزش و مربیان ندارد. هر ساله دوره‌های آموزش مقطعی توسط فدراسیون برگزار می‌شود كه در این دو سال همین روند كند هم متوقف شده بود.در این سالها این دوره‌ها را یك نفر تدریس كرده كه همیشه هم یك چیز را آموزش می‌داد. حال یك سوال مطرح می‌شود آیا در طول یكسال هیچ چیز جدیدی برای آموزش در بوكس جهان بوجود نیامده كه مربیان ایرانی آموزش ببینند. آیا نمی‌شود فردی را از فدراسیون جهانی به ایران آورد تا چیزهای جدیدتری را آموزش دهد؟ آیا بضاعت بوكس ایران همین بسنده كردن به مدال‌های آسیایی است؟ به نظر می‌رسد كه برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری مشخص برای رسیدن به پله‌های ترقی اساسی‌ترین چالش فدراسیونی است كه باید بر روی رینگ و با مشت و ضربه از حریفش امتیاز بگیرد. تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 344]
-
گوناگون
پربازدیدترینها